5

ร่างเล็กค่อย ๆ ทิ้งตัวลงกับที่นอนนุ่มด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก เธอรอคอยวันนี้มานานหลายปีเพราะหัวใจของเธอมอบให้เขามาโดยตลอดแต่ทำไมพอวันนี้มาถึงกลับไม่มีความสุขแต่รู้สึกเศร้าเหมือนเป็นภรรยาที่เป็นเงาของใครบางคนเท่านั้น

“อุ๊ย!”

โคมไฟหัวเตียงถูกดับลงความมืดเข้ามาแทนที่ มือใหญ่ที่ลูบไล้ไปที่แขนเรียวงามภายใต้ชุดนอนบางทำให้เจ้าสาวถึงกับตกใจเพราะไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะยอมแตะเนื้อต้องตัวเธอเพราะตลอดเวลานลินได้แต่คิดว่าชวกรคงแต่งงานตามหน้าที่และเขาคงไม่ให้เธอได้ทำหน้าที่ภรรยา

“เราแต่งงานกันแล้วทำเป็นตกใจไปได้”

“อื่อ...อืม”

สาวน้อยร่างบางกำลังจะพูดอะไรออกไปแต่กลับถูกปากอุ่นได้รูปประกบปากบางสีชมพูของเธอจนเสียงพูดกลายเป็นอู้อี้อยู่ในลำคอ

ความอบอุ่นจากร่างกายของคนทั้งคู่สัมผัสเนื้อแนบเนื้อมอบความรู้สึกซาบซ่านให้แก่กัน สำหรับนลินเธอเข้าใจว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันคงเป็นความรู้สึกดีที่เจ้าบ่าวของเธอมีให้แต่สำหรับชวกรแล้วมันคือหน้าที่และคำสัญญาที่จะทำให้มารดายอมคืนอิสระให้กับเขาเมื่อเวลา 1 ปีมาถึง

ผีเสื้อน้อยบอบบางยังไม่เคยผ่านลมพายุสวาทที่รุนแรง เธอปล่อยตัวและหัวใจให้กับทุกช่วงอารมณ์แห่งความสุข ที่อีกฝ่ายปรนเปรอโดยไม่ได้เตรียมใจว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเพียงแค่ การกระทำที่ให้ผ่านไปในแต่ละวันเพราะสำหรับหัวใจของผึ้งน้อย ตัวนี้เธอรักเขาและพร้อมจะมอบตัวและใจให้เขาคนเดียวตลอดไปในฐานะสามีที่ถูกต้องและสุดที่รักของเธอ

ภุมรินดอมดมความหอมหวานจากผีเสื้อลิ้มรสความบริสุทธิ์จนอิ่มเอมใจ สองร่างกายรวมกันเป็นหนึ่งประสานสัมผัสพร้อมกับเสียงแห่งความสุข ภายใต้บรรยากาศที่หอมหวานในวันแต่งงานในค่ำคืนแรก

“คุณรักลินแล้วใช่ไหมคะ”

เสียงพูดเบาพี่ฟังดูแล้วคล้ายพูดคนเดียวเป็นเพียงสิ่งเดียวที่นลินใช้ปลอบประโลมใจว่าเหตุการณ์ในค่ำคืนนี้มันเกิดขึ้นจาก ความรัก หญิงสาวพยายามหลอกตัวเองว่าที่ผ่านมาชวกรอาจจะปฏิเสธเพราะเขามีคนรักอยู่แล้วและในวันที่เขาตัดสินใจแต่งงานกับเธอรวมทั้งความสัมพันธ์ที่เกิดแสดงให้เห็นว่าเขาพร้อมจะเปิดใจรับเธอเป็นภรรยา

“บอกคุณแม่ด้วยนะว่าเมื่อคืนเรานอนด้วยกันแล้ว”

คำพูดแรกของสามีในเช้าวันสดใสทำเอานลินถึงกับพูดอะไรไม่ออก

“หมายความว่าอย่างไรคะ”

“คุณแม่กลัวว่าผมจะแค่ยอมแต่งงานและไม่ทำหน้าที่สามีท่านจะได้สบายใจว่าเมื่อคืนเราทั้งคู่เป็นผัวเมียกันแล้ว”

ชวกรพูดจบเขาก็คว้าเสื้อสูทและเดินลงไปข้างล่างทันที หญิงสาวรีบเดินตามเพราะคิดว่าเขาคงจะลงไปนั่งรอเธอกินข้าวแต่กลับกลายเป็นว่าชายหนุ่มขับรถออกไปไม่แม้แต่จะหันมาบอกลาเธอสักคำ