ตอนที่ 1 เซริว วินเชนโซ
ปัจจุบัน
“คุณเซริวพร้อมแล้วครับ”
เซริว ทิ้งบุหรี่ลงที่พื้นเขาใช้เท้าเหยียบเพื่อดับให้สนิท มองไปที่โกดังล้างกลางป่า ตอนนี้เป็นเวลาเกือบตีหนึ่งทุกอย่างจึงเงียบสงบ
“นายครับไว้ชีวิตผมด้วย”
“มึงแอบทำแบบนี้ในพื้นที่ของกู ยังจะขอร้องกูอีก”
ใบหน้าของเขาเรียบเฉยไร้อารมณ์ในมือข้างหนึ่งถือวัตถุสีดำเงา เขาสวมชุดดำทั้งตัวพร้อมกับถุงมือสีดำ เศษสวะพวกนี้ไม่รู้จักคิดกล้าแอบส่งยาในพื้นที่ของเขา
“ผมจะไม่ทำแล้วครับ ขอโอกาส...”
ปัง
เสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัดคนตรงหน้าล้มลงเสียชีวิตทันที เขาไม่ฟังคำแก้ตัว เซริวยื่นปืนให้ลูกน้องและหันหลังทันที เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“เอาศพพวกมันโยนลงทะเล”
“ครับคุณเซริว”
“ผมเตรียมของสวยๆ งามๆ ไว้รอแล้วครับ”
“หึ ทำดีมาก”
แค่มองตาก็รู้ว่าของสวยๆ งามนั้นหมายถึงอะไรผู้หญิงก็เป็นแค่เครื่องมือใช้ระบาย แค่จ่ายเงินทุกอย่างก็จบไม่เคยผูกมัดหรือผูกพัน เขาตั้งปณิธานไว้หากไม่เจอคนแบบมามี้ จะไม่มีวันรักเด็ดขาด
เซริวเดินเข้ามาในโรงแรมหรูในเวลาเกือบตีสาม เขาเดินตรงไปที่ห้องที่ลูกน้องเตรียมไว้ สองสาวนอนรอเขาบนเตียง
“คุณเซริวคะฉันชื่อมีญ่าค่ะ”
“ฉันแอนนี่ค่ะ” สองสาวแนะนำตัวเมื่อรู้ว่าคนที่จะต้องมาปรนเปรอเป็นใครพวกเธอจึงรีบตอบรับทันที โดยไม่ลังเลเพราะคนตรงหน้ากระเป๋าหนาไม่น้อย
“อืม ห้ามจูบฉันเด็ดขาด”
“ค่ะๆ”
สองสาวรีบเข้ามาปรนเปรอเขา โดยไม่มีความเขินอายอะไรทั้งนั้น แอนนี่จับรูดกางเกงเขาออกจากตัวทำให้มังกรผงาดตั้งอยู่ตรงหน้า
“ซี้ดดด อ่าส์” เซริวครางออกมาสองสาวทำให้เขาพอใจเป็นอย่างมาก ถึงแม้จะนอนกับผู้หญิงมาเยอะแต่ไม่เคยจูบกับใคร เพราะเขาไม่ชอบ
เซริวนอนมองสองสาวที่กำลังปรนเปรอเขา เมื่อถึงจุดไคลแมกซ์ เขาไม่รอช้าที่จะหยิบเครื่องป้องกันออกมาสวมใส่ เรื่องแบบนี้เขาจะพลาดไม่ได้
“อื้อออ บะ เบาหน่อยค่ะแอนนี่จุก” แอนนี่ร้องออกมาเมื่อเขาดันท่อนเอ็นเข้ามาครั้งเดียว โดยไม่สนว่าเธอจะเจ็บหรือไม่ ข้างกายมีญ่ากำลังนอนใช้มือบีบเคล้นหน้าอกตัวเอง มืออีกข้างแหย่ไปที่รูร่องของตัวเอง
ตับ ตับ ตับ
เซริวรีบเร่งจังหวะเพื่อที่จะได้ปลดปล่อยอีกรอบ เสียงครางของทั้งสามดังระงม เซริวตอกอัดสะโพกอย่างหนักหน่วงและปลดปล่อยน้ำกามใส่เครื่องป้องกัน
มีญ่ารีบหยิบเครื่องป้องกันมาสวมใส่ให้เขาและขึ้นขี่เขาทันที เซริวก็ไม่น้อยหน้าแค่ผู้หญิงสองคนเขาจะยอมแพ้ได้ยังไง เครื่องป้องกันที่ใช้แล้วหล่นเกลื่อนเต็มพื้น
เขามองดูสองสาวที่นอนหมดแรงอยู่บนเตียง เขาไม่หลับนอนกับผู้หญิงแปลกหน้าเมื่อเสร็จสม คือจ่ายจบแยกย้ายไม่สานต่อ
“มึงมองอะไร”
“สงสัยจะหนักเอาเรื่อง”
“อย่าเสือก กลับกรุงเทพ”
“คุณจะไม่พักเลยเหรอครับหนักหน่วงจังช่วงนี้”
ภูผาเป็นห่วงสุขภาพร่างกายของเจ้านาย เซริวไม่ค่อยแข็งแรงตั้งเด็ก แต่พอโตขึ้นใช้ร่างกายเหมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต เจ็ดแหลกไม่สนสุขภาพตัวเอง
