บทที่ 1 รามคน ‘แทร่มา

@มหาวิทยาลัย B

ภาคเรียนที่ 1

ร่างสูงโปร่งผมบลอนด์เทาหม่น เบ้าหน้าฟ้าประทานเรียวราวกับเทพบุตรที่หลุดออกมาจากซีรีส์เกาหลี ราม รัชชานนท์ พ่อหนุ่มเฟรนลี่ที่สาวๆ ในมหาลัยต่างขนานนามให้เขา ของดีแห่งคณะบริหาร เขาหล่อเขารวย ความหล่อเหลาที่สูสีกับพี่ชายฝาแฝด ร่างสูง ผิวขาวเนียนใสราวกับผิวผู้หญิง หุ่นหนาร่างกำยำ ไม่ว่าจะมองมุมไหนใบหน้าฟ้าประทานของ ราม รัชชานนท์ ก็ชวนมองเสน่ห์น่าหลงไหล ทึ่งดึงดูดสายตาต่อเพศตรงข้ามได้ไม่ยาก รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์ ทำเอาสาวๆ ที่มองมาแต่ละทีถึงกับหัวใจละลายกันเลยทีเดียว เรียกได้ว่าสองพี่น้องคู่แฝด โรม ราม คู่นี้เป็นอีกหนุ่มคู่แฝดที่สาวๆ ในรั้วมหาลัย B นั้นต่างให้ความสนใจกันมาก ไม่แพ้คู่แฝดรุ่นพี่ต่างคณะอย่างพี่ริก และพี่ริว

เมื่อเอ่ยชื่อถึงราม หนุ่มหล่อรวยที่มีนิสัยเฟรนลี่แน่นอนไม่มีสาวๆ ในรั้ว มอ.B คนไหนที่ไม่รู้จักเขา รามถือเป็นอีกหนึ่งหนุ่มสุดฮอต ที่ฮอตไม่แพ้พี่ชายอย่างโรม และเพื่อนสนิท แทคิณ ไอดอลศิลปินชื่อดัง ถึงผมไม่ได้เป็นไอดอล อย่างไอ้เชี่ยคิณ แต่เรื่องหน้าตาความหล่อ และลีลาท่ามาก เอวดุดันของผมก็ไม่แพ้มันนะครับ

ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตนักศึกษาสีขาวและกางเกงยีนส์สีเข้ม สวมแว่นกันแดดสีชาที่เดินเข้าตึกคณะไปพร้อมกับโรม พี่ชายฝาแฝด ขณะที่สองหนุ่มพี่น้องเดินขึ้นตึกคณะบริหารนั้น มีสาวๆ ที่เดินผ่านไปมาเป็นอันต้องเหลียวหลัง ซึ่งแบบนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรสำหรับ โรมและราม เพราะสาวๆ ก็มักจะมีปฏิกิริยาท่าทีต่อหน้าพวกเขาเช่นนี้เป็นประจำ อย่างเช่นเดินเซเข้าหา แกล้งชนเอย อ่อยเอย ซึ่งสาวๆ ให้ความสนใจกับผมมาตั้งแต่ผมปี 1 จนกระทั่งตอนนี้ปี 3 ความสนใจที่สาวๆ ที่มีให้ผมก็ไม่มีท่าทีว่าจะลดน้อยลง ก็คนมันฮอตอะครับ ทำไงได้ผมหล่อ จบปะ...!

เมื่อทั้งสองหนุ่มพี่น้องมาถึงห้องเรียนได้ไม่ทันไร

“วันนี้อาจารย์ ยกเลิกคลาสนะคะเพื่อนๆ แต่สัปดาห์หน้าเรียนเบิ้ลค่ะ” เนเน่สาวใบหน้าสวยบุคลิกแมนห้าวราวกับผู้ชายหัวหน้าห้องเอ่ยกับเพื่อนในคลาส ด้านรามที่วันนี้อุตส่าห์แหกขี้ตาตื่นเช้ามานั้น

