หลายครั้งในคืนนั้น
หญิงสาวพรหมจรรย์ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนมีหรือจะต้านทานความจัดเจนของชายฉกรรจ์ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอารมณ์อ่อนไหวที่ต้องการใครสักคนโอบประคองเช่นนี้ด้วย
โปรดทั้งซุก ไซ้ จูบ ดูด เลียไปทั่วเรือนร่าง เสียงหวานคร่ำครวญราวทรมานหนักเหลือเกิน เขาส่งเธอให้สุขสมด้วยลิ้นและนิ้วหลายครั้งก่อนจะรุกรานเธอด้วยความเป็นชาย
เธอตกเป็นของเขาหลายครั้งในคืนนั้น...
เมื่อลืมตาตื่นขึ้นเช้าวันนั้น ชีวิตของวรรณรสาก็เปลี่ยนแปลงจากหลังมือเป็นหน้ามือ
โปรดให้เธอกินยาคุมฉุกเฉินและฉีดยาคุมด้วยหลังจากนั้น นั่นแปลว่าเขาไม่ยอมหยุดสนุกกับเธอแค่เพียงครั้งเดียว แน่ ๆ
ตอนนั้นวรรณรสาพึ่งจบมหาวิทยาลัยในคณะการจัดการมาหมาด ๆ เธอบอกเขาว่าจะไปสมัครงาน โปรดไม่ยอม บอกว่าที่บ้านก็มีบริษัท จะไปทำงานให้คนอื่นทำไม
และเขาก็จัดการบรรจุเธอเข้าสู่ตำแหน่งเลขาส่วนตัวของท่านผู้บริหาร โปรดปราน รุ่งเรืองตระการสกุล ทันที แน่นอนว่าเลขาคนเก่าถูกโยกย้ายไปที่อื่นอย่างงง ๆ แต่เขาก็ขึ้นค่าตอบแทนให้มากพอที่จะปิดปากไม่ให้หล่อนขุ่นเคืองจนเอาไปซุบซิบนินทาได้
เขาไปบอกปรเมธผู้เป็นพ่อว่าจะย้ายวรรณรสาจากเรือนคนใช้มาอยู่เรือนใหญ่ เพราะเกรงว่าผู้คนจะครหาได้ว่าให้เลขาอยู่เรือนคนใช้ ปรเมธดีใจมาก แม้จะแปลกใจในทีท่าของลูกชายอยู่บ้างที่เมื่อก่อนเขาค้านหัวชนฝา แต่ตอนนี้กลับมาเป็นฝ่ายขอให้เธอมาอยู่บนเรือนใหญ่เสียเอง
เขาได้แต่ดีใจ ชื่นใจ ที่โปรดเข้าใจอะไรต่าง ๆ มากขึ้น เขาเองจะได้ดูแลเธอให้ดีสมกับที่คนเป็นพี่สาวฝากฝัง
แต่คนเป็นพ่อไม่รู้เลยว่าที่ลูกชายทำแบบนั้นเพราะอยากจะเก็บเธอไว้ใกล้ตัวให้มากที่สุด คล้ายของใช้ชิ้นโปรดที่อยากจะใช้สอยเมื่อไรก็หยิบมันขึ้นมาได้ทันอกทันใจ
วรรณรสาเองก็มีชีวิตที่ดีมากขึ้น โปรดให้เงินทองข้าวของกับเธออย่างไม่อั้น เธอสุขสบายอย่างที่ไม่เคยสุขมาก่อน มีเงินมีทองเหลือใช้เหลือเก็บ แต่ก็เป็นสุขแบบมีทุกข์ปะปน
โปรดไม่เคยพูดเรื่องความสัมพันธ์ของทั้งคู่ว่ามันคืออะไร จริง ๆ แล้วรสาเองก็พอจะรู้ดีว่าแบบนี้ก็แปลว่าเขาไม่ได้จริงจัง แค่สนุกกับเรือนร่างของเธอเป็นครั้งคราวก็เท่านั้น โดยสิ่งตอบแทนของเธอมันก็มากพอที่จะให้ไม่คิดมักใหญ่ใฝ่สูง
แต่เธอเองก็อดคิดไม่ได้...
เขาดีกับเธอมาก ดูแลเธอทุกอย่าง เป็นผู้ชายคนแรกและคนเดียวในชีวิต แล้วจะไม่ให้เธอรู้สึกรู้สาอะไรกับเขาเลยเช่นนั้นหรือ
ทำไม่ได้หรอก ทำไม่ได้จริง ๆ...
แม้หัวใจจะยั้งไม่ได้แต่เธอก็ควบคุมความประพฤติของตัวเองแทน รู้จักเจียมเนื้อตัวว่าตนเองเป็นได้แค่ไหน เธอกับเขาห่างชั้นกันเพียงไร
แม้จะหน่วงในหัวใจอยู่บ้าง แต่สุขก็มากกว่าทุกข์ หากการปรากฏตัวของใครคนหนึ่งเมื่อสัปดาห์ที่แล้วก็ตอกย้ำซ้ำเติมความเป็น นางบำเรอ ของเธอให้ชัดเจนขึ้น
คุณลียา คือผู้หญิงตัวสูงโปร่ง ตัดผมสั้นทรงบ๊อบเททำสีบลอนด์เทาสวยงาม เธอเป็นคนสวย บุคลิกมั่นใจ มีเสน่ห์ต่อผู้ได้พบเห็นเป็นอย่างมาก
เธอพึ่งกลับจากเมืองนอกหลังจากเรียนจบปริญญาหลายใบ และฝึกงานที่บริษัทใหญ่ ๆ ที่โน่นเพื่อจะมาช่วยกิจการอสังหาริมทรัพย์ที่ทั้งสองตระกูลมีหุ้นส่วนกัน และอีกเหตุผลหนึ่งที่รสาได้ยินเข้าหูจากคำพูดของพวกคนรับใช้นั่นก็คือ เธอจะกลับมาแต่งงานกับคุณโปรด ทั้งคู่เป็นคู่หมายที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเคยตกลงกันตั้งแต่พวกเขายังเด็ก
เรื่องนี้ทำให้วรรณรสาตกใจมาก คุณโปรดไม่เคยปริปากบอกเธอแม้แต่คำเดียวว่ามีคู่หมั้นอยู่แล้ว แต่ก็นั่นแหละ เธอมันก็แค่นางบำเรอ แล้วทำไมเขาจะต้องบอกเรื่องส่วนตัวทุกเรื่องด้วยเล่า
เรื่องนี้ทำให้เธอรู้สึกผิดบาปและชอกช้ำเหลือหลาย หากเธอรู้ว่าเขามีเจ้าของอยู่แล้ว จะไม่มีวันปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาเป็นอันขาด เรื่องระหว่างเขากับเธอจะไม่มีวันเกิดขึ้น ไม่มีวัน...