ตอนที่ 4

“แปดคนรวมทั้งบัวค่ะ... เป็นเพื่อนสนิททั้งนั้น”

“มีผู้ชายไปด้วยมั้ย”

“มีค่ะ... เพื่อนผู้ชายที่ไปด้วยกันก็สี่คน ผู้หญิงอีกสี่คน แต่เรื่องเดินทางไปงานเลี้ยงคุณอาไม่ต้องห่วงนะคะ เดี๋ยวเพื่อนขับรถมารับค่ะ”

หญิงสาวรีบบอก ด้วยกลัวว่าจะไม่ได้รับอนุญาต เพราะสังเกตเห็นสีหน้าไม่พอใจของพ่อเลี้ยงก้องภพ

“ฉันไม่ได้ห่วงเรื่องใครจะมารับเธอ... แต่ห่วงเรื่องสถานที่มากกว่า ผู้ชายสี่... ผู้หญิงสี่ ประเสริฐละทีนี้ ครบคู่กันพอดี ลองได้จัดในสถานที่อโคจรกลางค่ำกลางคืนแบบนั้นคงเมากันเละเทะแน่นอน อีกอย่างเราก็เป็นผู้หญิง แล้วก็มีผู้ชายไปด้วย... อาคิดว่ามันเป็นเรื่องไม่สมควรอย่างยิ่ง”

“แต่เพื่อนผู้ชายไว้วางใจได้ทุกคนค่ะคุณอา”

หญิงสาวรีบแย้ง

“ทำไมมั่นใจขนาดนั้น... ระวังให้ดีเถอะ ไอ้พวกที่ว่าไว้วางใจได้นั่นแหละ พอแดกเหล้าเข้าปากนิสัยมันอาจจะเปลี่ยนเป็นอีกคนก็ได้ อย่ามองโลกในแง่ดีนัก”

“เอ่อ... คุณอาไม่อนุญาตใช่ไหมคะ”

ใบหน้าน้อยๆ เจื่อนจ๋อยลงไปอย่างเห็นได้ชัด ก้องภพสังเกตเห็นเข้าก็เลยอดสงสารขึ้นมาไม่ได้

“เอายังงี้... ถ้าอยากจะจัดก็มาจัดที่บ้านเราดีมั้ย”

“เอ่อ...”

ใบบัวอึกอัก เมื่อทุกอย่างคลาดไปจากแผนที่เธอตั้งใจเอาไว้

“แม่เห็นด้วยกับพ่อเลี้ยงนะลูก”

นวลพรรณที่นั่งร่วมโต๊ะอาหารอยู่ด้วยในขณะนั้นรีบออกอาการเห็นด้วยกับความคิดของพ่อเลี้ยง

“เอาเป็นว่าถ้าจะจัดต้องจัดที่บ้านเท่านั้น เดี๋ยวอาสั่งให้คนงานจัดการตั้งโต๊ะเอาไว้ให้ กลางสนามหญ้าด้านโน้นก็กว้างขวางดี อยากได้อะไรก็สั่งแม่ครัวได้เต็มที่ แล้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อาจะอนุโลมให้สักวัน”

ก้องภพเห็นว่าเรื่องเครื่องดื่มมึนเมาทั้งหลาย ถ้าอยู่ในสายตาเขาก็หมดห่วง

“เอ่อ... ”

ใบบัวยังคงอึกอัก พูดอะไรไม่ออก เมื่อทุกอย่างไม่เป็นไปตามแผนการที่เธอคาดหวังเอาไว้

พ่อเลี้ยงสังเกตเห็นท่าทางลังเลของเจ้าของวันเกิด ทำให้ต้องรีบสรุปทันควัน เพราะยังไงเขาคงไม่ยอมให้เธอออกไปสนุกสนานข้างนอกแน่ๆ

“ถ้าไม่เอาตามนี้ก็ไม่ต้องจัด”

เสียงเข้มของก้องภพทำให้นวลพรรณรีบสำทับขึ้นทันที

“ทำตามที่พ่อเลี้ยงบอกเถอะลูก... อย่าดื้อนักเลยน่ะ”

“งั้นก็ได้ค่ะ”

เสียงปรามของมารดาทำให้ใบบัวรีบพยักหน้ารับอย่างฝืนๆ

แม้สาวน้อยจะรู้ดีว่างานเลี้ยงที่จัดขึ้นโดยให้อยู่ในสายตาของผู้ใหญ่เจ้าระเบียบอย่างพ่อเลี้ยงก้องภพคงไม่สนุกสนานเท่ากับการได้ออกไปจัดกันเองข้างนอก แต่เอาเถอะ... จัดที่บ้านก็ยังดีกว่าไม่ได้จัด

“ปีนี้เราอายุเท่าไรแล้ว”

ก้องภพถามเสียงเรียบ เขาพยายามซ่อนน้ำเสียงอยากรู้เอาไว้ได้อย่างมิดชิด

“สิบเก้าค่ะ”

