ตอนที่ 3
นายท่านมองฉันตาไม่กะพริบ ไม่ต่างจากลุงเข้มคนสวนและลุงเดชที่เป็นคนขับรถทำงานรับใช้นายท่านมานาน
ตอนนี้ภายในห้องรับแขกมีกันอยู่แค่สามคน กำลังดื่มกินกันจนเมาได้ที่ จมูกของฉันได้กลิ่นสุราคละคลุ้งไปทั้งห้อง
“หมุนตัวให้ฉันดูฉันๆ… ”
นายท่านเดโชสั่ง ฉันจำต้องหมุนตัวให้สายตาทุกคู่จ้องมองเรือนร่างของฉันอย่างกระหาย
“งามมาก… แม่ตุ๊กตาบาร์บี้ของฉัน”
นายท่านกล่าวราวกับว่าฉันคือสิ่งของไร้ชีวิตจิตใจ ทั้งที่ฉันรู้สึกอายแสนอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีไปให้พ้นๆ จากตรงนี้
“ใหญ่… ใหญ่กว่าที่ฉันจินตนาการเอาไว้”
นายท่านเอื้อมมือเข้ามาไล้ลูบต้นขาของฉันตอนที่สายลมพัดเข้ามาทางช่องหน้าต่าง
แรงลมปะทะเรือนร่างของฉันทำให้เนื้อผ้าซาติสีแดงพลิ้วบางแนบเข้าเรือนร่าง มองเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของความเป็นสาวชัดเจนสะดุดตา โดยเฉพาะเต้านมอวบใหญ่มหึมาและหนอกเนินสวาทของฉันที่โหนกนูนเหมือนกลีบส้มโออวบอูมเด่นขึ้นมาเต็มง่ามขา
“สุขสันต์วันเกิดค่ะนายท่าน… ”
ป้าพรกล่าวพร้อมกับเอามือรุนหลังให้ฉันก้าวเดินเข้าไปหาร่างสูงใหญ่ของเจ้าของบ้าน
“เธอคือของขวัญที่ฉันรอคอย… ”
นายท่านดึงริบบิ้นอันใหญ่ที่ผูกอยู่รอบเอวของฉันเหมือนแกะกล่องของขวัญ รวบร่างของฉันมานั่งลงบนตัก ฉันรู้สึกกลัวจนตัวสั่น
“ไม่ต้องกลัวนะแม่ตุ๊กตาบาร์บี้ของฉัน… ”
นายท่านเดโชจ้องมองเรือนร่างเซ็กซี่ที่อาบอยู่ในแสงไฟสีเหลืองนวลสาดลงมาจากเพดานห้อง สะดุดตากับสองเต้าอวบใหญ่ ดันขึ้นมาจากชุดบางๆ จนเห็นตำแหน่งของจุกหัวนมชัดเจนสะดุดตา
“อุ๊ย… นายท่านคะ… ”
ฉันอุทานออกมาด้วยความตกใจกลัว เส้นขนลุกซู่ เมื่อต้นแขนโดนปลายจมูกของนายท่านก้มลงมาจูบไซ้อย่างหิวกระหาย เส้นขนของฉันลุกซู่เมื่อโดนหนวดเคราครูดถูเนื้ออ่อนๆ
“ไม่ต้องกลัวนะ… ดื่มสักแก้วแล้วหนูจะรู้สึกผ่อนคลาย… ”
นายท่านยกมือขึ้นส่งสัญญาณให้ป้าพรยกแก้วน้ำมาให้ฉัน เป็นน้ำที่เขาเตรียมเอาไว้ก่อนหน้า
ฉันรับแก้วพร้อมกับยกขึ้นดื่มโดยที่ไม่รู้ว่าเป็นน้ำอะไร ตอนแรกนึกว่าเหล้า คิดว่าดื่มเข้าไปก็ดีเหมือนกันเพราะมันคงช่วยทำให้ฉันเกิดอาการหน้าชาไร้ยางอาย จะได้ไม่รู้สึกกระดากอายกับเหตุการณ์บ้าๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้
ฉันดื่มน้ำจนหมดแก้ว…
ซึ่งก็ผิดคาด มันขมยิ่งกว่าเหล้า และทำให้ฉันเกิดอาการร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างประหลาดคล้ายมีอารมณ์ทางเพศ
“แม่ตุ๊กตาบาร์บี้ของฉัน… หนูเซ็กซี่เหลือเกิน… อย่าดื้อนะ… ถึงเวลาแล้วที่หนูควรจะตอบแทนฉันบ้าง”
จมูกโด่งเป็นสันของนายท่านกดลงมาจูบไซ้ต้นแขนและซอกคอของฉันอย่างกระหายอีกครั้ง
“อุ๊ย… นายท่าน… ”
ฉันตกใจ ความกลัวทำให้พยายามจะขัดขืน เมื่อรู้สึกได้ว่าบางอย่างแข็งๆ เป็นดุ้นกำลังเบียดบดดุนดันอยู่กับร่องก้นของฉัน
“บอกแล้วไงว่าอย่ากลัว… ”
นายท่านอุ้มฉันลงมานอนบนโต๊ะที่ตั้งอยู่หน้าโซฟา ฉันรู้สึกหวาดกลัว ราวกับว่าโต๊ะที่ฉันกำลังนอนอยู่นี้คือแท่นบูชายัญ
“ขอดูให้ชัดๆ ว่าของหนูสวยแค่ไหน… ”
นายท่านขยับเข้ามายืนที่ปลายเท้าของฉัน โต๊ะสูงเสมอกับเอวของนายท่านพอดี มือใหญ่รวบเอวฉัน ช้อนสะโพกมาวางที่ขอบโต๊ะแล้วเอามือดันเข่าสองข้างแบะอ้าขึ้นมาขนานลำตัว
“ว้าววว… น่าเลียสุดๆ… ”
ดวงตาของนายท่านเบิกโพลง จ้องมองกลีบสวาทโหนกนูนราวกับส้มโอสองกลีบประกบกัน ก่อนจะก้มลงปาดลิ้นเสยเข้าใส่กลีบสาวอย่างกระหาย
แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ…
ฉันหลับตา พยายามข่มกลั้นความเสียวซ่านและอับอาย ภายในหูได้ยินแต่เสียงลิ้นของนายท่านปาดรัวเข้ามาสำรวจกลีบสาวที่ไม่เคยโดนชายใดแตะต้องมาก่อน
“งืออออ… อ๊า… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ”
ทั้งที่อายแสนอายสายตาของครขับรถกับคนสวนที่ร่วมอยู่ในเหตุการณ์ แต่ฉันก็ยอมรับว่ารู้สึกเสียวซ่าน