ตอนที่ 2

น้ำเสียงของดาริยาประชดประชันน้อยๆ

“อะไรที่ผมสนใจ... อยากรู้... อยากได้ ผมก็ต้องหาข้อมูลเป็นธรรมดา”

‘สวย’ ราเชนทร์ชมในใจ ผู้หญิงคนนี้มีดวงตาคมสวยมีเสน่ห์ จมูกโด่งเป็นสันแต่ปลายเชิดรั้นบอกให้รู้ว่าหล่อนดื้อ ริมฝีปากอิ่มเต็มน่าจูบ ผิวพรรณขาวผ่อง และที่สะดุดตาเขาอย่างจังก็คือทรวงอกอวบใหญ่คัพดับเบิ้ลดีของหล่อน

“แล้วไม่คิดบ้างหรือว่าความสนใจของคุณอาจจะเป็นการละเมิดสิทธิ์ความเป็นส่วนตัวของผู้อื่น... นี่แสดงว่าคุณมาดักรอฉันทุกวันใช่ไหม”

หล่อนอยากรู้

“ผมขับรถมาออกกำลังกายทุกเช้าครับ... ก็เลยเจอคุณที่นี่ทุกวัน”

“แล้วทำไมคุณต้องแอบมองฉัน”

“ก็คุณสวย... ผมชอบก็เลยมอง”

“บ้า... ”

“อ้าว... ก็คุณถาม ผมก็ตอบตรงๆ... ผมว่าเราอย่ามาทะเลาะกันเลยนะครับ... เราเพื่อนบ้านกัน บ้านอยู่ติดกันควรจะปรองดองกันไว้... จริงมั้ย... งั้นขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการอีกทีนะครับ... ผมราเชนทร์ครับ”

เขายื่นมือออกมา หวังว่าดาริยาจะเช็คแฮนด์ แต่หล่อนไม่ยอมจับมือด้วย

“โถ... ไม่จับมือทำความรู้จักกันหน่อยหรือครับ”

ราเชนทร์ชักมือกลับเก้อๆ

“ฉันไม่จับมือกับคนแปลกหน้าค่ะ”

ดาริยาส่ายหน้า

“แปลกหน้าที่ไหนกัน... บ้านเราอยู่ติดกันนะ”

ราเชนทร์กล่าวยิ้มๆ

“ฉันชักไม่แน่ใจแล้วสิคะ ว่าคิดดีหรือเปล่าที่มาซื้อบ้านติดกับผู้ชายโรคจิตอย่างคุณ”

พูดจบดาริยาก็เดินหนีไปที่รถ

“โธ่... ด่าๆ แล้วก็หนีไปซะอย่างนั้น... แต่ไม่เป็นไร... บ้านเราอยู่ติดกัน รับรองว่าก่อนวันที่สิบสี่กุมภาพันธ์เดือนนี้ผมจะได้เป็นสามีคุณแน่ๆ”

ราเชนทร์มองตามสะโพกของดาริยาด้วยหัวใจเต้นระทึก กระทั่งหล่อนเข้าไปนั่งในรถ เปิดประจกยื่นหน้าออกมาแลบลิ้นให้เขาแล้วขับรถออกไปจากปั๊มน้ำมัน

ราเชนทร์ยิ้มขำๆ เขารู้สึกถูกชะตากับหล่อนตั้งแต่ครั้งแรกเห็น แอบมองมาหลายวันโดยที่ดาริยาไม่เคยรู้ตัวว่ามีหนุ่มใหญ่บ้านใกล้แอบให้ความสนใจในตัวหล่อน

ตอนเย็นของวันเดียวกันนั้น

ภายหลังเลิกงาน เมื่อกลับมาถึงบ้าน ดาริยารีบบอกกับลูกชายว่าเมื่อเช้าหล่อนเจอใครที่ร้านกาแฟในปั๊มน้ำมัน

“เมื่อเช้านี้แม่เจออีตาราเชนทร์โรคจิตแล้วนะที่ร้านกาแฟ”

“เป็นไงบ้างครับแม่... ลุงเชนทร์หล่อป่ะ”

“ไม่รู้สิ... ท่าทางน่ากลัวนะ ตัวใหญ่ยังกับยักษ์”

“ก็ลุงเชนทร์เป็นลูกครึ่งฝรั่งครับ... ตัวใหญ่เหมือนพวกนักมวยปล้ำเลยนะครับ... เวลาถอดเสื้องี้กล้ามเป็นมัดๆ เลยนะครับแม่”

เอกดนัยเห็นตอนที่เล่นเตะบอลกับราเชนทร์

“แม่ไม่ชอบ... ท่าทางกวนๆ เหมือนกันนะอีตาคนนี้”

ดาริยาสรุปเอาตามความรู้สึกของหล่อน

๒

แอบรักคนข้างบ้าน

ตอนใกล้ค่ำของวันเดียวกันนั้น เสร็จจากทำอาหารเย็นให้ลูกชาย ดาริยาออกมาล้างจานที่หลังครัว ได้ยินเสียงสองหนุ่มต่างวัยกำลังเล่นเตะฟุตบอล เมื่อเดินออกมาริมรั้ว ชะโงกหน้ามามองบ้านข้างๆ ก็เห็นดนัยกำลังเตะฟุตบอลสนุกสนานอยู่กับราเชนทร์

ออกเสียงหัวเราะสนุกสนานของลูกชายที่ดังมาจากสนามหญ้าหน้าบ้านของราเชนทร์ ทำให้ดาริยาค่อยๆ แหวกกิ่งก้านของต้นเบิร์ดออฟพาราไดส์ออกไปมอง

แวบแรกที่เห็นสีหน้าสนุกสนานของลูกชาย หล่อนรู้สึกมีความสุขขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เพราะมันเป็นกิจกรรมระหว่างผู้ชายที่หล่อนทำไม่ได้

ดาริยาเคยคิดนึกอยากเริ่มต้นชีวิตกับใครสักคน อยากสร้างความเป็นครอบครัวขึ้นมาอีกครั้ง แต่ก็ยังฝังใจเจ็บกับชีวิตคู่ที่ต้องล่มสลาย... ทุกวันนี้หล่อนจึงลังเลที่จะลองรักอีกครั้ง

“พักเหนื่อยสักครู่... เดี๋ยวลุงไปเอาน้ำมาให้”

ราเชนทร์กล่าวกับลูกชายของหล่อน สายตาของดาริยาจับจ้องอยู่ที่เรือนร่างกำยำล่ำสันของราเชนทร์แทบไม่กระพริบตา

อีตาบ้านี่เซ็กซี่มาก ได้เห็นชัดๆ ตอนถอดเสื้ออวดเนื้อตัวท่อนบนเปลือยเปล่า จึงได้เห็นรูปร่างกำยำไปด้วยมัดกล้ามตึงเต็ม ผิวสีแทนอาบพราวไปด้วยสายเหงื่อเป็นมันปลาบ ท่ามกลางประกายแสงแดดสุดท้ายของวัน หลังจากแตะฟุตบอลกับลูกชายของหล่อนโดยไม่รู้ว่ากำลังมีคนแอบมองอยู่ ตอนนั้นราเชนทร์นุ่งกางเกงกีฬาขาสั้นเพียงตัวเดียว ร่างกายของเขาดูตึงเต็ม กำยำไปด้วยริ้วลาย