ตอนที่ 14 : คืนสุดท้ายกับฝันร้ายที่กำลังจะจบลง

6

คืนสุดท้ายกับฝันร้าย

ที่กำลังจะจบลง

คนถูกลากลงจากดาดฟ้าเรือ หัวใจเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ไปตลอดทางเดิน เขาเปิดประตูห้องนอนผลักเธอเข้าไปด้านใน จากนั้นค่อยกระแทกปิดประตูตามหลังดัง ๆ

“คุณบารเมษฐ์ เดี๋ยวค่ะ ว้าย !” ยังไม่ทันจะได้เอ่ยต่อชายหนุ่มก็ผลักเธอเข้ากับผนังห้อง ราวกับสัตว์ป่ากำลังจะขย้ำเหยื่อก็ไม่ปาน บารเมษฐ์กระแทกปากเข้ามาจูบอย่างรุนแรง นีนนารารู้แล้วว่าที่เขายืนลูบก้นเธออยู่เมื่อครู่นี้ มันทำให้บางอย่างของเขาตื่นตัวขึ้นมา สองฝ่ามือประคองท้ายทอยของเธอ บังคับให้แหงนหน้าขึ้นรับจูบเร่าร้อนและหนักหน่วงของเขา

“อื้อ ! เจ็บ” นีนนาราน้ำตาเล็ดทันทีที่เขาย้ำจูบหนัก ๆ อย่างต่อเนื่อง ลมหายใจขาดห้วงไม่เป็นจังหวะ ปากล่างถูกเขาขบแล้วดึงขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะแทรกลิ้นหนาสากเข้าไปกวาดต้อน เรียวลิ้นเล็กของเธอไม่ยอมหยุด เสื้อยืดสีขาวถูกเขารั้งขึ้นแล้วถอดออกทางด้านศีรษะ ตามด้วยเสื้อยืดของเขาเอง

“อ๊าย !” คนถูกผลักลงกลางเตียง รีบกระเถิบกายหนีตามสัญชาตญาณ

“คืนสุดท้ายของเราไงนีน ไม่อยากจดจำเอาไว้เหรอ ลูกค้าคนแรกของเธอไง”

“คุณมันบ้า ! รู้ทั้งรู้ว่าฉันไม่ใช่แต่ก็ยัง”

“ทีนี้มาปากดีนะ อยู่ข้างนอกเห็นสงบเสงี่ยมดีจัง”

“คุณก็เหมือนกันนั่นแหละ อยู่ข้างนอกทำตัววางมาดดูดี พออยู่บนเตียงก็...ก็” หญิงสาวพูดต่อไม่ได้เมื่อเขากำลังถอด ปราการด่านสุดท้ายโยนทิ้งไป

“คุณบารเมษฐ์”

“ก็...ก็อะไรดีล่ะ ฉันมันเลวเหรอนีน หึ รู้ก็ดีนะ” เขาตะปบทีเดียว คนกำลังหนีถึงกับหยุดกึกอย่างตกใจ ก่อนจะดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง เมื่อถูกเขาคร่อมทับเอาไว้ทั้งตัว

“หุบปากเอาไว้ทำอย่างอื่นเถอะนีน ฉันเห็นว่าเมื่อวานเป็นครั้งแรกของเธอหรอกนะ ถึงไม่อยากซ้ำหลาย ๆ รอบ แต่นี่คืนสุดท้ายของเราแล้ว มาสนุกให้สุดเหวี่ยงกันไปเลยไหม”

“ไม่เอา” หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธแบบไม่ต้องคิด

“ไม่เอาไม่ได้หรอกนีน เธอดูฉันสิ” เขาก้มลงมองด้านล่าง ซึ่งน้องชายของเขากำลังแข็งขืนเต็มที่ อีกทั้งยังพยายามจะหาทางมุดเข้าไปในชั้นในตัวน้อยของอีกคน

