เมามายที่ 1 ครอบครัวอบอุ่นที่แสนยากจน 2

กระนั้นคนของตระกูลจงก็ยังไม่หยุดความริษยา สร้างเรื่องว่ายังมีผู้เสียหายอีกรายที่ต้องการการชดใช้ บีบบังคับให้สามแม่ลูกต้องเป็นหนี้สินถึงหนึ่งตำลึงทอง

พวกนางทำงานหาเงินใช้หนี้จนไม่มีเหลือกินเหลือใช้ เมื่อบิดาพ้นโทษออกจากคุก ก็เข้าป่าหาไม้มาเผ่าถ่านนำไปขายเพื่อใช้หนี้ก้อนนี้

กระนั้นพวกมันก็ยังส่งคนมาทวงหนี้ที่ทบต้นทบดอกจนพอกพูนราวกับไม่มีวันหมดเพื่อบีบบังคับให้สกุลหลิวขายกระท่อมที่ซุกหัวนอน อีกทั้งยังทำร้ายร่างกายหลิวซือเย่จนสลบไป ศีรษะของนางกระแทกเข้ากับก้อนหินอย่างแรงทำให้เสียชีวิต วิญญาณหลุดออกจากร่างจนเป็นเหตุใดแม่เล้ายองใยมาสวมร่างนี้แทนเพื่อใช้ชีวิตต่อไป

“ไข่ใบนี้มีค่านัก ข้าไม่อาจกินคนเดียวได้”

ยองใยในร่างหลิวซือเย่แบ่งไข่ต้มออกเป็นสี่ส่วน ก่อนจะคีบใส่ชามข้าวให้บิดา มารดา และน้องชาย

“แต่ว่าเจ้าไม่สบาย เจ้าควรที่จะต้องกินไข่ใบนี้”

ผู้เป็นบิดารีบทักท้วงด้วยความร้อนใจ คนที่เคยท้วมจนเกือบจะอ้วน มีสง่าราศีนุ่งห่มผ้าแพรพรรณราคาแพง กลับกลายเป็นชายสูงวัยผอมซูบ ใบหน้าตอบ ดวงตาอิดโรยสิ้นหวัง กระนั้นในแววตาที่แห้งแล้งกลับเต็มไปด้วยความห่วงใยบุตรสาวคนโต

“นั่นสิซือเอ๋อร์ เจ้าควรกินให้มากจะได้หายไวๆ”

ผู้เป็นมารดาคีบไข่กลับคืนไปยังชามของบุตรสาว

“หากท่านพี่รักข้า ก็โปรดกินไข่ใบนี้ด้วยเถอะขอรับ ข้าไม่อยากทนเห็นท่านพี่ผอมซูบไปมากกว่านี้อีกแล้ว”

น้องชายพูดด้วยท่าทางเข้มแข็ง กระนั้นในน้ำเสียงกลับฉายชัดว่าพยายามกลั้นสะอื้นเอาไว้อย่างสุดกำลัง ซือห้าวมองว่าตนเองนั้นเป็นบุตรชายของตระกูล แต่กลับทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากให้พี่สาวคอยปกป้องดูแล

“ได้สิ ข้าจะกินไข่ทั้งลูกนี้เอง”

หญิงสาวยิ้มกว้าง ไม่อาจปฏิเสธน้ำใจของครอบครัว หากในชาติก่อนนางมีครอบครัวที่รักนางเช่นนี้ นางจะมีความสุขมากเพียงใดหนอ

ขอบคุณนะหลิวซือเย่ ขอบคุณที่มอบร่างกายและครอบครัวที่น่ารักเช่นนี้ให้กับข้า ข้าสัญญาว่าจะทำให้ครอบครัวของเจ้ามีความสุข ข้าสัญญาว่าจะล้างแค้นและทวงความยุติธรรมให้สกุลหลิว

แต่ที่ข้าไม่เข้าใจก็คือ เหตุใดเจ้าจึงฝากให้ข้าใช้เรือนร่างของเจ้าให้มีความสุข เพราะเจ้าขลาดเขินเกินกว่าจะกล้ามอบความสุขให้ร่างกายของเจ้าได้

ข้อนี้ข้าไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าเจ้าหมายถึงสิ่งใด

คนจนไม่มีสิทธิ์ป่วยนั้นเป็นเรื่องจริง!

ทันทีที่อาการดีขึ้นหญิงสาวก็เดินตรวจตราไปรอบๆ กระท่อมหลังน้อยอย่างครุ่นคิด คิ้วเรียวสวยขมวดมุ่นเข้าหากันจนแทบผูกเป็นปม

ปัญหาข้อแรกคือความอดอยาก!

ต้องทำยังไงให้ครอบครัวอิ่มท้อง มีกินมีใช้เสียก่อน องค์ความรู้ของครอบครัวนี้คือเชี่ยวชาญด้านสมุนไพรนานาชนิด แต่ในเมื่อศาลมีคำสั่งห้ามค้าขายสมุนไพรเด็ดขาด เช่นนั้นแล้วนางควรทำอย่างไรดี

คิดพลางหยิบตะกร้าสานขึ้นสะพายหลัง แล้วใช้ผ้าผูกผมรวบผมยาวจดกลางหลังขึ้นทั้งหมด ก่อนจะเดินมุ่งหน้าเข้าไปในป่าด้วยความคุ้นชิน

ทุกคนในบ้านออกไปรับจ้างทำงานในตลาดกันตั้งแต่เช้าตรู่ นางก็ไม่ควรอยู่เฉยๆ ควรจะออกไปเก็บของป่าเพื่อมาทำอาหารให้ที่บ้านรับประทาน

ปกติแล้วของป่าที่เก็บได้ต้องนำไปขายทั้งหมด เพราะคนของสกุลจงจะมาทวงหนี้รีดเค้นเงินทุกอีแปะไปจนไม่เหลือแต่หลังจากที่พวกมันทำเกินกว่าเหตุผลักนางจนล้มศีรษะกระแทกพื้น จนหยุดหายใจไปชั่วขณะ พวกมันก็หายไปหลายวันเพราะกลัวความผิด คงจะกลับมาอีกครั้งหากมั่นใจว่านางยังไม่ตาย ดังนั้นนี่เป็นโอกาสเดียวที่ครอบครัวของนางจะได้กินอาหารที่มีประโยชน์บ้าง