“คนตั้งใจเรียนอย่างกูถึงกับหมดอารมณ์” เอ่ยจบรามก็หย่อนก้นนั่งลงเก้าอี้ข้างมอส

“เชี่ย กูว่าแล้วไง ไอ้รามมาทันเข้าเรียน เจ้พรสุดา ถึงกับยกเลิกคลาส” มอสที่รามว่ามาเช่นนั้น ถึงกับอดแขวะเพื่อนไม่ได้ คนอย่างไอ้รามนี้นะจะตั้งใจเรียน ฟ้าได้ผ่าตายพอดี แต่นั้นมอสถึงกับขมวดคิ้ว

“ละไงวันนี้น้องมึงมาเรียนทัน”มอสที่นั่งข้างรามแต่กับหันไปถามโรม

“ใช่เรื่องที่ต้องถามกูไหม ไมมึงไม่ถามกันเอง” เสียงนิ่งปนดุของโรมว่าให้กับมอส

“สงสัยวันนี้มึงเข้าทัน เจ้พรสุดาเลยโดดแทนมึง” รามที่มอสว่าตนเช่นนั้นถึงกับมองค้อนหน้าเพื่อนด้วยสีหน้าเอาเรื่องสุดๆ

“สัส เชี่ยมอส เข้าสายช้ากว่ากูสองนาที ทำเป็นพูดดีนะมึง” รามหันไปต่อว่ามอส ที่ไอ้มอสคิดเช่นนั้นมันคงคิดว่าผมไม่มาเรียนนอนกกสาวไม่เข้าเรียนสิท่า เขาอยากจะบอกมันกูเป็นเด็กดีตั้งใจเรียนแล้ววะเพื่อน

“กูแค่ไม่ค่อยเห็นมึงเข้าเรียนคลาสเช้าทันอะ” มอสยักไหล่ตอบ

“ที่ไม่เห็นเพราะมึงไม่เข้าเรียนละสิ”

“จะแขวะกันเพื่อ...พวกมึงสองตัวก็พอๆ กัน” ไอ้โรมหันมาว่าผมกับไอ้มอส เหอะใช่สิ ไอ้โรมมันเรียนเก่ง ไอ้หัวกะทิ ไอ้พี่เชี่ย แขวะกูอยู่ได้

“แล้วไง วันนี้พอกูจะตั้งใจเป็นเด็กเรียนเจ้สุดาเสือกโดดซะงั้น โด่...” รามเอ่ยด้วยสีหน้าทะเล้น ตามฉบับนิสัยหนุ่มเฟรนลี่อารมณ์ดีขี้เอา คำพูดของรามทำเอามอสและโรมถึงกับส่ายหัว

“สัสราม ตอนแรกกูแม่งคิดว่ามึงไม่เข้าละ”

“ไม่เข้า ไม่ได้วะ เดะเชี่ยโรมรายงานม๊า กูกับมันเข้ามหาลัยเรียนพร้อมกัน จบหลังไอ้โรม ม๊ากูเอาตายดิ” ผมหันไปตอบไอ้มอส ถึงไอ้โรมมันไม่รายงานม๊า แต่ยังไงยัยเด็กแรดน้องสาวผมจะไม่รายงาน ยัยนั้นธรรมดาที่ไหน แอบเช็คตารางเรียนพี่ทุกวัน เพื่อรายงานม๊าขออัพค่าขนม ดูเอาเถอะน้องสาวแสนดีของผม ยอมขายพี่เพื่อได้ค่าขนม แสบจริงยัยน้องแรดของผม มอสที่รามว่ามาเช่นนั้นถึงกับชักสีหน้า

“โธ่ กูนึกว่าน้องมึงจะตั้งใจเรียน กลับตัวกลับใจเป็นคนดี ที่ไหนได้กลัวม๊า กลัวโดนม๊าหักตัง” มอสว่าให้กับราม

“สัส มอสเบาๆ ดิ มึงจะเสียงดังเพื่อ เดะคนอื่นหาว่ากูเป็นลูกแหง่ อายเขาวะ”

