ตั้งใจจะเฉยชา

ตอนที่ 4

ตั้งใจจะเฉยชา

ความสุขผ่านไปอย่างรวดเร็วเช้านี้ไม่มีเสียงปลุก ไม่มีคนนอนข้าง ๆ คนป่วยดันตัวเองให้ลุกจากที่นอน ที่นี่ไม่มีนาฬิกา มีนาได้แต่มองพระอาทิตย์และคิดว่าคงสายแล้ว

เสียงข้างล่างก็เงียบมีนามองหาอรรถพันธ์แต่ไร้เงาของเขา เธอจึงตัดสินใจรีบลุกไปทำกับข้าวเพราะกลัวอีกฝ่ายมาแล้วจะหิว

เธอยังไม่ทันได้ทำก็เจอกับข้าวที่ทำเสร็จแล้วถูกวางครอบไว้ด้วยฝาชี หญิงสาวมองไข่ทอดและผัดผักที่ดูท่าทางไม่ค่อยน่ากินเท่าไหร่ และในนั้นมียาแก้ไข้วางอยู่ด้วย

มีนากินข้าวกินยาและอาบน้ำเพราะตั้งแต่เมื่อคืนเธอยังไม่ได้ชำระล้างร่างกายเลย

รอยเลือดบนที่นอนเป็นหลักฐานว่าเธอได้เสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายที่เธอไม่ได้รักและเขาเองก็ไม่ได้รักเธอ

มีนานอนรอการกลับมาของอีกฝ่ายจนถึงเย็นถึงได้ยินเสียงเขาเดินขึ้นบ้านมา

“ไปไหนมาคะ มีนาเป็นห่วงแทบแย่เลย”

หญิงสาวรีบลุกจากที่นอนทั้งที่ยังเวียนหัวอยู่ เพราะอยากรู้ว่าชายหนุ่มทิ้งเธอไปไหนมาทั้งวัน

“เป็นห่วงแน่ใจ นึกว่ากลัวต้องอยู่คนเดียวที่นี่เสียอีก”

คนตอบเดินไปหยิบมีดมาจัดการกับลูกมะพร้าวที่เขาถือขึ้นมาบนบ้านก่อนจะส่งให้มีนากิน

“กับข้าวกินได้ไหม ทำครั้งแรกเดาเอาว่าใส่อะไรบ้าง”

คนพูดนั่งหันหลังไม่ยอมหันมาสบตา มีนาไม่ชอบท่าทางแบบนี้เลยในเมื่อเขาได้ตัวเธอไปแล้ว ทำไมทำห่างเหินเหมือนไม่อยากจะเห็นหน้ากันแบบนี้

“อร่อยค่ะ แต่ถ้าพี่อรรถลำบากเดี๋ยวมีนาทำเอง เริ่มดีขึ้นแล้วไปพักผ่อนเถอะค่ะ”

หญิงสาวลุกเดินเข้าครัวไป เธอใช้เวลาเพียงไม่นานกับข้าวก็เสร็จ

อรรถพันธ์เดินเข้ามาในครัว มีนารีบตักข้าวเพราะคิดว่าอีกฝ่ายคงหิวแล้ว

“หิวกินไปก่อนเลยนะ จะไปเดินเล่น”

คนตัวใหญ่เดินลงบันไดบ้านไปแล้ว แต่หญิงสาวยังจับ จานข้าวและทัพพีอยู่เหมือนเดิม

น้ำตาของความรู้สึกที่ไร้ค่าไหลลงมาอาบแก้ม เขาเห็นเธอเป็นตัวอะไรถึงได้ทำแบบนี้

อรรถพันธ์ออกมาเดินเล่นชายหาดที่อยู่ไกลจากบ้านมากเพราะเขาคิดว่ากว่าจะเดินไปกลับมีนาจะได้นอนหลับแล้ว ชายหนุ่มไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เขารู้สึกกลัวใจตัวเองจะตกหลุมรักน้องสาวของศัตรู

ความตั้งใจตอนแรกเขาต้องการจะบีบให้ดอนยอมสารภาพความจริงกับอิมล้มเลิกงานแต่งและเขาจะพามีนากลับไปแต่ตอนนี้ทุกอย่างมันผิดแผนเขากลับได้เธอเป็นภรรยาและที่สำคัญเขารู้สึกว่ากำลังจะตกหลุมรักเธอจริง ๆ และนั่นไม่ใช่สิ่งที่ควรจะเกิดขึ้น เขาถึงต้องพาตัวเองออกมาให้ห่างจากมีนา ไม่อยากแสดงความใกล้ชิดหวังให้เรื่องแบบเมื่อคืนไม่เกิดขึ้นอีก

