Ep 9 จัดการ

Ep 9 จัดการ

ปึดดดด!

คริสถอนแก่นกายออกหลังจากปล่อยน้ำรักเข้าไปในร่องสวาทจนหมด มันไหลเยิ้มหน้าขาของมายู จนหญิงสาวหยี๋ปากด้วยความขยะแขยง

“มึงนี่ทำกูน้ำแตกแทบทุกงานเลย” คริสหยิบทิชชูเช็ดที่หัวเห็นแดงก่ำเพราะพึ่งผ่านการใช้งานมา

มายูค่อยๆกัดฟันแล้วหยัดกายลงจากเค้าท์เตอร์อ่างล้างมือท่ามกลางความเจ็บแสบ หน้าขาของเธอเลอะไปด้วยคราบสีขาวและเลือดสีแดงสด

“อ๊ะ! ”

ตุบบบ!!!

คนตัวเล็กหล่นจากอ่างล้างหน้าร่วงมากองที่พื้นเพราะขาของเธอไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ชายหนุ่มที่กำลังยืนเช็ดปลายหัวเห็ดไม่ได้สนใจแต่อย่างใด มุมปากหยักแสยะยิ้มด้วยความพอใจ

ขาถ่างแน่ๆงานนี้

“อูยย ซี้ดดดด~” มายูเม้มปากจนเป็นเส้นตรงเมื่อเกิดอาการเจ็บแสบที่บริเวณใจกลางร่างรวมไปถึงอาการจุกหน่วงที่ท้องน้อย จนต้องยกมือขึ้นมากุมท้องน้อยไว้

คนตัวเล็กตวัดตามองชายร่างสูงที่ยืนค้ำหัวอยู่ ไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเลยซักนิด!

“เป็นไง ขาถ่างเลยไหม” คริสกระตุกยิ้มพรางจับมังกรยัดเข้าไปในกางเกง ความใหญ่ของมันทำให้เป้ากางเกงนูน

“...” มายูไม่ตอบ หญิงสาวกัดหันกร๊อดพรางเอื้อมมือไปหยิบชุดขึ้นมาสวมใส่

แต่ปรากฏว่าชุดเดรสที่ถูกคริสฉีกขาดจนมันไม่สามารถใส่ได้แล้ว แบบนี้จะออกจากห้องน้ำยังไง!

คริสยืนมองการกระทำของคนตัวเล็ก คิ้วเข้มเลิกขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นร่างเปลือยขาวนวลเนียน ชายหนุ่มเอื้อมมือไปหยิบแพนตี้ตัวน้อยที่กองอยู่บนพื้นขึ้นมา

“เอามานะ! ” มายูพยายามแย่งกลับคืนมา ใบหน้าขาวเนียนแดงก่ำด้วยความเขินอาย

“เดี๋ยวกูใส่ให้”

“ไอ้บ้า ฉะ...ฉันใส่เองได้” มายูอ้าปากค้างเมื่อคริสสูดดมแพนตี้ตัวน้อยของเธอต่อหน้าต่อตา

มันเป็นโรคจิตหรือยังไง!

“หืมมม หอมดี” คริสสูดกลิ่นสาวเข้าไปลึกๆจนชุ่มปอด แต่อีกคนอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดไว้ที่ไหนแล้ว “เขยิบมานี่เดี๋ยวกูใส่ให้”

“ฉันจะใส่เอง! ”

“ดื้อว่ะ”

“จะ..จะทำอะไร ว้ายยย!! ”

พรึบบบบ!!!

คริสยกขึ้นตัวเล็กขึ้นไปวางบนเค้าท์เตอร์อ่างล้างมืออย่างรวดเร็ว ก่อนบรรจงสวมใส่แพนตี้ตัวน้อยท่ามกลางความตกใจของหญิงสาว

“แค่นี้ก็สิ้นเรื่อง” คริสเขยิบตัวถอยออกมาดูผลงาน ท่ามกลางสายตาวาวโรจน์ของมายู

“ละ...แล้วเสื้อผ้าฉันล่ะ” จะออกไปในสภาพนี้ไม่ได้นะ หากจะโทรขอความช่วยเหลือจากเพื่อน เพื่อนต้องถามแน่ๆว่าทำไมถึงอยู่ในสภาพนี้

“ชุดที่มึงใส่มา มันก็ไม่ต่างจากแก้ผ้าหรอก”

“อย่ามากวนบาทาฉัน! ”

“ผู้ชายเขาไม่ได้ชอบผู้หญิงแรดๆเสมอไปหรอกนะ เล่นโชว์ซะขนาดนี้กูว่าคราวหน้าแก้ผ้ามาเถอะ”

“จะใส่อะไรมันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับแก! ” มายูพ่นหายใจด้วยความหงุดหงิด อยากวิ่งไปตะกุยหน้าของมันจริงๆ

“ครั้งนี้ถือว่ากูสั่งสอน แต่ถ้ากูเห็นมึงใส่ชุดแบบนี้อีก กูจับมือแก้ผ้ากลางผับแน่” คริสค่อยๆถอดเสื้อแจ็คเก็ตสีดำออก

มันตัวใหญ่จนสามารถคลุมต้นขาเรียวของมายูได้ คริสโยนเสื้อให้คนตัวเล็กอย่างไม่ทะนุถนอมเท่าไหร่ แต่มายูทำท่าจะโยนทิ้ง

“เอาสิ ถ้ามึงโยนทิ้งมึงก็ต้องออกไปในสภาพที่พร้อมจะขายตัว”

“ไอ้!! ” มายูกัดฟันกร๊อดกับคำพูดดูถูกดูแคลนของคริส ไม่ว่าจะกี่ปีมันก็ยังปากปีจอเหมือนเดิม!

มายูต้องจำใจใส่เสื้อแจ็คแก็ตสีดำของคริส ซึ่งพอเธอส่วมใสมันคลุมได้ถึงเข่าพอดี และมันก็ดูน่ารักไปอีกแบบในสายตาของคริส

“มึงแต่งตัวแบบนี้น่ารักกว่าใส่เสื้อหมาเยอะเลย” คริสยิ้มด้วยความพอใจหลังจากลงโทษคนตัวเล็กเสร็จ แต่เมื่อเห็นมายูกำลังจะเดินออกไปคริสรีบเอ่ยปากทักทันที “มึงจะออกไปในสภาพที่น้ำของกูเลอะขามึงเนี่ยนะ”

มายูรีบก้มหน้างุดทันทีพบว่ามีคราบน้ำสีขาวไหลยาวจนไปถึงตาตุ่ม หญิงสาวปรี่เข้าไปหยิบทิชชูเช็ดทิ้งทันทีด้วยความรังเกียจ

คริสหัวเราะในลำคอก่อนเดินล้วงกระเป๋ากางเกงออกไปหลังจากจัดการแม่เสือสาวเสร็จ ตราบใดที่เขายังใช้อยู่จะไม่มีใครหน้าไหนได้เห็นหน้าอกอวบของเธอ หากมายูยังขัดขืนและไม่เชื่อฟังคำพูดของเขา

เธอได้เจอของจริงแน่!