“ก็แหง่จริง มึงจะอาย เพื่อ” โรมว่ามาเช่นนั้น รามถึงกับยกนิ้วให้พี่ชาย

“ฟัค... ไอ้พี่เชี่ย” รามเอ่ยอย่างไม่ยอม ถึงไอ้โรมมันเป็นพี่ผมแต่เรื่องแบบนี้ยอมให้มันว่าได้ที่ไหน ไม่โว้ย บัตรเครดิตผมยังวงเงินเต็มไอ้โรมห้ามแว้งกัดกู

มอสเห็นท่าทีของเพื่อนแฝดที่เริ่มจะก่อสงครามเล็กๆ กัน ทั้งขำทั้งสงสารไอ้ราม พี่น้องแฝดที่นิสัยต่างกันสุดขั้ว คนพี่ทั้งเรียนเก่ง ฉลาด ส่วนคนน้องก็เก่งไม่แพ้กันไม่ใช่เก่งเรื่องเรียนนะครับ เก่งเรื่องแดกเหล้าและเรื่องเต๊าะสาว คนบ้าอะไรเที่ยวผับได้ทุกวี่ทุกวัน เกิดมาก็พึ่งเคยเจอ ไอ้รามนี้แหละ ไอ้รามมันหนุ่มฮอตในหมู่สาวน้อย สาวใหญ่ ทั้งในและนอกรั้วมหาลัย ฮอตมาก ฮอตแบบไอ้หน้าหล่อๆ ของมันเอาไว้หลอกล่อน้องๆ หนูๆ แต่ก็นะ คนอย่างมันใช้เสน่ห์ความหล่อความเจ้าเล่ห์อ่อยสาวของมันได้เปลืองเกิน เปลืองจนกระทั่งสาวๆ มีเรื่องตบตีแย่งมันไม่เว้นแต่ละวัน พี่ชายอย่างไอ้โรมถึงกับมือกุมขมับที่มีน้องชายขยันสร้างเรื่องอย่างไอ้ราม

ด้านรามหลังจากที่หัวหน้าห้องเดินออกไปแล้วนั่น

“เจ้พรสุดา โดด พวกมึงไปไหนกันต่อวะ” รามที่เดินออกจากห้องหวังจะกลับคอนโดหันไปถามโรมและมอส

“11 โมงเดี๋ยวก็มีเรียนอีก มึงจะกลับคอนโด เพื่อ” โรมถามน้องชาย

“กูง่วงวะ พึ่งได้นอนเมื่อไม่กี่ชั่วโมงนิเอง โคตรเพลียเลย งั้นกูไปนะ เจอกันอีกทีห้องเรียนเลย” รามเอ่ยจบก็แยกจากโรมและมอสไปยังลานจอดรถ แต่วันนี้ลานจอดรถคณะบริหารเสือกเต็ม ผมเลยมาจอดที่จอดรถของแทคิณ แต่ขณะที่รามกำลังเดินไปที่รถนั้น

“เชี่ยราม/ไอ้ราม” เสียงที่เรียกชื่อมานั้นทำเอารามถึงกับหันมอส

“เชี่ยเจมส์ เชี่ยเอ็ม เรียกซะดังเชียว” เป็นไอ้ดีเอ็ม และไอ้เจมส์ เพื่อนกลุ่มแฮงค์เอ้าท์เต๊าะสาว ที่เรียกผม

“มึงไม่มีเรียนแล้วเหรอ” ด้านดีเอ็มที่ถามเช่นนั้น เพราะรามกำลังเดินไปที่รถ เขาเหลือบมองนาฬิกาพึ่งจะเก้าโมงครึ่งเอง

“จารย์โดดวะ เซ็งชิบหายกู อุตส่าห์เป็นคนดีซะหน่อย สงสัยเจ้พรสุดากลัวกูได้ A เลยไม่สอน” คนตั้งใจเรียนอย่างรามถึงกับหมดอารมณ์ รามที่เอ่ยกับสองหนุ่มเช่นนั้นเพื่อนถึงกับขำลั่น

