ริษยาของสตรี 1

ยามสายของเช้าวันใหม่ ภายในเรือนของเหม่ยฮว๋าแห่งจวนแม่ทัพหยวนจง

เจ้าของเรือนยังคงนอนหลับใหลอยู่บนเตียงใหญ่ ในสภาพเปลือยกายไร้อาภรณ์ห่อหุ้ม กระทั่งผ้าห่มยังมิได้คลี่คลุมปิดบังเนื้อนวลที่เต็มไปด้วยริ้วรอยแห่งเพลิงพิศวาสแต่อย่างใด

นางนอนหลับอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง ลมหายใจอิดโรย อันเนื่องมาจากการร่วมรักเสพสมที่แสนจะเร่าร้อนกับสามีของตนเอง

แม่ทัพหนุ่มผละออกจากร่างเปล่าเปลือยบนเตียงนอนมาได้สักพักหนึ่งแล้ว เขากำลังยืนจัดอาภรณ์สีขาวพิสุทธิ์อยู่ตรงหน้าเตียง หางตาเรียวคมเพียงปรายลงมองเสื้อผ้าเนื้อบางของสตรีบนเตียงที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นห้องแวบหนึ่ง ก่อนจะหมุนกายสูงใหญ่เดินออกไปจากในห้องนาง

เดือนก่อนยามที่จำใจยอมจำนนต่อสมรสพระราชทาน หยวนจงก็คิดแล้วว่าจะเปิดใจให้สตรีผู้นี้ การแต่งงานกับองค์หญิงสูงศักดิ์แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่ดี นางทั้งสูงส่งและงดงาม เพียงแรกสบตาก็พาให้ใจเต้นระรัว เลือดลมในอกแกร่งพลันพลุ่งพล่านไปหมด ลีลารักของนางหรือก็ล้วนเลิศล้ำ ทำให้เขาลืมองค์หญิงเหม่ยหลินที่ปักใจได้ชั่วคราว

หากแต่หนึ่งเดือนที่ผ่านมา เขายังไม่เห็นความดีส่วนใดนอกจากเรื่องบนเตียงของเหม่ยฮว๋าเลยสักนิดเดียว

นางทั้งเกรี้ยวกราดเอาแต่ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ถือตนว่าเป็นองค์หญิงชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายไปทั่ว หากไม่พอใจอะไรแม้เพียงเล็กน้อย โทสะของนางประดุจดั่งเปลวเพลิงที่พร้อมจะปะทุและเผาไหม้จวนของเขาเลยทีเดียว

หยวนจงกรำศึกหนักยังดินแดนทางเหนือมานานปี สร้างคุณงามความดีมิใช่น้อย ความจงรักภักดีมีเต็มเปี่ยม แต่กลับได้สตรีนิสัยร้ายกาจมาเป็นภรรยา เวลาหนึ่งเดือนที่ได้แต่งนางเข้ามา เขาล้วนรับรู้ได้ไม่ยากเย็น ว่านางคิดใช้เขาเป็นเพียงเครื่องมือเพื่อความสะใจต่อสตรีด้วยกัน ตอบสนองความริษยาต่อพี่น้องต่างมารดาก็เท่านั้น

เดิมทีเขาเคยคิดว่า จักรับอนุเข้ามาสักหลายๆ คนหมายปั่นหัวนางเล่น เพื่อเป็นการเอาคืนที่นางบังอาจเห็นชายชาติบุรุษเยี่ยงเขาเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งเพื่อเอาชนะสตรีอื่น หากแต่พอคิดให้ดีอีกที นิสัยร้ายกาจเช่นเหม่ยฮว๋า คงไม่แคล้วฆ่าอนุผู้บริสุทธิ์ของเขาจนหมดจวน

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ มุมปากหยักพลันยกโค้ง ดวงตาเรียวคมพลันเจ้าเล่ห์ หากมิอาจหักใจนำพาสตรีอื่นเข้ามา สตรีข้างกายเหม่ยฮว๋าก็ไม่เลวมิใช่หรือ?

หยวนจงเป็นทหารชาญศึก มีกำลังวังชามากมายนัก บทรักร้อนแรงเมื่อคืน หาได้สูบพลังจากเขาไม่ เขายังมีเรี่ยวแรงเหลือเฟือ พร้อมเปิดศึกรักบนเตียงนอนได้อีกหลายกระบวนท่าเชียวล่ะ

เรือนร่างสูงใหญ่เคลื่อนกายออกมาจากห้องชั้นในด้วยท่าทางสงบเรียบนิ่ง หากแต่แฝงเสน่ห์ตรึงใจแห่งบุรุษเพศเต็มเปี่ยม ปลายเท้าใหญ่หยุดเดินพลางปรายสายคมดำลึกล้ำลงมองสองสาวใช้ที่นั่งรอเจ้านายอยู่หน้าประตูห้อง

เมื่อสบประสานสายตากับแม่ทัพหนุ่มที่กำลังเดินออกมาจากห้องนอนของเจ้านาย ซือฮุยที่นั่งอยู่กับเพ่ยอิงพลันใจเต้นแรง ใบหน้าของนางแดงก่ำลามไปทั่วทั้งลำคอ นางกำลังนึกถึงภาพยามอยู่ใต้ร่างท่านแม่ทัพหนุ่มรูปงามเมื่อคืนก่อน ภาพนั้นทำนางร้อนรุ่มเหลือเกิน ชายชาติทหารเช่นท่านแม่ทัพ มีสตรีใดบ้างจักลืมได้ลง

