คลั่งครั้งที่6 นกน้อยบินหนี

ร่างโปร่งบางที่อยู่ชุดสูทเรียบหรูก้าวเดินตามหลังชายวัยกลางคนอย่างเงียบเฉียบ นัยน์ตาสีน้ำตาลจ้องมองด้านหลังของเป้าหมายด้วยแววตานิ่งสงบเกินที่จะคาดเดา มือบางถือมีดประจำกายที่ตัวเองมักจะใช้ปลิดชีพเป้าหมายเป็นประจำ สองขายาวก็พลันก้าวเดินเร็วขึ้นเมื่อเห็นเป้าหมายเปิดประตูกำลังผลักให้อ้าออกกว้าง

มือบางข้างที่มีมีดยกขึ้นหมายจะปลิดชีวิตเป้าหมายจำต้องชะงักเปลี่ยนมาล็อกคอปิดปากชายเป้าหมายแทนแล้วผลักดันชายวัยกลางคนที่กำลังดีดดิ้นให้เข้าไปในห้องปิดประตูแล้วลงกลอน เมื่ออยู่ๆก็มีชายชุดดำนับสิบคนเดินมาทางพวกเขาเหมือนกำลังตามหาใครสักคน

"บ้าชิบ!ผิดแผนไปหมด"

ดาร์บี้สถบออกมาอย่างหัวเสียเมื่ือแผนลอบฆ่าของเขาพังลงไม่เป็นท่า จนต้องหันมาเผชิญกับเป้าหมายโดยตรง ยังดีที่เป้าหมายของเขาไม่ได้พกลูกน้องหรือบอดี้การ์ดมาคุยงานในครั้งนี้ด้วย เพราะเห็นคาร์ลบอกว่างานที่พวกเขาทั้งสองตกลงจะซื้อขายกันมันเป็นของล็อตใหญ่จึงต้องคุยกันอย่างเป็นความลับ

"ใครจ้างคุณมา ถ้าคุณปล่อยผมไปผมจ่ายให้คุณสองเท่า"

ชายวัยกลางคนที่หลุดจากพันธนาการของดาร์บี้ ก็เอ่ยเสนอราคาที่จะจ่ายให้เขาสองเท่าในทันที ร่างโปร่งที่มีผ้าสีดำปกปิดอำพรางใบหน้าจ้องมองชายตรงหน้าด้วยแววตานิ่งๆ ไม่ได้แสดงอารมณ์ที่ดูจะสนใจหรือใส่ใจในคำพูดของชายตรงหน้าในตอนนี้เลยสักนิด

"สามเท่า!ผมให้คุณสามเท่าเลย คุณปล่อยผมไปเถอะ"

ชายวัยกลางคนยังคงเสนอราคาออกมาเรื่อยๆ พร้อมกับก้าวถอยหลังหนีเมื่อดาร์บี้สาวเท้าก้าวเข้าหาด้วยแววตาที่เริ่มจะแสดงความสนุกกับท่าทางหวาดกลัวของชายวัยกลางคน

"ผมไม่สนข้อเสนอของคุณหรอก"

ร่างโปร่งเอ่ยพูดขึ้นพร้อมกับกระตุกยิ้มอย่างพอใจกับท่าทางที่ดูจะหวาดกลัวของชายวัยกลางคน ริมฝีบางเผยรอยยิ้มกว้างขึ้นใต้ผ้าสีดำที่ปกปิด เมื่อชายตรงหน้าเริ่มที่จะสั่นกลัวและแสดงสีหน้าหวาดผวาที่เขาย่างก้าวเข้าใกล้ประชิดตัวเรื่อยๆจนไม่มีที่ให้หนี

"ชู่ววว์ ไม่ต้องกลัว อยู่นิ่งๆจะได้ไม่เจ็บมาก"

มือบางที่ดูจะหยาบกร้านคว้าหมับเข้าที่ลำคอของเป้าหมายอย่างไม่เบามือ แล้วออกแรงเหวี่ยงให้ร่างออกจะอ้วนท้วมลงกระแทกกับพื้นอย่างแรง

"อึก!...ฮึก ปล่อยฉันไปเถอะนะ"

ชายร่างวัยกลางคนที่โดนเหวี่ยงลงพื้นแล้วตามมาด้วยเท้าสวยของร่างโปร่งที่เหยียบย่ำลงมากล้างอกของตัวเขาก็พนมมือไหว้ร้องไห้อ้อนวอนขอชีวิตตัวเองทั้งน้ำตา แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อเท้าสวยยกขึ้นสูงแล้วทิ้งน้ำหนักลงมาที่เดิมอย่างแรง จนทำให้ชายที่โดนนั้นจุกจนกระอักเลือดออกมา

"รำคาญ! "

