ตอนที่ 2

‘เซ็กซี่เหมือนนางเอกหนังเอวีญี่ปุ่น ดูสวยและรวยมาก… ’

ดาริกามองภาพตัวเองแล้วคิด ยืนเพ่งพินิจเรือนกายขาวผ่อง สะท้อนอยู่ในบานกระจกด้วยความรู้สึกชื่นชนในทรวดทรงสุดเซ็กซี่ สะโพก อก เอว พร้อมความสะสวยที่สวรรค์สรรค์สร้างมาอย่างสมบูรณ์แบบ

ดาริกาปลดปมผ้าขนหนู ปล่อยให้ผ้าร่วงหลุดลงมากองแทบเท้า พิศเพ่งเรือนร่างเปล่าเปลือยตรงหน้าราวกับต้องการสำรวจความเป็นสาวให้กระจ่าง… เรือนร่างที่ไม่มีผู้ชายคนใดในโลกนี้ปฏิเสธว่าอยากเป็นผัวหล่อน

ดวงไฟที่ประดับอยู่ใต้เพดานห้อง สาดแสงสีเหลืองนวลลงมาอาบร่าง ราวจะยืนยันว่าเจ้าของสรีระในกระจกที่เห็นอยู่ตรงหน้านี้ ช่างเป็นผู้หญิงที่เปี่ยมไปด้วยความเย้ายวนใจในทุกกระเบียดนิ้ว

ผิวพรรณของดาริกาดูขาวสะอ้าน เปล่งปลั่งนวลเนียนไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง ราวกับปราศจากไฝฝ้าราคี… หากในความจริง… สิ่งที่เห็นหาได้เป็นเช่นนั้นไม่

ดาริกาจ้องมองทรวงอกอวบใหญ่ อวดความเอิบอิ่มสะดุดตา ปลายถันเชิดงอนประดับอยู่เหนือวงป้านลานหัวนมสีเนื้อ พุ่มทรวงสล้างทั้งซ้ายขวาเอิมอิ่มและอวบใหญ่เป็นทรงสวยน่าไล้ลูบ

ยิ่งในจังหวะที่ดาริกาเอี้ยวกายไปสู่แสงไฟเพื่อที่จะมองตัวเองให้กระจ่างชัด ภาพที่เห็นทำให้เจ้าของเรือนร่างเกิดความภาคภูมิใจในตัวเองขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

รอยยิ้มชื่นชมปรากฏอยู่บนใบหน้าสะสวยของดาริกา ใครจะเชื่อว่าเรือนร่างของผู้หญิงตรงหน้าที่ยังดูงดงามและบริสุทธิ์ผุดผ่องคนนี้… ความจริงแล้วหาได้เป็นเช่นนั้นไม่

‘อยาก… ’

ความรู้สึกนี้ผุดพร่างขึ้นมารบกวนในหัวอีกแล้ว ทั้งที่หล่อนเพิ่งปลดเปลื้องอารมณ์ไปเมื่อวาน แต่วันนี้รู้สึกมีความต้องการขึ้นมาอีกแล้ว

ดาริกาหยิบหวีพร้อมกับคลี่ปมผมที่ขมวดเป็นมุ่นมวยเอาไว้ด้านหลังศีรษะให้ร่วงระลงประบ่า

มือเรียวหวีผมของตัวเองช้าๆ แล้วเดินกลับมาที่เตียงนอนกว้าง ทอดกายลงบนความอ่อนนุ่มของฟูกหนา นอนฟังเสียงสายฝนกระหน่ำหนักอยู่ภายนอก

น่าแปลก… วันนี้ดาริการู้สึก ‘อยาก’ รู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ไปทั่วเรือนกายราวจะเป็นไข้ เครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำภายในห้องนอนไม่ได้ช่วยให้รู้สึกเย็นเลยสักนิด

มือเรียวคว้าเอาหมอนข้างใบยาวมากอดไว้แน่น ราวกับกำลังไขว่คว้าหาความอบอุ่นจากเรือนกายของบุรุษเพศที่สามารถทำให้หล่อนอบอุ่นจนร้อนได้

ยิ่งกอดหมอน… ยิ่งทรมาน ก่อนพลิกกายนอนหงาย สอดนิ้วกรีดเข้ามาชำแรกในรอยแยกของพูทุเรียนสีชมพู ประกบกันแน่นอยู่ระหว่างง่ามขา

“อ๊อย… ”

คุณหนูเสียว แต่กระแทกนิ้วได้สักพักก็สะบัดใบหน้าอย่างเสียอารมณ์ เมื่อดุ้นนิ้วของตัวเองนั้นเล็กเกินกว่าจะเติมเต็มให้หายงุ่นง่าน หล่อนสอดมือข้างหนึ่งเข้าใต้ชายเสื้อ บีบบี้หัวนมตัวเองไปพลาง มืออีกข้างกระแทกนิ้วเข้าใส่ร่องสวาทฟิตแน่นเป็นจังหวะ หากสุดท้ายกลับค้นพบว่ายิ่งทำยิ่งทรมาน อารมณ์ ‘อยาก’ ที่กำลังพลุ่งพล่านขึ้นมารุนแรงขนาดนี้… ดาริการู้ดีว่าต้องมีคนช่วย

หญิงสาวหยุดสิ่งที่ตัวเองกำลังทำ มือเรียวเอื้อมคว้าโทรศัพท์มือถือที่หัวเตียง โทรหาป้าแจ่ม ตอนนั้นกำลังอยู่ในครัว

“คะ… คุณหนูมีอะไรคะ”

ป้าแจ่มถาม หลังจากยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู

“ป้า… ‘ไอ้เจมส์’ อยู่ไหม”

ดาริกาถามถึงคนขับรถ ไอ้เจมส์เป็นหนุ่มวัยฉกรรจ์ เป็นลูกผสมระหว่างอีสาน-เยอรมัน เพราะว่าพ่อของมันมาจากแฟร้งค์เฟิร์ต พบรักและแต่งงานกับแม่ซึ่งเป็นคนเมืองดอกบัวงามอุบลราชธานี

ไอ้เจมส์หน้าตาหล่อเพราะเป็นลูกครึ่ง โครงสร้างร่างกายกำยำและอะไรๆ ที่ ‘ใหญ่’ ก็เพราะว่าได้พันธุกรรมพ่อมาทั้งนั้น

“ตอนนี้ไอ้เจมส์ไม่อยู่ค่ะคุณหนู เพิ่งขับรถพาเจ้าสัวออกไปข้างนอกเมื่อสักครู่ค่ะ”

ป้าแจ่มบอก

“ตอนนี้คุณพ่อไม่อยู่ใช่ไหม”

มีความดีใจในน้ำเสียงของดาริกา

“ค่ะ… เจ้าสัวไม่อยู่”

“แล้วตอนนี้ลุงแสงอยู่ใช่ไหม… ป้าช่วยตามให้ที”

“เอ่อ… มีอะไรจะใช้ไอ้แสงหรือคะคุณหนู”

ป้าแจ่มถามทั้งที่พอจะรู้

“อ่างล้างหน้าตันจ้ะป้า… สงสัยท่อมีปัญหา บอกให้ลุงแสงขึ้นมาซ่อมให้ที”

สั่งแล้วคุณหนูก็วางสาย ป้าแจ่มได้แต่ถอนใจแรง ทำไงได้… จำต้องเดินออกมาตามลุงแสงที่เรือนพักคนใช้ท้ายสวน เพราะมันเป็นความประสงค์ของลูกสาวนาย

“ไอ้แสง… คุณหนูให้มาตาม”