จอมบงการซื้อรัก

บทที่1.ปาร์ตี้คนโสด

ฉันนั่งเหม่อไว้อาลัยให้กับความรักของตัวเองที่พังไม่เป็นท่า จู่ๆ ใครบางคนก็เดินเข้ามาและ...

“อยากลองจับดูมั้ยล่ะ ส่วนที่ควรแข็งบนตัวฉันนี่ จะแข็งมากเลยนะ”

ฉันกะพริบเปลือกตาปริบๆ มองสบตาคนแปลกหน้าที่ฉันรู้จักดีแบบอึ้งๆ ฉันคิดในใจด้วยความกังขา อะไรทำให้คนตรงหน้าฉัน คิดว่าฉันมองร่างกายของเขาอยู่นะ

เขาหล่อข้อนี้ฉันไม่เถียง แต่ที่ผิดคาดคือ ฉันไม่คิดว่าเขาจะมีรสนิยมเช่นนี้ แม้ข่าวฉาวๆ ของเขาจะหนาหูมากก็ตาม

ฉันเคยคิดมาตลอดว่าคนมีระดับแบบนี้ ไม่ใช่เพลย์บอยที่ฉันเคยเห็นทั่วๆ ไปตามซีรี่ย์ที่ฉันโปรดปราน

คำพูดเชิญชวนของเขาแค่ได้ยินฉันยังลมออกหู ทั้งอายทั้งโกรธ และนึกโทษตัวเองที่เวลสูง ดันรู้ความนัยในคำพูดของเขาเสียนี่ ฉันนึกถึงเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่ชวนฉันมาที่นี่ ความจริงฉันควรซึมเศร้าอยู่ที่ห้อง และระทมทุกข์ต่อไปกับความรักที่ไม่สมหวัง ฉันไม่ควรเสนอหน้ามาที่นี่เลย

“ไม่ต้องอายหรอก เรื่องธรรมดาจะตาย ฉันยังอยากลองจับส่วนที่นุ่มนิ่มที่สุดของเธอเลย”

ฉันควรแก้ปัญหาเฉพาะหน้านี่ยังไงดี ฉันโดนผู้ชายเสน่ห์แรงไล่ต้อน และฉันมีสติไม่เต็มร้อยเสียด้วย เพราะเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ที่ฉันซดประหนึ่งน้ำเปล่าตั้งแต่เหยียบย่างเข้ามาในสถานที่นี้แล้วนั่นไง ฉันประคองตัวเองใช้กำแพงด้านหลังเพื่อทรงตัวยืนให้มั่นคงที่สุด ยกนิ้วขึ้นชี้หน้าเขา “หุบปากเลยนะ ฉันไม่ใช่ตัวเลือกของคุณหรอกค่ะ” กฎเกณฑ์ที่ฉันเพิ่งรู้ตอนที่ฐานิฏฐ์เพื่อนของฉันหายหัวไปกับหนุ่มแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันที่นี่ ฉันคิดไปเองว่าเพื่อนของฉันพามาสนุกในงานปาร์ตี้ของคนหนุ่มสาว แต่มันกลับตรงกันข้ามกับที่ฉันคิดไว้อย่างสิ้นเชิง

“สนใจวันไนท์สแตนด์กับฉันมั้ยสาวน้อย” นั่นคือคำถามอีกคำถามที่ฉันได้ยินจากปากชายตรงหน้า

ตอนนั้นฉันอึ้งอยู่ เลยไม่ทันตอกกลับ อึ้งกับคำถามแปลกๆ และความหล่อเหลาของเขานั่นแหละ

ผู้ชายสวมสูทท่าทางสุภาพ ใบหน้าเกลี้ยงเกลาสะอาดตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เขาดูดีมากจนฉันเผลอเปรียบเทียบกับผู้ชายที่ฉันชอบและเพิ่งสลัดฉันทิ้งหยกๆ ความรักที่ฉันมีให้เขาไม่มีค่าเทียบเท่าตำแหน่งงานที่เขาอยากครอบครอง ไม่เคยคิดมาก่อนว่าคนที่ฉันรักอยากเจริญก้าวหน้า

จนสามารถสลัดความทรงจำระหว่างฉันกับเขาทิ้งเพียงเพราะ...

