จอมมารกระชากใจ

60.0K · จบแล้ว
ฟ้ารดา, ฟ้าใส ไอรดา, ธัญญา, ดาวฉาย, จันทร์นารี, ภูต เภตรา, จรรยา เลิศพงษ์ไทย
36
บท
1.0K
ยอดวิว
7.0
การให้คะแนน

บทย่อ

เจ้านายรูปหล่อเพลย์บอยที่ไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตา นอกจากใช้งานตามหน้าที่และคอยสับหลีกรางรถไฟให้แก่เขา เมื่อมีผู้ชายมาให้ความสนใจเธอ เขากลับมีท่าทีไม่พอใจ สร้างความงุนงงแก่เธอเป็นอย่างยิ่ง เขาพยายามที่จะก่อกวนเธอในยามลับหลังคนอื่น เอาอกเอาใจ แต่ว่าเธอไม่กล้าที่จะเข้าหาหรือทำใจให้เอนเอียงเพราะรู้ดีว่าเจ้านายรูปหล่อเจ้าชู้ยักษ์ขนาดไหน หินผาแข็งแกร่งปานใดก็ย่อมพ่ายต่อน้ำที่กัดเซาะ ในที่สุดเธอก็พ่ายต่อสิ่งที่เขาทำ ยินยอมมอบใจให้ ทั้งที่รู้ว่าต้องเจ็บปวดเพราะมีผู้หญิงเก่าๆ ของเขาหวนกลับมาเพื่อที่จะดึงเขาไปอยู่ด้วย เธอจะทำอย่างไรกับหัวใจที่ถูกเขากระชากไปครอง ด้วยความปรารถนาดี ธัญญา

นิยายรักโรแมนติกนิยายรักประธานเศรษฐีฟินๆ

1 บอสเจ้าเสน่ห์

ไฟล์งานเกี่ยวกับข้อมูลใหม่ของสินค้าที่เพิ่งสั่งซื้อเข้ามาจำหน่ายถูกฟอร์เวิร์ดมาอยู่ในอีเมลของอรปวี บัดนี้กำลังก้มหน้าก้มตาอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ขนาดหน้าจอ 21 นิ้ว

ความมุ่งมั่นในการทำงาน สร้างความพึงพอใจแก่ชัชปพลซึ่งเป็นเจ้านายรูปหล่อไม่น้อย เขายืนมองดูเธอทำงานด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้ม บ่อยครั้งที่เขาทำอย่างนี้โดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัว

อรปวีเป็นทั้งเลขาและควบหน้าที่ดูแลข้อมูลเกี่ยวกับสินค้าต่าง ๆ ซึ่งสั่งมาจากเมืองนอก ชัชปพลเป็นเจ้าของบริษัทเกี่ยวกับสินค้าแปลกใหม่ซึ่งเป็นที่นิยมในหมู่เศรษฐี

‘ขยันจริง ยายเลขาหน้าจืดของเรา ทำไมไม่รู้จักแต่งหน้าให้มีสีสันสวยงามบ้างนะ ต่างจากผู้หญิงของเราแต่ละคนล้วนแต่หน้าเด้งหน้าแดงทั้งนั้น’

ชายหนุ่มรำพึงด้วยความแปลกใจต่อเลขาหน้าตาสวย แต่ไม่แต่งแต้มสีสันลงไปบนใบหน้า นอกจากทาแป้งพัฟอ่อนๆ กับลิปกลอสแบบมันเท่านั้น

ต่างจากบรรดาสาว ๆ ที่อยู่ข้างกายเขา แต่ละคนล้วนแต่เช้งวับด้วยกันทั้งนั้น ไม่มีใครยอมกัน เพราะต้องการที่จะเยื้อแย่งเพลย์บอยหนุ่มจอมเจ้าชู้อย่างเขาไปครอบครอง

แม้ว่าเขาอยู่ท่ามกลางสาวสวยสุดเซ็กซี่ แต่เขาไม่เคยที่จะตกหลุมพรางของผู้หญิงคนไหน นอกจากสนุกไปวันๆ เท่านั้นเอง

“วี วี อย่าเอาหน้าไปใกล้จอคอมพ์ฯ นัก เดี๋ยวสายตาก็เสียหรอก”

“อุ๊ย! คุณพล มาเงียบ ๆ วีตกใจหมดเลยค่ะ”

“ขวัญอ่อนจริงนะ เอาเป็นว่าได้เวลาพักกินข้าวกลางวันแล้ว ช่วยสั่งสตูว์ไก่กับสลัดผักกุ้งทอดให้ผมด้วยสิครับ”

“ได้เลยค่ะ เจ้าเดิมนะคะ”

“ครับ เจ้าเดิม ส่วนคุณจะกินอะไรก็สั่งตามสะดวกเลย”

“ไม่เป็นไรค่ะ วีทำข้าวกล่องมากินเอง นี่ไงคะ”

