บทที่ 6 ถ้าน้องไม่ยั่วพี่จะนิ่ง

2 หนุ่มสาวออกจากผับเป็นเวลาเลยเที่ยงคืน โดยที่ทอยเป็นคนขับรถออกสู่ถนนใหญ่ หญิงสาวปรือตามองหน้าหล่อคมทางด้านข้างแล้วหันมองไปข้างหน้าก่อนจะหลับตาลง

“นายไม่ใช่โฮสต์?” หญิงสาวว่าขึ้นทั้งที่ยังหลับตา

“แล้วคุณคิดว่าไง?” ชายหนุ่มถามพรางปรายตามองคนข้าง ๆ เวลาหลับตาแบบนี้ขนตางอน ๆ แก้มป่อง ๆ ปากสีชมพูพีชเหมือนเด็กมหาลัยมากกว่าคนวัยทำงานมาก

“แล้วทำไมถึงยอมมากับฉันล่ะ ในเมื่อตัวเองไม่ใช่โฮสต์”

“ก็ไม่รู้สิ อาจจะงง ๆ เหมือนคุณล่ะมั้ง” ชายหนุ่มตอบกลับยิ้ม ๆ

“เหรอ งั้นคืนนี้นายคิดเท่าไหร่ กับความงงของนาย” คนเมาถามพรางหลับตาถอนหายใจ

“แล้วคุณเคยจ่ายเท่าไหร่ล่ะ”

“จะบ้าเหรอ หน้าอย่างฉันนี่นะจะต้องเปย์ผู้ชาย” หญิงสาวแหวขึ้นเสียงดังหันขวับมาจ้องหน้าอย่างเอาเรื่องแล้วพิงเบาะหลับตาลงเหมือนเดิม

“เหรอ? แล้วคุณว่าอย่างผมควรจะได้เท่าไหร่” ทอยหันไปถามยิ้ม ๆ

“หืม?” ลุกขึ้นนั่งตัวตรงมองหน้าชายหนุ่มอย่างพิจารณา “สามพัน” คำตอบสั้น ๆ ห้วน ๆ ทำเอาชายหนุ่มถึงกับขำกับค่าตัวอาชีพโฮสต์ครั้งแรกของตัวเอง

“น่าเกลียดไปหรือเปล่าคุณ จากสี่แสนห้าเหลือสามพันนี่ ค่าห้องคืนนี้ผมยังไม่ได้เลยนะ”

“ก็แค่นั่งคุย นั่งดื่ม ฉันไม่ได้ทำอะไรให้นายต้องเสียหายนี่นา” หญิงสาวตอบแล้วพิงเบาะหลับตาลงอีกรอบ

“โห...พูดแบบนี้ แล้วคุณต้องทำอะไรผมบ้างล่ะ ผมถึงจะได้สี่แสน”

“จะรู้เหรอ...ถึงแล้วบอกด้วย เดี๋ยวเขียนเช็คให้ฉันไม่โกงใครหรอก ก็แค่หลักแสนไม่ใช่หลักล้านบ้านไม่บึ้มหรอก” ว่าจบก็หลับตานิ่งไปทันที

“คุณ! คุณ อ้าว? แล้วเมื่อกี๊เพื่อนเขาบอกว่าต้องไปส่งที่ไหนวะ คุณ!” ชายหนุ่มเขย่าตัวเรียก แล้วหันมาตบแก้มเธอเบา ๆ “เอ้อ...งั้นตื่นมาก็กลับบ้านเองละกันนะ นาน ๆ ดื่มทีก็มึนอยู่เหมือนกันนั่นแหละ เหล้าไทยแม่งก็แรงไม่แพ้ชาติใดเหมือนกัน” ชายหนุ่มพึมพำก่อนจะส่ายหน้าเบา ๆ แล้วขับกลับโรงแรมที่ตัวเองพักที่อยู่ไม่ไกลมากนัก ....

..........//..........

โรงแรม Sk

รถเก๋งสปอร์ตสีแดงคันสวยวิ่งเข้ามาจอดในที่จอดรถชั้นใต้ดิน รปภ. ที่ประจำอยู่ที่ชั้นดังกล่าวรีบวิ่งมาที่รถ แต่ต้องชะงักเมื่อคนที่ลงมาเป็นหนุ่มหล่อ ลูกหลานท่านประธานและรองประธาน เคเอส กรุ๊ป ดีกรีคุณหมอนักเรียนนอกที่ผู้จัดการเพิ่งแนะนำให้เขารู้จักเมื่อช่วงบ่ายว่าจะมาพักที่นี่ซักระยะ และตอนนี้เขาก็ไม่ได้กลับมาคนเดียว เพราะอ้อมไปเปิดประตูด้านข้างคนขับแล้วอุ้มสาวสวยร่างบางคุ้นตาลงมาด้วย

