บทที่ 2
[คฤหาสน์เทพประทาน]
"ดึกขนาดนี้ ไม่หลับไม่นอนหรือไง" กลับมาถึงก็เห็นผู้หญิงที่ไม่ชอบเอามากๆ ยืนเสนอหน้าอยู่หน้าบ้าน
"คุณลุงบอกให้เข้าไปหาหน่อยค่ะ"
"ฟ้องอะไรคุณพ่ออีกล่ะ"
"ไม่ต้องฟ้องคุณลุงก็รู้"
"พ่อฉันคงมีตาทิพย์นะ อยู่แต่ในบ้าน แต่รู้ความเคลื่อนไหวของบริษัททุกอย่างเลย"
"แล้วแต่คุณจะคิดเถอะค่ะ โอ๊ย" ที่ร้องเพราะเธอยังไม่ได้ตั้งตัว แต่พอตั้งตัวได้หญิงสาวก็กัดฟันไว้ เพราะถูกคนร่างสูงตรงหน้ากำแขนไว้แน่น
"หึ หน้าตาเธอก็ใช้ได้นี่ แถวบ้านนอกไม่มีใครเอาหรือไง" ใบหน้าของคนที่พูดโน้มเข้ามาใกล้แค่เพียงลมหายใจเข้าออกก็จะสัมผัสถึงอีกฝ่ายได้แล้ว
"ใช่ค่ะ คุณรู้ได้ยังไงคะเก่งจังเลย"
"นี่เธอ!!" เขารู้ดีว่าประโยคที่เธอพูดออกมาคือประชดประชัน
"ฉันมาอยู่ที่นี่ก็หลายเดือนแล้วคุณยังจำชื่อฉันไม่ได้อีกเหรอ" เพราะเขาเอาแต่เรียก เธอ ไม่งั้นก็..นี่เธอ ฟังแล้วดูขัดหูยังไงชอบกล "ถ้างั้นฉันขอแนะนำตัวอีกครั้งนะคะ ฉันชื่อน้ำอิง เทพประทาน"
"เธออย่าฝันว่าแผนของเธอจะสำเร็จ"
"แผน?" ไอ้พวกนั้นเป่าหูอะไรมาอีกวะเนี่ย คนอะไรไม่มีความหนักแน่นเลย "..คุณลุงมีลูกชายแบบนี้ได้ยังไง"
"เธอว่าอะไร!" ถึงแม้เธอจะพูดออกมาแค่เบาๆ เขาที่อยู่ใกล้ทำไมจะไม่ได้ยิน
"คุณอย่ามัวมาเสียเวลากับฉันดีกว่าค่ะ ไปพบคุณลุงดีกว่า"
"จะไปพบทำไม ในเมื่อฉันรู้อยู่แล้วว่าพ่อจะพูดอะไร ถ้าชอบมากทำไมไม่แต่งเองเลยวะ" แทนคุณหมายถึงทำไมพ่อไม่แต่งงานกับเธอคนนี้เองเลย
"กลับมาแล้วเหรอ"
"คุณลุง" หญิงสาวรีบเดินหลบคนที่หาเรื่อง แล้วตรงไปหาลุงที่นั่งรถเข็น
"เรามาเหนื่อยๆ ก็ไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวที่เหลือลุงจัดการเอง" ที่ทัดเทพพูดแบบนี้ เพราะน้ำอิงไม่ได้ดูแลแค่ตาแก่พิการแบบเขา แต่ยังดูแลไปถึงบริษัทที่มีแต่คนจ้องอยากจะฮุบ
นี่แหละเหตุผลที่แทนคุณไม่ชอบหน้าเธอเอามากๆ เพราะพ่อได้แบ่งหุ้นออกเป็น 3 ส่วน เท่าๆ กัน ให้กับเธอไปส่วนหนึ่ง อยู่ที่เขาส่วนหนึ่ง และอีกส่วนทัดเทพเก็บไว้เพื่อเป็นข้อต่อรองกับลูกชาย ถ้าไม่แต่งงาน หุ้นส่วนที่เหลือจะยกให้น้ำอิง และถ้าเธอได้หุ้นส่วนนั้นไป..เธอก็จะขึ้นนั่งตำแหน่งประธานบริษัทได้สบาย
เรามารู้จักน้ำอิงสาวบ้านนากันบ้าง จริงๆ แล้วเธอเป็นคนที่ใฝ่หาความรู้ ถึงแม้พ่อแม่จะไม่มีเงินส่งเสียให้เรียน แต่เธอก็พยายามสอบชิงทุน แม้แต่ทุนของรัฐบาลที่มีให้กู้ยืม เธอก็กู้มา เพราะมันเป็นเงินส่วนที่เก็บไว้ใช้สอยอย่างอื่น
แต่ตอนนี้หนี้พวกนั้นได้หมดไปแล้ว เพราะลุงเป็นคนจัดการให้ทั้งหมด
"พ่อได้ฤกษ์แต่งให้แล้ว"
"ตอนนี้พ่อก็โสดอยู่นี่ ทำไมไม่แต่งเองเลยล่ะครับ"
"แทน!"
"พ่อก็รู้ว่าผมมีเมียอยู่แล้ว จะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นได้ยังไง"
"อย่าเรียกผู้หญิงคนนั้นว่าเมีย พวกมันเป็นแค่ปลิง คอยรอสูบเลือดสูบเนื้อจากแก"
"เผอิญว่าผมเต็มใจให้สูบ จบไหมครับ"