Ep : 6.จู่โจม

ควอนเดินร้องเพลงเข้ามาในบ้านด้วยความอารมณ์ดี รายงานก็ส่งแล้ว และเรื่องเที่ยวก็ตกลงวันกันได้แล้วว่าไปวันไหนกัน พอมาถึงหนุ่มหน้าหวานเห็นป้าทิพย์กับพี่นิ้งและลุงเอกกำลังนั่งพูดคุยกันอยู่จึงเดินเข้าไปทักทาย และถามทุกคนว่าทานมื้อเย็นกันรึยัง เพราะปกติทุกวันคอวนจะทานพร้อมกับทุกคนในตอนเย็น เลยกลัวว่าทุกคนจะรอตนเองทานข้าว

“ลุงเอก ป้าทิพย์ พี่นิ้งทานข้าวรึยังครับ”

“ทานแล้วครับคุณควอน แล้วคุณควอนล่ะครับ” ลุงเอกเป็นคนตอบและถามต่อ

“ผมเรียบร้อยแล้วฮะ พอดีซื้อของสดไปทำกับข้าวที่หอของทัพฟ้ามาครับ แล้วพี่บิ๊กล่ะครับ”

“ทานอิ่มก็ขึ้นห้องไปตั้งแต่หัวค่ำแล้วค่ะ คุณบิ๊กถามหาคุณควอนด้วยนะคะตอนหัวค่ำ ป้าบอกว่าคุณควอนยังไม่กลับ” ป้าทิพย์พูดพร้อมกับบอกว่าวันนี้เจ้านายของตนเองได้ถามหาหนุ่มน้อยหน้าหวานด้วย

หัวใจควอนเต้นแรงขึ้นมาทันทีเมื่อป้าทิพย์บอกว่าแสงโสมถามหาตนเองเมื่อตอนหัวค่ำ

“เหรอครับป้าทิพย์”

“ใช่ค่ะ คุณควอนขึ้นไปอาบน้ำอ่านหนังสือเถอะค่ะ” ป้าทิพย์บอกย้ำก่อนจะบอกคนน่ารักขึ้นไปอาบน้ำอ่านหนังสือบนห้อง

“ครับผม” แล้วควอนก็รีบเดินก้าวเร็วๆ ขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน ส่วนป้าทิพย์ ลุงเอก และนิ้งก็ยังคงนั่งพูดคุยเรื่องสัพเพเหระต่อไป

ควอนเดินขึ้นมาถึงชั้นสองและระหว่างทางจะเดินไปห้องนอนของตัวเองนั้นต้องผ่านห้องของแสงโสม ควอนหยุดเดินแล้วไปหยุดตรงหน้าประตูห้องของคนตัวใหญ่เพื่อชั่งใจว่าควรจะเคาะประตูห้องบอกพี่เขาดีไหมว่าตอนนี้ตัวเองกลับมาแล้ว และถามพี่เขาด้วยว่าพี่เขามีธุระอะไรกับตนเองรึเปล่าถึงได้ถามถึง

“จะยืนอยู่หน้าห้องนานไหม จะเข้ามาก็เข้ามา ห้องไม่ได้ล็อก”

เสียงห้วนห้าวดังออกมาจากข้างในห้องนอน ทำให้ควอนสะดุ้งเล็กน้อย ด้วยแสงโสมรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่ามีคนเดินมาหยุดอยู่หน้าห้องของตัวเอง และเสียงนั้นก็นิ่งเงียบที่หน้าห้องของตนเองโดยไม่ขยับเคลื่อนไหวไปไหนเขาจึงตะโกนออกมาเพื่อตัดความน่ารำคาญ

“คะ...ครับพี่บิ๊ก ขออนุญาตนะครับ” ผมไม่ลืมขออนุญาตก่อนจะเปิดผลักประตูห้องพี่เขาเข้าไป เพราะครั้งก่อนผมโดนตำหนิเรื่องไม่ขออนุญาตครั้งนี้ผมเลยต้องขออนุญาต

“นายมีอะไรกับฉัน” มือใหญ่ปิดหนังสือหุ้นในมือแล้วหันไปถามทันทีเมื่อคนตัวเล็กเมื่อควอนปิดประตูห้องเรียบสนิท

“ป้าทิพย์บอกว่าพี่บิ๊กถามถึงผม มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ”

“ฉันต้องมีเรื่องด้วยเหรอถึงต้องถามถึงนายได้”