“อื้อ !” นีนนาราขยับตัวหนีแต่ก็ถูกเขาตรึงเอาไว้ที่เดิม

“นี่รู้อะไรไหมนีน ไอ้โชนมันอยากให้เธอไปบริการมันคืนนี้ด้วยนะ น่าสนุกดีว่าไหม”

“อะไรนะ” สิ่งที่นีนนาราลืมไปชั่วขณะ กลับมาให้หวาดกลัวอีกครั้ง หญิงสาวส่ายหน้าไปมาอย่างขลาดกลัว

“ใช่สิ เราทำกันบ่อย ๆ เธอสนใจไหมนีน เสร็จจากฉันแล้วไปต่อที่ห้องไอ้โชนมัน” บารเมษฐ์ยิ้มเยาะคนด้านล่าง

“ไม่เอานะ คุณบารเมษฐ์ไม่ทำแบบนั้นนะคะ”

“ทำไมละไอ้โชนมันชอบให้ทิปสาวเยอะ ๆ นะ อีกอย่างเธอเอง ก็ไม่ได้ผ่านผู้ชายมาเยอะเท่าไหร่ มันอาจจะเลี้ยงดูปูเสื่อเป็นอย่างดีก็ได้” ดูเหมือนบารเมษฐ์พยายามที่จะยัดเยียดเธอ ให้ทำอาชีพนี้เหลือเกิน นีนนารากัดปากตัวเองเอาไว้แน่นจนเจ็บ เธอจะผ่านคืนนี้ไปแบบไม่บอบช้ำได้อย่างไร

“เดี๋ยวค่ะ !” เธอคิดนานไปใช่ไหม เขาถึงได้ล้วงฝ่ามือเข้าใต้กางเกงในของเธอแบบง่ายดาย สะกิดเพียงแผ่วเบาเธอก็เกร็งไปทั้งท้องน้อย หญิงสาวจิกเล็บลงบนท่อนแขนข้างหนึ่งของเขาแรง ๆ

“อ๊า !” ทั้งเจ็บทั้งเสียวแปล๊บในเวลาเดียวกัน เมื่อนิ้วชี้กับนิ้วกลางของเขาแทรกสู่ความอ่อนนุ่มของเธออย่างฉับพลัน บารเมษฐ์ขยับนิ้วเข้าออกอย่างช้า ๆ นีนนาราก็ผวาตามนิ้วเขาอย่างไม่รู้ตัว

“จ...เจ็บ” หญิงสาวกัดปากบอกเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

“อีกหน่อยก็ไม่เจ็บแล้ว” คนพูดขยับนิ้วให้เร็วขึ้น นีนนาราก็ดิ้นพล่านบิดตัวเป็นเกลียวอยู่บนเตียง

“จะดิ้นให้เจ็บตัวทำไมนีน อยู่นิ่ง ๆ สิ” ชายหนุ่มก้มลงกระซิบที่ซอกหูแล้วจูบต้นคอของหญิงสาวไล่ต่ำลงมาที่เนินอกด้านล่าง มือที่แทรกใจกลางตัวของหญิงสาวค่อย ๆ ถอดถอนออกมาอย่างอ้อยอิ่ง หยาดความฉ่ำเยิ้มติดอยู่ตรงปลายนิ้ว บอกว่าหญิงสาวเองก็มีอารมณ์ร่วมไปกับเขาแล้วเหมือนกัน

“อื้อ !” นีนนาราสะบัดหน้าหนีเมื่อเขาเลื่อนนิ้วขึ้นมาดุนดันเข้าภายในช่องปากของเธอ แต่กำลังอันน้อยนิดไม่สามารถต้านทานคนใจร้ายได้ หญิงสาวจำต้องอ้าปากรับนิ้วที่แทรกเข้ามาของเขา เธอกำลังถูกบังคับให้ชิมรสชาติของตัวเองอยู่ ช่างน่าอับอายเหลือเกิน หญิงสาวมองตามคนที่เอื้อมมือไปบนหัวเตียง ดึงซองถุงยางอนามัยออกมาแล้วใช้ปากกัดฉีกซอง นำของที่อยู่ในนั้นมาครอบลงบนความแข็งขืนของเขาอย่างชำนาญ