ในขณะที่ซือฮุยกำลังเขินอาย ส่อกิริยากระสัน หยวนจงเพียงเอ่ยเสียงต่ำไปทางเพ่ยอิง “เจ้า...ไปกับข้า”

ซือฮุยพลันเบิกตาโพลง รู้สึกเสมือนตกจากสวรรค์ ส่วนเพ่ยอิงพลันหูผึ่งและไม่มีการรอให้เรียกรอบสอง เมื่อปลายเท้าใหญ่ของชายร่างสูงขยับก้าวเดินออกไปยังทิศทางหนึ่ง สาวใช้ผู้ถูกเลือกให้ไปปรนนิบัติก็รีบกระวีกระวาดตามติดประหนึ่งดั่งกลัวหลงทาง

ซือฮุยที่คิดว่านางจะได้รับสิทธิ์ปรนนิบัติยอดบุรุษเต็มเปี่ยม ทำได้แค่นั่งนิ่งแข็งค้างอยู่ที่เดิม หากแต่นางไม่สามารถทำอันใดได้มากไปกว่าการส่งสายตาฉายวาวแห่งริษยา เพราะว่านางรู้ดี หากนางนำเรื่องนี้ไปฟ้ององค์หญิงเหม่ยฮว๋า เรื่องของนางเองที่ลอบปรนนิบัติท่านแม่ทัพเช่นกันก็จะแดงขึ้นมา หากเป็นเช่นนั้น ตัวนางคงไม่แคล้วแหย่เท้าเข้าปากผี

หึ! จะอย่างไรเสีย ก็ยังดีกว่าท่านแม่ทัพรับอนุงดงามเข้ามาเต็มจวนก็แล้วกัน พวกนางสามคนนายบ่าวแบ่งปันกันเท่านี้ก็นับว่าเหมาะสมแล้ว

สาวใช้ผู้ตกสวรรค์คิดได้เช่นนั้น พลางลอบมองเข้าไปยังห้องชั้นใน เห็นเจ้านายของตนยังคงนอนหลับใหลคล้ายตายจาก ก็ให้รู้สึกโล่งอกนัก นางจึงรีบออกไปเตรียมข้าวเตรียมน้ำชายามเช้าเอาไว้ให้พร้อม ทั้งยังไม่ลืมใส่ยาบางอย่างเพื่อหนึ่งสามีที่ใช้ร่วมกับเจ้านาย...

บนเตียงนอนภายในเรือนรับรองของจวนแม่ทัพหยวน

เสียงหอบครางผสมผสานเสียงลั่นขาเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดยังคงมีอย่างต่อเนื่อง หยวนจงยังคงสวมวิญญาณหนุ่มเจ้าสำราญขับเคลื่อนกายแกร่งบนร่างสาวใช้นามว่าเพ่ยอิงอย่างถึงใจ

เขาเพียงร่วมอภิรมย์โดยหาได้พรมจูบกับนางไม่ สองวงแขนของเขาคร่อมอยู่ตรงช่วงไหล่กลมมนทั้งสองของนาง แผงอกบึกบึนขยับไปมาเหนือหน้าอกอวบตึงห่างอยู่หลายชุ่น มีเพียงช่วงขาเท่านั้นที่เกี่ยวกระหวัดพันกัน ยามที่บั้นท้ายขยับไปมา

สติทั้งหมดของเพ่ยอิงการถูกครอบครองจากหยวนจง นางหาได้รู้สึกถึงระยะห่างคล้ายไว้เนื้อถือตัวของอีกฝ่ายไม่ อารมณ์วาบหวิวแห่งการร่วมรักกำลังพร่างพราวทำสมองของนางขาวโพลนไปหมด นางไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นแล้วในเวลานี้

“ท่านแม่ทัพ” สาวใช้ร้องครางครวญเรียกชายเหนือร่างด้วยเสียงสั่นพร่า “เพ่ยอิงไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ”

สายตาคมกล้าที่กำลังทอประกายร้อนแรงด้วยอารมณ์กำหนัดพลันหรี่เล็กลง เพ่ยอิงคือใคร นามของนางหรือ?

ฮึ! ใครสนใจอยากรู้จักนามของเจ้ากัน!

ชายหนุ่มจัดการกับอารมณ์กระสันของตนเองต่อไป ไม่คิดใส่ใจอันใดทั้งนั้น เสียงบางอย่างจึงดังผสานกับเสียงหอบครวญคร่ำอย่างไร้ปรานี

ครู่ใหญ่ต่อมา เมื่อร่างกายได้รับการปลดปล่อยทุกหยาดหยด กายงามสง่าของชายหนุ่มจึงล้มตัวลงนอนเคียงข้างร่างอ่อนระทวยของสาวใช้ ที่บัดนี้ได้เลื่อนฐานะเป็นเมียบ่าวของแม่ทัพหนุ่มเป็นที่เรียบร้อย