บทที่2.ยายแป้นทอง 3/3
ลูเซียโน่เปิดกรง เขาปล่อยลูกสุนัขอีก2 ตัวออกมาวิ่งเล่น ไอ้2 ตัวมาใหม่มันเดินไปดมๆ อัญชัน แล้วจึงนอนหมอบอยู่ไม่ไกลลูเซียน แหมๆ เสน่ห์แรงจริงนะคนสวย ตัวแสบ3 ตัวพร้อมใจกันสวามิภักดิ์ สามัคคีกันดีจริงๆ ตอนอยู่ที่บ้านคุณยายแป้นทอง พวกมันทั้งหมดซนโคตรๆ แต่เมื่อมาอยู่ใต้ชายคาบ้านหลังเล็ก ดูมันสงบเสงี่ยมเจียมตัวกันเหลือเกิน ชายหนุ่มสุดจะหมั่นไส้ เขาเดินย่องไปใกล้ๆ แต่ต้องรีบถอยหลังเมื่อไอ้ตัวแสบที่นอนสงบนิ่ง มันแยกเขี้ยวขู่ฟ่อๆ ขนตั้งหางชี้ ดวงตาจ้องเขม็ง
“หวงแม่แกเหรอไอ้ลูเซียน ฉันเป็นพ่อแกนะโว้ย!! ไม่ปล่อยพ่อเขาไปหาแม่ พวกแกจะมีน้องอีกไหมล่ะ” ชายหนุ่มพูดเสียงแผ่วๆ ตอบกลับ เขาแยกเขี้ยวขู่สำทับ แต่มันไม่กลัวนี่ซิ เลยต้องถอยหลังกลับไปนั่งจุ่มปุกเป็นผักเหี่ยวแห้ง รอเวลาให้อัญชันตื่นขึ้นมาเอง...
“อื้ด!!” หญิงสาวบิดขี้เกียจ เธอเอี้ยวตัวไปๆ มาๆ ขับไล่ความง่วงงุน ก่อนจะยกมือขึ้นขยี้เปลือกตา กวาดตามองหาลูกชายคนใหม่
“ลูเซียน มาหาแม่มา อุ้ย!! มีเพื่อนมาด้วยเหรอไง...มาๆ เป็นลูกแม่ให้หมดเลย อุ้ยๆ น่ารักทั้งนั้นเลยนะพวกแกนี่” 3 ตัวแสบกระโจนเข้าใส่หญิงสาว มันผลัดกันเลียหน้า เลียแขนเธอ ประจบประแจงกันเต็มที่ ไม่รู้อะไรดลใจพวกมันสิ ถึงได้รักได้หลงเธอกันเหลือเกิน อัญชันลูบขนนุ่มนิ่ม เธอกอดรัดฟัดเหวี่ยงลูกสุนัขสุดน่ารัก ฉีกยิ้มกว้างและหัวเราะเสียงใส
“ชื่ออะไรกันบ้างล่ะ แม่จำไม่ได้แล้ว เอ... ถามใครดีนะ”
“ไอ้ตัวสีน้ำตาลชื่อแกส ตัวดำนั่นชื่อคอสโม่” หญิงสาวหมุนตัวขวับ เธอเบิกตามองชายหนุ่ม สลับกับมองลูกสุนัขในอ้อมกอด สามสีสามลายทำให้เธอแยกออก ลูเซียนสีเทา แกสสีน้ำตาล คอสโม่สีดำสนิท
“คุณมาตอนไหนคะ”
“ตอนที่เธอหลับนะสิ”
“แหะๆ” เธอยิ้มแหยๆ เห็นตอนเธอนอนน้ำลายยืดเปล่าหว่า ถึงเขาจะไม่ใช่สเปค แต่ลุคซกมกแบบนั้นก็ไม่อยากให้ใครเห็น เมื่อทั้งตัวก็แทบจะไม่มีสิ่งดีๆ ให้มอง เมื่อเธอเป็นคนง่ายๆ สบายๆ ไม่ชอบแต่งเติม
