ตอนที่ 1 ถูกตาต้องใจ (1)

1

ถูกตาต้องใจ

หลายเดือนก่อน

เสียงวิ่งอย่างคนรีบร้อนดังมาจากด้านหลังทำให้ชยานีหันไปมองและรีบถอยหลบ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ทัน ร่างสูงในชุดทำงานที่วิ่งลงบันไดด้วยความเร็วชนเข้าที่ไหล่บางจนหญิงสาวเซไปชนผนัง

“โอะ! ขอโทษครับ ผมรีบมากไปหน่อย” ชายหนุ่มที่ก้าวเท้าลงไปอยู่บันไดที่ต่ำกว่าหญิงสาวหนึ่งขั้นก้มศีรษะให้พร้อมกับขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่

“ไม่เป็นไรค่ะ” ชยานีบอกอย่างเข้าใจ ไม่คิดจะถือสา เพราะดูจากการแต่งตัวและเวลาในตอนนี้ก็สมควรที่อีกฝ่ายจะรีบร้อน

เมื่อได้ยินอย่างนั้นทีปต์จึงเงยหน้าขึ้นส่งยิ้มให้ และตอนนี้เองชยานีถึงได้รู้ว่าชายหนุ่มไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นคนที่พักอยู่ห้องตรงข้ามกันนี่เอง

“อ้าว นึกว่าใคร จะไปทำงานเหรอคะ”

“ครับ แล้วนี่คุณไปทำงานสายเหมือนกันเหรอครับ” ชายหนุ่มถามพลางกระชับกระเป๋าสะพายข้างของตัวเอง

“อ๋อ เปล่าหรอกค่ะ วันนี้ฉันขอลาหยุด พอดีแฟนจะย้ายมาอยู่ด้วยเลยจะไปช่วยเขาแพ็คของหน่อยน่ะค่ะ”

“อ๋อ...อย่างนั้นเหรอครับ โอะ! สายมากแล้วผมขอตัวนะครับ” ชายหนุ่มมองนาฬิกาข้อมือของตัวเองแล้วรีบวิ่งลงบันไดไปอย่างไม่คิดชีวิต

“ค่ะ” ชยานีตอบรับทั้งที่เจ้าตัววิ่งไปไกลแล้วพร้อมกับพลางส่ายหน้ายิ้มๆ ยกนาฬิกาขึ้นมาดูก่อนจะรีบลงบันได เมื่อเห็นว่าตัวเองก็เริ่มสายแล้วเหมือนกัน เดี๋ยวแฟนหนุ่มที่ป่านนี้คงเริ่มเก็บของจะบ่นเอา

เสียงเคาะประตูรัวและดังอย่างต่อเนื่องทำให้คนที่นอนหลับอย่างสบายบนเตียงงัวเงียตื่นพร้อมกับบ่นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดรำคาญว่า “ใครวะ มาเคาะทำบ้าอะไรแต่เช้า คนจะหลับจะนอน ใคร!” ท้ายประโยคเมธาวินตะโกนถาม

“กิ๊บเอง”

“กิ๊บ!” ชายหนุ่มอุทานชื่อคนที่รออยู่หน้าห้องแล้วรีบเดินไปเปิดประตู ก่อนจะส่งยิ้มแหยๆ ให้อีกฝ่ายทันทีที่เจอหน้า

“นี่เพิ่งตื่นเหรอ” ชยานีถามอย่างไม่อยากจะเชื่อเดินเข้าไปประชิดแล้วทำจมูกฟุดฟิดๆ ก่อนจะเบือนหน้าหนี “เมื่อคืนหนีเที่ยวอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย”

“หนีเที่ยวที่ไหนกัน เพื่อนมันมากินที่ห้องต่างหากล่ะ จะไล่กลับก็ยังไงอยู่” ชายหนุ่มพูดแก้ตัว พร้อมกับเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพาดบ่า

“ไม่ไล่หรือไม่อยากไล่กันแน่ มีผู้หญิงด้วยหรือเปล่า”

“จะมีที่ไหนกันเล่า คิดมากไปได้ เก็บกวาดห้องรอไปก่อนนะ ผมขออาบน้ำแป๊บหนึ่ง เดี๋ยวเราค่อยไปหาข้าวกินกัน” พูดจบชายหนุ่มก็เดินหนีเข้าห้องน้ำ ชยานีได้แต่มองตามแล้วส่ายหน้า ก่อนจะหันไปมองที่ห้องครัว ซึ่งมันเละเทะราวกับระเบิดลงแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างเหนื่อยหน่าย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากลงมือเก็บกวาดล้างจานและของสารพัดสิ่งที่ถูกใช้แล้ววางทิ้งเอาไว้ให้เรียบร้อย

หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จชยานีก็เริ่มทยอยเก็บของภายในห้องใส่ลัง ส่วนแฟนหนุ่มเธอให้เขาไปเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเพื่อที่คืนนี้จะได้ขนไปไว้ที่ห้องของเธอก่อน แต่พอหันกลับไปมองก็ต้องอารมณ์ขึ้น

“เมธ!” ชยานีตะโกนเรียกแฟนหนุ่มแล้วเดินไปกระชากโทรศัพท์มือถือที่ชายหนุ่มนอนเล่นอยู่บนเตียงด้วยท่าทีสบายใจ