05 คำเตือน

@คอนโดนิชา

"ยัยนิ นี่มันเกิดอะไรขึ้นวะ ทำไมรุ่นน้องคณะของฉันถึงได้ไปตามจีบแก" เจนิสเพื่อนสนิทของนิชาเอ่ยถามขึ้น เพราะตัวเองก็ค่อนข้างจะรู้มาบ้างแล้วว่ารุ่นน้องคณะเดียวกันกับเธอขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้มากแค่ไหน

"ไม่รู้สิ ฉันก็เดินไปหาแกที่คณะตามปกติทุกวันนั่นแหละ"

"ฉันไม่อยากให้แกยุ่งกับพวกนั้นเลยจริงๆ" เจนิสขึ้นอย่างหนักใจ เพราะกลัวว่าเพื่อนสนิทจะถูกหลอกเอาได้

"ทำไม?"

"ดูไม่ออกเหรอว่าพวกนั้นเป็นผู้ชายเจ้าชู้"

"ก็พอจะดูออกอยู่บ้าง แต่แกก็รู้ว่าฉันไม่ได้สนใจเรื่องแบบนั้นอยู่แล้ว ฉันใกล้จะเรียนจบแล้วนะเว้ย ไม่รู้ว่าจะได้ทุนไปเรียนต่างประเทศหรือเปล่า"

"นี่แกเอาจริงเหรอวะ ไอ้เรื่องขอทุนไปเรียนต่อต่างประเทศเนี่ย"

"แกก็รู้ว่าฉันไม่เคยพูดเล่น"

"อ่าๆ ระหว่างนี้ก็อย่าไปสุงสิงกับคนพวกนั้นมาก อยู่ห่างได้เลยยิ่งดี"

"ก็ถ้าฉันไม่เล่นด้วยซะอย่าง พวกนั้นจะทำอะไรได้"

"ก็เพราะว่าฉันกลัวใจแกนี่แหละ แกเชื่อคนง่ายจะตาย แถมยังเป็นคนขี้สงสารอีก"

"...." พอเจนิสพูดแบบนั้นเธอก็นึกถึงเรื่องวันก่อนที่เธอช่วยทำแผลให้กับดีแรค เพราะเขาไปมีเรื่องกับคู่อริมาจนได้รับบาดเจ็บ

ก็จริงอย่างที่เจนิสพูดนิชาเธอเป็นคนขี้สงสาร ชอบช่วยเหลือคนชอบเห็นใจคนจนตัวเองต้องลำบาก

"ฉันแค่อยากจะเตือนแกในฐานะเพื่อนที่หวังดีกับเพื่อนไม่อยากเห็นเพื่อนเสียใจไม่อยากเห็นเพื่อนต้องร้องไห้ แต่ถ้าแกจะตัดสินใจแบบไหนก็สุดแท้แล้วแต่เธอ"

"เธอนี่คอยเตือนฉันได้ตลอดเลยนะ"

"ไม่ดีเหรอ?"

"ดีสิ ดีมากๆ เลย ฉันโชคดีที่สุดเลยที่มีเพื่อนแบบแก คอยตักเตือนคอยให้กำลังใจกัน"

"เออๆ ไม่ต้องพูดมากแล้ว พักผ่อนเถอะ แล้วก็อย่าลืมฟังคำเตือนของฉันไว้ให้ดี"

"จ้า ว่าแต่แกจะไปไหนอีก?"

"ก็ตามประสาฉันนั่นแหละ แกอยากไปด้วยเหรอ?"

"แกกลับดึกหรือเปล่า แล้วที่แกจะไปคนเยอะไหม แล้วต้องดื่มแอลกอฮอล์หรือเปล่า แล้ว.."

"โอ้ย...ถ้าแกจะถามเยอะขนาดนั้น อยู่ห้องไปนั่นแหละดีแล้ว ไปผับใครที่ไหนเขาไม่ดื่มไม่กลับดึกไม่มีคนเยอะบ้าง เธอเนี่ยไม่ทันสมัยเลยจริงๆ นะยัยนิ!"

