-03- อดีตที่แสนเจ็บปวด

อลาโน่ถอนหายใจหนักๆให้กับการจับคู่ดูตัวระหว่างเขากับบรรดาลูกสาวของเพื่อนมาดามคาลีน่าผู้เป็นมารดา ท่านบอกว่าไม่อยากให้เขาจมอยู่กับความทุกข์ใจ เฮอะ! ความเป็นจริงคือไม่มีใครแทนใครได้ต่างหากละ หากให้เขาไปตามหาเธอมันคงไม่ยากเกินความสามารถแต่เขาคงไม่มีหน้ากลับไปขอโอกาสจากเธออีกแล้วเช่นกัน เพราะเหตุการณ์ในวันนั้นมันคงทำให้เธอเจ็บปวดและหมดสิ้นความรู้สึกดีที่มีต่อกันจนถึงขั้นเอ่ยปากของหย่าขาดในทันที

________________________

-03- อดีตที่แสนเจ็บปวด

@เหตุการณ์สิบสองปีก่อนหน้า

นายหญิงแห่งกอร์ดอนหรือภรรยาสาวของอลาโน่ กอร์ดอนเดิมทีการแต่งงานของคนทั้งคู่ไม่ได้เริ่มต้นจากความรัก แต่ทว่าเมื่อใช้ชีวิตอยู่ภายใต้ชายคาเดียวกันกลับค่อยๆมีความรู้สึกดีจนก่อให้เกิดเป็นความรัก แน่นอนว่าหญิงสาวเป็นฝ่ายมอบความรักให้แก่อลาโน่ก่อนอย่างไม่ต้องสงสัย อลาโน่เองก็มีความรู้สึกดีต่อเธอไม่น้อย แต่ด้วยวัยที่ยังคึกคะนองจึงมองเธอเป็นเพียงของตาย เขายังคงมีผู้หญิงมากมายมาเกี่ยวพัน แต่ทุกครั้งภรรยาสาวมักจะให้อภัยเสมอ จนกระทั่งเกิดจุดแตกหักของชีวิตคู่ที่ยากเกินจะสานต่อ

ภรรยาสาวของอลาโน่ลงทุนไปเรียนทำอาหารและเค้กเพื่อเตรียมฉลองวันเกิดให้แก่สามี เธอเตรียมของขวัญและเซอร์ไพรส์สุดพิเศษให้เขาอย่างตั้งใจโดยมีสาวใช้และเหล่าบอดี้การ์ดให้การช่วยเหลือ แต่สุดท้ายเธอกลับถูกสามีเซอร์ไพรส์เสียเอง

หญิงสาวถือเค้กก้อนโตแล้วเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของสามีที่คาสิโนโดยไม่ได้โทรบอกเขาล่วงหน้า เธอคิดว่าเขาคงมีงานยุ่งจึงเป็นฝ่ายมาหาเขาเอง สองร่างนัวเนียกันอยู่บนโซฟาหรูอย่างไม่สนใจใคร เสื้อผ้าไม่มีติดกายเลยสักชิ้นยิ่งสร้างความเจ็บปวดให้แก่คนมองไม่น้อย เธอให้โอกาสและให้อภัยเขามานับครั้งไม่ถ้วน แต่ทุกครั้งเธอไม่เคยต้องมาพบเจอกับภาพบาดตาแบบนี้ด้วยตัวเอง และนี่เป็นครั้งแรกที่เธอตัดสินใจหย่าขาดจากเขาโดยไม่ลังเล คำพูดสุดท้ายที่มอบให้แก่กันคือ 'ขอบคุณสำหรับสิ่งที่คุณมอบให้' พร้อมจรดปลายปากกาลงบนกระดาษสีขาว ...ใบหย่า!