วันนี้ลมพายุพัดมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย อรรถพันธ์รีบวิ่งกลับบ้านเพราะคิดว่าลมแรงแบบนี้มีนาคงกำลังกลัวแน่ ๆ

ประตูห้องนอนเปิดที่นอนว่างเปล่า หน้าต่างทุกบานปิดสนิทแต่ไม่มีมีนา

หัวใจของชายหนุ่มตกลงไปอยู่กับพื้น เธอคงออกไปตามหาเขาแน่ ๆ

ฟ้าเริ่มร้องก่อนที่ฝนจะตามมา ลมก็ยังคงพัดแรง จากที่คิดว่าจะพยายามไม่รู้สึกอะไรกับหญิงสาวแต่ตอนนี้ชายหนุ่มวิ่งร้องตะโกนเรียกชื่อคนตัวเล็กไปทั่ว

“มีนา มีนา ได้ยินพี่ไหม”

ชายหนุ่มตะโกนเรียกแข่งกับเสียงสายฝนและเสียงฟ้าร้องที่ดังจนคิดว่าแทบไม่มีทางที่อีกฝ่ายจะได้ยินเสียงเขา

อรรถพันธ์คิดขึ้นมาได้ว่าเธออาจจะมองตอนที่เขาออกไปว่าเดินไปทางไหนและอาจจะเดินตามเพราะตอนกลับชายหนุ่มไม่ได้กลับทางเดิมจึงไม่รู้ว่าจะใช่อย่างที่คิดไหม

ความเป็นห่วงทำให้เวลานี้อรรถไม่กลัวอะไรทั้งนั้นเขาวิ่งผ่าสายฝนทั้งที่ไม่มีแม้แต่ไฟฉายในมือเพื่อกลับไปยังเส้นทางที่เขาเดินไปชายหาดและเป็นเส้นทางเดียวกันกับที่เขาพามีนามาที่นี่ใน วันแรก

ภาพหญิงสาวนั่งกอดตัวเองอยู่ใต้ต้นมะพร้าวที่ยังไม่มีลูกริมชายหาด ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกโกรธตัวเองที่สุดที่ทิ้งเธอออกมา

“มีนา เป็นอะไรไหม”

ชายหนุ่มนั่งลงข้าง ๆ กอดหญิงสาวที่ตัวเปียกร่างกายหนาวสั่นจนไม่สามารถตอบอะไรเขาได้

ท้องฟ้าที่มืดครึ้มไปหมดทำให้อรรถพันธ์ตัดสินใจอุ้มมีนากลับบ้านเพราะคงรอให้ฝนหยุดตกไม่ไหว และเธอเองก็ยังไม่สบายอยู่ นั่งตากฝนตากลมอยู่แบบนี้มีหวังเป็นหนักขึ้นแน่นอน

เส้นทางที่เต็มไปด้วยหญ้าขึ้นรกไปหมด ฝนตกไฟฉายก็ไม่มีอรรถพันธ์วิ่งแบบเดาทางเพื่อจะให้ถึงบ้านให้เร็วที่สุด โชคยังดีที่คนถูกอุ้มตัวเล็กไม่อย่างนั้นมีหวังได้พากันมาไม่ถึงบ้านล้มกลิ้งกันอยู่กลางทาง

“อยู่ตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้”

มีนาพยักหน้าปากสั่นนั่งกอดตัวเองด้วยความหนาว เธอได้แต่มองหยดน้ำที่หยดออกจากชุดนอนที่เธอใส่อยู่

ชายหนุ่มด้วยความลืมตัวเมื่อได้ผ้าเช็ดตัวมาเขาก็รีบถอดเสื้อผ้าของคนป่วยออกทันที

มีนารีบดึงผ้าเช็ดตัวขึ้นมาปิดเมื่อตัวเธอเหลือแค่เพียงชุดชั้นในติดตัว

“ไปอาบน้ำสระผมเลย ไม่สบายแน่ ๆ เดี๋ยวต้มน้ำอุ่นให้”

คนเป็นห่วงพยายามทำเสียงให้แข็งเข้าไว้ถึงแม้ตอนนี้หัวใจจะอ่อนเป็นขี้ผึ้งแล้วก็ตาม

กับข้าวที่ยังไม่มีร่องรอยว่าได้มีใครกิน ทำให้ชายหนุ่มยิ่งรู้สึกผิดเพราะมันแสดงว่าตั้งแต่เขาออกไปอีกฝ่ายก็ไม่ยอมกินอะไรเลย

ความตั้งใจที่จะเฉยชาวันนี้หมดลงสิ้น เพราะหัวใจมันบอกว่าเขากำลังทำผิดกับผู้หญิงหนึ่งคนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้เลย