บทนำ

บทนำ

อาการปวดหัวจนแทบระเบิดในตอนเช้าทำให้หล่อนไม่อยากลุกจากเตียง เมื่อวานเลี้ยงส่งอำลาวงของตัวเองที่ต้องปิดฉากลง ทั้งด้วยเหตุผลเจ้าของบริษัทไม่อาจแบกรับภาระต้นทุนที่ไม่เคยคืนผลกำไรไหว นักร้องในวงต้องการมีอิสระรับงานเดี่ยว แต่ละคนมีศักยภาพมากพอจะฉายเดี่ยวไม่ต้องมัดรวมขายเป็นวงซึ่งต้องหารเงินกันอีกรอบทั้งที่ทำงานหนักไม่เท่ากัน

สุทัชชา อิ่มเอมฤดีสาวตัวเล็กที่ถูกเพื่อนในวงกลบจนมิด ส่วนสูงกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบแปดของหล่อนกลายเป็นปมด้อยไปโดยปริยายเมื่อต้องยืนข้างเพื่อในวงที่สูงหนึ่งร้อยหกสิบห้ากันทั้งนั้น เป็นเหมือนหลุมที่โดนมองผ่าน แฟนคลับของตนมีเท่าหยิบมือและเริ่มหายไปทีละคนสองคน

ถึงเสียงร้องของหล่อนจะดีมีเอกลักษณ์ แต่ในยุคที่หน้าตาสำคัญกว่าเสียง...สุดท้ายก็ต้องปล่อยความฝันให้หลุดลอย

ร่างบางค่อยเปิดเปลือกตาอย่างเชื่องช้า จำได้ว่าเมื่อวานดื่มไม่เยอะแต่ทำไมถึงได้ปวดหัวจนเหมือนจะระเบิดขนาดนี้ อีกทั้งร่างกายยังได้รับไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ค่อยก้มมองก็พบว่าผ้าห่มที่ใช้คลุมกายร่นมากองบนหน้าตัก เผยให้เห็นเนื้อตัวเปลือยเปล่าจนหล่อนรีบยกผ้าผืนหนามาปิดเอาไว้

เหลียวมองข้างกายก็พบชายหนุ่มที่นอนคว่ำหน้า มีแผ่นหลังกว้างที่โผล่พ้นผ้านวมให้รู้ว่าเขาก็เปลือยไม่ต่างจากหล่อน

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น” พึมพำเสียงเบาแล้วพยายามคิดถึงเรื่องเมื่อคืน

จำได้ว่าชนแก้วกับเพื่อนและผู้บริหาร แต่เหมือนว่าหล่อนจะหยิบแก้วผิดจากน้ำอัดลมกลายเป็นค็อกเทลรสหวานที่ไม่เคยดื่ม จึงติดใจดื่มหมดแก้ว จากนั้นก็เริ่มเวียนหัวและร้อนผ่าวตามเนื้อตัว ขอเปิดห้องพักในโรงแรมใกล้เคียงเพื่อจะอาบน้ำชำระกาย

เผลอชนกับผู้หญิงคนหนึ่งจนคีย์การ์ดตก!

คิดดังนั้นก็เบิกตากว้าง แสดงว่าคีย์การ์ดต้องสลับกันแน่นอน...

พอคิดมาถึงตรงนั้นก็เริ่มเห็นภาพตัวเองกำลังถอดเสื้อผ้า ไม่นานก็มีชายหนุ่มร่างกำยำเดินเข้ามากอดจากข้างหลัง เริ่มบรรเลงเพลงรักโดยที่หล่อนพยายามปฏิเสธ มือของเขาปัดป่ายไปทั่วกายหล่อนก่อนจบที่ห้องน้ำแล้วมาต่อบนเตียง

เรียกว่าเขาเรียกร้องเอาทั้งคืนอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย เป็นหล่อนเองที่สลบเหมือดจากการถูกเอาเปรียบ

นึกโกรธตัวเองที่สะเพร่าและโทษคนข้างกายไม่ดูให้ดีเสียก่อนว่าใครเป็นใคร

หล่อนอยากร้องไห้กับชีวิตที่ไม่เป็นดั่งใจสักอย่าง รีบก้าวเท้าลงจากเตียงแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวที่อยู่ใกล้มาคลุมกายเอาไว้ ทุกอย่างก้าวรวดร้าวราวกับร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยง การเดินต่างไปจากทุกครั้งต้องถ่างขาเล็กน้อยแล้วรีบก้าวให้ยาวเพื่อเข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำ

