บทที่ 1

หนึ่งเดือนต่อมา

“จอนคะ จอน” เสียงร้องปานขาดใจดังลอดผ่านปากของสาวร้อนแรงแห่งปี โมนิก้า ฟรองซัวส์ นางแบบสาวลูกครึ่งอเมริกัน-ฝรั่งเศสที่นอนร่างสั่นสะเทือนอยู่ใต้ร่างหนาที่เคลื่อนไหวอย่างดุดัน ไม่ปรานีร่างสาวที่บิดเร้า ร้องเรียกหาความสุขไม่ขาดปาก

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นหลายครั้ง ส่งผลให้พายุอารมณ์ของโจนาธานสะดุดลงกลางคัน แต่ทว่าเขายังควบขี่เหนือร่างระหงเร็วรี่ หวังว่าตนเองจะเดินทางไปยังสวรรค์เบื้องบนเร็วๆ ทว่า...

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูยังคงดังไม่หยุด

“โธ่โว้ย!...อะไรนักหนาวะ”

เจ้าของห้องสบถออกมาอย่างหัวเสีย เมื่อตนเองตกสวรรค์เอาดื้อๆ ดึงร่างของตนเองออกห่างร่างอ่อนระทวยของโมนิก้า ก้าวลงจากเตียงก่อนจะคว้าเสื้อคลุมมาสวมทับร่างล่อนจ้อนของตัวเอง

“มีอะไรไซลัส ถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนมึงเจ็บตัวแน่”

โจนาธานพูดใส่หน้าเจ้าของมือที่เคาะประตู ส่งสายตาดุๆ ไม่พอใจให้ไซลัส แต่คนที่อยู่นอกห้องหาได้เกรงกลัว เพราะคิดว่าเรื่องที่ตนจะบอกเจ้านายขี้โมโหของตนนั้นนั้น สำคัญกับโจนาธานมาก

“คุณจอนต้องไปรับคุณกุ๊กที่สนามบินนะครับ ลืมหรือเปล่าครับคุณจอน?” ไซลัสตอบเจ้านายหนุ่มสุดหล่อ

“ตายห่า...ลืมไปเลย” โจนาธานอุทานเสียงดัง หน้าตาตื่นตกใจ “นายไปรอข้างล่าง อีกยี่สิบนาทีฉันจะลงไป” เขารีบปิดประตูทันทีที่สั่งลูกน้องเสร็จ

“มีอะไรคะจอน?” โมนิก้าลุกขึ้นนั่ง คว้าผ้าห่มมาปกปิดร่างกาย มองดูท่าทางรีบร้อนของเขาด้วยความสงสัย

“ฉันมีธุระด่วน เธอใส่เสื้อผ้าแล้วกลับบ้านไปได้เลย” เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจ เดินเข้าไปในห้องน้ำรีบอาบน้ำแล้วออกมาแต่งตัวกะจะให้เสร็จภายในสิบห้านาที

“คุณจะไปไหนคะจอน?” เธอเอ่ยถามเมื่อเห็นโจนาธานแต่งตัวอย่างเร่งรีบ ซึ่งไม่ใช่นิสัยของเขาเลย

“ฉันต้องไปรับกุ๊กที่สนามบิน”

เขาตอบไปแต่งตัวไป เครื่องหมายคำถามเกิดขึ้นในสมองของเธอทันที กุ๊กคือใคร มีความสำคัญอะไรที่โจนาธาน แมคเคนซีต้องไปรับด้วยตัวเอง

“ใครคะกุ๊ก?” โมนิก้าย้อนถาม

“ไม่ใช่เรื่องของเธอที่จะต้องรู้ เธอแต่งตัวเสร็จแล้วก็กลับอพาร์ทเม้นท์ของเธอซะ” คนที่กำลังง่วนกับการแต่งตัวสั่งอีกครั้ง

หลังจากที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อย เจ้าของห้องก็เร่งฝีเท้าไปยังประตูห้อง เปิดออกกว้างแล้วเดินออกไปทันที ปล่อยให้คนที่อยู่ในห้องจมอยู่กับความสงสัยเพียงลำพัง

“ใครนะกุ๊ก” โมนิก้าพูดเหมือนถามตัวเอง

กุ๊กเป็นใครกัน อาจจะเป็นลูกค้าคนสำคัญที่โจนาธานต้องดูแล หรืออาจจะเป็นหญิงคนใหม่ของเขาก็เป็นได้ เพราะเขาเปลี่ยนคู่ควง คู่นอนเป็นว่าเล่น ความอยากรู้บวกกับไม่ต้องการให้ตนเองกระเด็นออกมาจากตำแหน่งคู่ควงคนใหม่ของชายผู้โด่งดัง คิดได้ดังนั้นนางแบบสาวรีบเด้งตัวลุกขึ้นยืน ก้าวเท้าเร็วๆ ออกไปจากห้อง ตามหลังโจนาธานไปติดๆ งานนี้เธอต้องรู้ให้ได้ว่า กุ๊กคือใคร

...............

ณ ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี

ความตื่นเต้นเกิดขึ้นกับณัฏฐลักษณ์มากชึ้นทุกวินาที มือเล็กที่กำลังเข็นรถออกมาจากช่องทางประตูผู้โดยสารขาออกสั่นไปหมด พอพ้นประตูนี้เธอก็จะได้เจอกับโจนาธาน คุณอาสุดหล่อของเธอแล้ว เวลาสี่ปีที่ไม่ได้เจอกัน เขาจะจำหลานสาวนอกสายเลือดคนนี้ได้หรือไม่ แล้วเขาจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหน หญิงสาวคิดไปต่างๆ นานา

ณัฏฐลักษณ์ยิ้มแก้มปริเมื่อเห็นชายคนหนึ่ง คนที่เธอรอจะพบหน้าเขามาตลอดสี่ปียืนอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เธอกำลังเดินออกไปมากนัก สาวชาวไทยทิ้งรถเข็นสัมภาระ เดินแกมวิ่งมาหาโจนาธานที่ยืนหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ มองหลานสาวนอกสายเลือดแสนสวยพริ้มเพรา แตกเนื้อสาวน่าฟัดน่าเหวี่ยงที่วิ่งมาหาตน

“คุณอาขา คุณอา” ณัฏฐลักษณ์วิ่งมากอดร่างของโจนาธาน กระชับแน่นเสียจนแทบจะหลอมเป็นร่างเดียว ชายหนุ่มใจเต้นถี่ระรัว รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ยามที่ทรวงอกสาวหน้าตาน่ารักเบียดชิดกับแผงอกของตน

“กุ๊กคิดถึงคุณอาที่สุดเลยค่ะ” เธอเงยหน้าบอกอาหนุ่ม