บทนำ

เมคินเหม่อมองออกไปนอกร้านกาแฟโบราณ บรรยากาศด้านนอกครึกครื้นคลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่มาเดินเที่ยวตลาดน้ำอัมพวา เสียงจอแจเซ็งแซ่ของเหล่าพ่อค้าแม่ขายดังลอยมากระทบโสตประสาทหูเป็นระยะ นักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศต่างก็มาเลือกซื้ออาหารและขนมที่มีมากมายจนละลานตา

ในเวลาแบบนี้เขาควรออกไปเดินเล่นผ่อนคลายสมอง เลือกซื้อขนมไทยที่ตัวเองชอบกิน แต่เรื่องของผู้หญิงคนนั้นก็เข้ามารบกวนจิตใจจนอยู่ไม่สุข คอยแต่จะนึกถึงฉากเร่าร้อนที่พวกเขาเคยโรมรันพันตูกันบนเตียงในตอนนั้น

เสียงกระเส่าแผ่วหวานคลอมากับเสียงหอบหายใจหนัก เรือนร่างอวบอิ่มเย้ายวนสั่นสะท้านอ่อนยวบอยู่ใต้ร่าง ทั้งน่ารักและอ่อนหวานจนไม่อยากผละออกห่าง อยากจะแนบชิดฝากฝังตัวตนอันแกร่งร้อนให้อยู่ลึกที่สุดในกายเธอ

ปานวาด…ผู้หญิงที่เขาคะนึงหามาตลอดสองปี

ย้อนกลับไปเมื่อสองปีก่อน เขาบังเอิญได้เจอกับเพื่อนเก่าที่เคยคบหากันในสมัยเรียนตอนที่ไปดูงานที่ต่างจังหวัดทำให้ได้พูดคุยถึงเรื่องเก่าๆ และรู้มาว่าสามีของเธอได้เสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อนจากอาการป่วยเช่นเดียวกับภรรยาของเขาที่จากไป

ด้วยความเศร้าให้กับคนรักที่ด่วนจากไปเร็ว พวกเขาจึงไปนั่งปรับทุกข์กันที่ผับแห่งหนึ่งจนเลยเถิดมามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันในที่สุด เช้าวันต่อมาเธอขอให้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นและจากไป เขาเฝ้าติดตามข่าวของเธอเรื่อยมาโดยไม่ได้เข้าไปยุ่งวุ่นวาย เพียงมองอยู่ห่างๆ เท่านั้น

เขาที่ยังลืมภรรยาที่เสียไปไม่ได้กับเธอที่ยังคงเสียใจกับการจากไปของสามี ความสัมพันธ์ของเราที่เกิดขึ้นก็เป็นเพียงเส้นใยบางๆ ที่เชื่อมโยงกัน ไม่ได้สลักสำคัญจนถึงขั้นต้องไขว่คว้ามาครอบครอง

เมคินคิดว่าความรู้สึกเหล่านั้นจะดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ไม่เคยคิดฝันว่าในวันที่ได้เข้ามาเกี่ยวข้องกันโดยบังเอิญ จะนำพาความปรารถนาเร้นลับที่หลับใหลในตัวเขาให้หวนกลับคืนมา

มีนาที่เขารักเหมือนลูกสาวแท้ๆ ได้กลายเป็นลูกบุญธรรมของเธอ เขาในฐานะเป็นพ่อย่อมต้องเข้าไปพันพันกับคนเป็นแม่อย่างช่วยไม่ได้อยู่แล้ว

ต่อให้หลายปีผ่านไปเขาก็ยังไม่ลืมรักครั้งแรก ไม่มีวันลืมแม่ของเมฆาได้ แต่ตอนนี้เขาอยากทำตามที่ใจต้องการ อยากเริ่มต้นกับรักครั้งใหม่กับใครสักคน ผู้หญิงที่ทำให้เขาหัวใจเต้นแรงได้ ผู้หญิงที่เพียงได้สบตาก็ทำให้ร่างกายเขาร้อนรุ่มไปทั้งตัว

ครั้งนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ปานวาดหลุดมือไป ไม่ว่าต้องใช้แผนร้ายแค่ไหนเพื่อเหนี่ยวรั้งเธอไว้ เขาก็จะทำ

เมื่อสองปีก่อนเขาปล่อยเธอให้ทำตามใจตัวเองโดยที่ไม่ถามสักคำว่าเขาต้องการไหม คราวนี้ถึงตาที่เธอต้องยอมให้เขาทำตามใจบ้าง และเขาไม่อนุญาตให้เธอปฏิเสธความต้องการของเขา

เมคินลุกขึ้นยืนเต็มความสูงหลังจากวางธนบัตรสีแดงบนโต๊ะ เขาก้าวออกไปจากร้านโดยไม่รอให้เถ้าแก่เดินย้อนกลับมาทอนเงิน รอยยิ้มอบอุ่นแฝงความเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าคมสัน ดวงตาคมกล้ามีประกายเฉียบคมมุ่งมั่นราวกับตัดสินใจเรื่องบางอย่างได้อย่างเด็ดขาดแล้ว

ทันทีที่เขากลับไปจะต้องทวงสิทธิ์ความเป็นสามีที่ถูกภรรยาทอดทิ้งให้ต้องเปลี่ยวร้างกายใจมาถึงสองปีเต็ม!