บทนำ ตอบรับข้อเสนอ [1]

เรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนนั้น...

ในตอนที่แม่ของเธอกำลังป่วยหนัก เธอไม่รู้ว่าจะหาเงินมากมายจากไหนมาเป็นค่าผ่าตัดเนื้องอกในสมองให้แม่ จึงตัดสินใจตอบรับข้อเสนอของ ‘ชาญวิทย์’ หรือเรียกกันสั้นๆ ว่าลุงชาติที่อาศัยอยู่ข้างบ้านซึ่งติดกันกับเธอ ยอมเอาร่างกายเข้าแลก เป็นเมียเก็บระบายความใคร่และมอบความสุขให้เขาอย่างไม่มีทางเลือก

ตอนนี้เธอเรียนจบปวช.แล้ว กำลังทำงานดูแลเอกสารและจัดการการบัญชีอยู่ที่บริษัทเล็กๆ แห่งหนึ่ง เงินเดือนที่ได้แม้จะพอใช้จ่ายในแต่ละวันและมีเหลือเก็บอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มากพอที่จะเอาไปจ่ายค่ารักษาอาการป่วยของแม่

เป็นครั้งแรกที่เธอท้อแท้สิ้นหวังอย่างถึงที่สุด ได้แต่นั่งร้องไห้เสียใจอยู่ในบ้านจนน้ำตาเปรอะเปื้อนไปทั้งหน้า กระทั่งลุงชาติบุกเข้ามาหาเธอยื่นข้อเสนอบางอย่างให้ เธอถึงได้หยุดร้องไห้ น้ำตาหยุดไหลไปเสียดื้อๆ เพราะตกใจจนร้องไม่ออก

ทำไมลุงชาติถึงได้มาขอให้เธอทำเรื่องแบบนั้นกัน?

ทีแรกเธอคิดจะปฏิเสธกลับไปเพราะโกรธที่ตัวเองโดนดูถูก แต่หลังจากใจเย็นลงลองตรึกตรองดูอีกครั้งเธอถึงได้ตอบรับข้อเสนอนั้น

เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว...

ต่อให้จะต้องขายเรือนร่าง มอบจิตวิญญาณให้เขา เธอก็จะทำ ขอแค่ให้แม่เธอหายป่วยกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมก็พอ

หลังจากนั้นแม่เธอก็ได้รับการผ่าตัดจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งด้านสมองในโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังจนอาการดีขึ้นเรื่อยๆ และสามารถกลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติ แต่ก็ต้องไปตรวจเช็คที่โรงพยาบาลตามที่หมอนัด เพื่อตรวจดูอาการหลังผ่าตัดเป็นระยะจนกว่าจะมั่นใจว่าหายดีแล้วถึงไม่ต้องไปเช็คอีก

เพียงเท่านี้ก็ทำเธอโล่งใจไปได้หน่อยหนึ่ง ส่วนเรื่องที่แม่สงสัยว่าเธอไปเอาเงินตั้งมากมายมาจากที่ไหนก็จำใจต้องโกหกไปว่าทำสัญญากู้ยืมจากบริษัท แล้วค่อยทำงานชดใช้คืนให้ทีหลัง

แม่ของเธอไม่ได้ติดใจสงสัยอะไรทำให้เธอคลายกังวลลง

ถ้าหากแม่รู้ว่าเธอยอมเป็นเมียเก็บลุงชาติเพื่อเอาเงินมาเป็นค่าผ่าตัดล่ะก็ แม่ต้องร้องไห้เสียใจ เอาแต่ตำหนิกล่าวโทษตัวเองที่ทำให้เธอต้องลำบากอย่างนี้แน่ ดีไม่ดี อาการป่วยอาจจะแย่ลงอีก

