intro

ริว / รัฐพล

หนุ่มหล่อ เบ้าหน้าฟ้าประทานอีกคนของกลุ่ม ของดีคณะวิศวะ ปี 4 รั้ว ม.B รองประธานบริษัท ทายาทคนที่2 ตระกูลดังอย่าง ธัญญดาภัทร์ ครอบครัวทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ระดับต้น ๆ ของประเทศ

ระดับความรวยนั้นคงไม่ต้องพูดถึง

นิสัย เจ้าชู้ไหม...น่าจะน้อยกว่าพี่ชายฝาแฝดนิดนึง

ไม่ชอบผู้หญิง อ่อนหวาน หัวรั้น ที่สำคัญเขามีคนในใจอยู่แล้ว

ปากแข็ง แต่คลั่งรักมาก ปากปฎิเสธไม่ชอบ แต่กับมักพาตัวเองเขาไปยุ่งเกี่ยวกับเธอ และที่สำคัญแต่เมื่อปากปฎิเสธไปแล้ว กับต้องกลื้นน้ำลายตัวเอง เมื่อดันแพ้ทางให้กับยัยเด็กหัวรั้นอย่าง เจนิส

เจนิส / เจนิตา

คณะบริหารปี 2 หญิงสาวใบหน้าสวย อ่อนหวานแต่ไม่ใช่กับทุกคน หัวรั้น ดื้อ และที่สำคัญไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น ไม่สนใจใคร

เมื่อโดนผู้ชายหน้าตาดี หักอกมา ฉันจึงมีฐิติ กับผู้ชายหน้าหล่อ ฉันเกลียด ผู้ชายเจ้าชู้ ไม่ชอบผู้ชายหล่อเบ้าหน้าฟ้าประทาน เพราะมีอีกหลายคนที่พร้อมจะเข้ามาแย่งฉัน แต่วันนึงฉัน กับพลาดมีอะไรกับคนที่ฉันไม่รู้จัก

เขาคือใคร ทำไมทุกคนต้องหลงเสน่ห์ของเขา

[ทั้งมหาลัยนี้ มีแค่ฉันหรือเปล่า...ที่ไม่รู้จักเขา ]

ไม่คิดจะไม่สนใจ แต่กับฉันหลงสเน่ห์ของเขาคนนั้น อย่างไม่รู้ตัว

"ฉันห่างไกล คำว่า แฟนของเขา...มาก"

ฉันจะห้ามความรู้สึกนี้ได้ยังไง เมื่อเขามีคนที่ใช่...อยู่แล้ว

***************

"ถ้าไม่อยากให้ฉันตามไปฆ่ามัน ก็อ้าขาซะ อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำ" ริวจ้องหน้าเจนิสมาด้วยความโมโห

"ไม่นะ พี่ริว ปล่อย...ฉันไม่ได้ตั้งใจจะใช้พี่เป็นเครื่องมือ ประชดใคร"

"ฉันไม่กินหญ้า ที่ดูเธอไม่ออก ถ้าอยากให้สมจริง อยากให้มันเชื่อสนิทก็ทำตามฉันสั่ง"

"ต้องโดนฉันกระแทกก่อน" ร่างสูงไม่รอช้า ฝ่ามือหนากระชากชุดที่ร่างบางออกจนขาดติดมือและเขวี้ยงลงบนพื้นด้วยความโมโห

"อร้าย...มะ ไม่นะ พี่ริว มันไม่ใช่แบบนี้" เจนิสต่อต้านคนใจร้ายอย่างสุดกำลัง

***************

"ไง...หลบหน้าผัวมาหลายวัน" คนตัวโตกดเสียงมาอย่างไม่น่าฟัง ยิ่งเธอขัดขืนเขายิ่งเพิ่มแรงบีบที่ข้อมือ

"ปล่อยนะพี่ริว พี่ไม่ใช่ ผัว..." เสียงเล็กถูกกลื้นหายในลำคอ เมื่อโดนคนใจร้ายตรงหน้าระดมจูบไปทั้งใบหน้า อย่างไม่ทันตั้งตัว ริวถอนจูบออก เสมองคนตรงหน้าอย่างเย้ยหยัน

"ผัว...ที่เอาเธอคนแรกหนะ"

"พี่ริว..." เจนิสตะเบ่งเสียงด้วยสีหน้าอันโกรธจัด

"ทำไม เรียกชื่อพี่บ่อยแบบนี้ละครับ" ริวเอ่ยพร้อมกับสบตาคนตรงหน้าด้วยสายตาดุดัน

"คิดว่าคืนนี้เธอจะรอดเหรอ" ริวตะเบ่งเสียงขึ้นมา จนร่างบางถึงกับชะงัก

"ปล่อย...นะ คนเลว" ยิ่งเธอต่อต้านเขายิ่งรุนแรงกับเธอมากขึ้น

"เอาดิ...เธอตบ ฉันจูบ..." ริวเอ่ยพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาดุดัน

***************