5 เป้ากางเกงคุณบอกว่าชอบ

“ขออนุญาตค่ะ จะรับเครื่องดื่มอะไรดีคะ” เสียงของพนักงานสาวดังขึ้น เอ็ดเวิร์ดลอบถอนหายใจ พร้อมทั้งจดไว้ว่าจะทิปให้หล่อนสักห้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่มาขัดจังหวะได้ถูกเวลา

“ผมขอเนโกรนี” เอ็ดเวิร์ดสั่ง หวังว่าแอลกอฮอล์จะช่วยให้ลืมสิ่งที่เพิ่งได้ยินจากปากหวาน ๆ ของจัสมิน ไม่รู้ว่าลูกสาวของเอริคกลายร่างเป็นแม่เสือสาวตั้งแต่เมื่อไหร่

“ของฉันขอเหมือนกันค่ะ” เธอสั่งตามทันที

เอ็ดเวิร์ดทำมือให้หยุด

“เธอจะต้องไม่ดื่มแอลกอฮอล์” เขาบอกแล้วสั่งน้ำผลไม้ให้แทน

บริการสาวรับออร์เดอร์แล้วขอตัวกลับไป

จัสมินทำท่าเบะปากไม่พอใจ “จัสโตแล้วนะ ทำไมถึงทำเหมือนว่าจัสเป็นเด็กอยู่ได้”

“ฉันต้องดูแลเธอแทนเอริค”

“อย่างนั้นเหรอคะ งั้นถ้าจัสอยากให้อาเอ็ดไปดูแลจัสที่บนเตียงล่ะ อาจะไปมั้ย” จัสมินรุกหนักไม่พัก

แค่ก ๆ

เอ็ดเวิร์ดสำลักน้ำลายตัวเองหน้าดำหน้าแดง เขารีบหันมองรอบตัวว่ามีใครได้ยินที่เธอพูดหรือไม่ โชคดีที่ดูเหมือนว่าไม่มีใครสนใจพวกเขา และระยะห่างของโต๊ะมีมากพอที่จะรักษาความเป็นส่วนตัว แต่ไอ้คำว่าบนเตียงนั่นมันก็ล่อแหลมและไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง

เขาปรับสีหน้าให้เคร่งขรึมก่อนจะเอ่ย “ทำไมเธอถึงพูดจาไร้สาระแบบนี้ฮึ จัสมิน”

คนถูกดุระบายยิ้มสบาย ๆ เธอจ้องตาเขาที่กำลังฉายแววบางอย่างกับสันกรามที่ขบกันแน่น

เอ็ดเวิร์ดก่นด่าตัวเองเพราะเขาดันมีอารมณ์ แต่ดูเหมือนว่าเด็กนี่จะไม่รู้ร้อนรู้หนาวเลยว่ากำลังเล่นกับอะไรอยู่

“เพราะว่าจัสชอบอาเอ็ด แล้วก็ชอบมาตลอด และตอนนี้ก็ไม่มีอุปสรรคหรือข้อจำกัดระหว่างเรา จัสอายุยี่สิบสองแล้ว มั่นใจได้ว่าอาเอ็ดไม่เจอข้อหาพรากผู้เยาว์แน่นอน ส่วนเรื่องพ่อกับแม่ก็ไม่ต้องห่วง พวกท่านอยู่ห่างออกไปอีกฝั่งหนึ่งของประเทศ และถึงพวกท่านจะรู้ก็คงไม่ว่าอะไร”

ไม่ว่ากับผีน่ะสิ เอริคคงได้หาปืนมายิงเขาไส้แตก

สมองของเอ็ดเวิร์ดเต้นตุบ ๆ นี่เธอชอบเขามาตลอดจริงเหรอ ตอนนั้นที่เธอเข้ามาจูบ เขาคิดว่าเธอแค่อยากรู้อยากลองประสาเด็กวัยรุ่น แต่ตอนนี้เธอกลับมาสารภาพหมดเปลือก เล่นเอาเกราะป้องกันตัวของเขาอ่อนแอลงฉับพลัน เอ็ดเวิร์ดกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก เด็กสาวตรงหน้าเขามีความมั่นใจเต็มร้อย และช่าง…

“เธอยากมีอะไรกับฉัน เพราะอยากลองประสบการณ์แปลกใหม่เหรอ” เอ็ดเวิร์ดถาม เลือกเมินเฉยต่อความนัยที่ว่าเธออยากมีประสบการณ์แปลกใหม่กับผู้ชายรุ่นพ่อ

“ไม่ค่ะ จัสบอกแล้วไงว่าชอบอาเอ็ด จำได้มั้ยคะว่าจัสเคยพยายามจะจูบอา” จัสมินพูดเสียงหนักแน่น

“เลิกคิดเรื่องนี้ไปได้เลย ฉันยุ่งกับเธอไม่ได้ ไม่มีวัน” น้ำเสียงของเขาเองก็หนักแน่นไม่แพ้กัน แต่คล้ายกับจะย้ำกับตัวเองเสียมากกว่า

จัสมินเลียริมฝีปากอิ่มจงใจยั่ว เพราะเห็นแววลังเลในสายตาคมที่ทำให้เธอรู้ว่าเขาเองก็ไม่ได้หนักแน่นในศีลธรรมสูงส่งของตัวเองเท่าใดนัก

“ทำไมคะ จัสไม่ใช่สเปกอาเหรอ”

พระเจ้า! ใช่เสียยิ่งกว่าใช่ ไม่งั้นไอ้สิ่งที่อยู่ในกางเกงเขาจะตุงขนาดนี้เหรอ!

