บทที่ 6

อิงจันทร์คิดว่าจะบอกกับธาดา ว่าเธอติดนัดกระทันหัน ไม่อาจจะติดสอยห้อยตามไปกับเขาได้ถึงมื้ออาหารเที่ยง...

เธอเหลือบมองท่านประธาน เขาดูตื่นเต้น ในมือหอบช่อดอกไม้ช่อสวย ดอกไม้ที่แฟนของเขาชอบ จากฝีมือเธอนี่แหละที่สั่งและจัดแจงให้ เขาบอกกับเธอว่าเขาไม่ค่อยชินกับการทำอะไรแบบนี้

ไหนจะรวมถึงเมนูอาหารโปรดของเฟื่องลดาที่รอคอยอยู่ที่ร้านอาหาร...

แถมด้วยของขวัญเซอร์ไพรส์ที่เธอดันเสนอขึ้นในรถระหว่างทางที่มา ก็เขาดันเล่าให้ฟังทำไมล่ะ ว่าแฟนของเขากำลังงอน งอนหนักด้วยหนนี้ แค่ช่อดอกไม้อาจจะไม่ได้ผล

เครื่องประดับสวยๆ แบรนด์คาร์เทียร์ ส่งรอไว้เป็นเซอร์ไพรส์ที่ร้านอีกต่างหาก

เป็นทุกอย่างให้ท่านประธานของเธอแล้วจริงๆ แม้กระทั่งวางแผนง้อแฟนให้เขา หาของง้อแฟนให้ ก็เป็นเธอ

ก็ขนาดนี้อะนะ ใครจะไปอยากไปนั่งหัวโด่ รอดูคนเค้ารักกันเล่า...

หน้าจอมอนิเตอร์ที่ติดตั้งไว้ในสนามบิน บอกว่าเที่ยวบินไหนกำลังลง...คือเที่ยวบินที่เขารอคอย ไฟล์ทจากฝรั่งเศสมาไทย

ชายหนุ่มไปยืนรอรับเฟื่องลดา พร้อมกับช่อดอกไม้ในมือ เลขานุการของเขากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก็จำต้องไปยืนข้างๆ เขาด้วย

"เฟื่อง..."

ธาดาเห็นคนรักของเขาแล้ว กำลังจะตะโกนเรียกเธอ แต่...เขากลับเห็นว่าเฟื่องลดาเดินควงแขนมากับใครบางคน ทำให้เขาถึงกับตัวชา ส่วนคนข้างๆ นั้นจ้องบุรุษข้างเฟื่องลดาตาแป๋ว แล้วเผลอพูดออกมาเสียงแผ่ว

"นั่นมัน...เจฟที่เคยเป็นข่าวกับคุณเฟื่องทำไมมาด้วยกัน"

"..."

มองภาพตรงหน้า ด้วยสายตาเจ็บปวด เขาเห็นเธอคล้องแขน เอียงคอซบกับผู้ชายคนนั้น ท่าทีสนิทสนมมากกว่าแค่เพื่อนธรรมดาแน่นอน

เขาดึงอิงจันทร์ให้หลบสายตาของคนทั้งสอง ตาของเขามองไปยังมือของเธอโดยบังเอิญ เขาเห็นประกายแสงวิบวับสะท้อนมาจากนิ้วนางด้านซ้ายของเฟื่องลดา!

ไม่ใช่แหวนเพชรจากเขาแน่นอน

และก่อนที่คนทั้งสองจะออกไปถึงด้านนอก ก็มีสื่อคนหนึ่งที่ดักรออยู่แล้วโฉบมาหาพวกเขา จากสองคนก็เพิ่มเป็นสี่คน...และมากขึ้น อิงจันทร์ก้มลงดูโทรศัพท์ของตนโดยอัตโนมัติ เพราะเธอจำเสื้อของสื่อช่องออนไลน์ช่องหนึ่งได้ ช่องนี้มักจะไลฟ์สด และเธอก็กดติดตามช่องไว้ในเฟซบุ๊คด้วย

ภาพของเฟื่องลดาและเจฟปรากฏบนจอจริงๆ และเสียงของผู้สื่อข่าวก็ดังขึ้น แม้จะเบาแต่ธาดาที่ยืนหน้าซีดอยู่ใกล้ๆ เธอก็ได้ยินชัดเจน

