ตอนที่ 3

“ทำอะไรอยู่สาวน้อย”

“เดินเล่นค่ะอาแดนน์... คุณอาเลิกงานแล้วหรือคะ”

“ใช่... เจนนี่อยากไปเที่ยวชมไร่องุ่นทางด้านโน้นมั้ย เดี๋ยวอาจะพาไป”

เจ้าของไร่ชวน

“ไปค่ะไป”

เจนนี่ตอบโดยไมต้องคิด การได้อยู่ใกล้ชิดกับอาแดนน์คนนี้คือสิ่งที่หล่อนปรารถนามาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้าเขา ผู้ชายคนนี้ช่างดูเป็นคนอบอุ่นและใจดี และที่สำคัญก็คือเจนนี่รู้สึกได้ว่าเขาเร่าร้อน

เจนนี่เป็นหญิงสาวช่างฝัน เมื่อก่อนหล่อนยอมรับว่าชอบอ่านนิยายพาฝันและชอบดูหนังโรแมนติกเป็นชีวิตจิตใจ โดยเฉพาะแนวคันทรีที่พระเอกเป็นหนุ่มใหญ่ชาวไร่จะชอบมาก

“ก้าวดีๆ นะจ๊ะ”

แดเนียลส่งมือให้หญิงสาวภายหลังจากเขาขึ้นมาทรุดร่างสูงใหญ่กว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรลงนั่งบนรถกอล์ฟในตำแหน่งคนขับ เจนนี่จับมือของแดเนียล เขารั้งร่างรัดรึงของหล่อนขึ้นมานั่งเคียงข้าง

“ขอบคุณค่ะ”

สาวน้อยเหลือบมองใบหน้าของเขาแวบหนึ่ง เมื่อได้เข้ามานั่งใกล้ๆ จึงได้เห็นว่าแดเนียลหน้าตาหล่อมาก... ยิ่งมองใกล้ๆ ยิ่งทำให้หัวใจของหล่อนกระตุกวูบ

“อาแดนน์หล่อจัง”

สาวน้อยชมออกมาด้วยความืมตัว

“อาแก่แล้ว”

แดเนียลตอบยิ้มๆ

“แก่ที่ไหนกัน... แบบนี้แหละค่ะเจนนี่ชอบ”

ผิวสีทองแดงคร้ามแดดยิ่งทำให้ผู้ชายคนนี้ดูคมเข้มเสียเหลือเกิน หนวดเคราดกหนาทั้งที่ริมฝีปากและสันกรามไม่สามารถบดบังความหล่อนเหลาของเขาได้เลยสักนิด

เจนนี่นึกขอบคุณรถกอล์ฟคันเล็กๆ คันนี้ที่บันดาลความใกล้ชิดจนได้กลิ่นเหงื่อกลิ่นกายของเขา เมื่อคนตัวใหญ่มากอย่างแดเนียลต้องมานั่งบนเบาะแคบๆ กับหล่อนทำให้แขนข้างหนึ่งของหล่อนเบียดชิดกับแขนของเขาอยู่ตลอดเวลา ขณะรถกำลังแล่นลึกเข้ามาในไร่องุ่น

วันนั้นเจ้าของไร่องุ่นพาเจนนี่เที่ยวชมทุกซอกทุกมุมของไร่องุ่น กว่าจะกลับเข้ามาในบ้านก็เป็นเวลาค่ำ

เสร็จจากอาบน้ำ เจนนี่ก้าวลงมาจากห้องนอน เพราะนึกว่าแดเนียลยังนั่งอยู่ในห้องรับแขก เพราะเมื่อครู่ก่อนหน้าหล่อนยังเห็นเขานั่งดื่มไวน์อยู่นี่นา

“อาแดนน์หายไปไหนคะป้าแจ่ม”

เมื่อลงมาที่ห้องรับแขกแล้วพบว่าแดเนียลหายไป เจนนี่รีบถามป้าแจ่มซึ่งเป็นแม่ครัวทำงานอยู่ในไร่องุ่นของแดเนียลมานานหลายปี

“เมื่อกี้คุณโรสแวะมาหาค่ะ... คราวนี้กว่าจะลงมาก็คงเช้าโน่นแหละ... คริคริ”

ป้าแจ่มตอบยิ้มๆ หัวเราะออกมาเบาๆ เพราะกลั้นเสียงเอาไว้ไม่อยู่ เจนนี่เหลือบมองออกไปที่โรงรถ แลเห็นรถเก๋งสีแดงจอดอยู่

“คุณโรสนี่ใครคะ?”