“ปะ....เปล่าครับถามได้ครับ”

“ฉันแค่ถามเพราะว่าไม่เห็นนายในบ้าน แล้วเนี่ยเพิ่งกลับมาถึงบ้าน”

“ครับ”

“ไปไหนมา ไปทำอะไรมา” แสงโสมเผลอปากซักออกไปอย่างห้ามความอยากรู้ไม่ได้

“ไปทานข้าวห้องทัพฟ้ามาครับ” ควอนตอบ

“มานี่หน่อยสิ”

“เดี๋ยวผมจะกลับห้องแล้วครับ” คนที่ยืนก้มหน้าหลังชิดประตูตอบ

“ฉันสั่งไม่ได้อยากรู้ว่านายจะกลับห้อง” แสงโสมลุกขึ้นเดินไปหาคนตัวเล็กที่ยังคงยืนนิ่งอยู่ประตูห้องของตนเองด้วยความหงุดหงิด วันนี้เขาใส่แค่กางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวและท่อนบนเปลือยเปล่า และเดินเพียงไม่กี่ก้าวก็มาประชิดตัวของคนหน้าหวาน

“ฉันสั่งให้เดินไปหาฉันไม่เข้าใจที่พูดรึไง”

แสงโสมใช้มือใหญ่ข้างหนึ่งเท้ายันประตูห้องอีกมือเชยคางมนเล็กของควอนที่ก้มต่ำให้แหงนเงยขึ้นสบดวงตาสีทมิฬของตนเอง และการเชยคางของควอนขึ้นทำให้สายตาที่ก้มต่ำที่ถูกเชยขึ้นได้มองเห็นหน้าท้องแข็งแรงของคนตัวโตแล้วมองเลื่อนสูงขึ้นไปยังแผงอกแล้วไปยังลำคอหนาที่มีลูกกระเดือกอันเซ็กซี่เคลื่อนไหวขึ้นลงตามการหายใจของเจ้าของ

อึก!

ผมกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบากเมื่อได้เห็นลูกกระเดือกอันแสนเซ็กซี่ของพี่เขา และก็ยิ่งไปกว่านั้นผมตกใจเปิดตากว้างเมื่อผมสบกับดวงตาดุดันของพี่เขา แล้วพี่ก็โฉบลงมากระแทกริมฝีปากหนากับริมฝีปากอ่อนนุ่มของผมอย่างแรง

“อ่ะ อื้อ”

ควอนดิ้นรนขัดขืนดันคนตัวโตออกห่างแต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งเป็นการเปิดทางให้แสงโสมบดจูบได้สะดวก ควอนเองก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมพี่เขาถึงทำแบบนี้กับตนเอง ความตกใจและความรู้สึกแปลกประหลาดก่อเกิดขึ้นในอกพร้อมกับใจของหนุ่มลูกครึ่งที่เต้นแรงผิดจังหวะกับสัมผัสหยาบกระด้างที่กำลังปลุกปล้ำรุกเร้าเข้ามาในโพรงปากของตนเอง

“อ่ะ อื้อ”

การได้ปลุกปล้ำจูบบดกระแทกปากหนากับกลีบปากอ่อนนุ่มของควอนทำให้แสงโสมรู้สึกคึกและอยากจูบเร่าและรัวลิ้นกับลิ้นเล็กของอีกฝ่าย เรียวลิ้นของเขาสอดแทรกดุนดันเข้าไปในโพรงปากเล็กของควอนแม้ว่าคนตัวเล็กจะบิดเบือนหน้าหนีแต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับเขา เขาจับล็อกคางเล็กแล้วดันไหล่เล็กให้ติดผนังแล้วเขาก็บดจูบเร่าตามใจที่ปรารถนา ความหวานของโพรงปากน้อยทำให้แสงโสมใจเต้นแรง

“อ่า หวานเป็นบ้า ปากมึงหวานมากไอ้ควอน อืม” ผละจูบหยาบโลนออกมาเอ่ยรดใบหน้าเล็กสวยหวานแล้วไล่เลียริมฝีปากเล็กที่บวมเจ่อเพราะปากตนเองก่อนจะดูดรั้งริมฝีปากสีหวานของควอน

“อ่า แม่ง.....มึงทำให้กูขาดสติ”

