ตอนที่ 3 ถูกใจคนนี้
ครืด ครืด ครืด
“ครับมามี้”
(พรุ่งนี้ลูกว่างไหมจ้ะมามี้...)
“ผมติดงานครับ มี้ไม่ต้องหลอกให้ผมไปดูตัวเลย” กี่ครั้งแล้วที่แม่บังคับให้เขาไปดูตัวกับคนที่แม่หาให้ เขาจึงหาทางเลี่ยงเรื่อยมา
(เซริวลูกอายุ 35 แล้วนะมี้อยากอุ้มหลาน)
“มี้ก็ให้ไอ้เซบมันทำหลานให้สิครับ ผมติดงานแค่นี้ก่อนนะครับ”
อย่าคิดว่าครั้งนี้จะหลอกเขาได้ การคลุมถุงชนไม่เป็นการดีเสมอไป บางคู่แต่งงานกันเพราะหน้าที่ทางธุรกิจ สำหรับเขาต้องเป็นคนที่รักเท่านั้น
“นายครับคุณวีวี่มาแล้วครับ”
วีวี่ วีรดา นางแบบและดาราที่กำลังโด่งดังคู่ขาคนล่าสุดของเซริว หญิงสาวเดินเข้ามาและส่งยิ้มให้เซริวที่วันนี้เรียกเธอเข้ามาหา เธอต้องมัดใจเขาให้ได้แล้วจะสบายไปทั้งชาติ
“วีวี่มาแล้วค่ะเซริว”
“อืม”
วีวี่ไม่รอช้าเธอรีบเข้าไปปลดเข็มขัดเขาเอาและล้วงมังกรยักษ์ออกมา เธอเพิ่งได้นอนกับเขาครั้งเดียว
“ถ้าเธอทำดีฉันมีรางวัลให้”
“วีวี่จะทำให้สุดความสามารถเลยค่ะ” หญิงสาวนั่งคุกเข่าที่พื้นและเริ่มจัดการกับท่อนเอ็นที่อยู่ตรงหน้า ด้วยความชำนาญ แค่ได้ยินเสียงครางของเซริวเธอก็พอใจแล้ว
“อุ้ย คุณไม่ถอดเสื้อเหรอคะ“
“ฉันจะเอาแบบนี้” เขาสวมเครื่องป้องกันและดันท่อนเอ็นเข้าไปจากทางด้านหลัง และเริ่มตอกสะโพกเข้าไปโดยไม่สนใจว่าคนตรงหน้าจะเจ็บแค่ไหน
“อื้อ อ๊ะ อ๊า! วิวี่เสียวค่ะ อ๊ะ” เสียงครางของหญิงสาวดังออกมาไม่หยุด เซริวเหมือนกำลังระบายความโกรธลงที่เธอมากกว่า
“จะ เจ็บค่ะ อื้อ”
“เธออย่าร้องเหมือนตัวเองซิงได้ไหม”
เขาตอกอัดสะโพกแบบไม่หยุดพัก พร้อมกับหลับตาพริ้มคิดถึงใบหน้าสวยๆ ของแพรไหมหากเป็นหญิงสาวมานอนอยู่ใต้ร่างของเขาคงจะดีไม่น้อย
“อื้อ อ๊ะ วีวี่เสร็จแล้วค่ะ อ่าส์”
“ซี้ดดด น้องแพรรร” เขาปลดปล่อยน้ำกามออกมาใส่เครื่องป้องกัน เผลอครางชื่อแพรไหมออกมาอย่างไม่รู้ตัว เขาถอนแก่นกายออกมาเมื่อประตูห้องทำงานถูกเปิดออกพร้อมกับเพื่อนที่เดินเข้ามา
“ไม่ทำต่อวะ กลางวันมึงเงี่ยนไม่ดูสถานที่เลย”
“กูเสร็จแล้วจะเอาต่อไหมล่ะ” เซริวไม่ได้สนใจว่าจะใช้ผู้หญิงคนเดียวกันกับเพื่อน พวกเขาทำแบบนั้นมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว
“คุณเซริว! วีวี่ไม่เอานะคะ”
“ไม่เอาก็ไปแต่งตัวยืนโชว์ให้ใครเห็น” เขาจัดแจงเสื้อผ้าที่ยังอยู่ครบ และเดินมานั่งที่โชฟา
“งานที่สั่งได้แล้วครับ”
“มึงแอบไปสืบประวัติใครวะ” เจ้าคุณแอบมองซองสีน้ำตาล แสดงว่าเพื่อนต้องถูกใจเป็นพิเศษถึงขั้นลงทุนตามสืบประวัติ
“ไม่ต้องเสือกได้ป่ะ”
วีวี่ที่แอบฟังอยู่กำหมัดแน่นต้องเป็นมันแน่ๆ น้องแพรอะไรนั่น เซริวถึงได้ครางชื่อมันออกมา เธอไม่ยอมเขาต้องเป็นของเธอเท่านั้น
แพรไหมฝากเอาเสื้อสูทของเขามาซักที่ร้านซักรีดข้างบริษัทที่เธอทำงาน ไม่รู้ว่าเขาเป็นใครทำไมถึงต้องให้เอาเสื้อไปคืนที่ชั้นผู้บริหาร
“น้องแพรครับช่วยพี่อีกเรื่องได้ไหม”
“ช่วยเรื่องอะไรคะ”
“ช่วยถ่ายแบบให้พี่ได้ไหมครับ” เขางุนงงไปหมดว่าทำไมเบื้องบนถึงสั่งมาว่าให้แพรไหม เป็นนางแบบแทนพลอยนิตา
“แพรนี้เหรอคะ! ไม่ดีมั้งคะ”