“สวัสดีครับคุณ มะ” “ชู่...” ชายหนุ่มรีบสั่งให้เงียบทันที

“ฝากปิดประตูรถให้หน่อยสิ” รปภ. รีบกระวีกระวาดปิดประตูรถให้แล้วก้าวยาว ๆ ไปกดลิฟต์ให้ชายหนุ่มอย่างเอาใจ

“อย่าบอกใคร ว่าผมเป็นใคร ผมไม่อยากมีปัญหา” ชายหนุ่มออกคำสั่งเสียงนิ่งลึกจนดูน่ากลัว เขาไม่ได้กลัวว่าหญิงสาวจะรู้ว่าเขาเป็นใครแต่เขาไม่อยากให้ใครมาวุ่นวายกับเขา เหมือนตอนเด็กที่พอคนรู้ว่าเขาคือลูกชายของพ่อเลี้ยงอุเทน ต่างก็เอาอกเอาใจเขาซึ่งเขามองว่าไม่จริงใจและหวังผลประโยชน์ เขาเลยเลือกที่จะรักสันโดษมีเพื่อนเป็นหนังสือและหาข้ออ้างงดออกงานสังคมกับพ่อแม่ จนโตเป็นหนุ่มเมื่อออกจากบ้านคนเดียว เขามักจะบอกคนภายนอกว่าตัวเองชื่อ ธี และจะไม่ใส่แว่นตาเวลาที่อยู่ส่วนตัวแบบนี้ (ปกติทอยจะใส่แว่นกรองแสงตลอด จนคนคิดว่าเขากลับมาสายตาสั้นอีกแล้ว)

“แล้วจะดีหรือครับ คุณ...” “ธี เรียกผมว่าธี” ชายหนุ่มตอบสวนขึ้น “มันจะไม่ดีแน่ถ้ามีคนรู้เรื่องนี้ คุณช่วยขึ้นไปเปิดห้องให้ผมหน่อยสิ” ชายหนุ่มว่าขึ้นและขอให้ไปเปิดห้องให้ ก่อนจะเดินเข้าลิฟต์ทั้งคิดว่าต้องมีสินบนให้ รปภ. เป็นสินน้ำใจเพื่อเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ เพราะตรงนี้ไม่ไกลร้านเพื่อนของเขานักและเขาจะเช็คอินไว้ต่อจนกว่าจะได้ทำงาน

..........//..........

ชั้น 58 ห้อง 5801

คอนโดแห่งนี้มี 59 ชั้น ซึ่งชั้นบนสุดเป็นชั้นที่เป็นพื้นที่ส่วนตัวของเจ้าของ ส่วนที่ 58 ถือเป็นชั้นที่แพงที่สุดเพราะทั้งชั้นแบ่งแค่ 4 ห้องโดยมีลิฟต์อยู่ตรงกลาง เขาในฐานะลูกชายเพื่อนรักของท่านประธานจึงถูกเชิญอยู่ชั้นนี้ โดยพนักงานบอกกับเขาว่าฟรีไม่มีค่าใช้จ่ายตลอดชีพตามคำสั่งของท่านประธาน เพียงแต่การจะเข้าพักต้องเช็คอินตามระเบียบของโรงแรมเท่านั้น

ชายหนุ่มเดินอุ้มหญิงสาวออกมาจากลิฟต์แล้วพยักหน้าเรียก รปภ. มองกระเป๋ากางเกงของตัวเองเพื่อบอกให้รู้ว่าคีย์การ์ดอยู่ในกระเป๋า รปภ. ค่อย ๆ ล้วงคีย์การ์ดอย่างเก้ ๆ กัง ๆ แล้วแตะเปิดให้ก่อนจะยืนรอคืนอยู่ที่หน้าห้อง ทอยอุ้มหญิงสาวไปนอนบนเตียงก่อนจะถอนหายใจ แล้วเดินกลับมาหา รปภ. ยื่นแบงก์สีเทาให้ 2 ใบ ซึ่ง รปภ. อึกอักจนชายหนุ่มต้องจับยัดใส่มือให้ยิ้ม ๆ

“ขอโทษทีที่รบกวน เอาไปซื้อกาแฟกินครับ ขอบคุณมาก” ว่าพรางรับคีย์การ์ดคืน รปภ. รีบเก็บเงินใส่กระเป๋าแล้วก้มคำนับก่อนจะหันหลังเดินยิ้มไปหาลิฟต์ ชายหนุ่มเป่าปากอย่างโล่งอก ปิดประตูแล้วเดินกลับเข้าไปในห้องนอน ยืนพิจารณาหญิงสาวอยู่ซักพัก เดินเข้าห้องน้ำออกมาอีกครั้งพร้อมกับผ้าขนหนูสีขาวผืนเล็กในมือ มานั่งลงที่ข้างคนหลับก่อนจะค่อย ๆ เช็ดหน้าเธอเบา ๆ จนเครื่องสำอางเธอออกทั้งหมด มองหน้าขาวใสไม่ต่างจากเด็กมัธยมปลายมากนัก ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ

“เอาเป็นว่า ถ้าน้องไม่ยั่วพี่จะนิ่งละกันนะ จะว่าไปคนไทยพี่ก็ไม่เคยว่ะ” ชายหนุ่มพึมพำเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างเซ็ง ๆ

ทางด้านคนเมา แองจี้รู้สึกตัวแล้วลูบหารอบ ๆ ที่นอนเมื่อแน่ใจว่าตัวเองอยู่คนเดียวจึงพยุงตัวลุกขึ้นนั่งทั้งที่ยังหลับตาแล้วถอดกางเกงสกินนี่ออกโยนไปข้างเตียง ก่อนจะพยายามถอดบอดี้สูทของตัวเองออกอย่างทุลักทุเลเหลือเพียงชุดชั้นในตัวจิ๋วด้านล่าง ดึงที่ปิดหน้าอกออกโยนลงข้างเตียงแล้วคว่ำหน้าลงที่หมอนหลับต่อเหมือนว่าที่นี่คือห้องนอนของเธอเองตามที่เธอเข้าใจ

“ฮึ้ย! นี่แก้ผ้ารอเลยเหรอวะ” ทอยเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว มีหยดน้ำเกาะพราวทั่วร่างและมีผ้าขนหนูผืนเล็กกำลังเช็ดหัวอยู่ว่าพรางขมวดคิ้ว เมื่อเห็นสาวสวยแทบจะเปลือยเปล่านอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงอย่างเชิญชวน ชายหนุ่มค่อย ๆ เดินไปยืนใกล้ ๆ แล้วสะกิดไหล่เธอเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ ลูบที่แผ่นหลังเนียนละเอียดอย่างเบามือ แต่คนหลับกลับไม่ตอบสนอง “หลับหรือตายวะเนี่ย คุณ...”

“อื้อ...พรุ่งนี้ค่อยปลุก งานวางอยู่บนโต๊ะ” หญิงสาวตอบกลับมาพร้อมกับพลิกนอนหงาย ทำเอาชายหนุ่มถึงกับอึ้งแล้วกลืนน้ำลายลงคอฝืด ๆ มองหน้าสวยที่แดงก่ำด้วยพิษแอลกอฮอล์ และระเรื่อยลงมาถึงอกชูชันคู่งามที่มีจุกเล็ก ๆ สีชมพูระเรื่อประดับอยู่กลางยอดอก ไล่สายตาลงมาที่หน้าท้องแบนราบที่มีสะดือน่ารักน่าชังตรงกลาง และต่ำลงไปเป็นบิกินีสีขาวตัวเล็กที่แทบจะปิดส่วนไหนไม่มิด ก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอฝืด ๆ แล้วต้องไปสะดุดตากับรอยจ้ำแดงที่บริเวณเนินอก คอและแขน ที่เริ่มเข้มขึ้น ซึ่งเขาจำได้ว่าที่คอตอนที่เขาอุ้มเธอขึ้นมานั้นไม่มีรอยอะไรแน่นอน

“เชี้ย! แพ้อะไรหรือเปล่าวะเนี่ย เฮ้อ...แทนที่จะได้นอนเสือกต้องมานั่งแข็งเช็ดตัวให้อีก ชีวิตกูนี่นะ แดกก็ไม่ได้แดก เอาก็ไม่ได้เอา ทั้ง ๆ ที่หุ่นแม่งโคตรน่าเอา เอ้อ...ตื่นมาแล้วค่อยคุยกันล่ะกัน” ชายหนุ่มพึมพำก่อนจะก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำออกมาพร้อมกับผ้าชุบน้ำในมือแล้วค่อย ๆ เช็ดตัวให้หญิงสาวเบา ๆ

“ลองดูพรุ่งนี้เช้าจะเป็นยังไง ถ้าไม่เมากูเอาไปแล้วนี่ดันไม่ได้สติ เอ้อ...” หมอหนุ่มบ่นแบบสุดเซ็ง เช็ดไปบ่นไปจนมั่นใจว่าผื่นที่แขนและคอของเธอไม่ขึ้นเพิ่มอีก แล้วถอนหายใจเบา ๆ ลุกขึ้นเดินไปปิดไฟ กลับมานั่งลงที่ขอบเตียงอีกด้านปลดผ้าเช็ดตัวของตัวเองลงกองที่ข้างเตียงแล้วนอนลงข้าง ๆ หญิงสาว ดึงผ้าห่มขึ้นมาห่ม แล้วหลับไปอย่างรวดเร็วเพราะความเหนื่อยจากการเดินทางและความเมาที่ดื่มมาไม่น้อย

หนู...ลูก ลุกมาใส่เสื้อผ้าก่อน จะแก้ผ้านอนกับผู้ชายแบบนี้ไม่ด้าย...

เมาเจอเมาต่างคนต่างถอดนอนเช้ามาจะเป็นยังไงเนี่ย