แสงโสมชอบความหวานของปากอุ่นนุ่มของควอนแล้วสิ เขาชักติดใจ และหัวใจบ้าบอของเขาก็ดันเต้นแรงจนขายหน้าแล้วตอนนี้ ส่วนคนโดนปล้ำจูบแบบไม่ทันได้ตั้งตัวพอปากเป็นอิสระก็หอบหายใจแรงๆ ด้วยความเหนื่อยอ่อน ดวงตาสวยของควอนปรือจ้องมองริมฝีปากหนาที่ขยับพ่นคำหยาบแล้วดวงหน้าหวานของหนุ่มลูกครึ่งก็แดงระเรื่อขึ้นอย่างห้ามความรู้สึกนึกคิดของตัวเองไม่ได้

“พะ....พี่บิ๊กทำแบบนี้กับผมทำไมครับ” เมื่อหายใจทั่วท้องแล้วก็อดถามออกไปไม่ได้ ผมอายและดีใจลึกๆ ที่พี่เขาจูบผม แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่าพี่เขาทำไปเพราะอะไร

“กูไม่รู้ กูรู้แต่ว่ากูอยากจูบมึง และตอนนี้กูก็คิดว่ากูอยากทำมากกว่าจูบด้วยสิ” ใช่ เขาไม่รู้จริงๆ รู้แต่ว่าปากของควอนน่าบดขยี้มากและตอนนี้เขาก็อยากทำมากกว่านั้น เมื่อเลื่อนสายตาต่ำลงไปยังลำคอเล็กของคนตรงหน้า มือใหญ่ที่ล็อกคางเล็กเคลื่อนมากำลำคอเล็กเพียงแค่มือเดียวก็รอบลำคอของอีกฝ่ายแล้ว

“พะ...พี่บิ๊กจะทำอะไรครับ” ควอนยกมือขึ้นจับมือใหญ่ที่กำรอบคอตัวเองด้วยความกังวล

“นั่นดิ กูจะทำยังไงกับมึงดีไอ้ควอน เพราะมึง มึงทำให้กูไม่เป็นตัวของตัวเอง ตอนนี้กูอยากได้มึง กูไม่รู้ว่าทำไมถึงอยากเอามึงทั้งๆ มึงเป็นผู้ชาย” มือใหญ่หยาบกร้านที่กำลำคอของคนตัวเล็กตรงหน้าก็ผละเลื่อนไล้ต่ำมายังคอเสื้อนักศึกษาของอีกฝ่าย แล้วก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อของควอนออกทีละเม็ด

ผมมองมือหนาที่กำลังปลดกระดุมเสื้อของผมด้วยใจที่เต้นแรง หัวใจของผมมันเต้นแรงแทบจะทะลุออกมานอกอก และของพี่เขาก็เหมือนกัน ผมได้ยินและรับรู้ได้ว่าพี่เขาก็ใจเต้นแรงไม่แพ้กันกับผม

“พะ...พี่บิ๊กจะทำแบบนี้ไม่ได้นะครับ เรา....”

“กูเป็นคนตัดสินใจเองไม่ใช่มึงไอ้ควอน” แสงโสมโต้สวนกลับโดยไม่รอให้อีกฝ่ายพูดจบ พร้อมกับดึงมือเล็กมาจูบหนักๆ ที่หลังมือแล้วดูดนิ้วเรียวสวยของอีกฝ่ายแรงๆ

“อ่ะ อือ”

“มึงเสียวกูรู้ไอ้ควอน เพราะตอนนี้กูก็เสียว แม่ง...กูอยากเอามึงได้ไงวะ มึงไม่ใช่ผู้หญิงแต่มึงน่าเอาแรงๆ มากไอ้เด็กบ้า” มือใหญ่ลูบไล้แผงอกแบนเรียบของควอนไปมาด้วยความหลงใหล ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะหลงไอ้เด็กบ้าอย่างควอน แสงโสมไม่อยากเชื่อว่าตอนนี้ตัวเองเปลี่ยนไปแล้ว เปลี่ยนไปแบบที่ตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องรู้สึกกับผู้ชายด้วยกันรุนแรงขนาดนี้

