14 ทำชำเรา Nc!+++

คุณมันเลว ep 14

“อย่าทำฉันได้โปรด..ฮึก!” ร่างบางส่ายหน้าไปมา เมื่อมือใหญ่บีบเค้นหน้าอกอวบของเธออย่างแรง จนแทบแตกเละคามือ

พลัก!

“โอ้ยย!” ยาหยีร้องเสียงหลงอีกรอบเมื่อโดนคนตัวสูงผลักใส่ผนังจนหญิงสาวทรุดลงด้วยความเจ็บและจุกไปทั้งตัว

ชายหนุ่ยๆ ถอดเสื้อผ้าออกในขณะที่หญิงสาวถอยหลังกรู่ด้วยความกลัว ไม่นานความใหญ่โตของแก่นกายยักก็ประจักแก่สายตาของเธอจนต้องเบือนหน้าหนี

“ตอนแรกฉันแค่จะเปิดซิงเธอให้เจ็บใจเล่นๆ” โทคิยะสาวเท้าเข้าไปหาหญิงสาว ที่นั่งจนมุม “แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจละ ฉันจะเอาเธอจนพรุนจนกว่าจะเจอพี่ชานสารเลวของเธอ ดูสิมันจะกลั้นใจตายไหมที่รู้ว่าน้องสาวมันโดนฉันเอา!”

“ไม่นะ! โอ้ยยยยย!!” มือหนากนะชากข้อเท้าของเธออย่างแรง จนหญิงสาวหน้าทิ่มกับพื้น

ฝ่ามือใหญ่จับขาเรียวแยกออกจากกัน ก่อนจะเสียบแก่นกายเข้าไปจนสุดลำ ส่งผลให้ช่องคลอดของยาหยีฉีกขาดอย่างรุนแรงเพราะไม่มีน้ำหล่อลื่น

“กรี๊ดดดดด!!!” หญิงสาวกรี๊ดร้องด้วยความเจ็บปวด มันเจ็บไม่ต่างจากวันนั้น เจ็บเหมือนกำลังจะโดนฉีกร่าง น้ำตาไหลร่วงลงมาจากดวงตางามไม่ขาดสาย

ช่องคลอดของเธอฉีกขาดไม่มีชิ้นด้วยเพราะขนาดของเขาค่อนข้างใหญ่เกินมาตรฐาน เลือดสีแดงสดไหลออกมาจนเยิ้มแฉะแก่นกายใหญ่

“ขะ..ขอร้อง” ร่างบางยกมือไหว้ขณะที่เขายังแช่แก่นกายอยู่ “เอามันออกที..ฉะ..ฉันเจ็บ ฮื้อๆๆๆ ~”

แต่เหมือนคำขอร้องของเธอจะส่งไปไม่ถึงสายตาของเขา ร่างสูงกระตุกยิ้มก่อนจะก้มมองแก่นกายที่มีเลือดสาวติดอยู่ จากนั้นสอบโพกสอบกระแทกเข้าหาร่างบางอย่างรุนแรง จนหญิงสาวบิดตัวไปมาด้วยความเจ็บปวด

เลือดสีแดงสดกระเด็นออกจากช่องคลอดที่ฉีดขาด ติดอยู่บนหน้าขาของชายหนุ่ม กลิ่นเลือดคาวคละคลุ้งทั่วห้อง

พลัก! พลัก! พลัก! ~

กายหนาโถมไม่หยุดยั้ง จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง แต่ก็ยังดังไม่สู้เสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวดของหญิงสาว

“ฮึก! ได้โปรด..ฉันเจ็บ~” ร่างบางอ้อนวอนทั้งน้ำตาในขณะที่เขาโถมแก่นกายเข้าไปจนสุดผนังมดลูก มันทั้งเจ็บและจุกในเวลาเดียวกัน

...เสียใจที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เสียใจที่โดนเขายำยีอีกครั้ง

“อ๊าส์~” ร่างสูงครางด้วยความเสียวซ่าน เมื่อกลีบกุหลาบงามกำลังตอดรัดมังกรยังของเขาอยู่ รู้ดีว่าเธอเจ็บเพราะช่องคลอดยังไม่เปิด แต่เขาก็ไม่ได้สนใจเพราะถ้าอยากได้เขาก็จะเอา!

“พอที..ฉันไม่ไหวแล้ว อึก~” ปากบางกัดจนมันฮ้อเลือดเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดบริเวณแก่นกายสาว ในขณะที่มือบางจิกเล็บลงบนฝ่ามือจนเลือดไหลออกตามรอยเล็บ

“หึ!” เขาก้มลงมองหญิงสาวที่นอนสั่นไหวตามแรงอัดอยู่ใต้ร่าง ใบหน้าสวยเห่ยเกด้วยความเจ็บปวดสุดชีวิต

ปึก! ปึก! ปึก!