เจนนี่สงสัย ริมฝีปากบางเม้มสนิท น่าแปลกที่จู่ๆ หล่อนก็รู้สึกหึงหวงอาแดนน์ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าผู้หญิงที่ชื่อโรสคนนี้มีความสำคัญกับแดเนียลแค่ไหน?

“อ๋อ... คุณโรสราเป็นแม่หม้ายเจ้าของไร่กาแฟข้างๆ ค่ะ คุณโรสชอบคุณแดนน์ค่ะ... เลยแอบมากุ๊กกิ๊กกันบ่อยๆ”

“แล้วหมายความว่ายังไงคะ... ที่ป้าบอกว่ากว่าอาแดนน์จะลงมาจากห้องก็คงพรุ่งนี้เช้า?”

อารมณ์ของเจนนี่ขุ่นมัวขึ้นมาทันที

“แหม... ก็ผู้หญิงกับผู้ชายลองได้เข้าไปขลุกกันอยู่ในห้องสองต่อสอง... อะคริคริ ป้าไม่อยากพูดต่อ... หนูว่าเค้าจะทำอะไรกันล่ะ? ถ้าไม่ใช่เล่นจ้ำจี้มะเขือยาว”

ป้าแจ่มนั่งเด็ดขั้วพริกในกระจาดต่อไป เจนนี่กำมือแน่นด้วยความโกรธ หล่อนไม่ได้ไร้เดียงสาเกินกว่าจะรู้ว่าหญิงชายที่หายเข้าไปในห้องสองต่อสองเขาทำอะไรกันบ้าง ชิ๊... อาแดนน์นะอาแดนน์ ไม่คิดว่าจะเป็นผู้ชายเจ้าชู้แบบนี้

ด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เจนนี่รีบกลับขึ้นมาบนห้อง เพราะอยากรู้ว่าจะเป็นจริงอย่างที่ป้าแจ่มบอกหรือไม่ ว่าตอนนี้แดเนียลกำลังอยู่กับผู้หญิงคนนั้นกำลังเล่นจ้ำจี้มะเขือยาวอยู่ด้วยกันในห้อง

เป็นเพราะว่าห้องของเจนนี่กับห้องของแดเนียลอยู่ติดกัน ระเบียงที่เชื่อมต่อมาทางด้านหลังทำให้หล่อนสามารถเดินออกมาที่หลังห้องแล้วชะโงกหน้ามองได้อย่างไม่ยากเย็นนัก... เพื่อดูให้รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นในห้องข้างๆ

“อร๊ายย เสียวสุดๆ เลยค่ะแดนน์ขา... อ๊ะ กระแทกอีกค่ะ ซี้ดๆ อูยยยย... โรสมันส์สุดๆ”

เสียงร้องครวญครางของผู้หญิงดังลั่นออกมาจากห้องนอนของแดเนียล จากนั้นก็ตามด้วยเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังบลั่บๆ ๆ ๆ ๆ สลับกับเสียงของโซฟาที่เคลื่อนไปกระทกผนังเสียงดังกึกๆ ๆ ๆ

‘อูย... ’

เจนนี่ยกมือขึ้นปิดปากกับภาพที่เห็น ตั้งแต่เกิดมาจนป่านนี้ก็เพิ่งมีโอกาสได้เห็นหนังสดเต็มตาก็คราวนี้

แม้ว่าภายในห้องของอาแดนน์จะมีเพียงแสงไฟรางๆ ที่ฉายลงมาจากเพดาน แต่ก็เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าและกำยำไปด้วยมัดกล้ามของเขากำลังแทรกบั้นท้ายกระหน่ำท่อนเนื้อยาวใหญ่อยู่ระหว่างง่ามขาของโรสราที่อ้ากว้างออกรับลำตัวของเขา