05 ดีลโด้

คุณมันเลว ep 5

“ฉันจะถามเธออีกรอบ ไอ้ใหญ่อยู่ไหน”

“ฉัน...ไม่รู้จริงๆ ค่ะ” ร่างบางส่ายหัวไปมาด้วยความกลัว

“เป็นพี่น้องประสาอะไร ทำไมถึงไม่รู้ว่าพี่ไม่มุดหัวอยู่ที่ไหน”

“ต่อให้คุณฆ่าฉันให้ตาย ฉันก็ไม่บอกว่าพี่ชายของฉันอยู่ที่ไหน”

“ปากดี” บุรุษชายที่สวมหน้ากากหมาป่ากระชากผมคนตัวเล็กอย่างแรง ก่อนจะผลักร่างเล็กติดกับกำแพงอย่าไม่ปราณี จนหน้างามนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด มือแข็งราวกับครีมเหล็กคว้าหมับเขาไปที่ลำคอของเธอ “จะบอกดีๆ หรือต้องให้ฉันใช้กำลัง!”

“คุณมันก็ดีแต่รังแกคนไม่มีทางสู้”

“ถ้าพี่ชายของเธอไม่ทำฉันก่อน ฉันก็คงไม่เป็นแบบนี้”

“พี่ใหญ่ไปทำอะไรให้คุณ” อยากรู้เหลือเกินว่าพี่ของเธอนั้นทำผิดอะไร ทำไมเขาถึงต้องตามเอาชีวิตขนาดนั้น

“พี่เธอฆ่าพ่อฉัน”

“มะ...ไม่จริง” ยาหยีหัวใจกระตุกวาป เธอไม่เชื่อว่าพี่ชายของเธอจะทำแบบนั้น เขาไม่ใช่คนใจร้ายที่จะฆ่าคนอื่นได้ลงคอ “คุณโกหก”

“โกหกหรอ” ร่างสูงเพิ่มแรงบีบที่คอ ก่อนจะยกคนตัวเล็กขึ้นจนมือบางพยายามแกะนิ้วใหญ่ออกจากลำคอ

“ปะ...ปล่อย...ฉัน..หายใจ..อึก..มะ..ไม่ออก” ร่างบางดิ้นเพื่อเอาตัวรอด จนกระทั่งหญิงสาวหายใจรวยรินเขาจึงยอมปล่อยมือ ส่งผลให้ยาหยีตกลงไปนอนกองกับพื้นหายใจรวยริน

ร่างสูงยืนมองอยู่ครู่หนึ่ง สายตาของเขาเย็นชาและเด็ดเดี่ยว ไม่มีคำว่าปราณี

“ตอนนี้มันหนีไปประเทศไทยใช่ไหม”

“...”

“ตอบมา!”

“ฉัน..ไม่รู้” ร่างบางที่นอนหายรวยริน หลบสายตาแรงกล้าของเขา จนร่างสูงสัมผัสได้ว่าเธอกำลังโกหก

เขาเป็นมาเฟียเรื่องแค่นี้ทำไมจะจับผิดไม่ได้ ไม่งั้นคงไม่สามารถคุมลูกน้องได้ เธอคงจะคิดว่าเขาไม่กล้าทำอะไรสินะ

“มึงจะบอกกูดีๆ ไหม” เขาเปลี่ยนสรรพนามพร้อมกับเค้นเสียงรอดไรฟัน ก่อนจะย่อลงมองคนที่นอนหายใจหอบ คนตัวเล็กเขยิบหนีด้วยความกลัวสุดขีด เขาน่ากลัวเหลือเกิน

“ถึงบอกไปคุณก็ฆ่าฉันอยู่ดี”

“กูฆ่ามึงแน่!!!”

