1ของขวัญเมีย(ไม่)ไร้ทะเบียน

ตอนที่ 1

แทบละลายเพราะสายตาบอส

“พนักงานคนใหม่ชื่ออะไร”

ภูเบศลูกชายท่านประธานบริษัทถามถึงหญิงสาวที่เขาเพิ่งเจอตอนที่มาถึงที่ทำงานในตอนเช้ากับหัวหน้าฝ่ายบัญชีด้วยอาการแสดงออกถึงความสนใจเป็นพิเศษ

“คนไหนคะ”

ยุพาถามตามซื่อเพราะเดือนนี้ที่แผนกของเธอมีพนักงานใหม่ถึงสองคน

“ก็คนนั้น เอ่อ...คนที่ตัวเล็ก ๆ อวบหน่อยๆ”

คนถามทำสีหน้าหงุดหงิดเมื่อรู้สึกว่าไม่อยากเจาะจงชัดเจนว่าคนที่เขากำลังถามถึงมีลักษณะอย่างไร

“ล้านนา ยุพาว่าคนที่คุณภูเบศหมายถึงน่าจะเป็นล้านนาค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ”

ลูกน้องสาวถามออกไปเพราะกลัวว่าพนักงงานใหม่จะทำอะไรให้เจ้านายเธอไม่พอใจหรือเปล่าแต่เมื่อมองสบตาคนตรงหน้า ยุพาก็รีบพาตัวเองออกจากห้องท่านรองประธานทันที

“ไม่รู้ใครเป็นเจ้านายใครเป็นลูกน้องกันแน่”

ภูเบศบ่นพึมพำมือเท้าเอวส่ายหัวไปมาในความช่างซักไซ้ของลูกน้องคนสนิท

ภาพของหญิงสาวในชุดพนักงานของบริษัทที่ดูเข้ารูปทำให้เห็นหุ่นอันอวบอิ่มได้อย่างชัดเจนยังคงวนเวียนอยู่ในความคิดของเจ้านายหนุ่มที่สุดแสนจะเจ้าชู้เป็นตัวพ่อของสังคมนักธุรกิจวัยหนุ่มไม่ยอมออกไปจากความนึกคิดเสียที

ล้านหน้าเป็นพนักงานใหม่ของที่นี่ เธอเข้ามาทำงานได้เพียงแค่สามวันเท่านั้นและยังอยู่ในช่วงทดลองงานจึงทำให้ภูเบศไม่มีโอกาสได้เจอกับเธอจนเมื่อเช้าทั้งคู่ขึ้นลิฟท์มาด้วยกันจึงทำให้เจ้านายสุดหล่อมีโอกาสได้เห็นหน้าพนักงานสาวคนใหม่เป็นครั้งแรก

“ผู้หญิงอะไรหุ่นกับท่าทางสวนทางกันจริง ๆ ”

ชายหนุ่มนั่งคิดถึงท่าทางของพนักงานใหม่ที่ดูเรียบร้อย ขี้อายเมื่อต้องอยู่กับผู้ชายในลิฟท์สองต่อสองแต่รูปร่างที่ได้ส่วนเว้าส่วนโค้ง อกอวบที่ดูใหญ่กว่าตัว ใบหน้าเล็กรูปไข่ ปากอวบอิ่มดูแล้วน่าจูบยิ่งนักทำให้ภูเบศถึงกลับรู้สึกท้องไส้ปั่นป่วนไปหมดตามปกติของพ่อเสือหนุ่มที่เห็นเหยื่อแล้วอยากจะลากเอามากินเสียให้ได้

ความเจ้าชู้ของภูเบศเป็นที่รู้กันของพนักงานแต่ถึงเขาจะเจ้าชู้แค่ไหนก็ยังไม่เคยมีพนักงานของที่นี่คนไหนได้กินพ่อคาสโนว่าตัวพ่อสักคน

“เธอไปทำอะไรให้คุณภูเบศไม่พอใจมาหรือเปล่า”

ยุพาเดินออกจากห้องเจ้านายก็รีบเดินมุ่งหน้ามาหาลูกน้องคนใหม่ทันที

“ไม่นะคะ หนูยังไม่เคยเจอท่านเลยค่ะ”

หญิงสาวส่ายหัวปฎิเสธตั้งแต่มาทำงานที่นี่เธอยังไม่มีโอกาสได้เจอท่านรองประธานเพราะตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาทำงานเธอก็มีหน้าที่แค่นั่งหน้าคอมพิวเตอร์คอยทำเอกสารให้ยุพาเท่านั้น

“ไม่เคยเจอแต่ทำไมนะคุณภูเบศถึงพูดถึงลักษณะเธอได้ถูกทุกอย่างแต่ก็ช่างเถอะ! เอาเป็นว่าถ้าได้เจอก็ทำตัวดี ๆ เพราะตอนนี้เธอยังไม่ผ่านช่วงทดลองงาน คุณภูเบศเวลาโมโหขึ้นมาไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น พนักงานที่นี่ต่างพากันกลัว บทเวลาจะใจดีก็ดีจนใจหายแต่พอเวลาร้ายขึ้นมาก็ไม่เอาใครเหมือนกัน”

ล้านนาได้ฟังแล้วเริ่มรู้สึกกลัวเจ้านายของเธอขึ้นมาทันทีเพราะตอนนี้หน้าตาของเขาเป็นอย่างไรเธอยังไม่เคยรู้กลัวว่าจะเผลอไปทำไม่ถูกใจเข้า