"สวัสดีค่ะ จิ๊บจุ๊บจากเพจอีแจ้วแอ๊วข่าวนะคะ นี่คือการไลฟ์ข่าวใหญ่ ข่าวสด สดกว่านี้ก็ต้องปลาในตลาดแล้วจ้า เจฟนายแบบสุดหล่อของเขา สละโสดแล้วค่าพ่อแม่พี่น้อง นางไปขอหมั้นสาวที่หอไอเฟลฝรั่งเศสจ้า ไม่ใช่ใครที่ไหน น้องเฟื่องลดา ไฮโซคนสวยที่ก็งงๆ นะคะ ว่าไปปิ๊งกันตอนไหนอะ เราจะมาเกาะติดข่าว หนุบหนิง หนึบหนับกันนะคะ ว่าเค้าไปหมั้นกันยังไง ไปรักกันตอนไหน"

"อุ๊ย"

หลังจากตะลึงกับข้อความที่ทางนั้นรายงานแจ้วๆ ก็รีบปิดอย่างรวดเร็ว แล้วหันขวับไปทางธาดา เขายืนกำมือแน่น ขบกรามกรอด แล้วจับคว้าที่ต้นแขนของเลขาสาว พร้อมกับพาเธอเดินเร็วๆ ออกมาเสียจากที่ตรงนั้น

ในหัวของเขามีแต่คำว่าทำไม ทำไม ทำไมเธอถึงทำกับเขาแบบนี้

พอขึ้นไปถึงรถแล้ว คนที่สั่งให้คนขับเอารถออกคืออิงจันทร์ ส่วนเจ้านายของเธอยังนั่งนิ่ง ไม่พูดไม่จาสักคำ ราวกับว่าเขากำลังช็อคเหมือนเธอจะนึกได้ ว่าจะต้องไปที่ร้านอาหารก่อน ก็เครื่องประดับที่สั่งไว้จะเซอร์ไพรส์เฟื่องลดายังอยู่ตรงนั้น

"วนไปที่ร้านอาหารเลอไทยก่อนนะคะ ต้องไปเอาของก่อน"

"อาหารที่สั่งไว้ เค้าทำหรือยัง"

เสียงทุ้มดังถาม อิงจันทร์สะดุ้งแล้วหันไปมองหน้าเจ้านาย เขาเพิ่งเอ่ยออกมาเป็นประโยคแรก

"เดี๋ยวถามให้นะคะ"

"ถ้าเค้าทำแล้ว เอากลับมาด้วย จริงสิ ให้เค้าทำไปเลยสามสิบกล่องผมจะเอาไปแจกพนักงานที่ออฟฟิศ"

"เอ๋..."

"ส่วนไอ้ของขวัญเซอร์ไพรส์น่ะผมยกให้คุณ"

"เอ่อ อิงบอกคืนร้านได้นะคะ จะได้เอาเงินคืนมาให้กับคุณธาม"

"คุณเก็บไว้เลย"

"เอ่อ..."

อกหักสายเปย์ รึเจ้านายฉัน?

อิงจันทร์ยังคงไม่กล้าพูดอะไรกับเขาสักแอะ ได้แต่แอบมองเสี้ยวหน้าคมสันของธาดา ที่ยังคงนิ่งขรึม ไม่แสดงอาการใดๆ และเขาก็ไม่พูดอะไรต่ออีกเลย

รถแล่นไปเงียบๆ มีเสียงเพลงคลอดังไปด้วยเพราะคนขับรถเปิดไว้ เป็นเพลงที่ธาดาชอบ ซึ่งอิงจันทร์เป็นคนจัดการอัดใส่แฟลซไดรส์ไว้ให้คนขับรถใช้เปิด เพื่อให้เจ้านายได้ผ่อนคลาย

เพลงรักหวานๆ ดังขึ้น เหมือนกระแทกใจนาย ธาดาสั่งให้ปิดซะ วันนี้เขาไม่อยากได้ยินเพลง เขารำคาญ...

คมสันและอิงจันทร์ลอบมองตากัน ต่างคนต่างเงียบไม่มีใครพูดอะไร และในรถก็ตกอยู่ในความเงียบ...