บารเมษฐ์จับท่อนขาของหญิงสาวแล้วดันแยกกว้างออกจากกัน นีนนารายังจะมีแรงดิ้นหนีเขาอีก ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าไม่สามารถหนีเขาพ้นได้ เห็นแล้วก็พาลหงุดหงิดขึ้นมา

“โอ๊ย !” บารเมษฐ์กระแทกตัวตนเข้าใส่แบบสุดแรง คนเจ็บตัวงอเป็นกุ้งกันเลยทีเดียว แต่ไม่ช้าเขาก็สามารถเล้าโลมหญิงสาวให้คล้อยตามได้ไม่ยาก ปากระดมจูบกับฝ่ามือที่บีบเคล้นไปตามเต้าเต่งตึงทั้งสองข้าง สะโพกสอบทำหน้าที่ประสานงานเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ ปากของเขาเลื่อนต่ำลงมาดูดกลืนยอดถันของหญิงสาว

“อื้อ !” นีนนาราดิ้นพล่าน ๆ ไปด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน กดศีรษะของเขาจนจมมิดไปกับร่องอกของเธอ ยิ่งบารเมษฐ์ตวัดปลายลิ้นเลียรอบ ๆ ยอดถัน เธอก็ยิ่งบิดตัวเป็นเกลียวมากขึ้น สะโพกมนของเธอตั้งรับความร้อนระอุที่แทรกเข้ามาไม่ยอมหยุด

“อื้อ ! อา !” เสียงร้องครวญครางดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความเจ็บปวดเลือนหายไปเหลือไว้เพียงความรู้สึกแปลกใหม่ที่ตัวเธอไม่อยากยอมรับ ว่านั่นคือสิ่งที่เธอเองก็ต้องการจากเขาเช่นเดียวกัน

เสียงเตียงดังลั่นไปตามแรงโหมกระหน่ำของบารเมษฐ์ เพดานสีขาวเคลื่อนขึ้นลงอยู่ตลอดเวลา อีกทั้งคลื่นทะเลซัดกระแทกจนตัวเรือโคลงเคลงไปมา ทำให้นีนนารารู้สึกเวียนหัวไปหมดแล้วในตอนนี้ ได้ยินเสียงเขาครางทุ้มลึกของเขาดังขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนที่สะโพกหนาจะกระแทกเข้าหาเธอแบบสุดแรงเกิด อีกทั้งยังกระชั้นถี่ขึ้นเป็นเท่าตัว ตามด้วยการแทรกพรวดพราดในครั้งสุด

“อ๊ะ...โอ !” มาพร้อมกับเสียงร้องคำรามจนปากสั่นของเขา บารเมษฐ์รีบถอนสมอแล้วดึงถุงยางที่ผ่านการใช้งานอย่างหนักหน่วงออกทิ้งลงในถังขยะ แล้วกลับมานอนแผ่หลาอยู่ด้านข้างกับหญิงสาว

“ไปห้องโชนมันไหม” เป็นคำถามแรกที่เขาถามหลังเสร็จสมอารมณ์หมายไปแล้ว นีนนาราส่ายหน้าที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตา พร้อมเงยขึ้นมองเขา

“ทำไมล่ะนีน” คำพูดเหมือนอ่อนโยนแต่แววตาของเขาช่างน่ากลัว นีนนาราเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น ก่อนจะค่อย ๆ คลายออก

“คุณบารเมษฐ์คะคุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ฉันยอมทั้งนั้น แต่อย่าให้ไปหาคุณเจนธรรมเลยนะคะ” เจ้าของเสียงสั่นเครือ เอ่ยขอร้องให้เขาเห็นใจ

