3 - ว่าที่คู่หมั้น...

หลังจากที่มีปากเสียงกับคุณป๋าไปเมื่อช่วงดึกของเมื่อคืน ทำให้ความสัมพันธ์ของฉันกับคุณป๋ายิ่งแย่ขึ้นไปอีก คือคุณป๋ายิ่งเงียบใส่ฉันมากขึ้นกว่าเดิม จนฉันต้องแอบมาร้องไห้เงียบ ๆ คนเดียว

ในความรู้สึกของฉัน ตั้งแต่เล็กจนโต ฉันอยากให้คุณป๋ารักฉันเหมือนลูกสาวคนหนึ่งบ้าง ไม่ใช่อะไรก็คิดถึงแต่พี่ฝน ที่ผ่านมาฉันน้อยใจนะ ถึงจะไม่ควรคิดอะไรแบบนั้น แต่ฉันห้ามความรู้สึกของตัวเองไม่ให้น้อยใจไม่ได้จริง ๆ ถ้าพ่อกับแม่ของฉันยังอยู่ ฉันคงไม่ต้องมาโหยหาความรักแบบนี้

“คุณฝุ่นคะ คุณท่านให้ลงไปพบค่ะ” เสียงป้าชมเรียกฉันอยู่หน้าห้อง

“ค่ะ เดี๋ยวฝุ่นจะรีบลงไป”

ถึงจะตอบรับคำไปแบบนั้น แต่ความจริงแล้วฉันไม่ได้อยากลงไปเจอคุณป๋าเลย เพราะยังน้อยใจและตัดพ้อคุณป๋าในหลาย ๆ เรื่องอยู่

เฮ้อ....

ฉันถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะลงไปพบคุณป๋าที่ห้องรับแขก พอไปถึงก็พบว่าไม่ได้มีแต่คุณป๋าคนเดียวแต่มีคุณอาเกริกพลและพี่กายลูกชายของคุณอาเกริกพลนั่งอยู่ภายในห้องรับแขกด้วย

ฉันพอจะรู้จักคุณอาเกริกพลบ้าง เพราะท่านมักจะมาคุยธุรกิจกับคุณป๋าที่บ้านบ่อย ๆ ส่วนลูกชายของท่านฉันก็เคยเจอเคยคุยแต่ไม่ถึงกับสนิท

“คุณอา พี่กาย สวัสดีค่ะ ^_^” ฉันยกมือสวัสดีก่อนจะทำหน้างุนงง ที่งงก็เพราะไม่เข้าใจว่าคุณป๋าจะเรียกฉันให้ลงมาทำไม

“ไหว้พระเถอะหนู ^_^” คุณอาเกริกพลยิ้มให้ฉันอย่างเอ็นดู

“มานั่ง อย่ายืนค้ำหัวผู้ใหญ่” คุณป๋าเอ่ยเสียงดุ อีกแล้วสินะ ฉันผิดอีกแล้ว

“นั่งข้าง ๆ กับตากายสิหนู”

ฉันพยักหน้าตอบก่อนจะเดินก้มหน้าไปนั่งข้างพี่กายตามที่คุณอาเกริกพลบอก คุณป๋าก็ไม่ดุอะไร

“เอ่อ เด็กสองคนนี้ดูเหมาะสมกันดีนะคุณภาคิน” คุณอาเกริกพลพูดกับคุณป๋าแถมยังยิ้มน่อยยิ้มใหญ่ มันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกแปลกใจขึ้นไปอีก

“หนูฝุ่นยังไม่มีแฟนใช่มั้ย”

“ค่ะ ฝุนไม่มีแฟน ^_^”

“งั้นดีเลย อาน่ะคุยกับป๋าหนูแล้ว อยากจะให้หนูหมั้นกับตากายลูกชายของอา”

“มะ หมั้นงั้นหรอคะ” ฉันทำตาโตอย่างตกใจก่อนจะถามย้ำว่าสิ่งที่เพิ่งได้ยินเมื่อครู่มันคือเรื่องจริงใช่มั้ย

“ใช่แล้วหนู คุณป๋าหนูก็ไม่ได้ขัดอะไร เพราะอยากให้หนูมีคนดูแล”

พอได้ยินคุณอาเกริกพลพูดออกมาแบบนั้น ฉันก็มองไปที่ใบหน้าของคุณป๋า แต่กลับเจอใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก มันทำให้ฉันรู้สึกจุกไปทั่วหน้าอกข้างซ้ายเลยจริง ๆ

หรือคุณป๋าอยากจะให้ฉันออกไปให้พ้น ๆ คุณป๋าคงไม่ต้องการฉันแล้ว

“ถะ ถ้าคุณป๋าไม่ขัด ฝุ่นก็ยินดีค่ะ” ฉันตอบออกไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่ตัวฉันต้องการ แต่ถ้ามันเป็นสิ่งที่คุณป๋าต้องการฉันก็ยอม เพราะยังไงคุณป๋าก็คือผู้มีพระคุณของฉัน

คุณป๋ากับคุณอาเกริกพลให้ฉันพาพี่กายออกไปเดินเล่นที่สวนหลังบ้าน เพราะจะคุยเรื่องธุรกิจกัน

ตอนนี้ฉันทั้งสับสนและงุนงงเป็นอย่างมาก ที่จู่ ๆ ตัวเองก็มีคู่หมั้นโดยไม่ทันตั้งตัว แล้วคนสองคนที่ไม่ได้รักกันมันจะอยู่ด้วยกันได้อย่างนั้นหรอ...

“ฝุ่นชอบกุหลาบหรอ” พี่กายถามฉันคงเป็นเพราะว่าที่สวนหลังบ้านเต็มไปด้วยดอกกุหลาบ

“ค่ะ” ฉันตอบเพียงสั้น ๆ

“ว่าง ๆ ฝุ่นสอนพี่ตัดองุ่นหน่อยสิ”

“ค่ะ ถ้าว่างฝุ่นจะสอนให้นะคะ ^_^”

“ถ้าฝุ่นไม่อยากหมั้น ให้พี่บอกพ่อพี่ให้เอามั้ย ?” พี่กายถามฉัน อาการของฉันมันแสดงออกชัดเจนขนาดนั้นเลยงั้นหรอ

“ฝุ่นโอเคค่ะ คุณป๋าไม่ขัดฝุ่นจะขัดได้ยังไง”

พี่กายเดินเข้ามาใกล้ ๆ กับฉันก่อนจะเอื้อมมือขึ้นมาหยิบเศษใบไม้ออกจากผมให้ ไม่รู้ว่ามันไปติดอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่

“ฝุ่นเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากเลยรู้ตัวมั้ย”

“.....” ฉันเงียบแล้วถอยหนีพี่กายหนึ่งก้าว เพราะรู้สึกว่าตอนนี้เราอยู่ใกล้กันมากไปแล้ว มันดูไม่งาม

“ฝุ่น!! กลับเข้าไปในบ้าน!!” จู่ ๆ เสียงของคุณป๋าก็ดังขึ้น ทำเอาฉันสะดุ้งเพราะไม่รู้ว่าคุณป๋ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมยังมองหน้าฉันแบบไม่สบอารมณ์เอามาก ๆ อีกด้วย