“พิ้งแกว่าหลานชายฉันสนใจหนูอัญไหมว่ะ?” คุณยายแป้นทองถามเด็กชายเบาๆ นางคิดแผนการบางอย่างขึ้นในหัวสมองอันชาญฉลาด แม้จะแก่เฒ่าร่วงโรย วัยเกือบแย้มฝาโลงศพ แต่เป็นคนที่ไม่หยุดนิ่ง ชอบคิดชอบทำจึงทำให้ยังแข็งแรงและสมองยังใช้งานได้ดี
“อย่าเลยคุณยาย สงสารพี่อัญ จะมาอกหักรักคุดตอนแก่...เจ้านายไว้ใจได้ที่ไหนกันครับ”
“อ้าว!! ไอ้นี่ ฉันถามแก ไม่ได้ให้ออกความเห็น”
“มันจริงนี่ครับคุณยาย พี่อัญน่ะถึงจะแก่ แต่ไม่มีประสบการณ์เรื่องความรักสักนิดเดียว เดี๋ยวก็พลาดท่าเสียที่ให้เจ้านาย...ผมสงสารพี่อัญอะ”
“ทำเป็นรู้ดี...เรามีแล้วรึไง ไอ้ความรงความรักนี่น่ะ”
“ยังไม่มีหรอกคุณยาย ยังเรียนไม่จบ จะเอาปัญญาที่ไหนไปหาเลี้ยง ผมไม่อยากเพิ่มภาระให้พ่อแม่ มีแฟนก็ต้องเทคแคร์...ค่านั่นค่านี่จิปาถะ เก็บไว้เรียนต่อดีกว่า” คุณยายแป้นทองตบเข่าฉาด!! ไม่เสียแรงส่งเสียให้เล่าเรียน ไอ้พิ้งมันคิดเป็น มองโลกได้ถ่องแท้ ผิดกับหลานชายท่าน ไอ้นั่นเที่ยวหัวหกก้นขวิด ไม่คิดจะมีเมียสักที อายุก็ปาเข้าไปเกือบกลางคน ทำตัวเป็นพ่อพวงมาลัย ลอยไปแล้วก็ลอยมา
“อย่าๆ มานอกเรื่อง ฉันถามแกว่าหลานฉันสนใจหนูอัญใช่ไหม? ในฐานะที่แกเป็นผู้ชายเหมือนกัน แกคิดว่าไงพิ้ง”
พิ้งเบ้ปาก เจ้านายชอบคนสวยทุกคนแหละ... ไม่ว่าจะสาวจะแก่ ถ้าหุ่นดี นมใหญ่ ลูเซียโน่ไม่เคยพลาดที่จะเขาไปลองหยั่งเชิง ทุกครั้งที่มาเยี่ยมคุณยาย หลังชายหนุ่มกลับบ้านเกิด สาวๆ ริมคลองเป็นน้ำตาตก ไม่ต่ำกว่า4 คน ขนาดมีเวลาแค่1เดือนนะ เจ้านายเขายังหว่านเสน่ห์ได้เป็นอย่างดี โปรไฟล์หรู หล่อระเบิด มีหรือสาวๆ จะไม่กระโจนเข้าใส่
“เจ้านายชอบผู้หญิงทุกคนแหละคุณยาย ผมไม่เคยเห็นเจ้านายปฏิเสธใคร”
“ไม่มีแววว่าไอ้หลานฉัน...จะชอบหนูอัญเลยเหรอ?”
“คุณยายจะเป็นกามเทพให้พี่อัญเหรอครับ อย่าเลยครับ เดี๋ยวพี่อัญน้ำตาตกเพราะถูกเจ้านายทิ้ง”
“อ้าว!! ไอ้นี่...หลานฉันนิสัยแย่ขนาดนั้นเลยเหรอไงว่ะ”
“เจ้านายเจ้าชู้ไก่แจ้...ชอบอิสระมากกว่าผูกมัด แต่พี่อัญไม่!! พี่อัญเป็นคนซื่อ ตามไม่ทันเหลี่ยมของเจ้านายหรอกครับคุณยาย”