มังกรใหญ่ยาวดันเข้ามาไม่หยุดยั้ง ก่อนจะเปลี่ยนจังหวะความถี่เร็วขึ้นเรื้อยๆ จนหญิงสาวกรี๊ดลั่นห้องด้วงความเจ็บปวด เพราะขนาดแก่นกายของเขาใหญ่และยาวมาก ต่อให้มีน้ำหล่อลื่นก็ยังเจ็บอยู่ดี แต่ในขณะที่ช่องคลอดของเธอแห้งคงเจ็บเจียนตายเลยทีเดียว

“ฮึก..ฮื้อออ..เจ็บเหลือเกิน~” ยาหยีภาวะนาขอให้ช่วงเวลาแห่งความทุกข์ทรมารนี้มันจบลงซักที เธอเจ็บจนแทบทนไม่ไหวแล้ว เขาไม่เคยเห็นใจไม่เคยสงสารเธอเลย ดวงตาบวมเป่งที่เลอะไปด้วยคราบหน้าตาค่อยๆ ลืมตามองหน้าผู้ชายที่โยกไหวเรือนกายอยู่บนตัวของเธออย่างเมามันส์ สายตาของเขาว่างเปล่า ไม่รู้สึกรู้สาอะไร ในขณะที่เธอเจ็บปวดเจียนตายที่โดนกระทำชำเราอีกครั้ง

“โอ้ววววว~” โทคิยะร้องครางในลำคออย่างสุขสม ในขณะที่อีกคนกลับเหมือนตกนรก

“กรี๊ดดดดด!!!” ร่างบางกรี๊ดด้วยความเจ็บแสบแก่นกายสาว เมื่อเขาดันนิ้วใหญ่เข้ามาในขณะที่แก่นกายยักใหญ่ยังเข้าออกบริเวณปากมดลูกของเธออยู่ ส่งผลให้ช่องคลอดฉีดขาดหนักกว่าเดิม

“หืมมเลือดด~” ร่างสูงยกนิ้วที่ติดเลือดสาวขึ้นมาดู ก่อนจะป้ายเลือดนั้นลงบนหน้าตัวเองอย่างไม่รู้สึกขยะแขยงแต่อย่างใด

ตับๆๆๆ!

ในขณะที่สะโพกสอบเร่งจังหวะถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนหัวของหญิงสาวกระแทกกับฝาผนังอย่างแรง ส่งผลให้เกิดเสียงดึงทั่วห้อง ยาหยีกัดฟันข่มความเจ็บปวดเอาไว้ ในขณะที่น้ำตายังไหลลงมาไม่หยุด เจ็บปวดเจียนตาย

เขาฆ่าเธอทั้งเป็นสำเร็จแล้ว!

“ซี๊ดดด~ จะเสร็จแล้ว!” ร่างสูงซี๊ดปากจนหน้าเห่ยเกด้วยความเสียวซ่าน สะโพ้กสอบเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่ร่างบางเม้มปากทนความเจ็บปวดเอาไว้ ไม่นานกายหนากระตุกเกร็งสองรอบพร้อมกับเสียงคำรามลั่นในลำคอ ก่อนจะปล่อยน้ำรักเข้าไปในกายสาวจนแฉะเยิ้มต้นขาอ่อน

“ไม่นะ! อย่าทำแบบนี้!!!” หญิงสาวร้องห้ามเมื่อรู้สึกอุ่นในกายสาว พร้อมกับใช้มือปัดแก่นกายของเขาออก ร่างสูงครางในลำคอด้วยความรำคาญจึงบิดข้อมือบางจนหญิงสาวนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ แต่เขาก็ไม่ได้แคร์ว่าเธอจะเจ็บหรือไม่

“หึ! ทีหลังอย่ามาลามปามถึงพ่อแม่ของฉันอีก ถ้าไม่อยากเจ็บตัว!”

“...” ร่างบางไม่ตอบโต้ เพราะกลัวเขาจะทำแบบนี้กับเธออีก แค่นี้ช่องคลอดของเธอก็ฉีดขาดมากพอแล้ว

“โชคดีจังเลยนะที่ไอ้พวกนั้นจับเธอมาให้ฉันเปิดซิงเล่นๆ”

“...” ร่างบางกัดปากข่มความโกรธไว้ ในขณะที่เขาถอดกายออก

“หิวเมื่อไหร่ ฉันจะแวะมาใหม่ละกัน” โทคิยะหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่ก่อนจะเดินออกไปอย่างไม่แยแสร่างบางที่นอนอยู่ แต่เท้ายาวกลับต้องชะงัก

“ไอ้ชั่ว!” หญิงสาวด่าตามหลัง

“เมื่อกี้ว่าอะไร” โทคิยะค่อยๆ หันหน้ามาถามด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก

“ด่าคุณไง ไอ้ชั่ว! สารเลว! เลวกว่าคุณไม่มีอีกแล้ว ซักวันคุณคงมีชะตากรรมไม่ต่างจากพ่อของคุณ!”

“กูบอกแล้วว่าอย่าพูดถึงพ่อกู!” ร่างสูงตรงเข้ามากระชากร่างบางขึ้นจากพื้น หญิงสาวกัดฟันกร๊อดข่มความเจ็บปวดบริเวณใจกลางร่างที่พึ่งถูกกระทำไป “กูใจดีเกินไปใช่ไหม!”

“ปล่อยฉัน!” ยาหยีปัดมือหนาออก เมื่อเขากระชากผมของเธอเข้าไปในห้องน้ำอย่างแรง

———————————————-