EP13 ถ่ายรูป

หลังจากที่กินข้าวเสร็จเธอก็เข้ามายังห้องนอนที่แม่บ้านจัดเตรียมให้ เธอมองฟูกหนาที่อยู่บนพื้นลายไม้ทำให้เธอนึกถึงหนังญี่ปุ่นแนวซามูไรที่มีบ้านแนวนี้ แต่ที่บ้านหลังนี้มันอบอุ่นมากๆ เลย ทั้งที่อากาศหนาวจนติดลบเสียด้วยซ้ำ เธอคิดว่าควรเดินสำรวจบ้านหลังนี้สักหน่อยดีกว่า จะได้ย่อยอาหารไปในตัวด้วย

เธอเลื่อนประตูบานเลื่อนออกเล็กน้อยพอดีกับตัวของเธอ เธอเห็นว่าในบ้านหลังนี้เงียบจริงๆ ไม่มีบอดี้การ์ดเดินอยู่ในบ้านเลยด้วยซ้ำ เธอคิดว่าพวกเขาคงไปอยู่เรือนนอนด้านข้างแน่ๆ และมีประมาณสี่ถึงห้าหลังเห็นจะได้ เธอจึงเดินไปเรื่อยๆ ทอดสายตามองต้นซากุระที่บานสะพรั่งในฤดูหนาวแบบนี้ ช่างงดงามตระการตาเหลือเกิน เธอแบมือเรียวออกเล็กน้อยขณะที่ดอกซากุระสีชมพูจะร่วงหล่นสู่พื้น เธอรู้สึกได้ว่าเหมือนใครกำลังจ้องมองเธออยู่เธอจึงหันไปยังด้านขวาของเรือนไม้ เห็นว่าเหมราชกำลังถ่ายรูปเธออยู่ เธอกลับรู้สึกเขินอายที่เขากำลังถ่ายรูปเธออยู่ เขาจึงลดกล่องลงมองเธอด้วยรอยยิ้ม

“ผมขอโทษที่ถือวิสาสะถ่ายรูปคุณ ถ้าคุณอยากได้รูปผมจะส่งให้ครับ” เหมราชเอ่ยบอกเธอด้วยรอยยิ้ม เธอเผยรอยยิ้มเล็กน้อยมองเขาที่ยังถือกล้องอยู่

“ไม่เป็นอะไรค่ะ ว่าแต่คุณไม่ไปนอนเหรอคะ เห็นว่าบนเครื่องคุณก็ไม่ได้นอนนี่” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงสุภาพอ่อนหวาน

“ผมยังไม่ค่อยง่วงเลย คุณละยังหิวอยู่ไหม” เขาเอ่ยถามเธอ

“ไม่แล้วค่ะ ฉันอิ่มมากๆ เลย ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม

“ราตรีสวัสดิ์ครับ” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เธอเผยรอยยิ้มแล้วหันหลังกลับไปที่เรือนนอน เธอเผยรอยยิ้มด้วยความเขินอายอย่างไม่รู้ตัว ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แล้วที่หัวใจเต้นแรงแบบนี้ เป็นเพราะเขาหรือไม่นะ