ของหวานท่านประธานสุดที่รัก

เกริ่น

“มะ มันใหญ่เกินไปนะคุณ หนูพายทำไม่ได้”

พายหอมว่าเสียงสั่น ดวงหน้าขาวนวลเนียนแต้มสีแดงจัด และความร้อนรุ่มในใจผ่านออกมาทางร่างกายจนเขาสังเกตเห็น

ร่างสูงก้าวมาใกล้ๆ มองพายหอมอย่างกับเด็กน้อย ซึ่งจ้องของหวานชิ้นโตด้วยความอยากลิ้มลอง แต่ยังหวาดกลัวขนาดใหญ่โตของมัน

“ผมป้อนดีไหม รับรองหนูพายจะติดใจ” เสียงเขาทุ้มน่าฟัง และขยี้ความรู้สึกหล่อนจนเสียวสะท้าน

“จะดีหรือคะ ดะ เดี๋ยวก็เลอะเทอะหมด”

ริมฝีปากบางยกยิ้ม และไม่รอให้ฟังตอบใด มือใหญ่หยิบขนมปังซินิมอลโรลเคลือบครีมชีสหอมหวานส่งเข้าปากคนน่ารัก ที่ตอนนี้เนื้อตัวสั่นจัด สั่นด้วยความอยากลองลิ้มรับรสชาติหวานหอมล้ำลึกจากชายหนุ่ม

“อะ อ้า อุ๊ย...อร๊าย..”หล่อนกัดไปคำหนึ่ง รับรู้ถึงความหอมหวาน หอมมัน อาหารจากฝีมือเขาเลิศรส

ผู้ชายคนนี้มีมือใหญ่หากยาวสวยและคล่องแคล่ว อีกทั้งลิ้นก็รับรสชาติได้เยี่ยมยอดกว่าใคร ในยามค่ำหล่อนเก็บเอาภาพหนุ่มหล่อไปฝันถึงอยู่เสมอ

“โอ้ คุณทำหน้าหนูพาย ...เลอะหมดแล้ว อี้เปื้อนที่แก้มด้วย”

หล่อนประท้วงเขาอย่างอายๆ ก่อนใช้นิ้วเล็กๆ ของตัวเองพยายามเช็ดริมฝีปากอวบและข้างแก้ม แต่มันคงไม่ทันใจเขา

“ผมรู้นะว่า...คุณชอบมองผมเวลาทำขนม และสงสัยใช่ไหมว่า...ลิ้นยาวๆ และสากๆ เนี่ย ทำไมถึงได้ฉายาลิ้นสว่าน...” เขาลากเสียงยาว พลางมองหล่อนด้วยสายวิบวับ

“เปล่านี่คะ หนูพาย ไม่เคยแอบมองคุณ และไม่เคยสงสัยเรื่องนั้นด้วย” หล่อนปฏิเสธเป็นพัลวัน

และต้องตาโต เมื่อเขารุกเข้ามาหาแล้วจุมพิตบนริมฝีปากซึ่งยังมีคราบของหวานติดอยู่

จากนั้นหญิงสาวก็รู้แล้วว่า...ฉายาลิ้นสว่าน ไม่ได้มีไว้แค่ชิมขนมเท่านั้น

*********

“เอ๊ะ...ทำไมตัวอุ่นอย่างนี้ มะ ไม่สบายหรือ”

พายหอมร้องอย่างตกใจ หลังจากเปิดประตูห้องเข้ามา และเห็นว่ามีร่างสูงใหญ่นอนอยู่บนโต๊ะกว้าง

ผู้ชายคนนี้งดงาม มากด้วยเสน่ห์ ตอนนี้ยิ่งชวนให้ใจเต้นระส่ำ เมื่อร่างสูงใหญ่แปลงร่างเป็นมนุษย์ขนมหวานรอให้หล่อนชิมรส

แผงหน้าอกของเขาแน่น หัวนมแข็งเป็นไต มองแค่นั้นหล่อนก็รีบหลับตา ก่อนที่หัวใจจะเสียการควบคุมไปมากกว่านี้

เมื่อลืมตาอีกครั้งก็มองไปยังขายาวๆ ที่มีไรขนอ่อน หล่อนเพิ่งรู้ว่าผู้ชายยามเปลือยกายน่ามอง น่าคลั่งไคล้จนแทบบ้า และตะกี้ก็เป็นหล่อนเองที่เผลอใช้มือไปสัมผัสเนื้อตัวเขา กลิ่นหอมอ่อนๆ รสวนิลายังติดมือ ความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อก็ชวนให้อยาก...ลูบไล้อย่างไม่รู้เบื่อ

