Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
“กูขอรถคืน แต่กูจะเอาเด็กมาแลกเปลี่ยน” “ยังไง?” “ก็ผับมึงมีเด็กบริการเยอะแยะ กูก็หาเด็กเพิ่มให้มึงอีกคนแลกกับรถ...” “...หลังจากกูหาเงินมาใช้คืน มึงก็ต้องส่งเด็กกลับให้กูด้วย” “ทำไมกูต้องคืน” “เพราะพ่อกูคงตามมาทวงเองนะสิ ถ้ามึงไม่คืน” “...” เอเดนยืนเงียบก่อนใช้ความคิด เด็กคนนั้นเป็นใครกัน มีค่าขนาดเจ้าสัวววรณมาตามทวงเองเลยเหรอ แล้วทำไมปอร์เช่ถึงกล้าเอามาเดิมพันได้ “ว่าไง ตกลงไหม” ปอร์เช่เอามือมาปัดปากตัวเองเบาๆ ก่อนจะถามย้ำ “ถ้าพ่อมึงหวงขนาดนั้น ทำไมมึงกล้าเอามาแลกเปลี่ยนกับกู” “เพราะกูมีวิธีเอามาให้มึงไง” “ขอดูสินค้าก่อน”
บทนำ
หลายๆ คนคงคิดว่าการพนันคงเป็นสีเทา แต่เปล่าเลยสำหรับผมมันคือสีดำต่างหาก ความเป็นจริงที่มันดูเหมือนจะเป็นสีเทาเพราะใครๆ ต่างหาข้ออ้างเพื่อยกระดับให้ดูดีขึ้นมา
ทว่า...สำหรับเจ้าของบ่อนคาสิโนอย่างผมไม่จำเป็นต้องสร้างภาพให้ดูดีทุกสิ่งล้วนเป็นผลกำไรของธุรกิจด้านมืด
ชีวิตผมเติบโตมาพร้อมกับการพนัน ทุกสิ่งทุกอย่างรอบข้างล้วนเป็นอบายมุข จากประสบการณ์ที่ผมคลุกคลีกับการพนันทุกคนต่างทุกข์ใจและหาความสุขจากมันได้แค่ชั่วคราวแต่ใครจะรู้ว่าคนอย่างผมกลับสร้างความสุขได้จากการพนัน
จนกลายเป็นเจ้าพ่อคาสิโนยักษ์ใหญ่และสถานที่คาสิโนของผมยังเป็นแห่งถูกต้องตามกฎหมายเสียด้วย
‘มันเป็นสิ่งเดียวที่ติดตัวตั้งแต่ผมเกิด และคงจะอยู่คู่กับผมไปจนวันตาย...เพราะผมมั่นใจว่าไม่มีอะไรที่สามารถเปลี่ยนแปลงผมได้’
.
.
.
ตึกตึก ตึกตึก
“คืนนี้มันเข้ามาไหม” เสียงทุ้มเรียบเอ่ยถามขึ้นเมื่อเข้ามาชั้นสามของผับที่เปิดเป็นบ่อนคาสิโนหรูและใหญ่สุดของเมือง
“มาครับนาย” ชายฉกรรจ์ที่เป็นลูกน้องตอบเจ้านายหนุ่มทันที
“หึ..ดี!!”
“คืนนี้เอายังไงดีครับ คุณเอเดน” หลุยส์ที่เป็นลูกน้องคนสนิทของเอเดนถามขึ้น
“ปล่อยไปก่อน”
“แต่ถ้าคืนนี้เราปล่อยให้มันได้อีก จะขาดทุนเอานะครับ” หลุยส์เอ่ยเตือนเอเดน
“มึงคิดว่าคนอย่างกูจะยอมขาดทุนกับไอ้เด็กเมื่อวานซืนอย่างนั่นเหรอ...”
“...ไม่มีทาง!!”
“ผมรู้ครับ แต่เราปล่อยให้มันได้มาสามคืนติดแล้วนะครับ”
“อืม กูรู้ แต่กูต้องการให้มันตายใจกว่านี้ก่อน”
“ครับนาย”
เอเดนจึงเดินออกและลงลิฟต์ชั้นสองไปห้องทำงานตัวเองเพื่อมาดูแลความเรียบร้อยของผับต่อ
“ทำไมนายถึงเลือกมัน” หลุยส์ถามขึ้นอย่างสงสัยหลังจากเดินตามเข้ามาในห้องทำงานของเจ้านาย
“...” เอเดนเงียบไม่ตอบคำถามกลับนั่งมองจอโน้ตบุ๊คที่มีภาพผู้ชายคนหนึ่งกำลังมีความสุขกับกองเงินที่ได้เพราะเกมส์ของเขาที่วางไว้ตั้งแต่แรก
“ถ้าจะเล่นเกมส์ ผมว่าเปลี่ยนคนเถอะครับ”
“ไม่!! กูเลือกแล้ว”
“เพราะมันเป็นน้องของคุณพอร์ชเหรอครับ คุณเอเดนถึงอยากเล่นเกมส์กับมัน”หลุยส์ยังคงถามต่อ
“ไม่ใช่เพราะมันเป็นน้องไอ้พอร์ช แต่กูชอบคนใจถึง กล้าได้กล้าเสีย” เอเดนเอ่ยออกมาตามความจริง
“ถ้าอย่างนั้น ลูกค้าเรามีอีกเพรียบเลยครับที่ใจถึง”
“แต่กูไม่อยากเปลี่ยน”
“จริงๆคุณพอร์ชก็เป็นคู่แข่งทางธุรกิจกับคุณพายุไม่เห็นเกี่ยวอะไรกับนายเลย ผมว่าเราอย่าเข้าไปยุ่งกับตระกูลนี้ดีกว่าครับ” เขายังคงเอ่ยเตือนเจ้านายตัวเองต่อ
“เพราะไม่เกี่ยวไง กูแค่ต้องการเล่นเกมส์สนุกๆเฉยๆ”
“แต่ผม..” หลุยส์เป็นลูกน้องที่สนิทที่สุดและกล้าขัดเอเดนทุกอย่างเพราะเขาทั้งคู่โตมาด้วยกันจึงเป็นได้ทุกสถานะไม่ว่าจะเป็นเจ้านาย ลูกน้อง หรือเพื่อนก็ตาม
“ทำไมมึงขัดกูจังว่ะ...”
“...ตั้งแต่กูคุมบ่อนเอง กูเล่นเกมส์กับรุ่นพ่อทั้งนั้น นานๆกูจะได้เล่นรุ่นเดียวกัน มึงเข้าใจไหมไอ้หลุยส์ กูแค่เล่นสนุกๆไม่เกี่ยวกับธุรกิจอะไรทั้งนั้น”
“ผมก็ยังไม่เห็นด้วยอยู่ดี” หลุยส์เอ่ยออกไปอ่อนๆ
“มึงเป็นเมียกูรึไง ทำไมกูต้องตามใจ” เอเดนมองหน้าหลุยส์เคืองๆ
“ผมทำตัวเหมือนเมียนายขนาดนั้นเหรอครับ”
“เออ!!”
“....” หลุยส์ถึงกับเงียบเขาเป็นผู้ชายแท้ๆ ทำไมเอเดนชอบแกล้งเขาแบบนี้ตลอด ถึงจะไม่เคยมีแฟนก็ตาม
“มึงไปทำงานได้แล้ว”
“ครับ แล้วนายจะจบเรื่องนี้เมื่อไหร่”
“หลังจากคืนนี้ให้มันเป็นหนี้กู ยี่สิบล้านแล้วกูจะจบเกมส์กับมัน!!”
-------------------------