“เธอนี่ก็แปลกนะนีน นอนกับฉันได้แต่นอนกับไอ้โชนมันไม่ได้ เอ๊ะ หรือเธอจะติดใจฉันเข้าแล้ว” เขาหันมาถามนัยน์ตามันระยับ

“เอ่อ ค่ะ” จะมีเหตุผลไหนที่เธอจะตอบเขาได้ พูดออกไปแล้วก็ก้มหน้า ซุกตรงอกของเขาอย่างกระดากอาย

“ลองบอกมาหน่อยสิว่าฉันมีดีกว่าไอ้โชนมันตรงไหน หืม” คนถามจูบขมับของคนในอ้อมกอดเบา ๆ

“ฉันไม่รู้ค่ะ ฉันรู้แค่ว่าฉันไม่อยากไปที่ห้องคุณเจนธรรม” เป็นครั้งแรกที่นีนนาราอยากกอดเขาขึ้นมา หญิงสาวยกมือขึ้นกอดเอวเขาเอาไว้แบบหลวม ๆ เหมือนว่าค่ำคืนนี้ เธอไม่ต้องการก้าวเท้าออกจากห้องนี้

“ฉันอยากอยู่กับคุณคนเดียวค่ะคุณบารเมษฐ์” แม้จะเป็นเรื่องแปลก แต่นีนนาราก็รู้สึกแบบนี้จริง ๆ

บารเมษฐ์ไม่คิดว่าเขาจะได้ยินคำพูดนี้ ออกมาจากปากของผู้หญิงที่ไม่เป็นงานอย่างนีนนารา เขากระตุกยิ้มตรงมุมปาก ก่อนจะดันตัวของคนในอ้อมกอด ให้ถอยห่างออกเล็กน้อย

“เธอพูดจริงเหรอนีนที่ว่าอยากอยู่กับฉันคนเดียว” เขาจ้องเข้าไปในดวงตาคู่หวานซึ้ง ที่กำลังเงยขึ้นมามองเขา แบบกล้า ๆ กลัว ๆ

“ฉันพูดจริงค่ะ”

“งั้นจะทำตามที่ฉันบอกทุกอย่างจริงใช่ไหม” เขาถามต่อ

“ค่ะ” คนตอบหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วในตอนนี้ บทรักแสนดุเดือดเลือดพล่านเมื่อครู่นี้ เหมือนจะยังไม่พอสำหรับเขาเป็นแน่ นีนนาราหลับตาลงแน่นอย่างรู้ตัว เขาคงจะไม่จบค่ำคืนแสนป่าเถื่อนลงแค่นี้แน่

บารเมษฐ์พักยกแค่ครึ่งชั่วโมงเขาก็เริ่มบทรักใหม่อีกครั้ง ชายหนุ่มพลิกตัวของหญิงสาวขึ้นไปอยู่ด้านบน ดันตัวของนีนนาราให้ขยับต่ำลงไปอยู่บริเวณกลางลำตัว ให้ริมฝีปากของเจ้าตัวอยู่ในตำแหน่งที่พอดีกับน้องชายตัวโตของเขา แววตาประหม่าแกมตกใจของอีกคนแสดงออกมาอย่างชัดเจน

“รู้ใช่ไหมคำว่าทำทุกอย่างที่ฉันต้องการคืออะไร” บารเมษฐ์รู้ดีว่านีนนาราไม่ชอบเจนธรรม เขาเลยใช้จุดนี้บังคับหญิงสาวได้ไม่ยาก เจ้าของแววตาตื่นกลัวพยักหน้าลงเหมือนเข้าใจ บารเมษฐ์จับน้องชายตั้งตรงขึ้นใช้ฝ่ามืออีกข้างประคองศีรษะของหญิงสาวให้โน้มต่ำลง

“เร็วสินีนรออะไรอยู่หรืออยากเปลี่ยนห้อง”