ดาร์บี้สถบออกมาเสียงต่ำเมื่อรู้สึกรำคาญกับน้ำเสียงที่ร้องอ้อนวอนขอชีวิตของตัวเอง ร่างโปร่งที่ยกเท้าเหยียบย้ำบนหน้าอกของเป้าหมาย แปลเปลี่ยนเป็นทรุดตัวนั่งชันเข่าข้างหนึ่งลงกับพื้นข้างๆชายวัยกลางคน

มือบางถือมีดแกว่งเล่นไปมาตรงหน้าของชายที่เขาพึ่งจะกระทืบเท้าใส่หน้าอกไปหมาดๆอย่างใจเย็น ทำให้ชายอ้วนที่เห็นยิ่งหวาดผวาเข้าไปใหญ่ เมื่อชายร่างโปร่งตรงหน้าแสดงแววตาและท่าทางหมายจะเอาชีวิตเขาอย่างไม่สะทกสะท้านกับการลงมือกับตัวเขาเลย

"ปล่อยผมไปเถอะ แค่กๆ อ๊ากกก"

เสียงหวีดร้องดังขึ้นไม่มากนัก เมื่อดาร์บี้เอามือปิดปากชายร่างอ้วนท้วมพร้อมกับมีดคู่ใจเฉือนลงลำคอของชายเป้าหมายอย่างแรง จนทำให้ร่างของชายวัยกลางคนเกรงกระตุกก่อนที่จะแน่นิ่งไป

"ชิ! เลือดแม่งเสือกพุ่งกระเซ็นมาโดนหน้าอีก"

ร่างโปร่งสถบออกมาด้วยน้ำเสียงติดรำคาญ มือบางหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าเสื้อก่อนที่จะก้มลงไปมองพื้นที่อยู่ๆก็มีอมยิ้มที่ตัวเองซื้อใส่ไว้ในกระเป๋าหล่นลงมา

อ่าาาาอมยิ้มที่ซื้อไว้ก่อนที่จะมาที่งานประมูลนี้น่า

พิร์ภูณกรคิดในใจพลางเอื้อมมือไปหยิบอมยิ้มขึ้นมาแกะเปลือกแล้วส่งเข้าปาก ร่างโปร่งที่งับอมยิ้มเข้าปากอย่างอารมณ์ดีที่ได้กินของหวาน ก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงร้องเจ็ดสิบเก้าก่อนที่จะก้าวเดินข้ามศพที่ตัวเองพึ่งลงมือปลิดชีพตรงไปที่ประตู

มือบางที่ใส่ถุงมือเอื้อมมาดึงผ้าที่ปิดหน้าออกก่อนที่จะเอื้อมไปเปิดประตูแล้วแทรกตัวออกมาจากห้องแล้วย่างก้าวตรงไปที่บันไดหนีไฟอย่างใจเย็น

"ได้กินของหวานๆค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย"

เสียงใสบนขึ้นมาเบาๆพร้อมกับใช้ผ้าเช็ดหน้าที่หยิบออกมาจากกระเป๋าเสื้อเมื่อกี้เช็ดเลือดที่กระเซ็นโดนหน้าผากของตัวเองออกจนสะอาด ก่อนที่จะนำผ้าผืนเดิมมาเช็ดมีดที่เปื้อนเลือด

"เจอมั้ย!"

เสียงความชุลมุนวุ่นวายดังแววมาให้ร่างโปร่งบางที่กำลังกินอมยิ้มเดินลงบันไดหนีไฟอย่างใจเย็นให้ได้ยิน คิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างสงสัยทันที เพราะเขาสังเกตเห็นพวกชายชุดดำพวกนั้นเหมือนกำลังหาใครบางคนตั้งแต่ที่เขากำลังจะเริ่มลงมือกับเป้าหมายแล้ว

กำลังหาใครอยู่นะ

เซทท์คิดสงสัยในใจก่อนที่จะเลิกสนใจเพราะความชุลมุนวุ่นวายเริ่มเกิดขึ้นระลอกสอง เมื่อเสียงร้องโวยวายตกใจของคู่ค้าของเป้าหมายดังขึ้นเมื่อพบว่าคนที่ตัวเองจะมาคุยธุรกิจการค้าขายด้วยกายเป็นศพ

"คาร์ลกูกำลังกลับไปที่ฐานบี"

เซทท์ยกมือขึ้นมาแตะที่เครื่องมือสื่อสารที่ใบหูพร้อมเอ่ยบอกคนที่อยู่ต้นสายว่าตัวเขานั้นกำลังกลับไป และสื่อเป็นนัยว่าเขาทำงานสำเร็จแล้ว

/โอเคกูสแตนด์บายรอ/

เสียงตอบกลับจากคาร์ลทำให้ดาร์บี้ต้องเร่งฝีเท้าเพิ่มความเร็ว เมื่ออยู่ๆเขาก็รู้สึกว่ามีคนจำนวนมากกำลังมาทางเขา

บ้าชิบ! วันนี้มันเป็นวันบ้าอะไรวะ!