“นะ..นั่นคุณจะทำอะไร!” ร่างบางร้องเสียงหลง เมื่อเขากระชากเสื้อที่แสนมอมแมมของเธอ ออกจากตัวจนกระทั่งมันขาดออกจากกัน เศษผ้าขูดผิวหนังบางจนมันเกิดรอยแดงไปทั่วร่างกาย

“คิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ”

“อย่าค่ะ...อย่าทำฉัน” ร่างบางยกมืออ้อนวอนชายหน้ากากหมาป่า

“ทีพ่อฉันไอ้ใหญ่ยังไม่เห็นใจ แล้วทำไมฉันต้องไปเห็นใจเธอ!” เขารวบข้อมือเล็กไว้ด้วยมือเดียว ก่อนจะเอื้อมมืออีกข้างไปบีบแก้มสาวเจ้า

“ถ้าคุณจะฆ่าก็ฆ่าฉันเลยค่ะ แต่อย่าทำแบบนี้” ร่างบางน้ำตาไหล เมื่อคำอ้อนวอนส่งไปไม่ถึงผู้ชายใจร้ายคนนั้น

“ฆ่าแน่ แต่ฆ่าทั้งเป็น”

“ไม่! ปล่อย!” เขารวบมือของเธอไว้ก่อนจะใช้เศษเสื้อมัดข้อมือเล็กติดกับขอบโต๊ะ จนกระทั่งหญิงสาวไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้

หน้าอกอวบที่กระเพื่อมขึ้นลงภายใต้บราเซียสีดำ ชั่งล่อตาล่อใจยิ่งนักจนคนตัวสูงลอบกลืนน้ำลายหลายรอบ

“ฮื้อๆๆ อย่าทำฉันเลยนะ ฉันขอร้อง” ร่างบางพยายามเขยิบตัวจนหลังติดฝาผนัง เธอกำลังเปลือยท่อนบนต่อหน้าเขา

“...” ชายหน้ากากหมาป่าปรายตามองครู่หนึ่งก่อนจะหยิบอะไรบางอย่างในถุงกางเกงออกมา ส่งผลให้ร่างบางดิ้นไม่เป็นส่ำ

“ยะ...อย่านะ!” เธอส่ายหัวไปมาพร้อมทั้งน้ำตา ผู้ชายคนนั้นจะใช้สิ่งนั้นกับเธอจริงๆ เหรอ

“ก็แค่ดีลโด้หรืออยากได้ของจริง” เขายกแท่งสีชมพูที่มีความยืดหยุ่นขึ้นมา ก่อนจะใช้มือลูบมันขึ้นลงด้วยความอ้อยอิ่ง มุมปากหนาแสยะยิ้มเมื่อเห็นอีกคนกลัวจนเสียสติ

ยาหยีพยายามร้องขอ แต่คนตัวสูงไม่มีทีท่าว่าจะฟัง เขาเดินตรงเข้ามาหาเธอที่นั่งสั่นอย่างช้าๆ ก่อนจะกระชากชุดชั้นในออก จนหน้าอกอวบและเม็ดทับทิมสีชมพูประจักษ์แก่ตาของเขา

“ใหญ่ขนาดนี้ผ่านมากี่คนแล้วล่ะ” ร่างสูงถามเมื่อเห็นหน้าอกอวบนั้นใหญ่เกินกว่าที่เขาหวังไว้

“มะ...ไม่เคย” ยาหยีเสียงสั่น เมื่อเขาใช่ดีลโด้ไล้ไปตามลำตัวของเธอเบาๆ จนขนลุกซู่ ราวกับว่าเขากำลังเล่นของเล่น

“ตอแหลทั้งพี่ทั้งน้อง” เขาหยุดปลายดีลโด้ที่ยอดประทุมถันของเธอ ก่อนจะกดปุ่มบางอย่างจนกระทั่งแท่งสีชมพูมันหมุนปั่นเม็ดทับทิมของเธอ ก่อนร่างบางบิดตัวไปมา

“อ๊ะ! อย่า!” ยาหยีร้องเสียงหลง เมื่อเครื่องนั่นกำลังหมุนอยู่ตรงยอดประทุมถันสีชมพูอ่อนของเธอ “อย่าทำ เอามันออกไป!”

“...” เขากลับไม่ฟังก่อนจะลากมันลฃไปยังช่วงล่างช้าๆ แล้วไปหยุดที่ท้องน้อย บุรุษชายจิ๊ปากด้วยความไม่พอใจเมื่อคนตัวเล็กหุบขาหนี

“กางขาออก”

“ไม่” คนตัวเล็กส่ายหัวไปมาทั้งน้ำตา พร้อมกับหนีบขาแน่นขึ้น

“กูบอกให้ก่างขา!”

???????????