“คุณคะ...” พายหอมร้องถาม แต่อีกฝ่ายไม่ตอบได้แต่อมยิ้ม

ดวงตากลมโตพิศร่างนั้นช้าๆ ก่อนหยุดที่ดวงหน้าหล่อเหลา จะว่าไปแล้วหล่อนคุ้นหน้าเขาชะมัด แม้ตอนนี้จะไม่เห็นดวงตา แต่แพขนตาหนาๆ กับคิ้วเข้มที่เรียงเป็นแพสวยก็ชวนให้ใจสั่น

“ถ้าไม่ตอบ หนูพายจะไปแล้วน้า” ทั้งที่เอ่ยออกไปเช่นนั้น แต่สองขาของหล่อนกับไม่ยอมก้าวหนี

พายหอมสูดลมหายใจลึก หล่อนคงบ้าไปแล้วที่เผลอไผลร่างเปลือยเปล่าของชายหนุ่ม แล้วตอนนี้ในหัวก็คิดไปเลื่อนเปื้อนโดยเฉพาะคำพูดนั้น

“ผมอยากเป็นขนมหวานชิ้นโตให้คุณหม่ำไปชั่วชีวิต”

เสียงทุ้มๆ ที่ฝังอยู่ในใจดังเข้ามาในโสตประสาท เสียงนั้นคือภาพของชายที่หล่อนปลื้มมาตั้งแต่ได้ยินเขาให้สัมภาษณ์รายการทางโทรทัศน์จนเป็นวลีสุดฮิตไปทั่วบ้านทั่วเมือง และคาดไม่ถึงว่าวันนี้จะเป็นจริง วันที่เขามานอนอยู่ตรงหน้าในสภาพไร้เสื้อผ้า!

ความหวานลอยอ้อยอิ่งในชั้นบรรยากาศ และความหอมก็ชวนให้ลิ้มลอง

เนื้อตัวเขาเคลือบด้วยช็อกโกแลต และครีมสีขาวเนียนนุ่ม ตรงแก่นกายมีโดนัทกองเป็นภูเขาขนาดย่อม หล่อนไม่อยากจินตนาการไปไกล กระนั้นก็อดอยากรู้ไม่ได้ว่าน้องชายเขา...กำลังหลับใหลหรือว่าแข็งขันพร้อมลงสนามรบ!

“วันเกิดปีนี้ของหล่อน ช่างมีเรื่องสุดเซอร์ไพร้ส...มีผู้ชายสุดหล่อนอนรอให้เข้าไปกินอยู่ตรงหน้า”

ชายหนุ่มที่นอนหลับตาพริ้ม และกายแกร่งเริ่มเคลื่อนไหว เขาเผยรอยยิ้มน้อยๆ ตรงมุมปาก รอยยิ้มซึ่งหล่อนจดจำได้ว่าเคยเห็นในหน้าปกของนิตยสารบริษัทสวัสดีเบเกอรี่ และสื่อออนไลน์อยู่เป็นประจำ

และเขาเป็นหนุ่มใหญ่ที่ร้อนแรงมาก จนผู้หญิงคนไหนเพียงแค่เห็นใบหน้าก็จดจำไปชั่วชีวิต

ตอนนี้ พายหอมมั่นใจว่าคนที่นอนอยู่บนโต๊ะ ต้องเป็น เขาฌอน ทรงไทย วอล์คเกอร์ ซีอีโอบริษัทสวัสดีเบเกอรี่ ผู้ชายที่สาวๆ ซึ่งเป็นสาวกขนมหวานคลั่งไคล้ และหล่อนคือหนึ่งในนั้น

แต่คนธรรมดาอย่างพายหอมไม่มีทางได้พบเขา แล้วเหตุใดคืนนี้ชายหนุ่มถึงมาปรากฏตัวที่นี่ ในสภาพซึ่งชวนทำให้ใจแตก!

