EP07 รับซื้อ

“ตอนนี้เรามีชุดที่จัดจำหน่ายสามสิบสามแบบ มีตั้งแต่น้ำหนักสี่ห้ากิโลกรัมถึงน้ำหนักประมาณแปดสิบกิโลกรัม เต้านมอยู่ที่สามสิบสี่ถึงสี่สิบแปด ไซซ์ใหญ่ตั้งแต่สี่สิบสี่ไปจนถึงสี่สิบแปดเราจะแนะนำให้ลูกค้าสั่งตัด ไม่เกินสองอาทิตย์ส่งถึงบ้านลูกค้า ตอนนี้เราต้องการตีตลาดต่างประเทศก็เลยอยากจะขายให้บริษัทของคุณไปด้วย เพราะเราเห็นว่าคุณก็ขายถุงยางอนามัยและของเล่นเช่นเซ็กส์ทอยที่มีโรงงานอยู่ที่ญี่ปุ่นและที่ไทยด้วย” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม

“ผมจะรับซื้อจากคุณในราคาที่คุณกำหนดมาให้ และผมจะนำไปขายในราคาที่เพิ่มขึ้นอีกสิบเปอร์เซ็นต์ เมื่อนำไปขายในต่างประเทศ เช่น ญี่ปุ่น อเมริกา หรือยุโรป ผมมีโรงงานและเพื่อนที่นั่นด้วย” เขาเอ่ยบอกเธอด้วยรอยยิ้ม เธอยืนตรงข้ามกับเขาที่นั่งที่โซฟา เธอนั้นยังเผยรอยยิ้มเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขที่ปิดดิลสำเร็จในการขาย และยกมือเรียวพนมไหว้เขาอย่างนอบน้อม

“ขอบคุณมากเลยนะคะ” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นและดีใจ

“อย่าลืมส่งใบสัญญาและใบสั่งซื้อมาให้เลขาของผมด้วยนะ ผมจะได้เซ็นอนุมัติให้เลย ส่วนชุดชั้นในของคุณก็ทยอยส่งมาหลังจากที่ผมสั่งซื้อ ส่วนเรื่องเงินเมื่อของมาถึงที่สำนักงานก็ให้เมสเซนเจอร์รับเช็คไปขึ้นเงินเลย ผมเป็นคนทำงานไม่ซับซ้อน ถ้าทำให้ผมถูกใจ” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย นั่งหลังพิงโซฟาทองเรือนร่างของเธอที่เซ็กซี่จนแทบอยากจะฉีกชุดที่เธอใส่ออกมา แล้วลากเธอขึ้นเตียงให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย

“ฉันจะรีบทำใบสั่งซื้อส่งมาให้เร็วที่สุดเลยค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม และรูดซิปกระเป๋า หยิบหูกระเป๋าขึ้นมาแล้วก้าวเดินไปที่ประตูเพื่อเปิดลูกบิด

“อิงฟ้า” เขาเอ่ยเรียกชื่อเธอแบบไม่มีคำศัพท์นามนำหน้า เธอหันกลับมามองเขาโดยทันที ขณะที่เขายืนมองเธออยู่ด้วยใบหน้าเรียบเฉย สายตาของเขาอ้อนวอนราวกับว่าไม่อยากจากเธอไปเสียแบบนั้น

“มีอะไรหรือเปล่าคะคุณเหมราช” เธอเอ่ยถามเขาด้วยความสงสัย

“ต่อไปเมื่อเจอผมให้เรียกผมว่าเหมนะครับ” เหมราชเอ่ยบอกเธอด้วยรอยยิ้ม

“ค่ะ คุณเหม” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มเช่นกัน

“โชคดีครับ” เขาเอ่ยบอกเธอ

“โชคดีเช่นกันค่ะ” เธอเอ่ยบอกเขาด้วยเช่นกัน แล้วก้าวเดินไปเปิดประตูห้องและก้าวเดินออกไปในทันที เขาเผยรอยยิ้มกว้างมองดูเธอที่เดินออกไปแล้วเขายังได้กลิ่นน้ำหอมของเธอที่ยังติดที่ปลายจมูกอยู่เลย เพราะอะไรกันนะเพียงครั้งแรก กลับรู้สึกต้องการเธอขนาดนี้ จนคิดถึงหน้าผู้หญิงคนอื่นไม่ออกด้วยซ้ำ