"เอ้า! ก็ฉันไม่เคยเที่ยวแบบแกนี่นา แกก็เห็นก็ฉันทำแต่งานแล้วก็เรียนอย่างเดียว"

"ตกลงจะไปไหม?"

"..."

"ยัยนิ ถ้าแกจะไปแกก็ไปไม่มีใครว่าแกหรอกโตจนป่านนี้แล้ว อีกอย่างแกก็ไม่ได้มีอะไรต้องห่วงนี่ เที่ยวหาความสุขให้กับตัวเองบ้าง อย่ามัวแต่หาความทุกข์ความเหนื่อยให้กับตัวเอง"

"แต่ความทุกข์ความเหนื่อยก็คือความสุขของฉันนะ มันคือเส้นทางแห่งความสำเร็จ"

"เฮ้อ..ฉันไม่คุยกับแกแล้วดีกว่า ถ้าแกอยากจะไปก็ไปเจอกันที่ใต้ตึกตอนสองทุ่ม ถ้าฉันลงไปแล้วยังไม่เจอแกฉันก็จะถือว่าแกไม่ไปนะ จบแค่นี้ฉันไปอาบน้ำล่ะ"

"..." นิชามองเพื่อนสนิทเดินออกจากห้องไป

ก่อนที่ตัวเองจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา แล้วนั่งคิดบางอย่างจนคิ้วขมวดเข้าหากัน

"ถ้าฉันได้ไปเรียนต่อต่างประเทศฉันก็ต้องเรียนรู้การใช้ชีวิตแบบนักศึกษาต่างประเทศน่ะสิ" นิชาพูดขึ้นเบาๆ ให้ตัวเองฟัง

และขั้นแรกเลยก็ต้องดื่มเป็น เที่ยวเป็น รู้จักเอาตัวรอดจากที่อโคจรแบบนั้น รู้จักหลีกเลี่ยงจากคนไม่ดี

___________________

20:00น.

นิชาอาบน้ำแต่งตัวลงมารอเจนิสที่ใต้ตึกตามที่นัดกันเอาไว้ก่อนสองทุ่ม เพราะกลัวว่าเจนิสจะลงมาก่อนแล้วไม่เจอเธอ

"ฉันนึกว่าแกจะไม่ไปซะอีก" เจนิสเอ่ยถาม

"แกจะกลับดึกหรือเปล่า?" นี่เป็นประโยคแรกที่นิชาถามหลังจากที่เจอกันตามนัด

"ทำไมแกต้องถามถึงเวลาด้วย พรุ่งนี้ไม่มีเรียนหนิ อีกอย่างแกก็ไปฝึกงานตอนบ่ายไม่ใช่เหรอ ยังมีเวลาพักอีกตั้งเยอะไม่เห็นต้องกลัวเลย"

"อือๆ"

"จะไปกันได้หรือยัง"

"โอเค"

เจนิสพาเพื่อนสาวไปยังผับที่เธอเคยไปเที่ยวอยู่เป็นประจำ และก็เป็นผับที่มีนักศึกษามาเที่ยวกันเยอะแยะมากมายเลยด้วย

@เวลาต่อมา

"ไม่ดื่มสักหน่อยเหรอ?"

"ไม่ล่ะ แล้วแกเมาแบบนี้ทุกวันกลับยังไงได้ล่ะเนี่ย"

"ฉันก็มีความสามารถพิเศษของฉันนั่นแหละ" เจนิสพูดติดตลกเล็กน้อย แต่ความจริงเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่ากลับมาที่คอนโดได้ยังไง เพราะตื่นมาอีกทีก็นอนอยู่ในห้องของตัวเองแล้ว "ไปเต้นกันไหม"

"ไม่ล่ะ แกตามสบายเลยฉันนั่งอยู่ตรงนี้ดีกว่า" นิชาปฏิเสธ เพราะเธอไม่อยากเดินเข้าไปเบียดเสียดอยู่ท่ามกลางผู้คนที่กำลังโยกย้ายไปตามเสียงเพลง

_______________________

"เฮ้ยๆ ไอ้แรค มึงว่าผู้หญิงคนนั้นคุ้นๆ ไหมวะ" เตวันสะกิดถามเพื่อนสนิท พร้อมกับชี้ไปที่ร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง ซึ่งเธอกำลังนั่งหันหลังอยู่

"ฮึ! บอกว่าไม่เที่ยวไม่ดื่มไม่กิน โกหกกันซึ่งๆ หน้าเลยเหรอวะ?"