ลุงชาติมีอายุห่างจากเธอถึงยี่สิบห้าปี เป็นผู้ชายหน้าตาคมเข้ม คิ้วหนา ดวงตาดุดันแข็งกร้าวแต่กลับดึงดูดสายตาให้จับจ้องอย่างน่าประหลาด ริมฝีปากได้รูปสุดเซ็กซี่ หุ่นกำยำล่ำสันอย่างคนที่ดูแลสุขภาพเป็นอย่างดีจนร่างกายฟิตปั๋ง ดูไม่ต่างจากหนุ่มฉกรรจ์วัยสามสิบปลายๆ เลย เป็นที่ต้องตาต้องใจของสาวน้อยสาวใหญ่ในหมู่บ้านให้แวะเวียนมาขายขนมจีบไม่เว้นแต่ละวัน

คงเพราะหน้าตาที่หล่อเหลาบวกกับฐานะที่ร่ำรวยมีเงินในบัญชีหลายร้อยล้านล่ะมั้ง พวกเธอถึงได้สนใจลุงชาติ ทั้งที่ก็เป็นพ่อม่ายและอายุปาเข้าไปจะสี่สิบห้าปีแล้ว

ส่วนเธอเห็นลุงชาติมาตั้งแต่เด็ก รู้จักกันมาตั้งแต่สมัยที่ลุงชาติยังมีเมียอยู่ กระทั่งเลิกรากันไป ตอนนั้นเธอไม่ได้คิดอะไรเป็นอื่นเลยนอกจากลุงที่รู้จักนับถือกันในฐานะเพื่อบ้านที่อยู่หลังติดกัน แต่แล้ววันหนึ่งเธอต้องกลายมาเป็นเมียเขา คอยบำเรอปรนเปรอความสุขให้ตามแต่เขาต้องการ

หากเรื่องนี้มีใครมาได้ยินเข้าคงต้องช็อกไม่ได้ต่างไปจากเธอที่ได้ยินในตอนแรก เธอรุ่นราวคราวลูกของลุงชาติได้เลยนะ ใครจะไปคิดว่าลุงชาติจะรู้สึกแบบนี้กับเธอ

‘ขวัญ...ลุงรักขวัญนะ รักมาตั้งนานแล้ว ลุงรู้ว่าแม่ของหนูกำลังป่วยหนัก ต้องการเงินไปรักษาแม่เป็นจำนวนมาก ถ้าขวัญยอมมาเป็นเมียลุง ลุงจะช่วยเหลือขวัญทุกอย่าง แม่หนูจะหายดีเป็นปกติ ลุงจะทำให้หนูมีความสุขไม่ต้องลำบากเหมือนอย่างตอนนี้’

เธอไม่สนเรื่องความลำบาก ไม่ได้ต้องการความสบายเลยสักนิด เธอเพียงแต่ต้องการได้เงินไปรักษาแม่ให้หายดีเท่านั้น

คำว่า ‘รัก’ ที่ลุงชาติบอกให้เธอฟังทำให้เธอสับสนเต็มไปด้วยคำถาม เธออยากรู้ว่าที่ผ่านมาลุงชาติมองเธอด้วยสายตาแบบไหน ไม่ใช่แค่เอ็นดูเด็กสาวคนหนึ่งหรอกเหรอ เขารักเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วที่เขาแวะเวียนเอาของฝากมาแบ่งให้ที่บ้านเธอเสมอ เป็นเพราะชอบเธอ ไม่ใช่แม่เธออย่างที่คนอื่นซุบซิบนินทาลับหลัง?

แต่เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะ ตอนนี้เธอไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้แล้ว สิ่งที่ต้องทำคือตอบแทนเงินก้อนนั้นที่ช่วยเหลือชีวิตแม่เธอไว้ ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับลุงชาติ

ข้อเสนอที่ไม่มีวันหมดอายุความ ต่อให้ถูกเขาแผดเผาจนร่างกายมอดไหม้เป็นจุณก็ต้องทำหน้าที่ ‘เมียเก็บ’ ของเขาในรังลับที่แปดเปื้อนด้วยกลิ่นคาวโลกีย์