“สัสรามเรื่องใส่ร้ายครูบาอาจารย์ไม่มีใครเกินมึงจริง เจ้แกติดธุระป่าว ” เจมส์ว่ามาเช่นนั้น รามที่เห็นเจมส์และดีเอ็มที่อยู่ในชุดกีฬาบาสเกตบอลพร้อมแข่ง นี้พึ่งจะเก้าโมงเองอย่าบอกนะว่าพวกมันจะใส่แบบนี้เรียนกัน จะรักกีฬาอะไรขนาดนั้น

“และนี้พวกมึงไม่เรียนกันเหรอ ไงแต่งชุดนี้วะ หรือ คณะวิศวะเขามีงานไร แข่งไรกัน” รามถามด้วยสีหน้าสงสัย

“แข่งบาสกับเด็กนิเทศวะ แต่แม่งไอ้เทลยังไม่มา ขาดคนในทีมอีกสองคน ช่วยหน่อย กูแม่งไม่รู้จะไปหาใครมาแทนมันละ อีก 15 นาทีจะแข่งแล้วเนี่ย เชี่ยเทลแม่งคงมาไม่ทันละ” เจมส์ไม่พูดเปล่าแต่กับโยนชุดกีฬาในมือนั้นให้กับราม ไม่ขอร้องแต่ก็บังคับรามแทน

“ได้เหรอวะ กูนี้นะ” ถึงปากจะถาม แต่มือนั้นก็รับเสื้อมาจากเจมส์

“เออ มึงนี้แหละ ฝีมือมึง กูเห็นละ” เจมส์ที่กล้าชวนรามร่วมทีม เพราะรามก็จัดว่าตัวเต็งของคณะบริหาร ฝีมือที่ไม่ธรรมดา เมื่อเจมส์ว่ามาเช่นนั้น รามเองก็ไม่ลังเล เล่นบาสกับพวกเพื่อนวิศวะไม่มีปัญหาอะไร เพราะพวกเขาออกจะเล่นกันบ่อย ไม่ได้เล่นเพราะรักกีฬา แต่เล่นเพราะโปรยเสน่ห์ให้สาวๆ กรี๊ดพอกระชุ่มกระชวยหัวใจเล่นเท่านั้นแหละ

“ ให้ไวเชี่ยราม คืนนี้ถ้าชนะ น้องๆ หนูๆ รอมึงอยู่นะโว้ย เดิมพันครั้งนี้บอกเลยเด็ดๆ ดาวคณะนิเทศฯ ถาปัต วิศวะ น้องจีน่า น้องปันปัน น้อง...บลาๆ ถ้ามึงพลาด บอกเลยแล้วมึงจะเสียใจมาก” ดีเอ็มที่รู้นิสัยหนุ่มเจ้าชู้เฟรนลี่เพลย์บอยตัวพ่ออย่างรามถึงกับเอาเรื่องสาวมาล่อ ด้านรามที่ได้ฟังเช่นนั้น ถึงกับตาลุกวาว

“ตกลง อีก10 นาทีมึงเจอกูที่สนามได้เลย” เอาวะไอ้ดีเอ็มบอกเด็ดก็คงเด็ดจริง เพราะไอ้นี้ก็นักล่าเหยื่อเหมือนกับผม ถ้าคนอย่างไอ้รามลงสนามเองทั้งที บอกเลยไม่มีคำว่า แพ้ เพราะคนอย่างผมสะกดคำว่าแพ้ไม่เป็น นอกเสียจากถอนตัวหนีการแข่งขันเสียเอง

ด้านรามเมื่อได้ชุดจากเจมส์ก็ไม่รอช้าเพราะนี้ก็ใกล้เวลาแข่งแล้ว เมื่อเป็นเช่นนั้นร่างสูงจึงเดินไปเปลี่ยนชุดที่ตึกนิเทศทันทีเพราะตึกนี้ใกล้ที่จอดรถผมสุดแล้ว ไม่ถึง 5 นาทีร่างสูงในชุดเสื้อกล้ามสีแดงแถบสีขาวเบอร์ 89 ก็เดินออกมาจากห้องน้ำมา ทำเอาสาวๆ ที่นานๆ ทีได้เห็นรามในชุดเสื้อกล้ามอวดกล้ามแขนโตๆ ถึงกับตาลุกวาว

