Chapter 3 ที่ระบายของความเกลียด NC2

เพียะ !!

ยามฟาดแรงๆ ก็เกิดรอยมือเด่นชัด เฌอเอมสะดุ้งเผลอแอ่นก้นสูง พลางขยับส่ายร่อนไปมา ทว่าเป็นการยั่วสายตาของชายหนุ่มอย่างไม่ตั้งใจ

“ดี”

กลีบกุหลาบช่อนี้มีแต่ปวีร์ที่ได้ลิ้มลองและเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว เขาขยับกระแทกดุเดือดจนร่างบางน้ำตารื้นจากความจุกและเสียวปะปน ด้านหลังตบสะโพกแรงจนคนโดนเผยอปากครางระส่ำทว่าเสียงมันกับจมหายลงไปในหมอน ในขณะที่ชายหนุ่มก็สูดปากมองการขยับความเป็นชายทะลุทะลวงรูรักเข้าไปจนสุด

“อ๊า”

“พี่วีร์ จะจุก อื้อ”

“จุกหรือเสียวเอาดีๆ”

คนตัวเล็กเอื้อมมือไปด้านหลัง หมายจะดันหน้าท้องอีกฝ่ายได้ผ่อนแรง กลับถูกมือหนาจับล็อกขัดไว้กับบั้นท้าย แล้วกระแทกท่อนลำรูดสัมผัสกับผนังอุ่นแรงๆ เสียดสีช่องทางเป็นเวลานานจนแดงแจ๋

“ท่านี้เอมจุกนะ”

เมื่ออีกฝ่ายสะอื้นกับความหน่วงช่องท้อง คนด้านหลังก็ชะงักลงทันทีแล้วก้มลงจูบบนแผ่นหลังเนียนอย่างแผ่วเบาจนหญิงสาวแอบประหลาดใจอยู่มาก ปวีร์ไม่เคยอ่อนโยนกับเรื่องบนเตียง ตลอดเวลาที่เคยนอนด้วยกันทว่าคราวนี้กลับทำในสิ่งที่เธอไม่คิดว่าเขาจะทำ

“อดทนให้พี่หน่อย ชอบท่านี้ที่สุดเลย”

น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหูจนคนฟังขนลุก ตลอดเก้าปีปวีร์แทนตัวเองด้วยฉันกับเธอมาตลอด ทว่าคราวนี้เขากลับหลุดปากออกมา คนอยู่ใต้อาณัติไม่มีสิทธิ์ร้องขอ ยอมให้คนอายุมากกว่าได้กระทำในท่าคลานเข่าอย่างสมใจ เพราะต่อต้านไปก็ไม่เป็นผลอยู่ดี

“แอ่นขึ้นมา”

“ฮื่อ”

“แอ่นขึ้นมาอีก”

คราวนี้เฌอเอมจัดท่าทางตัวเองใหม่ใช้แขนสองข้างยันค่ำลงเตียงนิ่มแยกขาออกในจังหวะที่ถนัดให้ปวีร์ได้กระแทกเข้ามา เสียงเนื้อกระทบกันดังตับๆ ระงมทั้งเสียงครางเครือของผู้ชายด้านหลังคำรามราวราชสีห์ บั้นท้ายขาวอาบถูกกระแทกแรงๆ ก็แดงขึ้น พลันความซาบซ่านเล่นงานเฌอเอมอย่างหนัก เผลอส่ายร่อนเข้าหาท่อนลำอย่างลืมตัว

“อะอ้า!!”

“ดี”

“พี่วีร์ ฮึ่ก”

“ร่อนยั่วเหรอ”

คนตัวเล็กส่ายใบหน้าที่จมลงหมอน เหมือนอยากจะบอกว่าเธอไม่ได้ยั่วเขาเลยแม้แต่น้อย ก็พลันสะดุ้งตัวแรงอีกครั้ง

เพียะ !!

เพียะ !!

