ตอนที่ 1

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล

และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา

อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

……….

นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา

ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์

ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง

ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง

*เราเตือนท่านแล้ว*

ปฐมบทของความมันส์

ซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เสียงปลัดขิกขยับเข้าออก ไม่หยุด

“งืออออ… มะ… ไม่ไหวแล้ว… ”

ใบหน้าของหมวยเหยเก ริมฝีปากห่อรัดเป็นวง ขบกรามเพื่อข่มกลั้นความซ่านเสียวเหมือนจะทนไม่ไหว จอมขมังเวทย์ยิ่งได้ใจ ค่อยๆ ชักปลัดขิกออกมาจากโพรงสวาทสีชมพู

“โอ้ววว… น้ำหอยเอ็งหอมจัง… ”

ดวงตาเบิกโพลงมองน้ำหล่อลื่นใสๆ กะปริบไหลตามปลัดขิกออกมา

“คาวหอยหอมมาก… ”

พ่อหมอก้มลงสูดดมกลิ่นสาบสาวเคล้าไปกับกลิ่นสบู่อ่อนๆ เพราะหมวยเพิ่งอาบน้ำมาสดๆ ร้อนๆ

“อูย… เสร็จหรือยังคะพ่อหมอ”

เสียงของหมวยสั่นเครือไปด้วยความตื่นเต้นและหวาดกลัว โดนกระตุ้นจนหอยแฉะไปหมดแล้ว

“ยังไม่เสร็จ… นี่เพิ่งเริ่ม ไฝเม็ดนี้อยู่ลึกมาก… ดูเหมือนว่าปลัดขิกจะไม่ได้ผลซะแล้ว… งั้นขอใช้นิ้วนะ”

พ่อหมอกล่าว

“ว้าย… ทะ… ทำไมต้องใช้นิ้วคะ”

หมวยร้องถามเสียงกระท่อนกระแท่น

“นิ้วมันเคลื่นไหวได้ดีกว่าปลัดขิก… จะแงะจะงัดจะคว้านจะวนมันถนัดกว่า”

อธิบายพร้อมกับหงายฝ่ามือ เสียบดุ้นนิ้วกลางเข้ามาในกลีบเสียว

ซ่วบ…

“อ๊ายยย… ”

หมวยสะดุ้ง…

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก พ่อหมอขยับนิ้ว ชักเข้าชักออกเป็นจังหวะพร้อมกับนิ้วหัวแม่มือที่บดบี้ขยี้เม็ดเสียวจนปูดพองขึ้นมาเป็นหน่อเนื้อน้อยๆ กลางร่องกลีบด้านบน โดนจู่โจมจนน้ำเสียวแตกซ่านออกมาอีกระลอก

“โอ้ว… หอยเอ็งดูดนิ้วสุดๆ… อ่า… ”

อาจารย์ยอดอุทานด้วยความชอบใจ ความคับแน่นของกลีบหอยน้องหมวยทำเอาดุ้นเอ็นของจริงของจอมขมังเวทย์คัดแข็งเป็นลำยาวอยู่ในกางเกงขาก๊วย นึกอยากงัดออกมาเสียบทะลวงแทนดุ้นนิ้ว

“เสียวเหลือเกิน… อูย… พ่อหมอ... ”

ปากของหมวยเม้มแน่น สะโพกแอ่นส่ายด้วยความสยิว

“แน่นมาก… รูแน่นสุดๆ… ชอบจัง”

พ่อหมอกระแทกนิ้วจู่โจมกลีบสาวด้วยความมัน ทำท่าเหมือนพยายามค้นหาเม็ดไฝที่ตัวเองรู้ว่าไม่มีอยู่จริง

ซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

“อูย… อูย… อูย… ไม่ไหวแล้วค่ะหนูทรมาน… หยุดเถอะ… หนูเสียว… ”

หมวยบิดตัวไปมา น้ำมนต์ผสมยาปลุกอารมณ์ที่หล่อนดื่มเข้าไปโดยไม่รู้ว่าเป็นแผนขยี้กาม ทำให้แสดงอาการเงี่ยนออกมาอย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้ภายในร่างกายกำลังป่วนปั่น รูสวาทกระสันหาการสอดใส่

“เดี๋ยวสิ… ไฝอยู่ลึก นิ้วก็ไม่ได้ผล… งั้นคงต้องใช้ลิ้น… มันพลิกพลิ้วไชชอนได้ดีกว่านิ้ว”

พ่อหมอตาวาว…

จ้องมองเม็ดเสียวของน้องหมวยที่โดนดุ้นนิ้วกลางเสียบกระตุ้นสลับหัวแม่มือบดบี้จนปูดพองขึ้นมาเป็นหน่อเนื้อน้อยๆ น่าดูดน่าเลียเหลือเกิน

“อ๊ะ… อ๊ายยยยยยย… ”

หมวยกรีดร้องด้วยความตกใจ จอมขมังเวทย์สายเบิร์นอดใจไม่ไหว ก้มลงปาดลิ้นระรัวเลียเม็ดกระสัน

แพล่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เสียงลิ้นปาดเลียเสยขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบสาว สองมือดันเข่ากดแบะอ้า จากนั้นก็หงายฝ่ามือสอดนิ้วกลางทะลวงร่องสลับกับปาดลิ้นลากเลียเสยกลีบสาว

ซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เสียงดุ้นนิ้วและลิ้นผลัดกันทะลวงเข้ามาในกลีบหอย แต่ละเปลาะปมของนิ้วปูดโปนไปด้วยข้อเอ็นแข็งเสียดครูดกลีบสาวหนึบแน่น ทำให้น้ำเสียวของหมวยกะปริบไหลออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นความเสียวซ่านเอาไว้ได้

“ไฝเม็ดนี้มันร้ายนัก… อยู่ลึกกว่าที่คิดเอาไว้ เห็นทีว่าข้าต้องใช้ปลัดขิกอันใหญ่กว่านี้… ”

ถึงเวลาที่พ่อหมอรอคอย หลังจากหลอกล่อใช้ทั้งนิ้วทั้งปลัดขิกแท่งน้อยและลิ้นปลุกเร้ากลีบสาวจนแฉะฉ่ำไปด้วยน้ำหอย

“เอ่อ… ปลัดขิกอันใหญ่… พ่อหมอหมายถึงอะไรจ๊ะ… อันไหนจ๊ะ… ”

หมวยแปลกใจ เพราะเท่าที่สังเกตก็เห็นว่าภายในห้องนี้มีปลัดขิกเพียงอันเดียวที่พ่อหมอเพิ่งใช้เมื่อครู่ก่อนหน้า

“มีสิ… ดุ้นนี้เป็นปลัดขิกของข้าเอง”

พ่อหมอกล่าวพลางขยับมายืนระหว่างง่ามขาสองข้างของหมวยที่ถ่างพาดไว้กับพนัก ค่อยๆ ถอดกางเกงขาก๊วยสีน้ำตาลลงไปกองกับพื้น

“คุณพระ… ”

หมวยอุทาน!