ตอนที่ 13 ลูกค้าวีไอพี 2

ภูมิรีบเดินตรงไปหาเทียนหอมที่กำลังยุ่งอยู่กับการดูแลโต๊ะอื่นด้วยท่าทางเร่งรีบ เนื่องจากเงินที่เขาได้รับมาจากลูกค้านั้นมันมากกว่าค่าแรงแต่ละวันที่เขาได้รับตั้งหลายเท่า ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะต้องรีบไปทำตามความต้องการของลูกค้า

“เทียนหอม” หัวหน้าเรียกชื่อเทียนหอมเสียงเบา พร้อมกับกวักมือเรียกให้เทียนหอมเดินมาหา

“มีอะไรหรือเปล่าคะ?” เทียนหอมรีบถามหัวหน้าเพราะเธอไม่อยากจะเสียเวลาบริการลูกค้า

“มีลูกค้าวีไอพีอยากให้เทียนไปบริการที่โต๊ะ”

“โต๊ะไหนคะ?” เทียนหอมรีบถามด้วยความสนใจ

“โต๊ะวีไอพีสิบสอง”

“แต่เทียนไม่ได้ดูแลโซนนั้นนะคะ อีกอย่างเทียนก็ติดดูแลลูกค้าโต๊ะนี้อยู่”

เทียนหอมมองหน้าเจ้านายด้วยความสงสัย เพราะก่อนจะเริ่มงานพนักงานได้แบ่งหน้าที่และแบ่งโซนดูแลลูกค้ากันเรียบร้อยแล้ว ซึ่งเธอก็รู้ดีว่าไม่ควรไปดูแลลูกค้านอกโซนที่ตัวเองรับผิดชอบ

“เดี๋ยวพี่ดูแลลูกค้าโต๊ะนี้ให้” ภูมิรับอาสาดูแลลูกค้าโต๊ะนี้ให้อย่างไม่ลังเล

“แต่ว่า…” เทียนหอมอ้ำอึ้งด้วยท่าทางคิดหนัก

“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวพี่จัดการให้ ลูกค้าโต๊ะนั้นรวยคงจะได้ทิปเยอะ รีบไปเถอะ” ภูมิบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“ค่ะ”

ถึงแม้ว่าจะลังเลแต่เทียนหอมก็เลือกที่จะทำตามคำสั่งของหัวหน้า เธอเดินตรงไปยังโต๊ะวีไอพีตามที่หัวหน้าบอกพร้อมกับส่งยิ้มให้ลูกค้าอย่างสุภาพตามหน้าที่

“สวัสดีค่ะ คุณลูกค้าต้องการสั่งอะไรเพิ่มไหมคะ?”

เมื่อเดินมาถึงโต๊ะวีไอพีสิบสองเทียนหอมก็รีบถามด้วยความสุภาพ เผื่อว่าลูกค้าจะต้องการอะไรเพิ่ม เธอรู้สึกเกร็งมากที่ต้องมาดูแลลูกค้าโต๊ะวีไอพี เพราะส่วนใหญ่จะเป็นพนักงานเก่าที่มีประสบการณ์ ซึ่งเธอเพิ่งจะมาทำงานได้เพียงแค่ไม่กี่วันแต่กลับได้มาดูแลลูกค้าโซนวีไอพี

“ชื่ออะไร?” มาร์เวลเลือกที่จะถามถึงเรื่องที่เขาอยากจะรู้มากที่สุด

“หนูชื่อเทียนหอมค่ะ”

เทียนหอมก้มหน้าตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ ซึ่งดูๆ แล้วเธอกับลูกค้าคนนี้คงจะอายุห่างกันอยู่พอสมควร เธอไม่กล้ามองหน้าเขาเลยสักนิด เพราะเขาหล่อ ดูดีจนเธอไม่กล้ามอง

“ชื่อเพราะดีนะ” มาร์เวลเอ่ยชมพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ และรู้สึกสนใจในตัวผู้หญิงคนนี้ไม่น้อย ยิ่งได้รู้จักชื่อก็ยิ่งอยากจะรู้จักมากไปกว่านี้

“ขอบคุณค่ะ”

คำพูดของมาร์เวลทำเอาเทียนหอมรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่เธอก็เเก็บลือกที่จะเก็บอาการและทำหน้าที่ของตัวเองต่อไปให้ดีที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้

เทียนหอมรับรู้ได้ถึงสายตาของชายหนุ่มที่มองมาที่เธอด้วยความสนใจ แต่เธอก็เลือกที่จะโฟกัสไปที่งานของตัวเองมากกว่า

หลังจากงานคืนนี้ได้สิ้นสุดลง เทียนหอมก็เปลี่ยนเสื้อผ้าและเตรียมตัวกลับบ้านตามปกติ เธอรู้สึกเหนื่อยล้า แต่เธอก็รู้สึกโล่งใจในเวลาเดียวกันที่วันนี้งานของเธอผ่านไปด้วยดี แถมยังได้ทิปจากโต๊ะวีไอพีมาเกือบห้าพัน

ขณะที่เทียนหอมกำลังจะเดินออกจากผับ ก็มีใครบางคนเดินตามเธออกมาด้วยท่าทางเร่งรีบ ราวกับมีเรื่องสำคัญที่จะพูดกับเธอ

“เทียนหอม! อย่าเพิ่งไปพี่มีเรื่องจะคุยด้วย!”

..

โปรดติดตามตอนต่อไป…

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