Chapter 1 ตำแหน่งจอมมารลำดับที่ 32 (1)

‘ดินแดนรกร้าง’ สถานที่แห่งนี้ทั้งเหน็บหนาวและอบอวลด้วยกลิ่นของปีศาจ แม้ว่าเมืองมนุษย์จะเป็นเวลาเที่ยงวัน แต่ทุกพื้นที่ในดินแดนรกร้างกลับถูกปกคลุมด้วยความมืดของรัตติกาล

ทว่าความเข้มข้นของพลังเวทด้านลบจะมากจะน้อยก็ยังขึ้นอยู่กับสถานที่ตั้ง ยิ่งเข้าไปลึกเท่าไรก็ยิ่งเป็นพื้นที่ของอสูรและปีศาจระดับสูง ‘ลอร์ด’ นั่นคือตำแหน่งหัวหน้าของพวกมัน

ค่ำคืนนี้สายลมเย็นเฉียบราวกับจะบาดผิว หากแต่ก็ปลุกใครบางคนให้ตื่นจากการหลับลึกอันยาวนาน

‘รีชม่อน ซิกเนอร์’ ลืมตาตื่นขึ้นมาบนบัลลังก์อันยิ่งใหญ่และทรงเกียรติ เขาควรจะดีใจ แต่...

น...นี่คือบัลลังก์ของจอมมาร!

ไม่ๆ ประเด็นคือ หากเรนกิมานั่งอยู่บนบัลลังก์จอมมารที่เคยเห็นแค่ในมังงะของอาจารย์ยูโกะ หมายความว่าเขากลายมาเป็นตัวหลักของมังงะ Yaoi 18 จากเรื่อง ‘จอมมารกับผู้กล้าเป็นของคู่กันไม่ใช่เหรอ’

ถ้าอย่างนั้น ตอนที่พูดคุยกับเงาของอาจารย์ยูโกะก็ไม่ใช่ภาพหลอนก่อนตาย!?

แต่ก็นั่นละ เมื่อเข้ามาอยู่ในโลกที่อาจารย์ยูโกะสร้างขึ้น แถมยังอยู่ในร่างของจอมมารรีชม่อน เป็นอุเคะ(ฝ่ายรับ)ที่ถูกย่ำยีโดยผู้กล้า แต่นี่ก็ยังไม่ได้นับรวมฉากเซอร์วิสที่เป็นตอนพิเศษและไม่ได้มาจากเนื้อเรื่องหลัก เอาเป็นว่า หลังจากนี้ต่างหากที่ควรคิดว่าจะทำอย่างไร

หนี...?

อาจเป็นทางเลือกที่ดี แต่จอมมารอย่างเขาจะซ่อนตัวที่ไหน และสามารถทำได้ตลอดรอดฝั่งเหรอ

สร้างคุณงามความดีให้กับคนในโลกนี้ได้จดจำ?

กว่าจะทำสำเร็จคงถูกเพ่งเล็งจากสายตาของใครหลายๆ คน หนึ่งในนั้นก็คือผู้กล้า ไม่ต้องพูดถึงว่ารีชม่อนที่เป็นดาร์คเอลฟ์ชั่วร้ายมาตั้งแต่กำเนิด ชื่นชอบความตื่นเต้น นิยมความเจ็บปวด พูดง่ายๆ ก็คือจอมมารมาโซ นั่นละ ถึงได้รุกรานโลกมนุษย์แม้จะไม่เคยทำสำเร็จเลยก็ตาม ดังนั้นถ้าจู่ๆ ก็กลายมาเป็นคนดี เปอร์เซ็นต์ในการทำให้สำเร็จจริงๆ จึงน้อยกว่า 3%

อยู่เฉยๆ แล้วรอให้เรื่องดำเนินไปเอง?