ใบบัวตอบ ก่อนจะปลีกตัวออกไปจากโต๊ะอาหารเพื่อโทรบอกเพื่อนๆ เรื่องงานเลี้ยงวันเกิดของเธอที่ต้องเปลี่ยนแผนมาจัดที่บ้าน

ก้องภพยังคงนั่งคุยอยู่กับนวลพรรณอีกครู่ใหญ่ๆ ก่อนที่จะเหลือบไปเห็นรถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อสีดำคันใหญ่แล่นเข้ามาในฟาร์ม

“หวัดดีเฮีย”

‘ธนนท์’ ชายหนุ่มในวัยเฉียดสามสิบปียกมือขึ้นไหว้เจ้าของฟาร์ม

“วันนี้ลมอะไรหอบมึงมาถึงนี่วะไอ้นนท์”

พ่อเลี้ยงก้องภพเอ่ยทักทายคนที่เพิ่งมาถึงด้วยน้ำเสียงสนิทสนม เพราะว่าธนนท์เป็นน้องชายต่างมารดาของเขา ด้วยนายอัศวินพ่อของก้องภพเป็นคนเจ้าชู้มากเมีย ก่อนตายก็แอบมีเมียเล็กเมียน้อยเยอะแยะไปหมด รายไหนที่มาแสดงตัวให้รับรู้ว่ามีสายเลือดเดียวกันก้องภพก็ไม่เคยใจดำ เขาช่วยเหลืออย่างเต็มที่ เพราะคิดว่ายังไงก็ มีพ่อคนเดียวกัน

“มาเพราะคิดถึงเฮียน่ะสิ”

น้องชายต่างมารดาทำปากหวานประจบประแจงพี่ชาย

ทุกวันนี้ธนนท์เปิดร้านขายอุปกรณ์การเกษตรและร้านขายปุ๋ยอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ ที่กิจการสามารถดำเนินมาจนรุ่งเรืองถึงทุกวันนี้ก็เพราะความช่วยเหลือจากก้องภพนั่นเอง

“ปากหวานนะมึง... แล้วน้าพลอยเป็นไงบ้าง”

พ่อเลี้ยงถามถึง ‘พลอยพิมล’ ซึ่งเป็นมารดาของธนนท์ พูดให้เข้าใจง่ายๆ ก็คือเมียน้อยอีกคนของนายอัศวินผู้เป็นบิดาของเขานั่นเอง

“คุณแม่สบายดีครับ”

ธนนท์ตอบ ขณะสายตาเหลือบไปเห็นใบบัวเข้าโดยบังเอิญ หญิงสาวกำลังหอบหนังสือหลายเล่มเข้าไปนั่งที่ศาลาริมน้ำ ภายใต้ร่มเงาของประดูแผ่กิ่งก้านร่มครึ้มไปทั้งบริเวณ

“นั่นสาวที่ไหนอ่ะเฮีย... สวยสุดๆ นางฟ้าในไร่ส้มชัดๆ”

ธนนท์ทำเสียงตื่นเต้น เพิ่งมีโอกาสได้เห็นใบหน้าของใบบัวเป็นครั้งแรกก็เพราะว่านานเป็นเดือนมาแล้วที่เขาไม่ได้แวะมาที่บ้านหลังนี้

“ไหนวะ”

พ่อเลี้ยงสงสัยว่าน้องชายของตนเอ่ยถึงใคร กระทั่งเหลือบมองไปยังทิศทางที่สายตาของธนนท์ยังคงจับจ้องไม่วางตาจึงได้รู้

“อ๋อ... ใบบัว”

“ใบบัวไหน... อย่าบอกนะว่าเฮียเอ็นดูเด็กสาวๆ ถึงขนาดแอบเอาน้องๆ นักศึกษามาช่วยเลี้ยงดูส่งเสียค่าเทอมค่าที่พัก คริคริ ทำเป็นเอ็นดูเด็ก... ที่แท้อยากให้เด็กดูเอ็นเฮียใช่ไหมล่ะ”

น้องชายสายหื่นทำทีเป็นรู้เท่าทันพี่ชายซึ่งหื่นไม่น้อยหน้ากัน

“ไม่ใช่อย่างนั้น ใบบัวเป็นลูกสาวของกิ๊กพี่ภูว่ะ แม่ของใบบัวเป็นแฟนเก่าพี่ภูน่ะ... บอกไปมึงก็ไม่เข้าใจหรอก เรื่องมันยาวว่ะ กูขี้เกียจเล่า”

“ถ้าเรื่องมันยาว เฮียก็เล่าสั้นๆ สิ... ย่อๆ ก็ได้ ไม่เห็นยากเลยนี่นา”

สองพี่น้องต่างมารดาแต่พ่อเดียวกันคู่นี้รับมุกกันทันตลอด สุดท้ายก้องภพจำต้องเล่าเรื่องของใบบัวกับมารดาของเธอให้ธนนท์ได้รับรู้

“สวยนะเฮีย... สวยมากอ่ะ ผมขอไปทักทายเธอหน่อย”