หญิงสาวพูดจบก็ส่งกล่องข้าวที่มีผ้าสีหวานห่อเอาไว้อีกชั้นหนึ่งให้เจ้านายรูปหล่อดูเป็นการยืนยัน เขาขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ก่อนที่จะคลี่ยิ้มสดใส ตามด้วยเสียงหัวเราะเบา ๆ

“คุณนี่ประหยัดจริง จะเก็บเงินเอาไว้ทำไม หน้าตาก็ไม่แต่ง ห่อข้าวมากิน เสื้อผ้าก็ใส่ซ้ำจนผมจำได้ครบหมดทุกตัวแล้ว”

แทนที่หญิงสาวจะอายต่อความประหยัดของตัวเอง กลับหัวเราะเสียงหวาน

“ห่อข้าวมาเองเพราะอยากกินที่คิดว่าสะอาด ปราศจากสิ่งแปลกปลอม อีกอย่างวีชอบกินอาหารที่ทำเองมากกว่า ถ้าไม่จำเป็นจะไม่ซื้อกิน ส่วนหน้าตาก็ไม่ได้น่าเกลียดจนต้องใช้เครื่องสำอางปกปิด วีรู้มาว่าถ้าแต่งหน้ามากก็จะแก่เร็ว เสื้อผ้า ถึงแม้จะใส่ซ้ำแต่สะอาด ไม่เก่าซอมซ่อ ชุดใหม่ ๆ ก็มีค่ะ เอาไว้ใส่ในช่วงที่พิเศษจริง ๆ เจ้านายจะได้ไม่อายลูกค้าไงคะ”

“เหตุผลดีนี่ แต่ผมขอบอกคุณก่อนเลยว่า สาว ๆ สมัยนี้ ชอบแต่งตัวทั้งนั้นแหละ สิ่งไหนที่ทำให้พวกเธอดูสวยงามจะรีบทำทันที เพื่ออะไรรู้ไหม”

“ไม่ทราบสิคะเพราะวีทำแต่งานอย่างเดียว ไม่สนใจใคร”

“คนทำงาน หาเงินใช้เอง มีความพอใจในสิ่งที่ตัวเองเป็นก็จะตอบอย่างคุณนี่แหละ แต่ผู้หญิงที่ผมเจอไม่ใช่ พวกเธอต้องการแต่งตัวสวยเพื่อให้ผู้ชายมองและเลือกคนรวย เพื่อความสะดวกสบาย แม้ว่ามีคนที่พึงพอใจอยู่แล้ว แต่เจอคนที่ดีกว่าก็ไป”

“คุณก็รู้นี่คะ ว่าผู้หญิงพวกนั้นชอบแบบนี้”

หญิงสาวพูดเป็นเชิงบอกให้รู้ตัวว่าผู้หญิงที่เข้ามาเกี่ยวพันในชีวิตของเขานั้น จ้องจะเอาเงินเพียงอย่างเดียว

ชัชปพลหน้าร้อนชาวาบด้วยความไม่พอใจ คำรามในใจว่าผู้หญิงคนนี้ร้ายพอสมควร เป็นประเภทร้ายลึก ซ่อนคมเอาไว้ ถึงเวลาชักดาบออกมา ทำให้คนที่อยู่ใกล้บาดเจ็บจนเลือดซึม

“รู้ แต่ว่าผมมีความสุขก็ต้องทำตามความต้องการของหัวใจ”

“ค่ะ ขอให้คุณมีความสุขตลอดไปก็แล้วกันนะคะ”

“เอาน่าเรื่องของผม แต่ว่าตอนนี้ผมหิวแล้ว คุณช่วยสั่งอาหารให้ผมหน่อยเถอะ เมื่อคืนโหยมาก ไม่ได้กินข้าวก่อนนอน กลับมาจากข้างนอก หัวถึงหมอนก็หลับเลย”

“ปาร์ตี้หรือคะ”

“ครับ พอดีเพื่อนเพิ่งกลับมาจากเมืองนอกนัดเจอก็เลยหนักไปนิดนึง”

หญิงสาวไม่กล้าถามว่าเพื่อนของเขานั้นผู้หญิงหรือผู้ชาย เท่าที่คาดเดาก็น่าจะเป็นผู้หญิงซึ่งดึงดูดใจเขาจนกลับบ้านดึกดื่น

ถ้าเขายังไม่เลิกนิสัยเจ้าชู้แบบนี้ แต่งงานไปสงสารคนเป็นภรรยาที่ต้องเจอกับสามีที่รักสนุก

“ถ้าอย่างนั้นคุณรอครู่หนึ่ง วีจะสั่งอาหารให้ค่ะ”

ไม่มีคำตอบจากบอสรูปหล่อ นอกจากเดินเข้าไปในห้องทำงานซึ่งอยู่ทางด้านใน หญิงสาวมองตามด้วยความทึ่งต่อเสน่ห์ที่เขาหมั่นโปรยให้กับบรรดาผู้หญิง แต่ละคนล้วนแต่พยายามเยื้อแย่งเขา เพื่อให้อยู่กับตัวเองให้มากที่สุด

อาจจะเป็นเพราะความรวย พ่วงด้วยความหล่อก็ได้