"มึงพูดอะไรวะไอ้แรค"

"นั่นมันว่าที่คุณหมอที่มึงกำลังตามจีบไม่ใช่เหรอวะ?" ไอทีหันไปถาม

"อืม.."

"เชี่ย นึกว่าจะไม่เที่ยว ที่ไหนได้ก็ชอบเที่ยวที่แบบนี้เหมือนกันนี่หว่า"

"เดี๋ยวกูมานะ" พูดจบดีแรคก็ลุกเดินไปตรงเคาน์เตอร์บาร์ ก่อนจะสั่งเครื่องดื่มมาอย่างนึงแล้วใส่บางอย่างเข้าไปเล็กน้อย

"เอาไปให้ผู้หญิงคนนั้นที บอกว่าเป็นโปรโมชั่นจากทางร้าน ให้กินฟรี"

"ได้ครับคุณดีแรค"

พนักงานเสิร์ฟถือเครื่องดื่มเดินไปหานิชาที่กำลังมองดูเพื่อนสนิทโยกย้ายส่ายสะโพกอยู่กลางผับ

"ขอโทษนะครับคุณผู้หญิง"

"คะ??"

"พอดีว่ามีโปรโมชั่นจากทางร้านครับ มีเครื่องดื่มใหม่มาให้คุณผู้หญิงได้ลอง ไม่มีค่าใช้จ่ายครับ"

"อ๋อ ขอบคุณมากนะคะ" เธอรับแก้วที่มีเครื่องดื่มมึนเมาไปวางไว้บนโต๊ะของตัวเอง

แต่เธอก็ไม่ได้สนใจเครื่องดื่มที่วางอยู่บนโต๊ะเลย

จนกระทั่งเจนิสเดินกลับมานั่งที่โต๊ะตามเดิม

"แกสั่งเครื่องดื่มมาเหรอ?"

"เปล่าๆ มีพนักงานเอามาให้บอกว่าเป็นโปรโมชั่นน่ะ เป็นเครื่องดื่มใหม่อยากให้ลูกค้าลอง"

"แล้วแกไม่ลองกินดูล่ะ"

"แกก็รู้ว่าฉันไม่เคยกิน"

"แค่นี้เองไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย เดี๋ยวฉันกินเป็นเพื่อน"

"..."

"น้องคะเอาเครื่องดื่มแบบเพื่อนพี่อีกแก้วนึง"

"ได้ครับ สักครู่นะครับ"

"ถ้าได้มาแล้วแกต้องชนแล้วดื่มกับฉันนะ เพื่อเป็นสักขีพยานว่าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป"

"เมาแล้วเลอะเลือนนะแกเนี่ย แกกับฉันเป็นเพื่อนกันมาตั้งกี่ปียังต้องมีสักขีพยานอีกเหรอ"

"ใช่สิ มันต้องมี!"

"ขอโทษนะครับ เครื่องดื่มที่คุณผู้หญิงสั่งได้แล้วครับ"

"ขอบคุณค่ะ"

"ครับ"

"มาชนแก้วกัน"

นิชายกแก้วเครื่องดื่มที่ได้มาจากพนักงานเสริฟขึ้นก่อนจะชนกับเจนิสแล้วจีบทีละนิดเล็กน้อยจนหมดแก้ว

"เอาอีกไหม?"

"ไม่ล่ะ ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน"

"อ่าๆ รีบกลับมานะ"

"อืม"