“คุณผู้หญิงโทรมาอีกแล้วครับ”
“คงไม่พ้นเรื่องนั้น” เขาเบื่อที่จะต้องไปดูตัว ขืนแต่งงานกันไปก็อยู่ด้วยกันไม่ได้อยู่ดี เพราะเขายังไม่อยากหยุดอยู่ที่ใคร
“คุณเซริวลองมีเมียดูไหมครับ”
“ไนล์มึงโง่หรืออะไร กูไม่อยากมีเมีย” เขาไม่อยากหาห่วงมาผูกคอ เกลียดที่ต้องรายงานทุกอย่างเวลาไปไหนพวกผู้หญิงน่าเบื่อไปหมด
เซริวเดินทางมาถึงกรุงเทพในช่วงสายๆ เขายืนมองกระจกห้องน้ำเพราะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ หยดน้ำเกาะตามร่างหายของเขา เซริวลูบที่แผลผ่าตัดที่ยังคงมีร่องรอยอยู่
เขาผ่าตัดหัวใจตั้งแต่อายุไม่กี่ขวบโรคลิ้นหัวใจรั่ว หมอบอกว่าโตขึ้นอาจจะไม่หายขาด เพราะเขาไม่ได้เปลี่ยนลิ้นหัวใจ
ครืด ครืด
“ว่า”
(พี่ชาย ตอนเย็นนี้ผมฝากด้วยนะคงต้องขอบาย)
“ไม่ได้! นายต้องไปกับพี่”
(ไม่เอาวะ ตอนนี้ติดหญิงอยู่)
“อย่าเห็นแก่ตัวดิวะ ไอ้เซบ!” เซริวมองมือถือน้องชายเขาไม่คิดจะช่วยกันเลย ว่าแต่มันไปติดหญิงที่ไหนวะเขาไม่เคยรู้มาก่อน
“ทำยังไงดีวะ”
ตอนเย็นมามี้นัดทานข้าวกับสาวๆ ที่เลือกมา ไม่ว่าจะเลือกมาให้สักกี่คนโดนเขาจัดการรีบวิ่งกลับบ้านทันที
“คุณเซริวเรียกผมมามีอะไรครับ”
“ไนล์ทำยังไงผู้หญิงถึงจะเกลียดเราวะ” เขาต้องหาวิธีแกล้งป่วยหลายรอบแล้วครั้งนี้มามี้คงไม่เชื่อ หรือจะแกล้งสาวๆ ดี
“ทำตัวเหี้*ๆ คุณก็เหี้*อยู่แล้ว”
“ไอ้ไนล์!”
“ครั้งแรกก็ทำให้พวกเธอไม่ประทับใจครับ”
“ไม่ประทับใจยังไงวะ” ที่ผ่านมาเขาก็ไม่น่ามีอะไรประทับใจ ข่าวออกมาแต่ละวันก็มีแต่ข่าวดีๆ แบบดีไม่ห่างเหิน
“ไอ้เจฟฟ์เพื่อนรัก”
ใช่แล้วเขาหนีการดูตัวในครั้งนี้ได้สำเร็จ โดยอ้างว่าเพื่อนมีงานด่วนจึงต้องรีบตามมาช่วย ที่ไหนได้พวกเขาหนีพัทยามาหาไคโร
เพล้ง!
“เธอเป็นใคร!” เซริวหยิบปืนขึ้นมา น้องชายของเขาไม่เคยพาผู้หญิงเข้าบ้าน หรือจะเป็นโจรวะแต่มันก็ไม่น่าโง่ขนาดนั้น
“เฮ้ยย เอาปืนลง” ไคโรได้ยินเสียงแก้วแตกจึงรีบออกมาจากห้องทำงาน พี่ชายมันมาทำไมไม่บอกวะนี่ก็ดึกแล้ว
“น้องครีมเข้าห้องไปก่อน”
“ค่ะ”
อึ้ง เซริวไม่เชื่อว่ามันจะใช้เสียงสองเสียงสามคุยกับผู้หญิง ไอ้ไคโรมันเสือผู้หญิงดีๆ นี้เองเดี๋ยวนี้มันมากินถึงที่บ้านเลยเหรอ
“มองอะไรหน้าผมอยู่นี้”
“ใครวะ”
“เมีย!”
“แค่เมียเอง ห๊ะ” ทั้งเซริวและเจ้าคุณมองหน้ากัน อะไรวะงงไม่หมดแอบไปมีเมียตอนไหน เดี๋ยวนี้มันผูกมัดเขาแล้วเหรอ
“ไม่ต้องถามอยากเล่าเดี๋ยวเล่าเอง หนีมาแบบนี้ผมไม่เกี่ยวนะ”
“ก็มาแล้วขอเหล้าหน่อย”
“ไปกินที่อื่น”
“ไรวะทุกครั้งก็กินอยู่นี้ได้”
“ไปสูบบุหรี่ข้างนอก” ไคโรไล่พี่ชายและเพื่อนพี่ชายออกไป น้องครีมแพ้กลิ่นบุหรี่เดี๋ยวเป็นอะไรขึ้นมาจะแย่เอา
“อะไรของมึง”
“น้องครีมแพ้ควันบุหรี่”
“น้องครีมๆ เดี๋ยวนี้หันมาแดกครีมแล้ว” เซริวเดินออกมาสูบบุหรี่ข้างนอก อะไรก็ไม่ได้มันเปลี่ยนไปมากจนเขาไม่คิดว่าจะเป็นได้ถึงขนาดนี้ ต้องเป็นแผนที่มันไม่อยากไปดูตัวมันต้องจ้างมาแน่ๆ