พิร์ภูณกรสถบด่าในใจอย่างหงุดหงิดที่การลงมือในวันนี้ของเขาไม่มีความราบรื่นเอาซะเลยมีแต่อุปสรรคเต็มไปหมด

"คาร์ลเอารถมารอรับกูที่ด้านหน้า"

เสียงใสเอ่ยสั่งคู่หูที่นั่งรอตัวเขาอยู่บนรถในที่ประจำการ ก่อนที่จะได้รับคำถามกลับมาอย่างสงสัยจากปลายสาย

/ทำไมเกิดอะไรขึ้นดาร์บี้/

"อย่าถามมากคาร์ล ตอนนี้กูกำลังวิ่งจะถึงชั้นล็อบบี้แล้ว มึงออกมายัง"

แม่งๆๆๆ ถ้าอมยิ้มติดคอกูตายนะไอ้องศากูจะเป็นผีมาหลอกมึงคนแรกเลยไอ้ชิบหาย ข้อหาถามมากไอ้สัตว์

/กูจอดรอมึงอยู่หน้าประตูแล้วเนี่ย โดดขึ้นมาเลย/

ได้ยินดังนั้นคนตัวเล็กที่วิ่งลงมาถึงชั้นล็อบบี้พอดีก็รีบวิ่งตรงไปยังรถยนต์ของคาร์ลที่จอดรออยู่ ก่อนที่จะเปิดประตูแล้วโดดขึ้นไปนั่งในรถข้างคนขับทันที

"รีบออกรถเลยสัตว์ ไอ้เหี้ยเหนื่อย~"

เซทท์เอ่ยขึ้นอย่างหอบเหนื่อย มือบางก็พลางคลายปมเนกไทออกแล้วปลดกระดุมเสื้อออกสองสามเม็ดเพื่อระบายความร้อน

"คนพวกนั้นเป็นใครวะเซทท์"

องศาเอ่ยถามขึ้นทันทีที่เหยียบคันเร่งพุ่งทะยานออกสู่ท้องถนน แต่ก่อนที่เขาจะออกรถตามคำสั่งของเพื่อนเขาก็เหลือบมองกระจกหลังเห็นชายชุดดำนับสิบวิ่งตามเพื่อนเขามา

"กูไม่รู้....เหี้ยแว่นกูไปไหนวะ"

เซทท์เอ่ยตอบองศาไปตามความจริงพร้อมกับคลำหาแว่นที่เขาถอดเอาใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อก่อนที่จะไปลงมือ

"ทำตกไว้ในห้องที่ลงมือหรือเปล่าเซทท์"

"ไม่!กูมั่นใจว่าไม่ได้ตกในห้องที่ลงมือ ตอนอยู่ที่บันไดกูยังคลำเจอแว่นกูอยู่เลย"

บัดซบ!!แว่นหาย

อีกด้าน

"เป็นไงเจอตัวมั้ย"

เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามลูกน้องคนสนิทพลางจ้องมองไปยังศพที่โดนฆาตกรรมปาดคออย่างปริศนาด้วยแววตานิ่งๆ ตำรวจแจ้งกับเขาว่ายังไม่พบร่องรอยใดๆของคนลงมือฆาตกรรมในครั้งนี้ แถมกล้องวงจรของทางโรงแรมยังโดนรบกวนจนใช้งานไม่ได้ในช่วงที่ฆาตกรลงมือ

ยังลงมือได้ดีเหมือนเดิมนะดาร์บี้

"เจอครับนาย แต่พวกผมตามจับตัวเขาไม่ทันครับ เขาหนีขึ้นรถที่จอดรออยู่ด้านหน้าไปก่อน เหมือนเขารู้ตัวว่าพวกผมตามจับตัวเขาอยู่"

มังกรที่กำลังอารมณ์ดีที่กำจัดเสี้ยนหนามไปได้เป็นต้องแปลเปลี่ยนเป็นอารมณ์เสียอีกครั้งเมื่อลูกน้องตามจับนกน้อยให้เขาไม่ได้อีกแล้ว แต่ก็ต้องกระตุกยิ้มเมื่อเมทีลูกน้องคนสนิทยื่นแว่นสายตามาให้แล้วแจ้งว่านกน้อยขอฃเขาทำหล่นไว้ตอนวิ่งหนี

บินหนีเก่งจริงๆนะ! จะบินหนีได้สักกี่ครั้ง จับได้เมื่อไหร่มังกรตัวนี้แหละจะจับนกน้อยหักปีกให้ดู