แต่คนที่เก่งแต่สร้างศัตรู ก่อนจะเลื่อนขั้นกลายมาเป็นจอมมาร อย่างไรก็ต้องมีศัตรูมาหาถึงที่ เพราะอย่างนั้น...โอ๊ย ไม่รู้เลยว่าควรทำยังไงดีแล้ว

ขณะที่รีชม่อนใช้สองมือขยี้ผมสีดำขลับ เสียงของใครบางคนดังขึ้นข้างบัลลังก์

“ในที่สุดก็เลื่อนขั้นเป็นจอมมารได้สำเร็จ ยินดีด้วยครับ ท่านจอมมารลำดับที่ 32”

เสียงพูดนั้นเรียกสติของเขา เมื่อหันใบหน้าไปมองคนพูด สิ่งแรกที่ทำคือเบิกตาโตและอ้าปากค้าง

มาแล้ว บุคคลในฮาเร็มหมายเลข 1 ของฉากเซอร์วิสที่เป็นตอนพิเศษ แต่ไม่ได้มาจากเนื้อเรื่องหลัก

“ธ...ธีโอราส!”

“ครับ ข้าเอง”

ชายที่ยืนข้างบัลลังก์จอมมาร และกำลังก้มศีรษะให้กับรีชม่อนอยู่นี้มีนามว่า ‘ธีโอราส โอมาร์ลิส’ เอลฟ์หนุ่มผมทอง เท่าที่จำได้ คนคนนี้ทำงานรับใช้ในปราสาทจอมมารแห่งนี้อยู่ก่อนแล้ว หากจำไม่ผิด ในมังงะรวมเล่มที่ 15 ที่เป็นเนื้อเรื่องหลักจะมีเฉลยนิดหน่อยว่าทำไมธีโอราสถึงมาอยู่ในปราสาทจอมมาร เพราะพ่อแม่ของธีโอราสติดตามรับใช้ราชาเอลฟ์ ระหว่างนี้เกิดเรื่องมากมาย แต่ในที่สุดพวกเขาก็มาอยู่ที่นี่ ธีโอราสตกหลุมรักเอลฟ์ราชวงศ์นามว่าลีลีสต์ซึ่งเป็นพี่ชายฝาแฝดของรีชม่อน ถึงไม่สมหวังกับแฝดคนพี่ แต่ก็ยังยอมรับใช้แฝดคนน้อง

ซับซ้อนดีนะ แต่ปมของตัวละคร เป็นเขาเองที่แนะนำให้อาจารย์ยูโกะใส่เพิ่ม ก่อนที่เนื้อเรื่องจะเบาหวิวและกลายเป็นแค่มังงะ Hentai Yaoi ดาดๆ

ในตอนนั้น แม้แต่ตัวเรนกิเองยังไม่อยากเชื่อว่า อาจารย์ยูโกะจะใส่ปมของธีโอราสได้สมเหตุสมผลจนทำให้รู้สึกคล้อยตาม

“ตอนนี้ปีศาจใต้อาณัติรับรู้ถึงการลืมตาตื่นของจอมมารลำดับที่ 32 แห่งปราสาทจอมมารซิกเนอร์ พวกเขากำลังมาที่นี่ เพราะอย่างนั้น จอมมารโปรดสำรวมกิริยาด้วย”

พอธีโอราสพูดมาอย่างนั้น รีชม่อนถึงเพิ่งรู้สึกตัวว่ายังใช้สองมือกำเส้นผมของตนอยู่

เขาลดมือลง และนั่งหลังตรง

ในชั่วพริบตาต่อมา ปีศาจระดับสูงตำแหน่งลอร์ดจำนวนสี่ตนที่อยู่ใต้อาณัติของปราสาทจอมมารซิกเนอร์ก็ใช้เวทเคลื่อนย้ายมาอยู่ตรงหน้ารีชม่อน พวกเขาคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้น ยกมือทาบหน้าอกและก้มหัวให้

“ท่านจอมมาร!”

“นายท่าน!”