“เราเลิกกันเถอะวิท ผมมีความจำเป็นต้องแต่งงานกับคุณบัว”

ฉันแค่นยิ้มน้ำตาเอ่อ เจ็บจนจุกและไม่สามารถตอบโต้อะไรกลับไปได้เลย

“ฉันเปิดห้องไว้แล้วล่ะ และคืนนี้ฉันต้องการเธอ” เสียงแหบแต่เซ็กซี่สุดๆ กระซิบเกือบติดใบหู ฉันผงะหนี แต่กำแพงอิฐด้านหลังทำให้ฉันทำมากกว่านั้นไม่ได้ ฉันหาเรื่องให้ตัวเองจนมุมแท้ๆ

“จะ จะบ้าเหรอคุณ ฉันไม่”

ฉันรีบปฏิเสธเสียงสั่น พยายามรวบรวมสติเพื่อตั้งรับเหตุการณ์ตรงหน้า

“ทุกคนที่นี่มาเพราะจุดประสงค์เดียวกัน เธอจะอ้างว่าไม่รู้น่ะเหรอ ฟังไม่ขึ้นเลยนะ”

“ฉันไม่รู้จริงๆ ค่ะ ฉันคิดว่าทุกคนแค่อยากมาสนุก”

“ใครพาเธอเข้ามาที่นี่ล่ะ” เขาถามฉันเสียงแข็ง แววตาดุๆ มองฉันขึ้นๆ ลงๆ

“เพื่อนฉันพามาสิคะ ยัยฐานิฏฐ์ไงคะ”

รอยยิ้มน่าเกลียดที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นจากเพศตรงข้าม มุมปากเขายกขึ้นสูงเพียงข้างเดียวแถมโน้มตัวลงมาใกล้ฉันมากขึ้นเสียอีก

“แล้วเพื่อนคนนั้นของเธอล่ะ ไปไหนแล้ว”

ฉันจะตอบยังไงดีล่ะ นิสัยรักสนุกของเพื่อนสนิทที่แก้ไม่หาย แม้จะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วก็ตาม หากถูกใจใครสักคนเพื่อนของฉันก็จะไม่รีรอที่จะสานสัมพันธ์กับหนุ่มคนนั้นในที่ลับตาที่ไหนสักที่

“ฉะ ฉันไม่รู้”

ฉันตอบแล้วก็ก้มหน้าหลบแววตารู้ทันของเขา

“ที่นี่ไม่ใช่แค่ผับธรรมดานะสาวน้อย ชั้นบนนั่นแบ่งเป็นห้องๆ เพื่อให้คนที่มาปาร์ตี้นี้หาความสุขกัน และฉันกำลังโน้มน้าวเธออยู่”

ฉันส่ายหน้าแรงๆ เอนตัวติดกำแพงมากยิ่งขึ้น

“ฉันไม่ใช่คนจำพวกนั้นหรอกค่ะ”

คำโต้แย้งของฉันฟังไม่ขึ้นหรอก แต่นั่นเป็นอย่างเดียวที่ฉันคิดออกตอนนี้ ฉันจะหาทางรอดจากสถานการณ์แสนอันตรายนี่ได้อย่างไร ในเมื่อฉันกำลังถูกคุกคามด้วยเสน่ห์และพลังงานจากเพศตรงข้าม ที่มีอานุภาพเกินต้านจริงๆ

กลิ่นของเขาลอยอยู่รอบตัวฉัน และสติของฉันเหลือน้อยเต็มที

ฉันไม่ควรหลงคารมและตามฐานิฏฐ์ มาเที่ยวที่นี่เลย

“ไม่ต้องเล่นตัวหรอกสาวน้อย นาทีนี้เธอเรียกเท่าไหร่ฉันก็ยินดีจ่าย”

“เหอะ” ฉันตวัดตามองหน้าเขา

“เธอน่าจะรู้จักฉันสิ ในบรรดาหนุ่มโสด ที่อยู่ในที่นี้ มีสักคนไหมที่ดูดีกว่าฉันตอนนี้”