2 - บังเอิญ

Talk เพลิง

ประเทศอังกฤษ

ผมมาถึงที่โกดังด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดหัวเสีย โชคดีที่ลูกน้องคุมเพลิงเอาไว้ได้ แต่ก็เสียหายเยอะพอสมควร

“มึงดูแลยังไงปล่อยให้ไฟไหม้”

“อ้าวเฮีย! กูก็ไม่ได้ดูตลอดไหมวะ กูไม่ได้นอนเฝ้าทุกวันจะรู้ไหมว่าพวกแม่งมันจะเล่นสกปรก” ไอ้นี่มันชื่อไฟ เป็นน้องชายของผมเอง

“เป็นมัน ?”

“เล่นแบบนี้ถ้าไม่ใช่พวกมันแล้วจะเป็นใครวะ” ผมกำหมัดแน่นพวกมันกัดไม่ปล่อยจริง ๆ

ผมทำธุรกิจสีเทาแน่นอนว่าต้องมีศัตรูรอบตัว แต่ก็มีอยู่แค่พวกเดียวที่กัดไม่ยอมปล่อย พวกคาเรน พวกมันทำธุรกิจมืดเหมือนกันกับผม พักหลังมานี้ผมขยายธุรกิจไปหลาย ๆ ประเทศ คงเผลอไปเหยียบหางมันเข้า

“ให้ไอ้เคนไปหากูที่บริษัท” ผมสั่งลูกน้อง

“ครับนาย”

“มึงจะกลับบริษัทพร้อมกู ?” ไอ้ไฟถามผม

“เออ”

ผมไม่อยากอยู่เห็นภาพโกดังสินค้าที่ถูกไฟไหม้ กลัวจะอดใจไม่ได้บุกไปยิงถล่มพวกมัน ตอนนี้ผมจะปล่อยให้มันได้ใจไปก่อนแล้วค่อยคิดบัญชีทีหลัง

#บริษัท

บริษัทที่ว่าคือบริษัทค้าของผิดกฏหมาย ส่วนบริษัทที่โปรงใสพ่อผมเป็นคนดูแล พ่อให้ผมกับไอ้ไฟมาดูแลธุรกิจพวกนี้แทน

ก็อก ๆ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นในขณะที่ผมกับไอ้ไฟกำลังคุยกันอยู่

“เข้ามา”

คนที่เดินเข้ามาคือไอ้เคนลูกน้องคนสนิทของผม “นายจะให้ผมจัดการพวกมันเลยไหมครับ”

“ยังก่อน”

“ทำไมวะ” ไอ้ไฟถาม

“ยังไม่ถึงเวลา” บอกน้องชายจบผมก็ถามไอ้เคน “มูลค่าความเสียหายเท่าไหร่ ?”

“เท่าที่ผมดู โชคดีที่ไฟไม่ได้ลามไปถึงโซนเก็บสินค้า ไหม้แค่พวกของค้างสต็อก มูลค่าความเสียหายประมาณสามสิบล้านครับนาย”

“อืม ไปจัดการเรื่องให้เรียบร้อย”

“มีอีกเรื่องครับนาย”

“ว่ามา”

“นักศึกษาแลกเปลี่ยนที่นายให้ทุนไปมีทั้งหมดสามคนที่สอบได้คะแนนสูงสุด นี่ครับแฟ้มประวัติ” แฟ้มสีดำถูกวางตรงหน้าของผม

“ทำไมไม่เอาไปให้พ่อกูดู”

“นายใหญ่บอกว่าเรื่องนี้ยกให้นายจัดการครับ”

“พ่อคงอยากให้มึงมีประวัติทำเรื่องดี ๆ บ้าง”

ผมเปิดแฟ้มเอกสารดูทีละหน้า ก็แค่นักศึกษาที่สอบได้ทุนไม่จำเป็นที่จะต้องสนใจอะไรขนาดนั้น แต่เมื่อเปิดแฟ้มไปจนถึงหน้าสุดท้าย ผมก็ต้องจ้องมองผู้หญิงในภาพตาไม่กระพริบแล้วคิดในใจว่าโลกช่างกลมจริง ๆ

“เอิงเอย” ผมอ่านชื่อของเธออย่างสนใจ

จะไม่ให้สนใจคงไม่ได้เพราะเธอคือผู้หญิงคนที่ผมพากลับโรงแรมก่อนที่จะกลับอังกฤษ ใบหน้าจิ้มลิ้มชวนมองกับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอมันยังติดตาผมอยู่

นึกแล้วก็เสียดายที่ปล่อยเนื้อชิ้นดีแบบนั้นไป ไม่คิดว่าจะบังเอิญขนาดนี้ ก็ดีจะได้ไม่ต้องเสียเวลาตามหาให้เหนื่อย

“คนนี้ชื่อเอิงเอย สอบได้คะแนนสูงที่สุดเลยครับนาย”

“น่าสนใจดี” ผมมองภาพก่อนจะพูดออกมา

“ไหนขอดูหน่อยดิ” ไอ้ไฟกำลังจะมาดูแฟ้มเอกสารแต่ผมดึงหนีก่อนที่มันจะเดินมาถึง

“หวงอะไรวะแค่นักศึกษาแลกเปลี่ยน”

“กำหนดเดินทางมาอังกฤษเมื่อไหร่ ?” ผมถามไอ้เคน

“ต้นเดือนหน้าครับนาย”

“… เอิงเอย ชื่อเพราะดี หึ!” ผมพูดพึมพำก่อนจะสั่งลูกน้องคนสนิท “ถ้าเธอมาถึงอังกฤษเมื่อไหร่มึงจัดการส่งช่อดอกไม้ไปต้อนรับที่สนามบินด้วยก็แล้วกัน”

ทั้งไอ้ไฟและไอ้เคนต่างขมวดคิ้วมองผมอย่างแปลกใจเมื่อได้ยินคำสั่งนั้น

“ใคร เมียเก่ามึง ?”

“มึงเคยเห็นกูมีเมีย ?”

“เออว่ะ ปกติกินแล้วทิ้ง ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครทำไมมึงถึงสนใจมากขนาดนั้น”

“… ของเล่นชิ้นใหม่”