ขย่มสวาท (ผัวเพื่อน)

ผัวเพื่อน

นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น

ผู้เขียน

กาสะลอง

ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ

หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ

เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น

หลังเลิกงาน ‘แทนไท’ ชายหนุ่มลูกครึ่งไทยผสมละตินอเมริกันรูปร่างสูงใหญ่กว่าสองเมตร ผิวเข้ม ใบหน้าหล่อคม ขับรถกระบะเข้ามาจอดรอรับภรรยาที่ร้านกาแฟภายในปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง

เป็นเพราะว่าเขากับภรรยาทำงานอยู่คนละที่ แทนไทจึงต้องแวะมารับหล่อนยังจุดนัดหมายประจำ ซึ่งก็คือร้านกาแฟใกล้ที่ทำงานของภรรยา

“ไทคะ... รอสักครู่นะคะ”

‘รินนรี’ สาวหมวยร่างเล็กบอบบาง ร้องเรียกแทนไทที่เพิ่งขับรถกระบะเข้ามาจอดหน้าร้านกาแฟ ชายหนุ่มลดกระจกติดฟิล์มสีดำทึบ ชะโงกใบหน้าออกมาส่งยิ้มทักทายภรรยา

“ขอแบล็คคอฟฟีให้ผมด้วยนะครับที่รัก”

แทนไทร้องบอกเหมือนเช่นทุกครั้ง เขานั่งฟังเพลงรออยู่ในรถอย่างอารมณ์ดีได้เพียงอึดใจ รินนรีก็เดินออกมาจากร้านกาแฟพร้อมกับหญิงสาวคนหนึ่ง

ผู้หญิงคนนี้แทนไทไม่เคยเห็นหน้า แต่รู้ว่าหล่อนสวยสะดุดตาเหลือเกิน ทรวดทรงอะร้าอร่าม ทรวงอกคัพดับเบิ้ลดีของหล่อนทำเอาแทนไทตะลึงมองด้วยความลืมตัวเพราะเขาชอบผู้หญิงนมใหญ่

“ไท... นี่นวลเพื่อนใหม่ของรินจ้ะ”

รินนรีแนะนำ ‘เนื้อนวล’ พนักงานคนใหม่ของแผนกประชาสัมพันธ์ที่เพิ่งเข้ามาทำงานในบริษัทเดียวกับหล่อนได้เดือนกว่าๆ

สายตาของเนื้อนวลยังไม่ละจากแทนไท หล่อนเองก็ยอมรับว่ารู้สึกสะดุดตากับหนุ่มลูกครึ่งหนุ่มลาตินอเมริกันเข้าอย่างจัง หน้าผากกว้าง คิ้วเข้ม ตาคม จมูกโด่ง มีหนวดเป็นแพเหนือริมฝีปาก หน้าตาเข้มๆ และเนื้อตัวกำยำไปด้วยมัดกล้ามแบบนี้แหละผู้ชายในฝันของเนื้อนวล... หล่อนไม่เคยคาดคิดว่าจะมีอยู่ในชีวิตจริง และมันทำให้รู้สึกอิจฉารินนรีที่ได้ผู้ชายคนนี้มาเป็นสามี

เนื้อนวลอยากรู้นักว่าผู้หญิงหมวยๆ ตัวเล็กๆ หาความเซ็กซี่ไม่ได้แบบรินนรีทำบุญมาด้วยอะไร... หล่อนจึงได้ผู้ชายหล่อล่ำบึกบึนคนนี้มาเป็นผัว

“ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณนวล”

แทนไทยิ้มกว้าง

“เช่นกันค่ะคุณไท... รินพูดถึงคุณบ่อยๆ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”

เนื้อนวลยิ้มหวานให้สามีเพื่อน ก็ใครจะคิดว่ารินนรีที่ดูเรียบร้อย แต่งเนื้อแต่งตัวก็ค่อนไปทางเชยด้วยซ้ำ จะได้สามีเป็นหนุ่มลูกครึ่งละตินอเมริกันผิวเข้มหล่อเหลาขนาดนี้ เนื้อนวลเผลอจ้องมองใบหน้าคมคร้ามของแทนไทไม่วางตา... สามีเพื่อนคนนี้ช่างน่ากินสุดๆ

“วันนี้รบกวนติดรถกลับบ้านด้วยนะคะ”

เนื้อนวลเพิ่งเอารถไปเข้าอู่ทำสีเมื่อวาน กว่าจะเสร็จก็อีกหลายวัน ช่วงนี้ก็เลยต้องขออาศัยติดรถเพื่อนกลับบ้าน

“ยินดีครับ... ”

แทนไทไม่คิดว่าเป็นการรบกวน บอกพลางเปิดประตูรถให้รินนรี หล่อนขึ้นมานั่งเคียงข้างกับสามี เนื้อนวลก้าวตามขึ้นมานั่งที่แคปด้านหลังของรถกระบะสี่ประตูคันใหญ่ซึ่งภายในกว้างขวางไม่แพ้รถนั่งทั่วๆ ไป ทำให้คนนั่งหลังไม่ได้รู้สึกอึดอัดหรือคับแคบนัก แต่กลับรู้สึกใจเต้นระรัว เพราะแววตาเจ้าชู้ของแทนไทเหลือบมองมาที่กระจกมองหลังบ่อยๆ

เขากับเนื้อนวลสบตากันผ่านกระจกมองหลังหลายครั้งโดยที่รินนรีไม่ได้สงสัย กระทั่งส่งเนื้อนวลจนถึงคอนโดของหล่อนซึ่งเป็นทางผ่าน

“เจอกันวันจันทร์นะจ๊ะนวล”

รินนรีโบกมือให้เพื่อน

“จ้ะ... ขอบใจมากนะรินที่ให้ติดรถมาด้วย”

หล่อนพูดกับรินนรี แต่สายตาจับจ้องใบหน้าหล่อเหลาของแทนไท

‘คนอะไรหล่อเป็นบ้า... น่ากินสุดๆ’

เนื้อนวลพึมพำคนเดียว ยืนมองส่งจนกระทั่งรถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อสีดำคันใหญ่ของแทนไทวิ่งลับไปจากสายตา

ในเวลาต่อมา

ตอนหัวค่ำ ที่บ้านของรินนรีกับแทนไท

“เตรียมเสื้อผ้านะครับ... พรุ่งนี้ออกเดินทางแต่เช้าจะได้ไม่ร้อน กว่าจะถึงตราดก็คงราวๆ เที่ยง”

แทนไทกับรินนรีวางแผนเอาไว้ว่าจะไปเที่ยวทะเลในวันหยุด สองสามีภรรยาคู่นี้ชอบเดินทางท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ และอาทิตย์นี้ได้หยุดยาวเพิ่มไปถึงวันจันทร์ซึ่งเป็นวันหยุดพิเศษอีกหนึ่งวัน