ตอน 2 พอล ไรท์เตอร์

เวลา 00.30 น. ณ. ห้องนอนของพลอยดาว

ถ้าฉันบอกว่าฉันยังไม่ได้นอนทุกคนจะเชื่อฉันไหม เพราะไอ้เรื่องที่ฉันทำเมื่อคืนนั่นแหละมันทำให้ฉันนอนไม่หลับ ฉันไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ต้องทำหน้ายังไงเมื่อเจอกับพอล ที่สำคัญตอนเช้าฉันต้องเป็นคนไปปลุกพอลอีก ฉันยังไม่พร้อม ทำไงดีทำไง คิดสิคิด พลอยดาวเธอเก่งจะตาย คิดสิคิด

ก๊อก ก๊อก!!

เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้ฉันต้องเดินไปเปิด พอเปิดประตูไปก็พบว่าเป็นพีช หมอนี้เป็นน้องของพอล ตระกูลนี้มีพี่น้องสามคน คนโตคือ พอร์ช คนรองคือ พอล สุดที่รักของฉัน และคนเล็กคือ พีช ซึ่งฉันจะสนิทกับหมอนี้มากกว่าทุกคน ถึงหมอนี้จะอายุน้อยแต่กับรู้ไปซะทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องตัวเอง 

"เธอคงไม่ได้ด่าฉันในใจ อยู่หรอกนะ" -_-

"เปล่านะ ไม่มี๊!!"

"จากน้ำเสียง ฉันควรจะเชื่อดีไหมเนี่ย"

หมอนั้นจ้องฉัน ลืมบอกไปความสามารถพิเศษของหมอนี้คือ อ่านใจผู้หญิง ซึ่งคนที่โดนอ่านใจบ่อย ๆ คือฉันเอง ซวย สุด ๆ

"ช่างเถอะน่า ว่าแต่นายมารบกวนฉันดึก ๆ ดื่น ๆ แบบนี้มีอะไร"

"คือว่า........ฉันจะ..."

พีชมีท่าทางอ้ำอึ้ง โอ๊ย!! อะไรของหมอนี้เนี่ย แค่เรื่องพอลฉันก็เครียดพอแล้วนะ นี้จะให้ฉันมาแปลภาษาบ้านเกิดนายอีกหรอเนี่ย ฉันละเซ็ง

"จะพูดไหม ถ้าไม่พูดฉันจะ นอนแล้วนะ"

"พูดสิพูด.....คือว่า......"

"โอเค ฝันดี.."

ฉันเตรียมจะปิดประตูแต่อีตาพีชก็ผลักไว้ โอ๊ยอะไรของอีตานี้เนี้ย

"ฟังฉันนะพลอยดาว เรื่องนี้เธอต้องเก็บไว้เป็นความลับเข้าใจไหม ห้ามไปเล่าให้ใครฟังเด็ดโดยเฉพาะรัน"

"อืม ได้ฉันสัญญา เรื่องนี้ต้องเป็นเรื่องใหญ่ใช่ไหม ฉันจะไม่พูดกับใครเลย"

ฉันพูดด้วยสีหน้าจริงจัง เช่นเดียวกับพีช

"คือว่า ถุงยางฉันหมดพอดี ขอยืมของเธอหน่อยสิ"