ควอนรู้สึกสั่นและกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้น มือน้อยทั้งสองของผมเปลี่ยนมาวางแนบนิ่งข้างลำตัว หัวใจของผมมันเต้นแรงไม่หยุด ผมคงบอกไม่ได้ว่าผมไม่ชอบที่พี่เขาสนใจในตัวผม เพราะถ้าเป็นอย่างนี้แสดงว่าความรักของผมกำลังจะสมหวัง แต่มันจะเป็นยังไงต่อหลังจากนี้ไป หากว่าผมยอมเป็นของพี่เขาแล้วพี่เขาจะเกลียดผม ผลักไสผมเหมือนที่เป็นอยู่ทุกวันรึเปล่า แต่ก็ต้องลองกันสักครั้ง แม้จะรู้สึกกังวลกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น ด้วยเนี่ยเป็นครั้งแรกของคนหน้าหวานที่ได้เข้าใกล้ชายหนุ่มและได้รับสัมผัสวาบหวามแบบนี้

“มึงไม่ต้องกลัว เนี่ยจะเป็นครั้งแรกของเราสองคนไอ้เด็กน่ารำคาญ” เขาเคลื่อนมือใหญ่จากหน้าอกขาวเนียนของควอนขึ้นมาเชยคางเล็กของอีกฝ่ายให้แหงนเงยขึ้นสบตาตนเอง พอได้เห็นริมฝีปากบวมเจ่อแล้วก็อดที่จะก้มลงมาบดจูบอีกครั้งไม่ได้

ปากหนาได้รูปของแสงโสมบดจูบกลีบปากอ่อนนุ่มของควอนแล้วมือใหญ่ก็ผละออกมาลูบไล้ต้นแขนเรียวเล็กของอีกฝ่าย ให้ตายสิ ควอนไม่มีกล้าม ทุกอย่างเหมือนผู้หญิงไปหมด และเขาตื่นเต้นที่จะได้สัมผัสเด็กน่ารำคาญคนนี้

“อ่า อือ”

“พะ...พี่บิ๊ก....ผมว่าเราไม่ควรทำแบบนี้ อือ” ควอนเผลอแอ่นร่างยกเร่าเสียดสีตอบสนองมือใหญ่ที่ลูบไล้และกำลังนวดเร่าคลึงหน้าอกแบนของตนเองอยู่

“ชูว์....มึงไม่มีสิทธิ์ออกความเห็น เรื่องนี้กูเป็นคนตัดสินเองไอ้ควอน” ว่าแล้วก็ยกร่างน้อยของควอนขึ้นพาดไหล่หนาของตัวเองอย่างถือวิสาสะ เดินตรงไปยังเตียงนุ่มของตนเอง โดยที่คนถูกอุ้มไม่ได้ดิ้นขัดขืนแม้แต่น้อย

“กูไม่ไหวแล้วควอน” วางร่างเล็กที่อุ้มพาดไหล่ลงไปนอนราบกับเตียง แล้วมือใหญ่ก็ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของควอนออกจนหมด แล้วเมื่อปลดกระดุมเสื้อออกหมดทุกเม็ดแล้วก็ได้เห็นผิวขาวเรียบเนียนของอีกฝ่าย ผิวขาวนวลเนียนอมชมพู แล้วยอดอกของไอ้เด็กบ้าก็สีชมพูน่ากัดเม้มเป็นบ้า

“อือ ผมไม่มั่นใจพี่บิ๊ก” ควอนแทบหาเสียงตัวเองไม่เจอเมื่อถูกสายดวงตาทรงเสน่ห์ของคนตัวโตจ้องมอง และยิ่งมือของเขาลูบไล้วนเวียนไปมากับหน้าอกของเขาไม่ยอมห่างไปไหน

“มึงไม่ต้องคิดมาก กูเองก็ไม่อยากคิดตอนนี้ สิ่งที่กูต้องการคือมึงไอ้เด็กบ้า ให้ตายสิกูไม่อยากเชื่อว่ากูจะอยากได้มึง” พูดจบก็โน้มลงไปจูบหน้าอกแบนขาวเนียนของอีกฝ่าย พร้อมมือทั้งสองข้างก็เคลื่อนมาขยุ้มยุ่มย่ามกับหน้าอกเล็กแบนของควอน

“อะ พี่บิ๊ก...ผมรู้สึก....แปลกๆ อ่า อือ” ควอนแอ่นยกร่างเมื่อถูกปลุกเร้าอารมณ์สวาทที่ซุกซ่อนในอก มือเล็กทั้งสองก็เผลอไผลยกขึ้นมาโอบกอดร่างใหญ่โตที่คร่อมทับเหนือร่างด้วยความต้องการ

