บทนำ

หลายๆ คนคงคิดว่าการพนันคงเป็นสีเทา แต่เปล่าเลยสำหรับผมมันคือสีดำต่างหาก ความเป็นจริงที่มันดูเหมือนจะเป็นสีเทาเพราะใครๆ ต่างหาข้ออ้างเพื่อยกระดับให้ดูดีขึ้นมา

ทว่า...สำหรับเจ้าของบ่อนคาสิโนอย่างผมไม่จำเป็นต้องสร้างภาพให้ดูดีทุกสิ่งล้วนเป็นผลกำไรของธุรกิจด้านมืด

ชีวิตผมเติบโตมาพร้อมกับการพนัน ทุกสิ่งทุกอย่างรอบข้างล้วนเป็นอบายมุข จากประสบการณ์ที่ผมคลุกคลีกับการพนันทุกคนต่างทุกข์ใจและหาความสุขจากมันได้แค่ชั่วคราวแต่ใครจะรู้ว่าคนอย่างผมกลับสร้างความสุขได้จากการพนัน

จนกลายเป็นเจ้าพ่อคาสิโนยักษ์ใหญ่และสถานที่คาสิโนของผมยังเป็นแห่งถูกต้องตามกฎหมายเสียด้วย

‘มันเป็นสิ่งเดียวที่ติดตัวตั้งแต่ผมเกิด และคงจะอยู่คู่กับผมไปจนวันตาย...เพราะผมมั่นใจว่าไม่มีอะไรที่สามารถเปลี่ยนแปลงผมได้’

.

.

.

ตึกตึก ตึกตึก

“คืนนี้มันเข้ามาไหม” เสียงทุ้มเรียบเอ่ยถามขึ้นเมื่อเข้ามาชั้นสามของผับที่เปิดเป็นบ่อนคาสิโนหรูและใหญ่สุดของเมือง

“มาครับนาย” ชายฉกรรจ์ที่เป็นลูกน้องตอบเจ้านายหนุ่มทันที

“หึ..ดี!!”

“คืนนี้เอายังไงดีครับ คุณเอเดน” หลุยส์ที่เป็นลูกน้องคนสนิทของเอเดนถามขึ้น

“ปล่อยไปก่อน”

“แต่ถ้าคืนนี้เราปล่อยให้มันได้อีก จะขาดทุนเอานะครับ” หลุยส์เอ่ยเตือนเอเดน

“มึงคิดว่าคนอย่างกูจะยอมขาดทุนกับไอ้เด็กเมื่อวานซืนอย่างนั่นเหรอ...”

“...ไม่มีทาง!!”

“ผมรู้ครับ แต่เราปล่อยให้มันได้มาสามคืนติดแล้วนะครับ”

“อืม กูรู้ แต่กูต้องการให้มันตายใจกว่านี้ก่อน”

“ครับนาย”

เอเดนจึงเดินออกและลงลิฟต์ชั้นสองไปห้องทำงานตัวเองเพื่อมาดูแลความเรียบร้อยของผับต่อ

“ทำไมนายถึงเลือกมัน” หลุยส์ถามขึ้นอย่างสงสัยหลังจากเดินตามเข้ามาในห้องทำงานของเจ้านาย

“...” เอเดนเงียบไม่ตอบคำถามกลับนั่งมองจอโน้ตบุ๊คที่มีภาพผู้ชายคนหนึ่งกำลังมีความสุขกับกองเงินที่ได้เพราะเกมส์ของเขาที่วางไว้ตั้งแต่แรก

“ถ้าจะเล่นเกมส์ ผมว่าเปลี่ยนคนเถอะครับ”

“ไม่!! กูเลือกแล้ว”

“เพราะมันเป็นน้องของคุณพอร์ชเหรอครับ คุณเอเดนถึงอยากเล่นเกมส์กับมัน”หลุยส์ยังคงถามต่อ

“ไม่ใช่เพราะมันเป็นน้องไอ้พอร์ช แต่กูชอบคนใจถึง กล้าได้กล้าเสีย” เอเดนเอ่ยออกมาตามความจริง

“ถ้าอย่างนั้น ลูกค้าเรามีอีกเพรียบเลยครับที่ใจถึง”

“แต่กูไม่อยากเปลี่ยน”

“จริงๆคุณพอร์ชก็เป็นคู่แข่งทางธุรกิจกับคุณพายุไม่เห็นเกี่ยวอะไรกับนายเลย ผมว่าเราอย่าเข้าไปยุ่งกับตระกูลนี้ดีกว่าครับ” เขายังคงเอ่ยเตือนเจ้านายตัวเองต่อ

“เพราะไม่เกี่ยวไง กูแค่ต้องการเล่นเกมส์สนุกๆเฉยๆ”

“แต่ผม..” หลุยส์เป็นลูกน้องที่สนิทที่สุดและกล้าขัดเอเดนทุกอย่างเพราะเขาทั้งคู่โตมาด้วยกันจึงเป็นได้ทุกสถานะไม่ว่าจะเป็นเจ้านาย ลูกน้อง หรือเพื่อนก็ตาม

“ทำไมมึงขัดกูจังว่ะ...”

“...ตั้งแต่กูคุมบ่อนเอง กูเล่นเกมส์กับรุ่นพ่อทั้งนั้น นานๆกูจะได้เล่นรุ่นเดียวกัน มึงเข้าใจไหมไอ้หลุยส์ กูแค่เล่นสนุกๆไม่เกี่ยวกับธุรกิจอะไรทั้งนั้น”

“ผมก็ยังไม่เห็นด้วยอยู่ดี” หลุยส์เอ่ยออกไปอ่อนๆ

“มึงเป็นเมียกูรึไง ทำไมกูต้องตามใจ” เอเดนมองหน้าหลุยส์เคืองๆ

“ผมทำตัวเหมือนเมียนายขนาดนั้นเหรอครับ”

“เออ!!”

“....” หลุยส์ถึงกับเงียบเขาเป็นผู้ชายแท้ๆ ทำไมเอเดนชอบแกล้งเขาแบบนี้ตลอด ถึงจะไม่เคยมีแฟนก็ตาม

“มึงไปทำงานได้แล้ว”

“ครับ แล้วนายจะจบเรื่องนี้เมื่อไหร่”

“หลังจากคืนนี้ให้มันเป็นหนี้กู ยี่สิบล้านแล้วกูจะจบเกมส์กับมัน!!”

-------------------------