ตอนที่ 5

โจมด้วยการเบิร์นร่องสวาทของหล่อนจนน้ำเดิน ร่างกายกระสันหาการสอดใส่

ในเวลาต่อมา

อีกมุมหนึ่งของโรงแรม ลุงสันต์เดินเข้ามาคุยกับลุงเบิ้มซึ่งเป็นยามอีกคน มีหน้าที่รับผิดชอบดูแลพื้นที่ของลานจอดรถชั้นใต้ดิน

“เป็นไงวะ… ป้านวลบอกว่าแม่บ้านคนใหม่ที่ชื่อแรมโดนมึงล่อแล้วใช่มั้ยวะ”

ลุงเบิ้มถามลุงสันต์อย่างคะนองปาก หลังจากได้ข่าวล่ามาจากป้านวล

“ยัง… วันนี้แค่ลองจู่โจม แต่ผู้หญิงคนนี้อารมณ์เร่าร้อนมาก โดนกูเลียไม่เท่าไรก็น้ำทะลัก เกือบจะได้เสียบอยู่แล้วเชียว”

ลุงสันต์นึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ ยังรู้สึกตื่นเต้นมีอารมณ์ไม่หาย

“ว่าแล้วเชียว… ใจเย็นไว้ก่อนก็ได้ ถ้าเป็นแบบนี้รับรองว่าอีกไม่นาน อีคนสวยนี่เสร็จพวกเราแน่ๆ”

ลุงเบิ้มกล่าวอย่างนึกกลัดมันในอารมณ์ แกเป็นหนึ่งใน ‘แก๊งค์ยามหื่น’ ซึ่งมีด้วยกันสามคนก็คือลุงสันต์ ลุงเบิ้ม และลุงเข้มที่เห็นหัวหน้ายาม พวกนี้มีรสนิยมชอบลักลอบมีสัมพันธ์สวาทกับแม่บ้านของโรงแรมถึงขึ้นเคยแอบจัดสวิงกิ้งกันลับๆ มาแล้วหลายครั้ง

“ผู้หญิงคนนี้ดูเร่าร้อนสุดๆ… จากที่โดนกูจู่โจมก็รู้ว่าเหมือนคนเก็บกดอารมณ์ทางเพศ”

ลุงสันต์เอ่ยถึงท่าทางของแรมจันทร์ ตอนโดนจู่โจมเล้าโลมจุดกระสัน

“ผู้หญิงห่างผัวก็มักจะเสี้ยนเป็นธรรมดา… อีคนนี้กูชอบว่ะ ผิวพรรณแม่งขาวเนียนสุดๆ ตูดใหญ่นมใหญ่อย่าบอกใคร ได้เสียบสักทีจะไม่ลืมพระคุณ”

ลุงเบิ้มอยากขยี้สวาทแรมจันทร์ใจจะขาด

“มึงลองดูสิวะ… วันมะรืนน้องแรมคนสวยทำโอทีกะดึกชั้นล่าง ใกล้ลานจอดรถชั้นใต้ดินพอดี… กลางคืนคนเงียบ ถ้าฟลุคมึงก็ได้เอา”

ลุงสันต์แนะนำราวกับว่าการได้เสียเอากันเป็นเรื่องธรรมดา

“ว้าว… จริงหรือวะ… ”

อุทานออกมาอย่างมีความหวัง ลุงเบิ้มยกฝ่ามือขึ้นมาขยี้เข้าหากันด้วยความกลัดมัน ตวัดลิ้นเลียริมฝีปากด้วยอารมณ์เสี้ยนอยากขยี้สวาทแรมจันทร์ ตอนนี้หล่อนกำลังตกเป็นที่หมายปองของแก๊งค์ยามหื่น

วันต่อมา

“ป้านวลจะกลับแล้วหรือจ๊ะ”

แรมจันทร์ถามป้านวลที่กำลังจะเดินออกไปจากประตูด้านหลังของโรงแรม

“จ้ะ… แล้วเอ็งล่ะ วันนี้อยู่ทำกะดึกใช่ไหม”

ป้านวลถามพลางคว้าถุงพลาสติกใส่ของที่ซื้อไว้เมื่อตอนเย็น ข้างในมีกล่องข้าว ยื่นมาให้แรมจันทร์

“อะไรจ๊ะป้า”

“ข้าวมันไก่… ลุงเบิ้มฝากซื้อว่ะ วานเอ็งช่วยเอาไปให้ทีเถอะป้ามีธุระต้องรีบกลับ”

“ได้จ้ะป้า”

แรมจันทร์พยักหน้ารับ มองส่งป้านวลจนเดินลับออกไปจากประตูด้านหลังของโรงแรม ซึ่งรับรู้กันว่าเป็นทางเข้าออกสำหรับพนักงานโดยเฉพาะ

ครู่สั้นๆ ต่อมา

แรมจันทร์หิ้วถุงข้าวมันไก่มาให้ลุงเบิ้มตามที่ป้านวลไหว้วาน หารู้ไม่ว่านี่คือการส่งหล่อนมาให้ลุงเบิ้มขยี้สวาท

“ว้าย… อย่า”

แรมจันทร์ตกใจ ลุงเบิ้มรับถุงข้าวมันไก่จากมือของหล่อนเอามาวางไว้บนโต๊ะ แล้วหันกลับมาโอบเอวแรมจันทร์ รั้งร่างเอิบอิ่มเข้ามาในห้องเล็กๆ ที่อยู่ติดกับป้อมยาม

“พะ… พี่เบิ้ม… อย่าทำบ้าๆ นะ”

แรมจันทร์อุทานตกใจ ร่างโดนดันเข้ามาจนแผ่นหลังติดผนัง

“พี่ขอนะ… แรมจ๋า… ขอพี่ดูดนม”

ราวกับว่ามันเป็นสิ่งที่ขอแล้วจะให้กันได้ง่ายๆ ลุงเบิ้มทาบฝ่ามือลงบนสองเต้าเต่งตึงอวบใหญ่ บีบขยำเมามัน

“อ๊ะ… ”

แรมจันทร์ตกใจ พริ้มตาเสียว ก่อนที่กระดุมเสื้อจะโดนปลดลงมาถึงเม็ดสุดท้ายของแนวสาบเสื้อ เปลื้องออกจากไหล่ ร่นไปกองข้างหลัง เสื้อชั้นในโดนกระชากลงมากองที่แขน สองเต้าอวบใหญ่ทะลักออกมาอวดความอะร้าอร่าม ทำเอาลุงเบิ้มที่ชอบผู้หญิงนมใหญ่ตาวาว ก้มลงจูบฟัดเฟ้นฟอนทรวงอกของหล่อนอย่างหื่นกระหาย

“อ๊า... อูยยย… ”

แรมจันทร์สะดุ้ง ลุงเบิ้มคลายริมฝีปากที่ประกบดูดหัวนมอยู่นาน ไซ้ขึ้นมาจูบที่ริมฝีปากแล้วจูบไซ้กลับลงมาที่ลำคอขาวผ่อง จากนั้นก็ฟอนฟัดร่องอกอวบใหญ่ ขาวปลั่งจนเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายลางๆ อยู่ภายใต้ความบอบบาง

“ว้าว… น่าดูดน่าเลียเหลือเกินแม่คุณเอ๊ย”

ลุงเบิ้มคลี่ปลายลิ้นไล้เลียรอบวงป้านลานหัวนมสลับกะซวกดูดสองเต้าเต่งตึงจนแรมจันทร์ตั้งตัวไม่ทัน

ซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