“อ่า มึงเสียวก็ครางออกมาควอน เสียวมากไหม อ่า” มือใหญ่บดบี้ขยุ้มยอดอกของควอนพร้อมขบเม้มให้เกิดรอยตามหน้าอกเนียนนวลและซอกคอของคนตัวเล็กที่บิดคราญครางใต้ร่างของตนเอง

“อือ พี่บิ๊ก....ผมเสียว ผมเสียวอย่างพี่บอกจริงๆ ค่ะ อือ”

ควอนถีบเท้าไปมากับเตียงนุ่มด้วยความทรมานเสียว ยิ่งตอนนี้แสงโสมกำลังขบเม้มดูดหน้าอกของเขาไม่ยอมผละห่าง แถมมือใหญ่ก็ยังเคล้นคลึงหน้าอกของเขา ปากหนาที่ขบเม้มยอดอกเคลื่อนไล้มายังหน้าท้องแบนราบไล้กล้ามหน้าท้องของหนุ่มน้อยลูกครึ่ง เคลื่อนมาจูบเม้มเอวเล็กบางของผม

“ไอ้ควอนมึงฉ่ำรึยัง กูอยากเห็น กูอยากดูดเลียมึงไอ้เด็กตัวขาว” พึมพำกับเอวเล็กบางที่บิดส่ายเสียวยั่วยวนไปมา มือหยาบกร้านของแสงโสมปลดกระดุมกางเกงนักศึกษาของคนหน้าหวานแล้วรูดซิปถลกดึงรั้งออกจากเอวเล็กเพื่อดูสิ่งที่ตุงโตอยู่กลางหว่างขาของควอน

ไม่อยากเชื่อว่าตอนนี้แสงโสมจะตื่นเต้นกับสิ่งที่อยู่กางหว่างขาของควอน เขาอยากจะบ้าตาย เขามองมันน่ารักน่าขบเม้มดูดเลียได้ยังไง ทั้งๆ ที่ของเขาก็มีเหมือนกัน และตอนนี้ของเขามันก็ตื่นตัวพร้อมจะรุกเร้าในกายเล็กแคบของเด็กน่ารำคาญคนนี้แล้วสิ มือใหญ่ลูบไล้รูดถูไถไปมากับเอ็นเนื้อที่แข็งขึงของอีกฝ่าย

“อ่า พี่บี๊ก...พี่บิ๊กอย่าทำแบบนั้น ผมเสียว โอว์....” ผมแทบบ้าเมื่อพี่เขาลูบไล้ถูไถเอ็นของผมไปมา

“กูก็เสียว ตอนนี้กูขอดูดมึงได้ไหม” แสงโสมขอสิ่งที่เขาเองก็ไม่เคยคิดว่าจะทำ แต่ตอนนี้เขากลับอยากสัมผัสและดูดเลียยอดเอ็นเล็กของคนหน้าหวาน

“อือ ได้ครับ ผมต้องการให้พี่ช่วยผม อ่า ผมเสียว อูว์” แล้วก็ต้องเกร็งร่างเมื่อตอนนี้ปากหนาของบิ๊กกำลังครอบครองดูดเม้ม

ปากหนาของแสงโสมดูดเร่าเลียเอ็นแข็งร้อนของควอนไปมาเป็นจังหวะ สองมือใหญ่ดันหน้าขาทั้งสองข้างที่ยกเคลื่อนไหวไปมาของควอนให้หยุดนิ่ง ปากหนาไล้เลียแล้วดูดเม้มระรัวปลายลิ้นสากไปมาเป็นจังหวะกับแก่นกายของคนตัวเล็ก แล้วก็ต้องคำรามซ่านในลำคอเมื่อตอนนี้เอ็นร้อนของควอนกำลังปล่อยธารขาวขุ่นข้นเหนียว ควอนกำลังหลั่งไหลเยิ้มล้นปากของเขา

“ขอกินนะไอ้เด็กน่ารำคาญ อืม” พูดจบก็ดูดเลียความเหนียวข้นของคอวน ยิ่งเอวบางของควอนบิดเร่าเสียวเขาก็ยิ่งชอบจนต้องดูดเลียลิ้นแรงๆ กับเอ็นของอีกฝ่าย

“โอว์...พี่บิ๊ก....พี่ทำให้ผมเสียว อ่า”

“อ่า น้ำของมึงหวาน หวานเหนียวยิ่งกว่าที่กูเคยกินมาเลยไอ้ควอน อ่า อืม” ใช่หวานมาก หวานแบบที่ไม่เคยได้ลิ้มรสมาก่อนเลย แสงโสมไม่อยากเชื่อว่าตอนนี้ตัวเองหลงใหลเพศเดียวกันเสียแล้ว