“ปล่อยให้ผมรอตั้งนาน จากที่ไม่คิดอะไร ตอนนี้เริ่มเครียดจัด จนอดทนไม่ไหวแล้ว ทำไมถึงใจร้ายกับผมแบบนี้ครับ”

คำพูดเขาฟังแล้วก็สองแง่สามงาม แต่เดือนพายหอมก็เตือนสติตนไม่ให้ผลีผลามด่วนกระทำสิ่งใดลงไป

หล่อนไม่ใช่คนซื่อถึงจะดูไม่ออกว่าอีกฝ่ายกำลังอ่อย อ่อยหล่อนแบบต้องการสานต่อความสัมพันธ์แบบถึงอกถึงใจ

ดวงตากลมโตมองการเคลื่อนไหวของคนร่างสูงใหญ่ พอเห็นเขายันตัวเตรียมลุกขึ้นจากโต๊ะ หล่อนก็ร้องเสียงตกอกตกใจ

“อุ๊ย...อย่าลุกขึ้นมานะคะ ไม่อย่างนั้น หนูพายไม่รับผิดชอบความปลอดภัยของคุณจริงๆ ด้วย ฮิๆ ๆ”

หญิงสาวหน้าตื่น กลัวเหลือเกินว่าหากเขาลุกขึ้นนั่ง กองโดนัทตรงกลางลำตัวอาจล่วงออกจากร่างกาย

แต่ชายหนุ่มไม่ฟังคำทัดทาน เขาลุกจากการนอนบนโต๊ะกว้างอย่างคนเกียจคร้าน กายแกร่งของเขาอุ่นจัด และแผ่ความร้อนรุ่มมาถึงหล่อน

“เอ แล้วตะกี้ใครแอบแต๊ะอั๋งผม...”

ขนมหวานที่กลายเป็นมนุษย์ว่าพร้อมยักคิ้วให้หล่อน

“เอ่อ หนูพาย..ไม่ได้ตั้งใจ ก็ห่วงว่าทำไมคุณถึงมานอนตรงนี้ แอร์ก็เย็น แล้วยังไม่ใส่...”

เอ่ยได้เท่านั้นจึงเงียบเสียง ในหัวคิดไปถึงฉากหวิวไหว ที่หล่อนกับเขาแลกรสสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้งในห้องครัว และบนโต๊ะพร้อมมีอุปกรณ์ช่วยมากกว่า รวมถึงส่วนผสมหวานจัดที่ใช้ในการทำเบเกอรี่!

“ผมมารอเป็นของขวัญวันเกิดให้หนูพายยังไงล่ะ รออยู่ตั้งนาน ไม่เห็นชิมเสียที หรือว่า...ไม่ถูกใจ”

ดวงตากลมโตของหล่อนเบิกค้าง สิ่งที่เขาเอ่ยออกมาเป็นเรื่องจริงใช่ไหม

“มองผมนานอย่างนี้ อยากให้ช็อกโกแลตกับครีมละลายออกจากตัวสินะ แต่แบบนั้นมันไม่สนุกสักนิด พายหอมต้องมา...จัดการมันด้วยลิ้นเล็กๆ ดีไหม ลองชิมความหวานและกับรสเข้มข้นของช็อกโกแลตบนตัวผมดู จากนั้น...ค่อยเปลี่ยนเป็นชิมอย่างอื่นที่ถึงใจยิ่งกว่า”

เขาเชื้อเชิญด้วยดวงตาคมและเสียงทุ้มเข้มขยี้หัวใจ

“หนูพาย...คิดว่า...” หล่อนไม่รู้จะพูดสิ่งใด ปากนั้นค้านแต่ใจอยากกระโดดเข้าใส่เขา หล่อนสับสนไปหมดแล้วในเวลานี้

ชายหนุ่มรู้ว่าหล่อนไม่ประสีประสา เขายิ้มอีกครั้ง พร้อมขยับตัวคราวนี้กองโดนัทพลันหล่นออกจากร่างกาย เผยเห็น...บางส่วนที่ซ่อนอยู่ ซึ่งกำลังแข็งขัน

หญิงสาวรีบยกมือขึ้นปิดหน้า ร่างกายหล่อนสั่น ขาแทบจะไร้เรี่ยวแรง ผิดกับหัวใจที่เต้นตึกตัก

“อาย...ผมแบบนี้ แล้วจะได้กินของหวานไหม เอาแบบนี้ให้ผมป้อนดีไหมครับ” เขาเสนอ พร้อมก้าวลงมาจากโต๊ะกว้าง

หนึ่ง...สอง...สาม

ไออุ่นจัดจากร่างฌอนแผ่ความร้อนแรงรดเรือนร่างหญิงสาว

“คุณจะทำอะไรคะ”

เขายิ้มยั่วใจ และเอ่ยเสียงแหบพร่า

“ทำอย่างที่ขนมพายต้องการยังไงละ... เป็นของหวานให้คุณชิม...”

เมื่อเขาเอ่ยถึงตรงนั้น พายหอมก็พร้อมจะรองรับความหวานที่เขาจะปรนเปรอให้หล่อน ทั้งทางปากบน และปาก...