ฝ่ามือหนาที่ยังประคองบั้นท้ายสวยบีบแรงๆ จนเกิดรอยนิ้วมือทั้งฟาดฝ่ามือลงเนื้อผิวแก้มก้นอย่างมันเขี้ยวเมื่อคนเด็กกว่าส่ายร่อนบดท่อนเอ็นที่เสียบอยู่ด้านหลัง เขากดสะโพกเข้าออกดังสวบๆ เตียงนอนนิ่มพลันลั่นเอี๊ยดอ๊าดขึ้นตามจังหวะการกระแทกถี่รัว ผู้ถูกกระทำหายใจหอบกระชั้นหนักเมื่อความเสียวกระสันเข้าครอบครอง พลางร้องครางเรียกชื่อชายหนุ่มอย่างหลงลืมตัวว่าเป็นแค่ผู้หญิงที่ปวีร์เอาไว้ระบายความเสียวและความเกลียด

“พะ พี่วีร์”

โพรงเนื้อยังถูกสัมผัสด้วยความใหญ่โต น้ำเสียวที่ไหลออกมายืดติดท่อนลำยาวใหญ่ทั้งตอดรัดรึงปลายหัวหยักจน ใบหน้าหล่อเหลาบิดเหยเก ครั้นความเสียวกำลังจะแตกซ่านอยู่รอมร่อ ก่อนจะถอนมันออกแล้วดึงคนนอนหมอบขึ้นนั่ง จับเข้าที่คางมนบีบให้อ้าปากรอรับน้ำอุ่นที่กำลังชักรีดออกมา

“อ้าปาก”

“อือ...”

เรียวปากอ้าเผยอตามแรงบีบออกกว้าง มีปลายหนักหัวเงาและแดงจ่อเตรียมจะป้อนน้ำหวาน พลันดวงตาสวยหลับปี๋เมื่อท่อนลำกระตุกอยู่ตรงหน้าในระยะแค่คืบ

"ซีด -- อ๊า”

“อึก”

“กลืนลงไปเฌอเอม”

น้ำสีขาวขุ่นพุ่งกระฉูดเข้าใบหน้าแดงก่ำ ติดเลอะไปยังขอบปากทั้งดวงหน้า กลิ่นอันไม่คุ้นชินอยู่บนปลายจมูก รู้สึกมวนท้องแทบจะเอาอาหารที่กินไปมื้อค่ำออกมา ก็ต้องฝืนกลืนลงไป

“มัน อื้อ...”

“กลืน”

ปวีร์บีบคางคนตัวเล็กให้อ้ากว้าง ลิ้นอุ่นแลบออกมาเลียที่มุมปากอย่างพะอืดพะอม มันเป็นครั้งแรกที่เธอได้ลิ้มลองน้ำแห่งการระบายของชายหนุ่ม เมื่ออารมณ์เสร็จสมได้ถูกปลดคางมน ก่อนที่คนยืนจะป้อนส่วนหัวให้เธอได้ดูดกลืนกินราวกับเป็นแท่งไอติม จากนั้นเขาหยิบทิชชูออกมาเช็ดรอบหัวหยักและมือที่เลอะน้ำตัวเอง โดยไม่สนใจร่างโป๊เปลือยที่ทิ้งตัวหงายหลัง นอนหอบหายใจไม่เป็นจังหวะ

ดวงตาอ่อนไหวมองคนตัวโตที่ยืนเชิดใบหน้ากลางห้อง พลางเสยเส้นผมที่หล่นปกไปด้านหลังอย่างลวกๆ ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ มีเพียงเสียงหายใจเหนื่อยหอบและฝีเท้าของชายหนุ่มที่เดินวนไปมาเหมือนหาของ ก่อนจะหยิบเช็ดตัวพันรอบเอวหนาของตนและเสื้อผ้าที่ถอดกองไว้บนพื้น แล้วเดินออกไปยังห้องตัวเอง เขาไม่สนใจถามเอ่ยถามหรือเหลียวกลับหันมองอีกฝ่ายที่นอนสะอื้นภายในใจเลยสักนิด

ได้เสร็จเขาก็ไป...

มันต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว เมื่อทั้งหมดที่ปวีร์ทำ เขาย้ำเสมอว่ามันเกิดจากความเกลียด มองคนอายุน้อยเป็นเพียงเครื่องบำบัดความใคร่และความชิงชังก็เท่านั้น ในขณะที่เฌอเอมกลับรู้สึกผูกพันมาตั้งแต่เด็ก เพราะเห็นปวีร์มาตั้งแต่มีครอบครัวที่สมบูรณ์ มีช่วงหนึ่งที่ยังเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน ครั้นผู้เป็นแม่เป็นอดีตพนักงานในบริษัทของปุริมมาก่อน กระทั่งความสัมพันธ์ของผู้ใหญ่เปิดเผยออกมา ยามนั้นเขาก็เปลี่ยนไป เธอกลายเป็นตัวร้ายในชีวิตเขาทันที