“นะช่วยพี่หน่อย เงินดีมากเลยถ่ายไม่ถึงชั่วโมงเดือนนี้จะได้ไม่ต้องทำงานหนัก”
แพรไหมไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเลือกเธอ เธอไม่เคยถ่ายแบบมาก่อน ไม่เคยออกกล้องสักครั้งทำไมผู้ใหญ่ถึงเลือก
“ถ่ายกับเดวิดเดียวพี่ช่วยเอง”
“ค่ะ” เรื่องเงินเรื่องใหญ่ เดือนนี้จะได้ไม่ต้องทำงานหนักมาก
เซริวเดินเข้ามาในสตูดิโอเขากวาดสายตามองไปเรื่อยๆ จนไปหยุดที่ชายหญิงคู่หนึ่ง เขาจำได้ดีว่าเป็นคนที่ทำให้เขามัวแต่คิดถึงใบหน้าสวยๆ ของแพรไหม
“เข้าใกล้หน่อยได้ไหมครับ”
“พอไหมครับ” เดวิดส่งยิ้มให้แพรไหมเพื่อให้หญิงสาวไม่กดดัน เขาเคยเห็นหน้าคนตรงหน้าผ่านๆ ไม่คิดว่าพอแต่งหน้าแต่งหน้าไปแล้วจะสวยขนาดนี้
“ขออนุญาตครับ”
“ค่ะ” แพรไหมยอมให้เขายอมเพราะเหลือรูปเซตสุดท้ายแล้ว รีบถ่ายจะได้รีบจบ
“ขอกอดได้ไหมครับ” ช่างภาพตะโกนออกไป ทำให้แพรไหมรู้สึกเกร็งไม่น้อยสายตาทุกคู่จับจ้องมาที่เธอ เดวิดเอามือมาแตะที่สะโพกของเธอและออกแรงรั้งให้เธอเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด
“จะใกล้กันไปไหน!” น้ำเสียงราบเรียบไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ เดินเข้ามาทำให้เดวิดถอยห่างจากแพรไหม ทุกคนที่รู้ว่าเขาเป็นใครต่างพากันเกร็งไปหมด
“เอ่อ คุณเซริวต้องการอะไรหรือเปล่าครับ”
“อุ้ย ค คุณ” แพรไหมตกใจที่เขาเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างเธอกับนายแบบ ยังไม่ครบวันเลยหรือจะมาทวงเสื้อสูทราคาแพงของเขาแล้ว
“ยืนบื้ออะไรอยู่ถ่ายดิ” เซริวคว้าเอวแพรไหมเข้ามาใกล้ ทั้งสองสบตากันและกัน ช่างภาพต่างพากันกดชัตเตอร์รั่วๆ ไม่คิดว่าภาพที่ได้จะออกมาสวยขนาดนี้
“ปล่อยค่ะ”
“อย่าหวังว่าหนีจะฉันพ้น” เขากระซิบข้างใบหูของแพรไหม และปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระ “ผมเอาภาพพวกนั้นส่งมาให้ผมจะคัดเอง”
“ไอ้ภูมึงว่าเจ้านายเราอาการหนักไหมวะ”
“แล้วจะจ้างนายแบบทำไมให้เปลืองเงินวะ” ไนล์ส่ายหน้าการกระทำไม่ต้องบอกว่าหมายถึงอะไร หวงเขาทั้งที่ยังไม่เป็นอะไรกัน
“นายหญิงเราจะเป็นใครไปไหนได้”
“งานนี้มีคนคลั่งวะ” ดูจากสถานการณ์แล้วเหมือนจะเป็นเซริวที่คลั่งมากกว่า คิดภาพไม่ออกวันที่เจ้านายอกหักแต่คิดว่าคนนี้ต้องไม่ธรรมดา
“ค่าตัวเรา”
“ทำไมได้เร็วจังเลยคะ” แพรไหมตกใจเพราะเพิ่งเปลี่ยนชุดเสร็จ ไม่คิดว่าจะได้เงินเร็วขนาดนี้
“เรารู้จักคุณเซริวเป็นการส่วนตัวไหม”
“แพรจะไปรู้จักเขาได้ยังไงคะ” เธอเพิ่งรู้ว่าเขาชื่อเซริวเป็นผู้บริหารระดับสูง ตกใจที่เขาเดินเข้ามาแบบนั้น
“พี่คิดว่าเขาหวงเราเสียอีก ออกอาการขนาดนั้น” ภาพที่ถ่ายกับเดวิดเขาไม่เลือก แต่เลือกภาพที่เซริวถ่ายคู่กับแพรไหม
“ม ไม่ค่ะแพรไม่รู้จักเขามาก่อน”
“ดีแล้วผู้ชายแบบนั้นอันตรายรวยใช้เงินแก้ปัญหา เราอยู่ห่างๆ เขาไว้ก็ดี”
“ค่ะ”
“พรุ่งนี้มีงานเลี้ยงปิดกองเดี๋ยวไปกับพี่นะ” ดนุพลเอ็นดูแพรไหมไม่น้อย แต่เขากลัวว่าหากพูดความในใจออกไป แพรไหมจะไม่เหมือนเดิมเพราะรู้ดีว่าคนตรงหน้า คิดกับเขายังไง