เอ็ดเวิร์ดตะโกนก้องอยู่ในใจ พลางขยับตัวเล็กน้อยไม่ให้อะไร ๆ มันเผยโฉมให้เขาอายเล่น นี่เธอตั้งใจถามวนไปวนมาแบบนี้ด้วยจุดประสงค์อะไรกันแน่

“จัสมิน เชื่อฉันสิว่าเธอน่ะเป็นผู้หญิงประเภทที่สามารถกระตุกหัวใจผู้ชายได้ แต่ฉันแค่รู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องเพราะเธอเป็นลูกของเพื่อนฉัน แถมเอริคยังไว้ใจให้ฉันดูแลเธอ เพราะฉะนั้นถ้าเธอยังทำตัวไม่เหมาะสมอีก ฉันคงต้องรีบทำให้ดินเนอร์มื้อนี้จบลงโดยเร็ว”

“จัสเข้าใจแล้ว ถ้าอาเอ็ดอยากเปลี่ยนเรื่องคุยก็ได้” เธอว่าแล้วหยิบเมนูอาหารขึ้นมาพลิกดู “ถ้างั้น อะไรเป็นเมนูแนะนำของที่นี่คะ”

ขอบคุณพระเจ้า เอ็ดเวิร์ดคิดในใจ แต่ก็แปลกใจว่าจากที่เปิดเกมรุกใส่เขาหนัก ๆ ทำไมถึงยอมง่าย ๆ

หลังจากนั้นเกือบหนึ่งชั่วโมง ทั้งคู่ก็พูดคุยกันเกือบทุกเรื่อง เอ็ดเวิร์ดถามเธอเกี่ยวกับเรื่องเพื่อน งานอดิเรก แผนการในอนาคต และจัสมินก็ตอบเขาโดยไม่ขัดเขิน ทั้งยังแสดงให้เห็นถึงความฉลาดเฉลียว รวมถึงไหวพริบปฏิภาณ เธอมีพรสวรรค์ในการพูดคุย เล่าเรื่องตลกเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างไหลลื่น และเป็นคนสนุกสนานโดยธรรมชาติ จนหนุ่มใหญ่นึกชื่นชมเธอในใจ เขารู้สึกผ่อนคลายลงที่หัวข้อไม่เหมาะสมไม่ถูกหยิบยกขึ้นมาคุยอีก ทั้งยังเกิดความพอใจกับอาหารมื้อนี้และสนุกที่ได้คุยกับเธอ

“อาเอ็ด ถ้าจัสอยากไปถ่ายรูปที่ชายหาดได้มั้ยคะ” ถามหลังจากที่เขาจ่ายเงินค่าอาหารแล้ว

“อืม ได้สิ แต่ไม่รู้ว่าภาพจะออกมาดีมั้ยนะ เพราะว่าข้างนอกมันมืด”

“ไม่ต้องห่วงค่ะ เดี๋ยวเปิดแฟลชเอา มาสิคะ อาไม่อยากดูพระจันทร์สวย ๆ เหรอ”

เอ็ดเวิร์ดมองไปที่สาวน้อยข้างกาย ซึ่งเขาคิดว่าน่าชมมองมากกว่าพระจันทร์เสียอีก

“โอเค แต่เร็วหน่อยนะ จะได้รีบกลับกัน เพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว”

“ค่ะเจ้านาย” จัสมินยกมือขึ้นทำท่าตะเบ๊ะใส่ ซึ่งเขาไม่อยากยอมรับว่ามันน่ารัก

เอ็ดเวิร์ดลุกขึ้นยืน แล้วเดินมาเลื่อนเก้าอี้ออกให้เธอ เขาพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่มองต่ำลงไป เนื่องจากชุดที่เธอสวมนั้นดันอกอิ่มจนแทบทะลัก

นี่ลูกสาวเพื่อนนะไอ้เอ็ด!

เขาท่องประโยคนั้นในใจ ขณะเดินนำเด็กสาวไปตามทางที่ประดับไปด้วยคบไฟให้แสงสว่าง ระหว่างนั้นก็พอมีคนอยู่ตามจุดต่าง ๆ บ้างประปราย ถึงกระนั้นก็ยังมีความสงบเงียบและเหมาะแก่การผ่อนคลายอยู่ดี

“ที่นี่สวยมากเลยค่ะ ไม่คิดเลยว่านิวยอร์กจะมีสถานที่ดี ๆ แบบนี้ด้วย” พูดแล้วก็หยิบมือถือมาถ่ายรูป “มาสิคะ”

เธอเอียงคออย่างน่ารัก แต่ดูแล้วโคตรเซ็กซี่ จากนั้นก็ก้มลงถอดรองเท้าเดินนำไปบนชายหาด คราวนี้เอ็ดเวิร์ดเป็นฝ่ายเดินตามบ้าง เขาเพิ่งสังเกตว่าทั้งสองเดินกันมาไกลพอสมควร เพราะตรงนี้ร้างผู้คนแล้ว และสุดคบไฟที่จุดตามระยะทาง ทำให้รอบ ๆ บริเวณมืดลง เหลือเพียงแสงจากดวงจันทร์กลมโตเหนือศีรษะ

จู่ ๆ จัสมินก็หยุดเดินแล้วหันกลับมาหา