“บ่าไหล่กว้างน่าซบ หุ่นล่ำมาก” นั้นคือเสียงที่สาวๆ เหล่านั้นซุบซิบผ่านเยื่อหูบางๆ ของผม หึ...ไม่มองสิแปลก รามที่เดินผ่านหน้าห้องน้ำถึงกับกระตุกรอยยิ้มอ่อนๆ ขึ้นมา แต่นั้นกับบาดใจของสาวๆ ที่ได้พบเห็น ไม่เว้นแม้กระทั่งสาวสวยรุ่นพี่ปีสี่อย่างต้นเตยที่สะดุดตาเข้ากับร่างสูงของราม

“ราม” เสียงหวานที่เอ่ยเรียกมานั้นทำร่างสูงในชุดกีฬาถึงกับหันมอง

“อ่า... พี่ต้นเตยนี้เอง ว่าไงครับคนสวยของราม” ต้นเตยคือรุ่นพี่ปีสี่ที่เธอชอบผมและชอบมากซะด้วยสิ ดูได้จากสายตาของเธอที่มองผมตอนนี้

“จะไปไหนเหรอ” ต้นเตยที่หลงเสน่ห์รามเป็นทุนเดิมอยู่แล้วถึงกับเข้าหา

“แข่งบาสกับเพื่อนๆ วิศวะครับ” แต่แล้วต้นเตยกับทำในสิ่งที่ผมไม่คาดคิด ร่างบางเดินเข้ามาซบที่หน้าอกของผม อ่า...สาวสวยระดับดาวคณะทำแบบนี้กับผมก็แย่สิครับ เมื่อมีสาวซบอกหนุ่มหน้ามนต์ถึงกับยิ้มร้าย อ่า...แบบนี้เข้าทางดิ

“รามไม่คิดถึงพี่บ้างเหรอ หรือพักนี้รามลืมพี่ไปแล้ว” ต้นเตยไม่พูดเปล่า แต่พอคอยหลักเหล่านักศึกษาถึงกับจูงมือรามเดินมาที่ห้องเก็บของ ด้านรามสาวผลักเข้าห้องมืดแบบนี้ ปฏิเสธก็คงไม่ใช่ผมสิครับ

“ป่าวครับ ช่วงนี้ผมยุ่งทำรายงาน” หนุ่มรุ่นน้องตอบ ด้านรามที่ถูกรุ่นพี่สาวใบหน้าสวยผลักเข้าห้องเก็บของใต้ตึก ถึงกับกระตุกยิ้มขึ้นมา อ่อยขนาดนี้เดะมีสักดอกละนะผมว่า

“ใช่เหรอ” เธอถามผม

“พี่เตยไม่เชื่อใจรามเหรอครับ” รามเอ่ยน้ำเสียงเช่นนั้น ต้นเตยที่ทั้งรักและหลงหนุ่มรุ่นน้องต่างคณะ ถึงกับทนมองใบหน้าหล่อเหลาของรามยั่วอารมณ์ไม่ไหว มือเรียวถึงกับคว้าเข้าต้นคอของหนุ่มรุ่นน้องเข้ามาจูบเปิดทาง

ด้านรามที่ถูกสาวสวยเล่นอ่อยจูบเปิดทางมาเสียขนาดนี้ มีหรือจะไม่สนอง ต้นเตยส่งลิ้นมาผมก็บดขยี้และจูบกลับ จูบที่ดูดดื่ม ผมและเธอมอบให้กันได้เกิดขึ้นแล้ว ปากประกบจูบ ส่วนมือก็ทำหน้าที่เค้นเจ้าก้อนเนื้อนิ่มๆ อ่า...อืม ต้นเตยจูบเก่งมาก เร้าใจดีผมชักจะติดใจความ แซ่บ ของรุ่นพี่แล้วสิ แต่ขณะที่ทั้งสองจูบกันอย่างดูดดื่ม นัวเนียกันอยู่ในห้องมืดนั้น

!! ผลัก !! กับมีเสียงของใครบางคนที่ผลักประตูเข้ามา ขัดจังหวะของพวกเขา

“กรี๊ด... ผี”