ไม่มีเวลาร้องไห้หลังเสียตัวเหมือนในละคร เธออยากออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุดก่อนอีกฝ่ายจะตื่น ยังดีที่หยิบเสื้อผ้ามาด้วยจึงรีบสวมทั้งที่ยังเช็ดตัวไม่แห้งสนิท เสื้อจึงเปียกเป็นหย่อม

เปิดประตูห้องน้ำเสียงเบาแล้วพยายามย่องไปยังเตียงนอนเพื่อหยิบโทรศัพท์ที่วางไว้หัวเตียง ภาวนาไม่ให้คนที่หลับตื่นเสียก่อน

“เอาเงินของเธอไปสิ ฉันวางไว้ให้แล้ว...ไม่อยากใช้บริการเปล่า” แต่คนที่ควรหลับกลับยืนสวมชุดคลุมแล้วค่อยหันมามองหล่อนด้วยใบหน้ายุ่ง

พอเห็นเขาเต็มตาก็เบิกตากว้าง ไม่นึกไม่ฝันว่าผู้ชายคนเมื่อคืนที่ร่วมรักกับหล่อนจะเป็นพระเอกคนดังที่อยู่ในกระแสขณะนี้ ละครที่เขารับเล่นโด่งดังทุกเรื่อง เพียงแค่เห็นชื่อก็การันตีถึงความสำเร็จได้แล้ว เหมือนดอกฟ้าที่หล่อนทำได้แค่แหงนมอง

คิรากร ภิรมย์เดชา!

“ฉันว่าคุณกำลังเข้าใจผิด ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่คุณซื้อบริการ แค่เข้าห้องผิดแล้วก็...” พยายามจะอธิบายให้เขาเข้าใจเมื่อมองใบสีเทาจำนวนห้าใบวางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง ถึงกับสะอึกที่เขาตีราคาของหล่อนเป็นจำนวนเงิน

ทั้งที่ตนสูญเสียความสาวไปโดยไม่สามารถเรียกคืนกลับมาได้

“จะเข้าห้องผิดหรือเธอเป็นใครมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน เพราะยังไงเมื่อคืนเราก็มีเซ็กส์กันแล้วฉันก็ไม่ชอบกินของฟรี ถึงจะเป็นแค่ของกินชั่วคราวหรือของเล่นราคาถูกก็ตาม นี่เงินสำหรับเรื่องเมื่อคืน เธอทำให้ฉันพอใจมากเลยล่ะ”

ยัดเงินจำนวนนั้นใส่มือของหล่อนเมื่อเห็นท่าว่าหญิงสาวจะไม่ยอมหยิบ เขาไม่ต้องการให้มีเรื่องวุ่นวายตามมาภายหลังหากหล่อนจะมาเรียกร้องอะไรที่เกินตัว

บอกเลยว่าคนอย่างคิรากรไม่มีทางยอม

“เงินนั้นให้แล้วก็ถือว่าจบ ฉันไม่คิดสานต่อกับใครเป็นครั้งที่สอง หวังว่าจะไม่เห็นเธอมาป้วนเปี้ยนให้รำคาญสายตานะ” พูดธุระของตัวเองจบก็เดินเข้าห้องน้ำปล่อยให้ร่างบางยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นด้วยความเจ็บใจ จะโต้กลับก็เถียงไม่ทันเพราะคำพูดมันจุกอยู่ที่คอ ทำได้เพียงยกมือปาดน้ำตาอย่างเหลืออด

ทิ้งเงินที่เขายัดใส่มือไว้บนเตียงไม่คิดจะหยิบให้เป็นเสนียดแก่ตัว จุดสีแดงเห็นเด่นชัดบนเตียงที่ปูด้วยผ้าสีขาว หล่อนจึงเลือกจะดึงผ้านั้นลงมากองไม่อยากเห็นให้เจ็บปวด

“คุณมันทุเรศที่สุด!” เดินผ่าหน้าห้องน้ำก็ตะโกนด่าเขาไปหนึ่งที ค่อยเปิดประตูแล้วปิดเสียงดัง ออกจากห้องที่เกิดเหตุไม่คาดฝันกับตัวเอง

ภาพยิ้มแย้มของเขาและเสียงชื่นชมในความหล่อที่ตนได้ยินจากพี่ในวงเล่าเรื่องของชายหนุ่มคงเป็นความเท็จ พอได้มาเจอตัวจริงที่เหมือนปีศาจร้าย จึงภาวนาว่าขออย่าให้เรากลับมาพบเจอกันอีกเลย

ไม่ว่าตอนนี้หรือตอนไหน...ก็ไม่อยากผูกสมัครกับผู้ชายที่ตีตราผู้หญิงเป็นของเล่นราคาถูก!