หลังจากนั้นชีวิตของอลาโน่ก็เปลี่ยนแปลงราวกับคนละคน เขาจมอยู่กับความรู้สึกผิดและเสียใจกับเหตุการณ์ในครั้งนั้น ยิ่งได้ฟังเรื่องราวต่างๆจากปากของสาวใช้คนสนิทและบอดี้การ์ดก็ยิ่งปวดใจ เขารู้ว่าภรรยาของเขาทำอาหารไม่เป็น แต่เธอก็ไม่ละความพยายามที่จะเรียนรู้มันเพื่อเขาอย่างไม่ลังเล หากคืนไหนเขาไม่กลับไปนอนที่คฤหาสน์หญิงสาวก็มักจะมายืนคอยที่ห้องรับแขกจนเกือบสว่างเสมอ เธอพยายามปรับตัวเพื่อเขามากมายผิดกับเขาที่ยังคงใช้ชีวิตบนความสนุกและทำร้ายจิตใจดวงน้อยจนบอบช้ำ แต่สิ่งหนึ่งที่เธอไม่รู้คือ เขาเองก็เจ็บปวดกับการกระทำไม่ต่างจากเธอ ...

อลาโน่สั่งปิดตายบ้านที่เขาเคยใช้เป็นเรือนหอเพราะทุกมุมของบ้านจะมีภาพของเธอฉายซ้อนขึ้นมาจนเขาทนอยู่ไม่ไหว ทุกวันนี้ชายหนุ่มใช้ชีวิตอยู่ที่คอนโดฯเป็นส่วนใหญ่ หากคืนไหนทำงานจนดึกก็จะค้างที่นั่น ตั้งแต่เหตุการณ์ในครั้งนั้นอลาโน่สั่งทุบห้องทำงานเก่าที่เป็นจุดแตกหักของเขาและภรรยาเป็นห้องเก็บของ และในชีวิตของอลาโน่ไม่เคยมีเรื่องของผู้หญิงเข้ามายุ่งเกี่ยวอีกเลย จนมาดามคาลีน่ากลัวลูกชายจะผิดหวังในความรักและเบี่ยงเบนทางเพศจึงพยายามฟ้อนเฟ้นหาบรรดาลูกหลานของเพื่อนสนิทมาช่วยดามใจแต่เหมือนจะไม่เป็นผลจนเธอเริ่มถอดใจ

@คฤหาสน์กอร์ดอน

อลาโน่กลับมาทานข้าวกับมารดาตามคำขออย่างเลี่ยงไม่ได้ แน่นอนว่าภายในห้องอาหารไม่ได้มีเพียงครอบครัวของเขา แต่อลาโน่เองก็ไม่ได้ให้ความสนใจกับสิ่งที่มารดาสรรหามาให้เลยแม้แต่น้อย

"ตาโน่ นี่หนูเซล่าลูกสาวคุณป้าพอลลีนจ๊ะ" มาดามคาลีน่าแนะนำสาวสวยที่ผ่านการศัลยกรรมจนเกินงามให้เขารู้จัก

"...ครับ" อลาโน่หันไปมองหญิงสาวที่นั่งปั้นยิ้มแล้วกลับมาสนใจอาหารตรงหน้าแทน

"เอ่อพี่โน่คะ เดี๋ยวเซล่าตักอาหารให้ค่ะ" หญิงสาวพยายามเอาใจชายหนุ่มสุดเพอร์เฟคเพื่อหวังจะชนะใจและได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของกอร์ดอน

"พอเถอะครับคุณเซล่า ผมเลือกทานครับไม่ได้ทานไม่เลือก" คำพูดของอลาโน่ทำเอาทุกคนหน้าเจื่อน คำพูดของเขาไม่ได้หมายถึงอาหารแต่เป็นการบอกให้หญิงสาวตรงหน้ารับรู้ว่าเขาไม่ชอบสิ่งที่เธอทำ!

"ตาโน่ทำไมพูดกับน้องแบบนั้นละลูก" มาดามคาลีน่ารีบท้วงติงลูกชายทันที

"มัมอย่าพยายามเลยครับ ผมเข้าใจถึงความห่วงใยและปรารถนาดีแต่ผมคงรับไว้ไม่ได้จริงๆ ขอตัวก่อนนะครับ" อลาโน่รีบเดินออกจากห้องอาหารแล้วขับรถกลับไปยังคอนโดฯทันที เขาไม่รอช้าที่จะเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่แล้วมุ่งหน้าสู่สนามบิน แล้วเจอกันประเทศไทย ...

_______________________