บทที่ 3.1 ขืนใจ

คาสิโนที่ทำงานของราม

หลังจากที่รามขับรถแอบไปดูแม่ตัวแสบของเขามา เขาก็กลับมานั่งทำงาน จัดการเอกสารแล้วดูเรื่องรายรับรายจ่ายของคาสิโน สนามม้าและสนามรถแข่งของเขาให้เสร็จ เขาจะได้มีเวลาเล่นสนุกกับแม่หนูตัวขาวน่ากินของเขาให้เต็มที่ รามไม่อยากจะรีบร้อนกับเรื่องนี้ เพราะยังไงหญิงสาวก็จะต้องเป็นของเขาอยู่แล้ว

ก๊อกๆ ก๊อกๆ

“เข้ามา”

เสียงเคาะประตูดังขึ้น รามเอยออกไปไม่นาน ประตูหน้าห้องก็เปิดออก ร่างสูงของแทนเดินเข้ามาหาผู้เป็นนาย แล้วยื่นสิ่งของบางอย่างให้กับเจ้านายของตน รามรับไว้แล้วกระตุกยิ้มยังเจ้าเล่ห์เอามาได้เวลาเอาคืนแม่ตัวแสบสักที

ช่วงเย็นของวันศุกร์ พะพายเดินลงมาจากรถของลูกไหนที่พึ่งขับมาส่งเธอที่หน้าคอนโด วันนี้หลังเรียนเสร็จ กลุ่มของพวกเธอไปกินเลี้ยงฉลองที่พริกไทยเพื่อนของเธอชกมวยชนะมา เห็นพริกไทยแต่งตัวแซ่บๆ อย่างนั้น เธอก็เป็นถึงนักมวยหญิงชกชนะมาไม่น้อยแล้ว เพราะที่บ้านของพริกไทยเป็นค่ายมวย เธอเลยถูกพ่อให้เรียนชกมวยมาตั้งแต่เด็ก วันนี้เธอก็ไปชกมาพอชกชนะก็เลยไปดื่มฉลองชัยชนะกันมา พี่ๆ ที่ค่ายมวยชวนพวกเธอยกดื่มกันถี่มาก เล่นซะพวกเธอแทบยืนไม่อยู่เลยก็ว่าได้ ลูกไหนเลยรับหน้าที่เป็นคนขับรถมาส่งพวกเธอที่ห้องกัน...

“ขอบใจนะที่มาส่ง…ขับรถกลับดีๆ ละลูกไหน” พะพายหันไปพูดกับลูกไหนที่ขับรถมาส่งตัวเอง

“อืม..เธอจะไม่ให้ฉันขึ้นไปส่งบนห้องจริงๆ เหรอพะพาย” ลูกไหนเห็นสภาพเพื่อนของตัวเองแล้วอดเป็นห่วงไม่ได้ มันจะเดินขึ้นไปถึงห้องไหมเนี่ย!!

“ไม่เป็นไร...เราไหวอยู่ บายๆ” พะพายพูดตอบเพื่อนของตัวเองออกไป แล้วหันหลังเดินเข้าไปในคอนโดของตัวเอง ลูกไหนเห็นพะพายเดินเข้าไปแล้วเลยขับรถจากไป...

หญิงสาวร่างบางเดินเซไปเซมาเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่เธอดื่มมา ถึงเธอจะฝึกดื่มมาบ้างตอนเป็นดีเจเมื่อก่อนก็เถอะ แต่พอนานทีมาดื่มหนักแบบนี้เธอก็ไม่ไหวเหมือนกัน

ติ้ง!! ..แกร็บ!!

ร่างบางเปิดประตูห้องเข้าไป ตอนนี้เย็นมากแล้ว ในห้องของเธอก็เลยปกคลุมไปด้วยความมืด มือข้างหนึ่งของเธอกำลังหาสวิตช์ไฟอยู่นั้น เธอก็ต้องรู้สึกแปลกใจ อยู่ๆ เธอก็ได้กลิ่นแปลกๆ เหมือนกลิ่นไหม้อะไรสักอย่างลอยมาจากข้างในห้องของเธอกลิ่นอะไรกันนะ!!!

พึบ!!

“ค..คุณ…!!” เมื่อสวิตช์ไฟถูกเปิด ก็ทำให้ห้องที่มืดมิดเมื่อคู่ เปลี่ยนกลายเป็นสว่างขึ้นมาทันที พอหญิงสาวปรับสายตาได้แล้ว เธอก็ต้องยืนตัวแข็งอยู่กับที่ ดวงตาเบิกกว้างพูดอะไรไม่ออก เมื่อเห็นว่าใครนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นของตัวเอง เธอรู้ที่มาของกลิ่นที่เธอสงสัยเมื่อกี้แล้วว่ามันมาจากไหน เขามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไง!!!!