“อือ กูอยากเข้าไปในตัวมึงว่ะไอ้ควอน ให้กูนะ” ผงกหัวจากหว่างขาแล้วก็เคลื่อนไปทาบทับร่างเล็กอีกครั้ง มือใหญ่ลูบไล้แก้มเนียนที่ชื้นเหงื่อของอีกฝ่ายไปมาแล้วก็โน้มจมูกลงไปซุกไซ้กับข้างแก้มของอีกฝ่ายแล้วก็เคลื่อนมากัดติ่งหูเล็ก

“อูว์ พี่บิ๊ก....ผมว่าเรา....พะ...พอแค่นี้เถอะ”

“บอกแล้วไงว่ากูตัดสินใจเองว่าจะหยุดหรือจะไปต่อ ตอนนี้กูอยากเอามึง อยากกระแทกมึงแรงๆ และตอนนี้กูก็พร้อมมาก” พูดพร้อมกับคว้าดึงมือเล็กของหนุ่มหน้าหวานมาจับเป้าที่ตุงโตของตนเอง

“มึงรู้รึยังว่าตอนนี้กูหยุดไม่ได้แล้ว จะหยุดก็ตอนกูได้เอามันให้หนำใจเท่านั้นไอ้เด็กบ้า”

“รู้ครับ แต่เราไม่มีเจลหล่อลื่นผมกลัวเจ็บ” ควอนเอ่ยขึ้นอย่างมีเหตุผล

“มึงไม่ต้องห่วง ใช้สบู่เหลวแก้ขัดไปก่อน ถ้ามึงอยากให้กูหยุดตอนนี้มึงเลิกคิดได้เลยไอ้ควอน เพราะตอนนี้กูแทบรอไม่ไหว” ว่าแล้วก็ผละออกมาดึงถลกกางเกงบ๊อกเซอร์ของตัวเองออกอวดความเป็นชายที่แข็งขึงของตนเอง และพอถอดกางเกงโยนทิ้งแล้วควอนก็เบิกตากว้างเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายนั้นใหญ่มาก และมันก็ช่างแตกต่างจากของตนที่เล็กนิดเดียว แต่ของพี่เขาน่ากลัวกว่าที่คิด

“คะ...คือผมว่าผมยังไม่พร้อมครับ”

“กูจะทำให้มึงพร้อมเอง เดี๋ยวมานะ”

ยังไงวันนี้ก็ไม่ปล่อยควอนให้หลุดมือแน่ แสงโสมไม่อยากรอ และที่สำคัญเขาเองก็หยุดตัวเองไม่ได้แล้ว หยุดไม่ได้ที่จะไม่คิดอะไรกับเด็กหน้าหวานคนนี้ ควอนมองตามคนตัวโตที่ลุกจากเตียงแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วก็ลุกขึ้นถลกกางเกงตัวเองที่ถูกถอดไปไว้ครึ่งขาขึ้นมาสวมใส่ลวกๆ ก่อนจะจับเสื้อที่ถูกปลดกระดุมออกหมดไว้แน่นแล้ววิ่งตรงไปยังประตูห้อง เพราะเนี่ยโอกาสที่เขาจะหลุดพ้นคนตัวโตไปได้

ปัง!

เสียงกระแทกปิดประตูห้องทำให้แสงโสมรีบวิ่งออกมาดูคนตัวเล็กบนเตียงโดยที่ยังไม่ได้สบู่ที่ไปหา พอออกมาเห็นเตียงนอนว่างเปล่าก็ปัดโคมไฟหน้าห้องน้ำทิ้งทันที

“ไอ้เด็กบ้า! เล่นแบบนี้ใช่ไหม ได้ วันนี้กูจะปล่อยมึงไปก่อนไอ้ควอน มึงต้องเป็นของกูอยู่แล้วไม่ช้าก็เร็วนี้แหละ”

พึมพำกับตัวเองแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำดับความกระหายสวาทของตนเองให้สงบนิ่ง ตอนนี้เขาต้องพึ่งน้ำเย็นๆ ดับความร้อนของเอ็นที่แข็งขึง เพราะถ้าตามควอนที่แตกตื่นออกไปก็คงผิดหวัง ป่านนี้เด็กนั้นคงล็อกห้องแน่นหนาแล้ว