ทั้งสี่พูดออกมาพร้อมกัน คำเรียกใหม่นี้ยิ่งตอกย้ำชะตากรรมที่ต้องเจอในอนาคต และนั่นก็ทำให้เขารู้สึกปวดหัวตุบๆ

“ข้า ‘แซนโซ เทียร์เคเดส’ พร้อมรับใช้จอมมารลำดับที่ 32 แล้ว”

แซนโซคือมังกรเหมันต์ที่อาศัยในปราสาทอีกหลังหนึ่งที่อยู่เหนือขึ้นไปอีก พื้นที่ที่แซนโซอาศัยอยู่นั้นมีหิมะปกคลุมหนาแน่น ซึ่งเป็นผลมาจากพลังเวทที่มีมากเกินไปของเขา เห็นอย่างนั้น แซนโซก็มีภรรยาเป็นมนุษย์ภูติ(ผู้ชาย) และยังเป็นฮาเร็มหมายเลข 2 ของฉากเซอร์วิสที่เป็นตอนพิเศษ

บรื้อ...

ตอนอ่านมังงะยังไม่เท่าไร แต่พอกลายมาเป็นจอมมารรีชม่อนตัวเป็นๆ อดจะขนลุกวาบๆ ไม่ได้

ด้วยเหตุนั้น เขาจึงมองแซนโซด้วยสายตาเย็นยะเยือก ต้องรีบเว้นระยะห่างตั้งแต่เนิ่นๆ

แซนโซเอียงศีรษะสงสัย

สายตาของรีชม่อนรีบมองคนถัดไป

“ข้า ‘ฟลินต์ โรดิเกซ’ พร้อมรับใช้นายท่านขอรับ”

ฟลินต์ คือเจ้าชายแวมไพร์จากอาณาจักรเล็กๆ แห่งหนึ่ง เพราะการแย่งชิงบัลลังก์อันดุเดือด เขาที่อ่อนแอกว่าน้องชายจึงพ่ายแพ้และหลบหนีมาที่นี่ ฮาเร็มหมายเลข 3 ของฉากเซอร์วิสที่เป็นตอนพิเศษก็มาอยู่ตรงหน้าเขาเหมือนกัน

หึหึหึ สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือ หัวเราะเย้ยหยันกับชะตากรรมของตัวเอง พร้อมกับด่าทออาจารย์ยูโกะ

“ข้า ‘ไมอา โคบอลต์เคต’ พร้อมรับใช้ท่านจอมมารแล้วค่ะ”

ไมอา ซัคคิวบัสผู้รักอิสระ และยังเป็นทาสผู้ซื่อสัตย์ ทั้งที่เป็นสตรีหนึ่งเดียว แต่กลับไม่ได้อยู่ในฮาเร็มของรีชม่อน น่าเสียดายจัง แต่ว่า ก็เป็นมังงะ BL นี่เนอะ

“ข้า ‘เดโม่ กัสต์’ พร้อมรับใช้นายท่านแล้ว! รอคอยมานานเหลือเกิน ในที่สุด จอมมารตนใหม่ก็ลืมตาตื่นเสียที ฮ่าๆ”

หมอนี่เสียงดังชะมัด!

เดโม่คือโอเกอร์ นักรบ เลือดร้อนและกระหายอยากแค่ทำสงคราม แต่โชคดีมากที่ไม่ได้เป็นหนึ่งในฮาเร็มของจอมมารรีชม่อน

“ขอบใจที่มาแนะนำตัว แต่พวกเจ้าแยกย้ายกันได้แล้วละ”

รีชม่อนพูดตัดบททุกอย่าง ถึงตรงนี้ เขาได้นั่งพักจนอาการปวดหัวค่อยๆ ทุเลาลงแล้ว

“จอมมาร แต่ในนามสัญญาเลือดของจอมมารทุกรุ่น สิ่งแรกที่ต้องทำหลังจากเลื่อนขั้นเป็นจอมมารคือการรุกรานดินแดนมนุษย์ รวมถึงการทดสอบพลังเวท”

ธีโอราสพูดขัดจังหวะ ก่อนที่รีชม่อนจะเดินออกจากห้องโถง ทั้งยังยื่นสัญญาที่ไม่รู้ว่าหยิบมาจากไหนมาตรงหน้ารีชม่อน

บ้าเอ๊ย คิดว่าจะหนีแบบเนียนๆ แล้วเชียว!!