“ไงแม่ตัวแสบ….พบกันอีกครั้งแล้วนะ”

รามก่อนหน้านี้เขาได้ให้แทนลูกน้องคนสนิทของตัวเอง ไปหาคีย์การ์ดห้องของพะพายมาให้เขา ตอนนี้เขากำลังนั่งจ้องแม่ตัวแสบที่เอาแต่ยืนตัวแข็งอยู่ตรงหน้าประตูไม่ยอมไปไหน ครั้งนี้เธอหนีเขาไม่รอดแน่!!

“ไงแม่ตัวแสบ…พบกับอีกครั้งแล้วนะ” ชายหนุ่มทิ้งบุหรี่ที่เขาเพิ่งสูบได้ครึ่งหนึ่งไป แล้วพูดออกไปมุมปากของเขาปรากฏเป็นรอยยิ้มอันสุดแสนจะร้ายกาจขึ้นมา เขาลุกขึ้นก้าวเดินไปหาหญิงสาวที่ยืนอยู่ที่หน้าประตู ร่างสูงชอบใจที่ได้เห็นใบหน้าของเธอตอนที่ทำตัวไม่ถูกที่ได้เจอเขาอีกครั้ง!!

พะพายพอได้สติ เธอก็รีบหันไปเปิดประตูเพื่อที่จะหนีออกไปจากห้อง แต่มันก็ช้าเกินไปแล้ว เธอถูกแขกที่ไม่ได้รับเชิญใช้แขนกอดรัดเอวของเธอจากด้านหลังไว้ แล้วดึงร่างของเธอกลับเข้ามาในห้องพร้อมปิดประตูล็อกมันไปแล้ว!!

“จะรีบไปไหนครับ…คนสวย” รามกอดรัดหญิงสาวเอาไว้ในอ้อมแขนของตัวเองเเน่น ใช้จมูกโด่งแอบขโมยหอมแก้มหญิงสาวไปสองสามที

“นี่คุณ!..ปล่อยนะ…ไม่งั้นฉันจะเรียกให้คนมาช่วย” พะพายโวยวายใส่ชายหนุ่มไม่หยุด เธอพยายามดิ้นอย่างสุดแรงเพื่อที่จะได้หลุดออกจากวงแขนของชายร่างสูงที่ยืนกอดรัดเธออยู่ในตอนนี้

“ไม่ปล่อย…อย่าลืมสิว่าเธอเอาเช็คของฉันไปแล้ว” เสียงพูดดังอยู่ข้างหูของพะพาย ริมฝีปากหนายังคงวนเวียนอยู่แถวซอกคอของเธอ

“…..”

“เพราะฉะนั้น…เธอก็ต้องทำตามข้อเสนอของฉันในวันนั้นจริงไหม!!” รามกอดรัดหญิงสาวไว้แน่นไม่ยอมปล่อย แล้วก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของเธอทีละคำอย่างแผ่วเบา แล้วใช่ปากของตัวเองกัดไปที่ติ่งหูของเธอไปหนึ่งที จนพะพายขนลุกชันไปทั้งตัว

“ถ้าคุณอยากได้เช็คคืนก็เอาไป...ฉันยังไม่ได้เอาไปใช้เลย..” พะพายรีบพูดออกไปเช็คใบนั้นเธอไม่คิดจะใช้อยู่แล้ว แค่คืนนั้นมันติดมือเธอมาด้วยก็เท่านั้น ถ้าชายหนุ่มอยากได้คืนเธอก็จะไปเอามาคืนให้เรื่องจะได้จบๆ ไป...

“หึ…แต่ฉันไม่ได้อยากได้มันคืนนี่...ฉันอยากได้เธอมากกว่า!” รามหัวเราะในลำคอ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าหญิงสาวที่ดิ้นอยู่ในอ้อมแขนของเขาตอนนี้ ยังไม่ได้เอาเช็คไปใช้เขาแค่หาข้ออ้างเข้าหาเธอก็เท่านั้น

พะพายได้ยินสิ่งที่ชายหนุ่มปรารถนา ถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคอไปอึดใหญ่ เธอพยายามดิ้นรนไปมา เพื่อให้หลุดจากวงแขนของชายหนุ่มแต่มันก็ไม่ได้ผลเลยสักนิดชายหนุ่มกอดรัดเธอไว้แน่นมาก

“ปล่อย..ปล่อยนะ!!.”

"ไม่...ปล่อย!"

รามไม่รอช้าให้หญิงสาวได้ปฏิเสธเขาอีก เขาจับตัวของหญิงสาวหมุนให้มาอยู่ตรงหน้าของตัวเอง แล้วใช้มือข้างหนึ่งจับตรงท้ายทอยของเธอเอาไว้ แล้วประกบริมฝีปากจู่โจมจูบริมฝีปากของคนตัวเล็กทันที เขาจูบเธอเน้นๆ บดเบียดปลายลิ้นร้อนของเขาเข้าไปในโพรงปากเล็กอย่างเอาแต่ใจ พะพายที่อ่อนประสบการณ์ทางด้านนี้ ก็ได้แต่พยายามหลีกหนีจูบของชายหนุ่มไปมา แต่ก็ขยับไม่ได้มากเพราะชายหนุ่มล็อกตัวเธอเอาไว้แน่น...